2015.05.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-117/15-4/HW
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2015 r. r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono pismem w dniu 20 maja 2015 r. o doprecyzowanie sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)”.

Gmina ww. zadania realizuje ze środków:

UE w ramach działania „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej”, objętego PROW 2007-2013, gdzie podatek VAT jest kosztem niekwalifikowalnym;
pożyczki WFOSiGW – podatek VAT jest kosztem niekwalifikowalnym;
środków własnych na pokrycie kosztów niekwalifikowalnych;
wpłat osób fizycznych i prawnych za przyłącza (na podstawie porozumień; Gmina będzie wystawiała faktury VAT, ujmowała w rejestrach sprzedaży i deklarowała podatek należny w deklaracjach VAT – 7).

Wartość planowanej inwestycji przekroczy każdorazowo 15.000,00 zł.

Zakończenie inwestycji planuje się na 30 kwietnia 2015 r. Protokolarne przekazanie inwestycji winno nastąpić w terminie do 15 maja 2015 r., płatność w terminie 30 dni od przekazania, tj.: około 15 czerwca 2015 r.

Po zakończeniu inwestycji Gmina dysponować będzie następującą infrastrukturą i majątkiem rzeczowym:

sieć wodociągowa wraz z przyłączami;
kanalizacja sanitarna wraz z przyłączami;
przepompownia;
ciągnik wraz z beczką asenizacyjną – będzie wykorzystywany przez ZUK do wywozu nieczystości płynnych z nieskanalizowanej części Gminy;
agregat prądotwórczy z podwoziem – będzie wykorzystywany do awaryjnego zasilania Stacji Uzdatniania Wody;
przebudowana Stacja Uzdatniania Wody.

Gmina zaznaczyła, że od rozpoczęcia budowy i przebudowy infrastruktury, prawo własności do tejże infrastruktury przysługuje tylko i wyłącznie Gminie.

Gmina planuje, że wraz z oddaniem ww. inwestycji i majątku rzeczowego do użytkowania, zostanie zawarte porozumienie o odpłatnym udostępnieniu infrastruktury i majątku rzeczowego Zakładowi Usług Komunalnych, na podstawie którego Gmina będzie miała prawo pobierać od ZUK określone w porozumieniu wynagrodzenie.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za budowę infrastruktury położonej w obszarze działania Gminy i zaopatrzenie w niezbędny majątek rzeczowy, towarzyszący powstającym inwestycjom. Ponoszone w tym zakresie wydatki będą dokumentowane przez wykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT.

Gmina do dnia dzisiejszego nie odliczała podatku VAT naliczonego od żadnych czynności związanych z wykonywanym zadaniem inwestycyjnym.

Zakład Usług Komunalnych, będąc samorządowym zakładem budżetowym gminy, świadczy na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Zakład jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje te czynności w swoim imieniu i na swoją rzecz. Rozlicza z tego tytułu podatek VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7.

Z tytułu odpłatnego udostępnienie ww. infrastruktury i majątku rzeczowego Gmina wystawiać będzie ZUK faktury VAT, które Gmina ujmować będzie w swoich rejestrach sprzedaży i wykazywać podatek należny w deklaracjach VAT-7.

Z uzupełnienia z dnia 14 maja 2015 r. do wniosku wynika, że:

Gmina planując i rozpoczynając realizację zadania inwestycyjnego pn.: „Budowa sieci sanitarnej wraz z przyłączami (…)”, działała i działa z zamiarem odpłatnego udostępnienia ww. infrastruktury i majątku rzeczowego na rzecz Zakładu Usług Komunalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)”, w wyniku której powstanie następująca infrastruktura i majątek rzeczowy:

sieć wodociągowa wraz z przyłączami;
kanalizacja sanitarna wraz z przyłączami;
przepompownia;
ciągnik wraz z beczką asenizacyjną;
agregat prądotwórczy z podwoziem;
przebudowana Stacja Uzdatniania Wody.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. l ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

nabywca towarów/usług jest podatnikiem VAT oraz
nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy powyższe przesłanki będą w przedstawionym przypadku spełnione i tym samym stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wraz z majątkiem rzeczowym, tj.: ciągnik i beczka asenizacyjna, które będą wykorzystywane do wywozu nieczystości płynnych z nieskanalizowanej części Gminy. Świadczeniobiorcy, za wykonaną usługę otrzymają faktury VAT, wystawione przez ZUK, w których będzie wyszczególniony podatek VAT, wykazywany w rejestrach sprzedaży ZUK. Agregat prądotwórczy będzie wykorzystywany do awaryjnego zasilania Stacji Uzdatniania Wody.

W ocenie Wnioskodawcy, za bezsporny należy uznać fakt, że ponoszenie wskazanych powyżej wydatków jest konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem opodatkowanych VAT usług udostępnienia odpłatnie infrastruktury i majątku rzeczowego ZUK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepis art. 86 ust. 13 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu podatku od towarów i usług, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Podmioty takie mogą być wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina – będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)”.

Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca dysponować będzie następującą infrastrukturą i majątkiem rzeczowym:

sieć wodociągowa wraz z przyłączami;
kanalizacja sanitarna wraz z przyłączami;
przepompownia;
ciągnik wraz z beczką asenizacyjną – będzie wykorzystywany przez ZUK do wywozu nieczystości płynnych z nieskanalizowanej części Gminy;
agregat prądotwórczy z podwoziem – będzie wykorzystywany do awaryjnego zasilania Stacji Uzdatniania Wody;
przebudowana Stacja Uzdatniania Wody.

Gmina zaznaczyła, że od rozpoczęcia budowy i przebudowy infrastruktury, prawo własności do tejże infrastruktury przysługuje tylko i wyłącznie Gminie.

Wnioskodawca planuje i rozpoczynając inwestycję planowała, że wraz z oddaniem ww. inwestycji i majątku rzeczowego do użytkowania, zostanie zawarte porozumienie o odpłatnym udostępnieniu infrastruktury i majątku rzeczowego Zakładowi Usług Komunalnych, na podstawie którego Gmina będzie miała prawo pobierać od ZUK określone w porozumieniu wynagrodzenie.

Gmina do dnia dzisiejszego nie odliczała podatku VAT naliczonego od żadnych czynności związanych z wykonywanym zadaniem inwestycyjnym.

Zakład Usług Komunalnych, będąc samorządowym zakładem budżetowym gminy, świadczy na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Zakład jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje te czynności w swoim imieniu i na swoją rzecz. Rozlicza z tego tytułu podatku VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)”.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast § 2 powołanego przepisu, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Należy zauważyć, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową, nakładającą na strony tej umowy określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest ze wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie nieruchomości przez jej dzierżawcę.

Zatem cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a Wnioskodawca w związku z tą czynnością występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Podkreślić w tym miejscu należy, że ani w treści ustawy, ani w przepisach wykonawczych do niej, dla czynności będących przedmiotem wniosku, tj. odpłatnego udostępniania infrastruktury i majątku rzeczowego, ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku VAT.

Z uwagi zatem na fakt, że dla usług, które Gmina zamierza świadczyć na rzecz ZUK, nie ma zastosowania zwolnienie od podatku, usługi te będą opodatkowane według właściwej stawki podatku VAT.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie sprawy, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji będą miały związek z odpłatną czynnością udostępniania infrastruktury i majątku rzeczowego. Tym samym, jak wskazano wyżej z czynnością opodatkowaną. Należy również podkreślić, że – jak wynika z opisu sprawy – już przed rozpoczęciem inwestycji zamiarem Gminy było jej wykorzystywanie do czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)”, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek w zakresie zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wynagrodzenie z tytułu odpłatnego udostępniania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będzie niższe od wartości rynkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) w zdarzeniu przyszłym został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2015 r. nr ILPP1/4512-1-117/15-5/HW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin