Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-733/15-2/MPe
z 22 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przeniesienia własności znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przeniesienia własności znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką jawną, czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zajmuje się prowadzeniem aptek. W ramach swojej działalności Spółka posługuje się m.in. znakiem towarowym słownym. Znak towarowy słowny (dalej: Znak Towarowy) został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: UPRP) i na znak ten zostało przyznane prawo ochronne.

Jedyne koszty, jakie poniosła Spółka w związku ze znakiem to koszty rejestracji tego znaku w UPRP (opłata do UPRP i wynagrodzenie pełnomocnika występującego przed UPRP). Wnioskodawca nie poniósł żadnych innych kosztów, w tym w szczególności nikomu nie zapłacił wynagrodzenia za wymyślenie/opracowanie Znaku Towarowego - Znak Towarowy jest autorską koncepcją wspólników Spółki.

Obecnie Wnioskodawca, na podstawie uchwały wspólników, planuje przenieść własność znaku towarowego ze Spółki na rzecz wspólników Spółki (na współwłasność, w takim samym udziale, jak wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka będzie podstawa opodatkowania dokonania przeniesienia własności Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania przeniesienia własności Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi przez Wnioskodawcę będzie suma kosztów poniesionych przez podatnika związanych z rejestracją tego znaku (opłata do UPRP i wynagrodzenie pełnomocnika występującego przed UPRP).

Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności, na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1. Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 8 ust. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT. W związku z tym, że Znaki Towarowe, wraz z prawami ochronnymi do tych znaków nie wypełniają definicji „towarów” wskazanej w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, to darowizna takich Znaków Towarowych, wraz z prawami ochronnymi winna być uznana za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 Ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT przez odpłatne świadczenie usług rozumie się także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

A zatem przekazanie własności Znaków Towarowych, wraz z prawami ochronnymi do tych znaków winna być, na gruncie Ustawy VAT, uznana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT. Wobec tego po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania w sytuacji świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT jest, zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy VAT, koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawodawca nie sprecyzował do jakich kosztów odnosi się omawiany przepis.

Zdaniem Wnioskodawcy z przepisu tego wynika, iż podstawą opodatkowania w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług jest suma wydatków rzeczywiście poniesionych w związku ze świadczoną usługą.

Zatem w przypadku przeniesienia własności Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku za koszty takie należy zatem uznać koszty poniesione na wytworzenie we własnym zakresie znaku towarowego (które w przypadku Wnioskodawcy nie wystąpią, gdyż Znak Towarowy został opracowany przez wspólników Spółki), czy też koszty związane z rejestracją Znaku Towarowego w UPRP (które to koszty u Wnioskodawcy wystąpiły), gdyż bez poniesienia tych kosztów nie byłoby możliwe dokonanie darowizny. Podobne stanowisko przedstawiono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-590/13-3/PR.

Podkreślić również należy, iż nie ma żadnej podstawy prawnej, aby ustalając podstawę opodatkowania podatkiem, odwołać się do wartości innej, niż określona w sposób wskazany wyżej. W szczególności nie będzie to wartość rynkowa Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku - nie istnieje podstawa prawna do określenia podstawy opodatkowania w takiej wysokości.

Reasumując należy stwierdzić, że z tytułu dokonanego przeniesienia własności Znaku Towarowego Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku w wysokości 23% VAT od podstawy opodatkowania stanowiącej całkowitą kwotę wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wytworzeniem znaku towarowego, ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego znaku towarowego takie jak koszty jego rejestracji w UPRP, wynagrodzenie pełnomocnika występującego przed UPRP. Podstawą opodatkowania dla celów VAT z tytułu dokonania przeniesienia własności Znaku Towarowego dla celów opodatkowania podatkiem VAT nie będzie zaś inna wartość np. wartość rynkowa Znaku Towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
   
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności Spółka posługuje się m.in. znakiem towarowym, który został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej i na znak ten zostało przyznane prawo ochronne.

Jedyne koszty, jakie poniosła Spółka w związku ze znakiem to koszty rejestracji tego znaku w UPRP (opłata do UPRP i wynagrodzenie pełnomocnika występującego przed UPRP). Wnioskodawca nie poniósł żadnych innych kosztów, w tym w szczególności nikomu nie zapłacił wynagrodzenia za wymyślenie/opracowanie znaku towarowego - znak towarowy jest autorską koncepcją wspólników Spółki.

Obecnie Wnioskodawca, na podstawie uchwały wspólników, planuje przenieść własność znaku towarowego ze Spółki na rzecz wspólników Spółki (na współwłasność, w takim samym udziale, jak wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach Spółki).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przenieść własność znaku towarowego ze Spółki na rzecz wspólników. Należy zatem zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług.

W rozpatrywanej sprawie czynność przeniesienia znaku dla Wnioskodawcy jest nieodpłatna, gdyż z wniosku nie wynika aby Spółka otrzymała od wspólników jakikolwiek ekwiwalent.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów.

Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym służą do celów prowadzonej działalności, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane są z celami działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie wspólnicy spółki otrzymają prawo do znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi, które to prawa przysługiwały dotychczas Spółce. W zamian Spółka nie otrzyma od wspólników jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw i obowiązków następuje więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie nie można uznać, że przekazanie przez Spółkę znaku towarowego wspólnikom będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tym samym trudno jest uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania prawa do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz wspólników Spółki nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
   
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro znak towarowy wraz z prawami ochronnymi zostanie nieodpłatnie przekazany na rzecz wspólników, a więc na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Natomiast podstawą opodatkowania tej czynności, w myśl art. 29a ust. 5 ustawy, będzie poniesiony przez Wnioskodawcę faktyczny koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że podstawę opodatkowania przeniesienia własności znaku towarowego wraz z prawami ochronnymi stanowić będzie suma kosztów związanych z rejestracją tego znaku (opłata do UPRP i wynagrodzenie pełnomocnika występującego przed UPRP), należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.