Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-360/15/AB
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• wliczania opłaty zapasowej do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe;
• wliczania opłaty zapasowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia opłaty zapasowej do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu towarów.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, specjalizuje się w prowadzeniu dzialanosci gospodarczej w zakresie dystrybucji i sprzedaży gazu płynnego, służącego do napędu silników (propan-butan). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz „płatnikiem podatku akcyzowego”. Podatnik sprowadza gaz z terenu Unii Europejskiej oraz spoza Unii (Białoruś, Ukraina). W związku z wejsciem w życie nowelizacji ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2007 r., nr 52, poz. 343), podatnik jest obowiązany od 1 stycznia 2015 roku do uiszczania opłaty zapasowej. Opłata ta została wprowadzona w ww. ustawie w art. 21b.

Podatnik sprowadza do Polski gaz z krajów Unii Europejskiej oraz spoza terenu Unii (Białoruś, Ukraina). Towary te są przemieszczane na terytorium Polski z innych krajów UE oraz spoza Unii Europejskiej. Transakcje te stanowią dla podatnika odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz import towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym od 1 stycznia 2015 roku podatnik winien wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem VAT przy wewnątrzwsólnotowym nabyciu towarów wartość opłaty zapasowej?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik winien deklarować do podstawy opodatkowania podatkiem VAT przy imporcie wartość opłaty zapasowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2015 r. opłata zapasowa nie będzie doliczana do podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Opłata zapasowa nie powinna być doliczana do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie będzie elementem zapłaty dla dostawcy towaru oraz nie będzie miała żadnego wpływu na cenę innych towarów dostarczanych z innych państw.

Zdaniem wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2015 r. opłata zapasowa nie będzie doliczona do podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku importu towarów spoza terenu Unii Europejskiej (Białoruś, Ukraina). W przypadku importu towarów podstawę opodatkowania opiera się o wartość ustaloną na podstawie przepisów celnych. Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. Do podstawy opodatkowania podatkiem VAT wlicza się koszty prowizji, opakowania transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Opłata zapasowa do tych kosztów nie należy. Do podstawy dolicza się również opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów. Opłata zapasowa również nie jest wśród nich wymieniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej:

• przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego wliczania opłaty zapasowej do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe;
• przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego wliczania opłaty zapasowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Importem jest przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy).

W myśl art. 29a ust. 1, 6 i 7 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na podstawie powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez podatnika, podstawą opodatkowania będzie zapłata, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, czyli w tym przypadku, będzie to wynagrodzenie ustalone przez strony transakcji. Podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła opłaty i inne należności o podobnym charakterze z wyłączeniem kwoty podatku od towarów i usług. Katalog kwot zwiększających podstawę opodatkowania ma charakter otwarty. Oznacza to, że podstawę opodatkowania (oprócz podatku, cła i opłaty) zwiększą również inne należności ponoszone przez podatnika, których charakter wskazuje na podobieństwo do podatku, cła lub opłaty.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014, poz. 1695), zwaną dalej ustawą o zapasach, w celu zapewnienia zaopatrzenia Rzeczypospolitej Polskiej w ropę naftową i produkty naftowe w sytuacji wystąpienia zakłóceń w ich dostawach na rynek krajowy oraz wypełniania zobowiązań międzynarodowych, tworzy się zapasy ropy naftowej i produktów naftowych, zwane dalej „zapasami interwencyjnymi”.

Zapasy interwencyjne obejmują zapasy:

1. obowiązkowe ropy naftowej lub paliw, zwane dalej „zapasami obowiązkowymi ropy naftowej lub paliw”, tworzone i utrzymywane przez producentów i handlowców;
2. agencyjne ropy naftowej i paliw, zwane dalej „zapasami agencyjnymi”, tworzone i utrzymywane przez Agencję Rezerw Materiałowych, zwaną dalej „Agencją”.

Stosownie do art. 21b ust. 1 ww. ustawy, koszty tworzenia i finansowania zapasów agencyjnych ponoszą producenci i handlowcy, uiszczając opłatę zapasową.

Zgodnie z art. 21b ust. 12 ww. ustawy o zapasach, producenci i handlowcy są zobowiązani wpłacać opłatę zapasową w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła produkcja lub przywóz paliw, na rachunek Funduszu, o którym mowa w art. 28a ustawy, czyli Funduszu Zapasów Agencyjnych.

Stosownie do ww. przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego charakter opłaty zapasowej wskazuje na możliwość zaliczenia jej do innych należności zwiększających podstawę opodatkowania. Opłata zapasowa jest obowiązkowym świadczeniem o charakterze publicznoprawnym. Ponadto opłata zapasowa ma charakter pieniężny, bezzwrotny oraz przymusowy w stosunku do określonych podmiotów. Trzeba jednak wskazać, że opłata nie ma charakteru nieodpłatnego, ponieważ w zamian za opłatę zapasową przedsiębiorcy zostaną częściowo zwolnieni z dotychczasowych obowiązków w zakresie fizycznego tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, a obowiązek ten przejmie Agencja Rezerw Materiałowych.

Opłaty zapasowej nie można zatem zaliczyć do podatków, ale jest to niewątpliwie opłata publiczna o specyficznych cechach, mieszcząca się w ramach określonych w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem paliw, oprócz zapłaty ceny ponosi także inne wydatki takie jak opłata zapasowa, które zwiększą podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Uiszczenie opłaty jest obowiązkiem nałożonym na podmiot wprowadzający paliwa na terytorium kraju. W związku z powyższym, uiszczenie tej opłaty jest obowiązkiem nałożonym na przywożącego paliwa, a zatem zwiększa ona podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa, Wnioskodawca winien zwiększyć o poniesioną opłatę zapasową.

W przypadku opodatkowania importu, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Jak stanowi art. 30b ust. 4 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Koszty dodatkowe, o których mowa w ww. przepisie, stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że wszelkie koszty związane bezpośrednio z importem towarów, ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia, powinny być włączone do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Przez pierwsze miejsce przeznaczenia, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy, rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy, do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, dolicza się opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, ważną kwestią jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego pojęcia, zastosowanie będą tu miały przepisy prawa Unii Europejskiej, a w szczególności Wspólnotowego Kodeksu Celnego, który został wprowadzony rozporządzeniem Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L nr 302, str. 1, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, wartością celną przywożonych towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 32 i 33.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów jest prawidłowe. Opłata zapasowa nie zwiększy podstawy opodatkowania, ponieważ nie mieści się w zakresie pojęcia wartości celnej, czyli ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towary wtedy, gdy zostały sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty. Opłata zapasowa nie stanowi również kosztów dodatkowych zwiększających podstawę opodatkowania. Nie jest wymieniona w otwartym katalogu kosztów z art. 30b ust. 4 ustawy oraz nie jest ponoszona do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Opłata zapasowa powinna być wpłacana w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła produkcja lub przywóz paliw na rachunek Funduszu Zapasów Agencyjnych, której dysponentem jest Agencja Rezerw Materiałowych. Organ celny nie ma obowiązku pobierać należności z tytułu opłaty zapasowej, dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy dwóch stan faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.