Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-505/AB
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z majątkiem powstałym w wyniku usunięcia kolizji, który po zakończeniu realizacji projektu został wniesiony w drodze aportu do spółek komunalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z majątkiem powstałym w wyniku usunięcia kolizji, który po zakończeniu realizacji projektu został wniesiony w drodze aportu do spółek komunalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym „płatnikiem” podatku od towarów i usług i realizuje projekt pt. „P”.

W ramach inwestycji zrealizowano następujący zakres robót:

1. Przebudowa skrzyżowań ulic: G.- R. T.(z trójwlotowego na czterowlotowe), R. T. – K. G.; H. N. –G.- M. (małe rondo); G. G. R. – Z. J.; M.- M. (na trójwlotowe z podłączeniem nowej ulicy);
2. Przebudowa (rekonstrukcja) ulic: G. G. R. (dł. 466 m), R. T. (dł. 157 m), K. G. (dł. 100 m), Z. J. (dł. 48 m), H. N. (dł. 31 m), M. (dł. 53 m);
3. Nowo budowane odcinki ulic: od skrzyżowania ulic G. G. R. - R. T. do nowego ronda u zbiegu ulic N. – G.- M. (dł. 107 m); budowa zjazdu z ul. G. G. R. na parking przy sądzie oraz budowa drogi dojazdowej od tego zjazdu do projektowanego ronda (dł. 97 m); jezdnia na nowym rondzie (dł. 104 m);
4. Budowa oraz przebudowa chodników i ścieżek rowerowych zlokalizowanych wzdłuż przebudowywanych lub budowanych ulic;
5. Budowa i przebudowa przystanków autobusowych (z zatokami) w obrębie skrzyżowania ulic G. G. R. z R. T. (2 szt. w ciągu ul. G. G. R., 1 szt. w ciągu ul. R. T.) i 1 przystanku tramwajowego zlokalizowanego w ciągu ul. G. G. R. na skrzyżowaniu z ul. R. T.;
6. Budowa trójkolorowej sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu ulic Gen. G. R. i R. T.;
7. Budowa dwubarwnej, ostrzegawczej sygnalizacji na małym rondzie;
8. Budowa i przebudowa oświetlenia ulicznego dotycząca wszystkich odcinków rekonstruowanych i budowanych odcinków dróg;
9. Usunięcie kolizji istniejącej linii tramwajowej z przebudowywanym układem drogowym dotyczącym ulic: G. G. R., Z. J., M. i M.;
10. Usunięcie kolizji sieci elektroenergetycznej, wodociągowej i sanitarnej, gazowej oraz teletechnicznej z całym przebudowywanym układem drogowym.

Wnioskodawca wskazał, że uzyskane dofinansowanie, nie jest pomocą bezzwrotną, o której mowa w rozdziale 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Wskazano również, że zgodnie z „Wytycznymi w sprawie kwalifikowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, co do zasady każdy projekt współfinansowany ze środków funduszy w ramach RPO, powinien zachować trwałość przez okres pięciu lat od daty finansowego zakończenia projektu, czyli od daty poniesienia ostatniego wydatku w ramach projektu (dokonanie przez Beneficjenta zapłaty na podstawie ostatniej faktury/innego dowodu księgowego o równoważnej wartości dowodowej, dotyczącej wydatków kwalifikowanych poniesionych w ramach projektu). Pojęcie „trwałości projektu” rozumiane jest, jako niepoddanie projektu tzw. znaczącej modyfikacji, tj.:

• modyfikacji mającej wpływ na charakter lub warunki realizacji projektu lub powodującej uzyskanie nieuzasadnionej korzyści przez przedsiębiorstwo lub podmiot publiczny;
• modyfikacji wynikającej ze zmiany charakteru własności elementu infrastruktury albo z zaprzestania działalności produkcyjnej.

W związku z powyższym, zarówno w okresie pierwszych pięciu lat, jaki w następnych latach eksploatacji projektu, właścicielem i zarządzającym będzie Wnioskodawca, który będzie ponosił koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją dróg objętych zakresem przedmiotowym projektu.

W ramach projektu usuwane były kolizje istniejącej linii tramwajowej, sieci elektroenergetycznej, wodociągowej i sanitarnej, gazowej oraz teletechnicznej z całym przebudowanym układem drogowym. Majątek powstały w wyniku usunięcia kolizji dotyczący: linii tramwajowej oraz sieci wodociągowej i sanitarnej po zakończeniu realizacji projektu został przekazany aportem do spółek komunalnych. Odpowiednio do spółki T. E. Sp. z o. o. oraz spółki E. P. W. i K. Sp. z o. o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, podatek naliczony związany z usunięciem kolizji, które następnie zostały przekazane aportem do spółek komunalnych miasta jest możliwy do odzyskania przez Beneficjenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług od majątku przekazanego aportem do spółek komunalnych jest możliwy do odzyskania, a co za tym idzie, nie powinien być kosztem kwalifikowanym projektu. Do kosztów niekwalifikowanych będzie również zaliczała się proporcjonalna część kosztu usług inżyniera kontraktu, związana z usunięciem ww. kolizji. Dzięki temu, Wnioskodawca uniknie podwójnego dofinansowania w odniesieniu do podatku od towarów i usług od „robót aportowanych” i proporcjonalnej części usług inżyniera kontraktu.

Wnioskodawca wnosząc aport rzeczowy do spółek prawa handlowego i cywilnego otrzymuje w zamian udziały (akcje) spółki o określonej wartości nominalnej. Zgodnie z § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do dnia 30 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne do spółek prawa handlowego i cywilnego były objęte zwolnieniem. W chwili obecnej dostawa towarów lub wykonanie usług, jako aport jest rozliczane według ogólnych zasad określonych w ustawie o podatku od towarów i usług, co oznacza, że aport winien być dokumentowany fakturą sprzedaży, a stawka podatkowa będzie zależna od rodzaju towaru lub usługi. Podstawą opodatkowania w każdym aporcie niepieniężnym będzie obrót (art. 29 ust. 1 ustawy). W konsekwencji zmiany tych przepisów „płatnik podatku” może rozliczyć podatek zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013r. posiadał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Brzmienie ww. przepisu do dnia 31 grudnia 2013r. było następujące:

Obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki. Odliczenia może dokonać czynny podatnik podatku od towarów i usług a nabyte towary i usługi powinny być wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Ustawa nie przewiduje możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Związek pomiędzy zakupem towarów i usług a wykonaniem czynności opodatkowanych jest warunkiem koniecznym dla zastosowania procedury określonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami w rozumieniu ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6).

Natomiast dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego w formie towaru do spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa ww. art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym, w rozumieniu przywołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Wyjaśnić należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego, prowadzi do stwierdzenia, że skoro w związku z realizacją zadania dotyczącego usunięcia kolizji linii tramwajowej, sieci wodociągowej i sanitarnej, nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi, posłużą do wytworzenia majątku, który następnie zostanie przekazany w drodze aportu do spółek komunalnych, tj. posłuży sprzedaży opodatkowanej to w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje w tym zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy wydatkach poniesionych na wytworzenie tego majątku.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.