Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-653/15-2/KC
z 18 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w B. działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z VAT dla usług produkcji audycji telewizyjnej w ramach umowy koprodukcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z VAT dla usług produkcji audycji telewizyjnej w ramach umowy koprodukcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawiera umowy koprodukcji filmów i audycji telewizyjnych.
Spółka wraz z Miastem, przy udziale wykonawcy zewnętrznego, produkuje cykliczną audycję telewizyjną. Celem audycji, emitowanej na antenach A., jest informowanie telewidzów o najważniejszych sprawach Miasta i jego mieszkańców, wydarzeniach kulturalnych, społecznych, sportowych odbywających się w B.

A. S.A. zawiera umowę koprodukcyjną z jednostką samorządu terytorialnego - Miasta B. w której jest stroną odpowiedzialną za wykonanie i organizację produkcji audycji.

Spółka, pełniąc rolę koproducenta wiodącego, zobowiązuje się do zawarcia, bądź nadzoru prawidłowego zawarcia przez wykonawcę usług umów z twórcami, artystami i wykonawcami i realizatorami audycji o przeniesienie przez nich autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych, tak by zagwarantować prawo Telewizji i Miasta jako współuprawnionych autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni rozporządzania audycją w kraju i za granicą na określonych polach eksploatacji. Nabyte prawa autorskie i majątkowe A., przenosi na Miasto jako podmiot współuprawniony autorsko, proporcjonalnie do wnoszonego wkładu. Miasto wnosi do wspólnej produkcji wkład finansowy, A. wkład rzeczowy w postaci redakcji i produkcji telewizyjnej.

W związku z wykonywaną usługą produkcji audycji telewizyjnej, A. opodatkowuje wartość wkładu finansowego Miasta stawką podatku VAT zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Strony zgodnie postanawiają, że producentem wykonawczym audycji będzie podmiot trzeci, producent wykonawczy.

W tym celu A. S.A., zawiera odrębną umowę o dzieło z producentem wykonawczym, odpowiedzialnym, za stworzenie scenariusza audycji, realizacji zdjęć i ich montażu, skomponowaniu muzyki. Na podstawie umowy Producent wykonawczy przenosi na Telewizję na zasadzie wyłączności wszelkie autorskie prawa majątkowe i - prawa pokrewne do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania dziełem. Telewizja oświadcza Producentowi, że wraz z Miastem jest współproducentem videogramu audycji w rozumieniu rozdziału 6 i 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co Wykonawca akceptuje.

Producent wykonawczy, opodatkowuje świadczone na rzecz A. usługi podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23 %.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko podatnika w kwestii zastosowania dla usługi produkcji audycji telewizyjnej wykonywanej przez A. S.A. w ramach umowy koprodukcyjnej zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 34, w przypadku zlecania produkcji tej audycji podwykonawcy, opodatkowującego wykonywane usługi, podstawową stawką podatku VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Czynności realizowane w ramach umów koprodukcyjnych, polegające na produkcji tzw. misyjnej audycji telewizyjnej, w tym przeniesienie autorskich praw majątkowych, stanowią w świetle ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, podlegające zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 34 ustawy o podatku VAT. Nabywanie u wykonawców zewnętrznych usług związanych z wykonaniem umowy koprodukcyjnych i opodatkowanych podstawową stawką podatku VAT, nie pozbawia A. S.A., będącej z mocy ustawy o radiofonii i telewizji nadawcą publicznym, prawa do stosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie na podst art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT, do świadczonych usług w ramach koprodukcji misyjnych audycji telewizyjnych.

Uzasadnienie Stanowiska

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii telewizji z wyłączeniem:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach
2. usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych
3. usług reklamowych i promocyjnych
4. działalności agencji informacyjnych
   
   

Wskazane zwolnienie ma charakter podmiotowo - przedmiotowy. Uprawnienie do jego stosowania zawężone jest do jednostek publicznej radiofonii i telewizji, wyłącznie do usług związanych z realizacją zadań radiofonii i telewizji.

Potwierdzeniem stanowiska Spółki są otrzymane przez A. S.A., indywidualne interpretacje podatkowe dot. opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umów koprodukcyjnych, tj. z dn. 17.12.2013 r. o sygn. IPPP1/443-1099/13-2/IGo, z dn.09.09.2014 r. o sygn. IPPP1/443-666/14-2/KC, z dn. 13.11.2014 r. nr IPPP2/443-867/14-2/MM oraz z dn.29.04.2015 r. o sygn. IPPP1/4512-209/15-2/MPe.

Spółka zawiera odrębne umowy z podwykonawcami, których usługi wykonywane na rzecz A. są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Korzystanie przez Spółkę z usług świadczonych przez wykonawców zewnętrznych w ramach produkcji lub koprodukcji audycji telewizyjnych, nie ma wpływu na uprawnienie A. S.A. do stosowania zwolnienia z podatku VAT na usługi, świadczone przez Spółkę w ramach koprodukcji audycji telewizyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawiera umowy koprodukcji filmów i audycji telewizyjnych. Wnioskodawca wraz z Miastem, przy udziale wykonawcy zewnętrznego, produkuje cykliczną audycję telewizyjną. Celem audycji, emitowanej na antenach Wnioskodawcy, jest informowanie telewidzów o najważniejszych sprawach Miasta i jego mieszkańców, wydarzeniach kulturalnych, społecznych, sportowych odbywających się w B.. Wnioskodawca zawiera umowę koprodukcyjną z jednostką samorządu terytorialnego - Miasta B. w której jest stroną odpowiedzialną za wykonanie i organizację produkcji audycji.

Wnioskodawca, pełniąc rolę koproducenta wiodącego, zobowiązuje się do zawarcia, bądź nadzoru prawidłowego zawarcia przez wykonawcę usług umów z twórcami, artystami i wykonawcami i realizatorami audycji o przeniesienie przez nich autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych, tak by zagwarantować sobie prawo i Miastu jako współuprawnionych autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni rozporządzania audycją w kraju i za granicą na określonych polach eksploatacji. Nabyte prawa autorskie i majątkowe Wnioskodawca, przenosi na Miasto jako podmiot współuprawniony autorsko, proporcjonalnie do wnoszonego wkładu. Miasto wnosi do wspólnej produkcji wkład finansowy, Wnioskodawca wkład rzeczowy w postaci redakcji i produkcji telewizyjnej.

W związku z wykonywaną usługą produkcji audycji telewizyjnej, Wnioskodawca opodatkowuje wartość wkładu finansowego Miasta stawką podatku VAT zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Strony zgodnie postanawiają, że producentem wykonawczym audycji będzie podmiot trzeci, producent wykonawczy.

W tym celu Wnioskodawca zawiera odrębną umowę o dzieło z producentem wykonawczym, odpowiedzialnym, za stworzenie scenariusza audycji, realizacji zdjęć i ich montażu, skomponowaniu muzyki. Na podstawie umowy Producent wykonawczy przenosi na Wnioskodawcę na zasadzie wyłączności wszelkie autorskie prawa majątkowe i - prawa pokrewne do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania dziełem. Producent wykonawczy, opodatkowuje świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23 %.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania czy może zastosować dla usługi produkcji audycji telewizyjnej wykonywanej w ramach umowy koprodukcyjnej zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 34, w przypadku zlecania produkcji tej audycji podwykonawcy, opodatkowującego wykonywane usługi, podstawową stawką podatku VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednak zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
2. usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług reklamowych i promocyjnych,
4. działalności agencji informacyjnych.
   
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. Nr 43, poz. 226 ze zm.) jednostki publicznej radiofonii i telewizji działają wyłącznie w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa, zwanej dalej „spółką”. Telewizję publiczną tworzy Spółka Akcyjna, zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów oraz regionalnych programów telewizyjnych.

W art. 1 przytoczonej ustawy o radiofonii i telewizji ustawodawca formułuje ogólne zadania stanowiące swego rodzaju postulaty publicznych mediów, wymieniając wśród nich m.in. dostarczanie informacji, udostępnianie dóbr kultury i sztuki, ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki, upowszechnianie edukacji obywatelskiej, dostarczanie rozrywki oraz popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy, publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

W ust. 1a ustawodawca precyzuje ogólne zadania wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy, wskazując na przykładowy katalog zadań leżących w kompetencjach publicznego radia i telewizji, wynikających z realizacji misji, wymieniając w szczególności:

1. tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;
2. tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję;
3. budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych;
4. rozpowszechnianie przekazów tekstowych;
5. prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;
6. prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną, w tym eksportu i importu;
7. popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu;
8. upowszechnianie wiedzy o języku polskim;
8. a) uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;
   
9. tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą.
   
   

Zgodnie z art. 4 pkt 7 w rozumieniu ww. ustawy rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców.

W pierwszej kolejności należy poddać analizie konstrukcję normy prawnej art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, która, jak wskazuje również Wnioskodawca, ma charakter podmiotowo – przedmiotowy. Z jednej strony ustawodawca podatkowy zawęził zastosowanie zwolnienia z VAT wyłącznie do jednostek publicznych radiofonii i telewizji, a z drugiej wyłącznie do usług, które są związane z realizacją zadań przypisywanych radiofonii i telewizji. Jednocześnie omawiana regulacja przewiduje wyłączenia ze zwolnienia, dla usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych, usług reklamowych i promocyjnych, a także działalności agencji informacyjnych. Pomimo, że przepisy ustawy o VAT w celu zidentyfikowania jednostki publicznej telewizji oraz określenia zadań na niej ciążących nie odsyłają wprost do jakiejkolwiek z ustaw, to właściwym i naturalnym wydaje się odwołanie do ustawy o radiofonii i telewizji. Przytoczony powyżej art. 26 ust. 1 tej ustawy, jasno wskazuje na Spółkę Akcyjną, jako jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, tworzącą jednostkę publiczną telewizji. Także w przedmiotowej sprawie bez wątpienia została spełniona podmiotowa przesłanka, warunkująca zwolnienie.

Określając przesłanki przedmiotowe ww. zwolnienia, w celu określenia zadań stawianych Telewizji publicznej należy odnieść się do brzmienia art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, zgodnie z którym telewizja publiczna realizuje misję publiczną, poprzez oferowanie całemu społeczeństwu zróżnicowanych programów i innych usług w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujących się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu. Ponadto do konkretnych zadań telewizji publicznej, należy m.in. tworzenie i rozpowszechnianie programów telewizyjnych. Także określając zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, należy kierować się zadaniami wynikającymi z realizacji misji publicznej nałożonymi przez powyższą ustawę o radiofonii i telewizji. Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków, wyklucza zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w przytoczonym przepisie ustawy o VAT.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca działając jako jednoosobowa spółka akcyjna Skarbu Państwa, zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania programów telewizyjnych, bez wątpienia wypełnia pierwszą z przesłanek o charakterze podmiotowym. Z treści wniosku wynika, że wymienione przez Wnioskodawcę usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co sam wyraźnie podkreśla, zachowują misyjny charakter. Zatem należy uznać, że ich realizacja wypełnia przesłanki przedmiotowe zwolnienia tj. opisywane usługi są związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji określonych w art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Słusznie wskazuje w swoim uzasadnieniu Wnioskodawca, że bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia z VAT jest kwestia opodatkowania usług nabywanych od producenta wykonawczego jako wykonawcy zewnętrznego. Przepisy dotyczące zwolnienia z VAT, wskazane wyżej, nie uzależniają możliwości zastosowania tego zwolnienia od opodatkowania usług, nabywanych w ramach realizacji programu misyjnego, wynikającego z ustawy o radiofonii i telewizji.

Tym samym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy oraz regulacjach ustawy o radiofonii i telewizji, w szczególności dotyczących zadań stawianych telewizji publicznej, w świetle nakreślonego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wymienione we wniosku usługi realizowane w ramach umów koprodukcyjnych, polegających na produkcji misyjnej audycji telewizyjnej wykonywanej przez Wnioskodawcę w ramach umowy z jednostką samorządową, będą korzystały ze zwolnienia z VAT, pomimo nabywanych usług od producenta wykonawczego, które są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B., ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z póżn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w B. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.