Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1083/15-2/EC
z 30 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu 18 września 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych darowizny znaku towarowego do spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem - jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego na znak towarowy otrzymanego w formie darowizny – jest prawidłowe,
• sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy otrzymanego w formie darowizny – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny znaku towarowego do spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa ochronnego na znak towarowy otrzymanego w formie darowizny oraz sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy otrzymanego w formie darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą m.in.: wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych; roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych; realizację projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca wykorzystuje znak towarowy. Wnioskodawca zamierza dokonać rejestracji znaku towarowego, natomiast po dokonaniu rejestracji znaku Osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, zamierza przekazać w formie darowizny spółce komandytowej (dalej: Spółka), w której będzie wspólnikiem, zarejestrowany znak towarowy, który zostanie objęty ochroną, udzieloną przez Urząd Harmonizacji w ramach Wspólnotowego Rynku (OHIM).

Drawo ochronne na znak towarowy nie zostało do chwili obecnej ujęte jako wartość materialna i prawna dla celów podatkowych, bowiem zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy PIT takiemu ujęciu podlegają jedynie wartości niematerialne i prawne nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie. Znak towarowy będzie używany w spółce komandytowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez wspólników w ramach tej spółki.

Przeniesienie znaku towarowego na rzecz Spółki umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, Spółka będzie bowiem efektywnie zarządzać przedmiotowym Znakiem towarowym (w tym przykładowo może udzielać prawa do użytkowania znaku na podstawie odrębnych umów). Taka czynność umożliwi zatem szersze wykorzystanie znaku, doskonalszą ochronę ekonomiczną oraz skuteczniejszą promocję znaku, co będzie korzystne dla Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po stronie Wnioskodawcy powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem darowizny wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego na rzecz spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem?
2. Czy Wnioskodawca jako wspólnik spółki komandytowej będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez spółkę komandytową i zaliczania ich do kosztów podatkowych stosownie do posiadanych udziałów w zyskach tej spółki?
3. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez spółkę komandytową?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu darowizny praw do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki osobowej nie powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem darowizny wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego na rzecz spółki komandytowej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem).

Zdaniem Wnioskodawcy Wnioskodawca jako wspólnik spółki komandytowej będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez spółkę komandytową i zaliczania ich do kosztów podatkowych w proporcji do posiadanych udziałów w zyskach tej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez spółkę komandytową będzie stanowić wartość rynkowa przedmiotowego znaku towarowego, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu będzie określać tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek handlowych (Dz.U. 2000 r., Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: „ustawa o pdop”), co do zasady, dochody spółek osobowych (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej) nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania, a podatnikami w zakresie uzyskiwanych przez nią dochodów są wspólnicy.

Treść art. 8 ust. 1 ustawy o pdof, wskazuje że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W przypadku, gdy wspólnikami spółki osobowej są zarówno osoby fizyczne jak i prawne, przychody, koszty i dochód ustała się z zastosowaniem odpowiednich ustaw o podatkach dochodowych, w przypadku osób fizycznych w oparciu o przepisy ustawy o pdof, a w przypadku osób prawnych w oparciu o przepisy ustawy o pdop.

Ze względu na fakt, iż pojęcie "darowizny" nie zostało zdefiniowane na gruncie prawa podatkowego, o tym, czym jest darowizna rozstrzygać będą przepisy prawa cywilnego.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.LI. 1964 nr 16 poz. 93, z późn. zm., dalej: „kc”) darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym (causa donandi) na rzecz drugiej strony - obdarowanego, tj. do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Istotą darowizny jako czynności nieodpłatnej jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego (KC.Komentarz. T. II red. Pietrzykowski 2015 wyd. 8 / Safjan). Istotą umowy darowizny jest więc przesunięcie majątkowe konkretnych aktywów, jak i inne dyspozycje darczyńcy, których skutkiem jest zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów w majątku obdarowanego.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o pdof, do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej należy zaliczyć wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Aby zatem nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania - musi być otrzymane przez podatnika. Nie można jednak otrzymać świadczenia od samego siebie.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca przenosi na spółkę osobową w formie darowizny prawa do znaku towarowego. W związku z powyższym ewentualny przychód podatkowy może powstać jedynie u wspólników, którzy otrzymają świadczenie. W przypadku wnioskodawcy, który przekaże w formie darowizny prawa do znaku towarowego, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie.

Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-977/09-6/IM;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-917/09-6/IM;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-895/13-4/AA.
  
  

W świetle prawa podatkowego, podmiot obdarowany, w tym przypadku spółka, jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od darowanych jej składników majątkowych. Odpisy amortyzacyjne dokonywane przez spółkę mogą zostać kwalifikowane, jako koszty uzyskania przychodów na poziomie jej wspólników jeśli spełnione zostaną przesłanki umożliwiające dokonywanie amortyzacji, o których mowa w art. 22a-22o ustawy o pdof, z uwzględnieniem jej art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o pdof, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 cyt. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.Treść art. 22b ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
   
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
   
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
   
5. licencje,
   
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
   
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika zatem z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof, do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji możemy zaliczyć prawa własności przemysłowej (tj. wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe i prawa ochronne na te znaki, oznaczenia geograficzne, topografie układów scalonych), o ile zostały przez podatnika nabyte, są zdatne do gospodarczego wykorzystania, ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok i są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do zawartych w ustawie o pdof przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ustawy o pdof).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Zatem przeniesienie własności w drodze darowizny jest „nabyciem”, w rozumieniu art. 22b ust. 1 ustawy o pdof, po stronie podmiotu obdarowanego.

Amortyzacji podatkowej podlegają nabyte przez podatnika prawa ochronne do znaków towarowych.

Jednocześnie zważyć należy na fakt, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  
  

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą zamierza przekazać w formie darowizny spółce komandytowej, w której jest wspólnikiem zarejestrowany znak towarowy objęty ochroną.

Przekazany do spółki komandytowej w formie darowizny znak towarowy będzie posiadać prawa ochronne i w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Ze względu na fakt, iż przekazanie praw do znaku towarowego następuje w formie darowizny, nie mają zastosowania w stosunku do wnioskodawcy (u którego z tytułu darowizny znaku towarowego nie powstaje przychód) negatywne przesłanki zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych nabytych nieodpłatnie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o pdof.

Wnioskodawca może zatem dokonać pomimo, iż po jego stronie nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od nabytych przez spółkę praw do znaku towarowego.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o pdof.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr 1PPB1/415-1020/11-2/EC.
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr 1BPBI/1/415-454/14/JS
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/1/415-453/14/JS.
  
  

Mając powyższe rozważania na uwadze należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie wartość darowanego przez wnioskodawcę znaku towarowego stanowić będzie część składową przychodu po stronie pozostałych wspólników spółki komandytowej, z wyłączeniem Wnioskodawcy.

Kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy oraz dla pozostałych wspólników spółki będą odpisy amortyzacyjne w proporcji odpowiadającej udziałowi w zysku spółki, obliczone od wartości początkowej przekazanego w drodze darowizny znaku towarowego, którą stanowić będzie wartość rynkowa z dnia nabycia lub wartość wskazana w umowie darowizny.

Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-946/12-3/AA
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-231/14-2/AA
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr 1LPB1/415-231/14-3/AA.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.