Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-717/15-2/WH
z 30 września 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług najmu Lokali –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 27 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług najmu Lokali.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca, osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy (dalej jako: „Wnioskodawca”) w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wynajmuje różne lokale.

Wnioskodawca jest właścicielem tych lokali, bądź dysponuje innym tytułem prawnym umożliwiającym mu wynajmowanie tych lokali (dalej jako: „Lokal”, „Lokale”).


W ramach zawieranych umów najmu Wnioskodawca wskazuje, że zezwala najemcy na używanie określonego w danej umowie najmu Lokalu jako siedziby działalności gospodarczej najemcy (usługi potocznie nazywane „wirtualnym biurem”, wirtualne biuro jest nazwą potoczną natomiast siedziba jest rzeczywista (fizyczna) i spełnia wszystkie wymogi do prowadzenia działalności określone umową, która ma charakter umowy najmu - umowa jest ściśle związana z konkretną nieruchomością). Usługa ta związana jest z prawem do użytkowania powierzchni biurowej, wykorzystywania na potrzeby siedziby działalności gospodarczej.

Na podstawie zawieranych umów Wnioskodawca co do zasady zobowiązuje się również do odbierania i przechowywania korespondencji najemcy przychodzącej na adres Lokalu i jej dystrybucji zgodnie z ustaleniami.

Najemcy Lokali Wnioskodawcy co do zasady mają również prawo (po dokonaniu stosownych ustaleń w Wnioskodawcą i za odrębnym wynagrodzeniem) do korzystania z sal konferencyjnych oraz sal spotkań, stanowisk do pracy, a także całej biurowej infrastruktury.

Wynajmowane Lokale mogą być w tym samym czasie używane także przez inne osoby/podmioty (również będące najemcami danego Lokalu), o czym najemcy są poinformowani.

Za używanie Lokalu jako siedziby działalności gospodarczej na powyższych warunkach Najemcy wypłacają Wnioskodawcy wynagrodzenie w ustalonej kwocie.


Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawia faktury w ustalonej z najemcą kwocie netto plus podatek VAT wg obowiązującej stawki.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że miejscem świadczenia opisanych usług najmu Lokali jest miejsce położenia nieruchomości (Lokalu) tj. w przypadku Lokali znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, niezależnie od charakteru/siedziby nabywcy usług (najemcy) świadczone usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a Wnioskodawca zobowiązany jest wystawiać fakturę z podatkiem VAT należnym wg. obowiązującej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle art. 28a ustawy VAT na potrzeby stosowania rozdziału 3 ustawy VAT dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy VAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z kolei w świetle art. 28b ust. 3 ustawy VAT w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Natomiast zgodnie z art. 28b ust. 4 ustawy VAT w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

W świetle art. 28c ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na art. 28e ustawy VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.


Zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi (w ramach których Wnioskodawca zezwala najemcom na używanie określonego w danej umowie najmu Lokalu jako siedziby działalności gospodarczej) na rzecz najemców są ponad wszelką wątpliwość usługami związanymi z nieruchomościami. W związku z tym, miejscem ich świadczenia będzie miejsce położenia nieruchomości i usługi te będą podlegać podatkowi VAT bez względu na siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności przez usługobiorcę (jak również bez względu na status usługobiorcy jako podatnika lub nie - w świetle art. 28a ustawy VAT), w miejscu położenia nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdą szczególne zasady określenia miejsca świadczenia usług określone w art. 28e ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


W przypadku świadczenia usług istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W art. 28a ww. ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania rozdziału miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.


Ogólna zasada ustalająca miejsce świadczenia usług w przypadku gdy usługi świadczone są na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy została wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zgodnie z niniejszym przepisem miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast ogólna zasada ustalająca miejsce świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy została wyrażona w art. 28c ust. 1 ustawy. Zgodnie z ww. przepisem miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.


I tak zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z cyt. przepisu art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ścisłe związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Z powyższego wynika, że usługi związane z nieruchomością są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje różne lokale. W ramach zawieranych umów najmu Wnioskodawca zezwala najemcy na używanie określonego w danej umowie najmu Lokalu jako siedziby działalności gospodarczej najemcy. Wnioskodawca na podstawie zawieranych umów zobowiązuję się również do odbierania i przechowywania korespondencji najemcy przychodzącej na adres Lokalu i jej dystrybucji zgodnie z ustaleniami. Za używanie Lokalu jako siedziby działalności gospodarczej najemcy wypłacają Wnioskodawcy wynagrodzenie w ustalonej kwocie. Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawia najemcom faktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego określenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług najmu Lokali.


Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, że miejsce świadczenia usług najmu Lokali znajduje się w miejscu położenia nieruchomości, z którą te usługi są związane tj. w Polsce. Przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę niewątpliwie pozostają w ścisłym związku z nieruchomością położoną w Polsce a tym samym wypełniają dyspozycję art. 28e ustawy.

Zatem niezależnie od charakteru/siedziby nabywcy usług (najemcy) świadczone usługi, na podstawie art. 28e ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce według stawki właściwej dla przedmiotowego świadczenia a Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić fakturę z podatkiem VAT należnym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj