Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1074/10/12-S1/AK
z 25 kwietnia 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-1074/10/12-S1/AK
Data
2012.04.25
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy
Słowa kluczowe
działki
grunty
nieruchomości
sprzedaż gruntów
stawka
zamiar
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawczyni wraz z mężem może wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwrot zapłaconych podatków VAT od sprzedanych z tym podatkiem 7 działek?
Wniosek ORD-IN 690 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Po 666/11 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 22 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 22 września 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, przeformułowane pytania, własne stanowisko do zadanych pytań oraz o opłatę. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem posiada nieruchomość rolną. Z nieruchomości tej po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego m.in. dla przedmiotowej nieruchomości Zainteresowana wydzieliła kilka działek. Dla pokrycia potrzeb rodziny zmuszona jest sprzedać niektóre z tych działek. Sprzedaż ma mieć charakter czynności jednorazowych (o ile znajdzie się kupiec). Uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczone będą na potrzeby rodziny Z uzyskanych pieniędzy Zainteresowana wraz z mężem nie ma zamiaru kupować innych nieruchomości, a tym bardziej w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem podatku VAT, a mąż jej prowadzi działalność gospodarczą, ale nie jest to obrót nieruchomościami. Żadna z działek nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa (pracowni projektowej) które prowadzi. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż sprzedaż działek ma mieć charakter sporadycznych, pojedynczych czynności. W 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielił Zainteresowanej interpretacji, iż jej stanowisko, że czynność nie podlega podatkowi VAT jest słuszna. Wnioskodawczyni zadaje pytanie w związku z tym, iż doradca podatkowy poddał tę interpretację w wątpliwość. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż w roku 2002 i w roku 2004 wspólnie z mężem zakupili z dorobku własnego i kredytów grunty rolne w sąsiedniej gminie o pow. 6,2 ha. Grunty kupili od osób fizycznych. Zamiarem ich była chęć prowadzenia upraw rolnych dla potrzeb własnych rodziny. Zakup ziemi stanowi ich majątek osobisty i nie przeznaczyli go nigdy na prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie jest czynnym, zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Mąż jej prowadzi działalność gospodarczą (pracownia projektowa) niezwiązaną z uprawą rolniczą i obrotem gruntami. Zainteresowana nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku VAT i nie korzysta ze zwolnień od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku VAT. Na ww. gruntach nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Grunty były i są uprawnione przez Zainteresowaną i jej męża, a produkty z upraw nie były przedmiotem odsprzedaży i nie uzyskiwali z produktów żadnych dochodów. Nie świadczyli i nie świadczą również żadnych usług rolniczych. Grunty te nigdy nie były i nie są udostępnione osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia. W 2005 r. został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego gminy i przedmiotowe grunty znalazły się na obszarze przewidzianym w planie pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną. W 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wydzielili z gruntów 7 działek i dokonali ich sprzedaży bez naliczenia podatku VAT. Na taki sposób sprzedaży uzyskali postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego (pismo z dnia 31 maja 2006 r.). Dochód ze sprzedaży tych działek przeznaczony został na potrzeby ich rodziny. W roku 2008 i 2009 z części pozostałego gruntu wydzielili kolejnych 13 działek budowlanych. W latach 2008 do 2010 dokonali w charakterze czynności jednorazowych sprzedaży 7 działek. Opierając się na błędnej interpretacji zapisów postanowienia Naczelnika US ww. pisma i niejasnego dla Wnioskodawczyni i jej męża pojęcia rolnika ryczałtowego w ustawie o podatku VAT od sprzedanych 7 działek odprowadzili do Urzędu Skarbowego podatek VAT. Jedyne inne koszty związane ze sprzedażą działek to koszty związane z procedurami geodezyjnymi podziałów i fizycznego wytyczenia granic. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy Wnioskodawczyni wraz z mężem może wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwrot zapłaconych podatków VAT od sprzedanych z tym podatkiem 7 działek... Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna sprzedając sporadycznie w formie pojedynczych czynności wydzielone działki z większej nieruchomości nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT do urzędu skarbowego i wcześniej doliczać go do ceny sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo wystąpić o zwrot zapłaconych podatków VAT od sprzedanych 7 działek z powodów wymienionych przy pytaniu nr 1, tj.:
Zapłata nastąpiła z powodu ich błędnej interpretacji postanowienia Naczelnika US. W dniu 6 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1074/10-5/AK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 22 września 2010 r.) jest nieprawidłowe. W interpretacji wskazano, iż nie ma podstaw do dokonania korekty deklaracji VAT-7 za miesiące, w których Zainteresowana dokonała sprzedaży przedmiotowych gruntów oraz składania wniosku o zwrot podatku, skoro podatek wykazany w ww. deklaracjach był podatkiem należnym z tytułu dokonanych dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę. Wezwanie do usunięcia naruszenia wniesiono w dniu 25 października 2010 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 19 listopada 2010 r. nr ILPP2/443/W-144/10-2/SJ, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wniosła w dniu 23 grudnia 2010 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 30 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Po 666/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację. W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Po 666/11 – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Na mocy art. 96 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Na mocy art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności. Art. 103 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33 (art. 103 ust. 2 ustawy). Natomiast w myśl art. 103 ust. 2a ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał – w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwana dalej Ordynacją, zawiera ogólne zasady korygowania deklaracji, także dotyczące deklaracji składanych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, niezależnie od regulacji zawartych w samej ustawie o VAT. Zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 Ordynacji, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. W sytuacji, w której złożenie korekty deklaracji pociągałoby za sobą powstanie nadpłaty w podatku od towarów i usług, należy odnieść się do przepisów art. 72-80 Ordynacji, regulujących zasady określania nadpłat. Stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej. Według art. 73 § 2 Ordynacji, nadpłata powstaje z dniem złożenia:
Zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Stosownie do art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji, uprawnienie określone w § 1 przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 lit. a i b podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) – art. 75 § 3 Ordynacji. Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowana w roku 2002 i w roku 2004 wspólnie z mężem zakupili z dorobku własnego i kredytów grunty rolne w sąsiedniej gminie o pow. 6,2 ha. Grunty kupili od osób fizycznych. Zamiarem ich była chęć prowadzenia upraw rolnych dla potrzeb własnych rodziny. W 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wydzielili z gruntów 7 działek i dokonali ich sprzedaży bez naliczenia podatku VAT. Na taki sposób sprzedaży uzyskali postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego (pismo z dnia 31 maja 2006 r.). Dochód ze sprzedaży tych działek przeznaczony został na potrzeby ich rodziny. Następnie w roku 2008 i 2009 z części pozostałego gruntu wydzielili kolejnych 13 działek budowlanych. W latach 2008 do 2010 dokonali sprzedaży 7 działek z 13 wydzielonych. Opierając się na błędnej interpretacji zapisów postanowienia Naczelnika US ww. pisma i niejasnego dla nich pojęcia rolnika ryczałtowego w ustawie o podatku VAT od sprzedanych w latach 2008-2010 7 działek odprowadzili do Urzędu Skarbowego podatek VAT. W świetle powyższego, w wydanym w dniu 30 listopada 2011 r. wyroku, sygn. akt I SA/Po 666/11, WSA w Poznaniu stwierdził, iż „(…) w niniejszej sprawie podatniczce nie towarzyszył przy nabyciu gruntów w 2002 i 2004 r. zamiar sprzedaży, a wręcz odwrotnie – zostały one nabyte na cele prowadzonego gospodarstwa rolnego. Jak wynika z treści wniosku, przekształcenie dotyczyło części nieruchomości i nastąpiło bez woli skarżącej. Podatniczka oświadczyła, że nie zamierza w przyszłości nabywać kolejnych gruntów. Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że skarżąca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, która wykorzystywana była dla celów prowadzonego gospodarstwa rolnego, w ramach prawidłowego zarządu swoim majątkiem prywatnym, po przekształceniu gruntu na tereny pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną, korzystając z okazji sprzedaje go. Nie można jednak tylko z tego powodu uznać, iż stała się w odniesieniu do tych transakcji, w latach 2008–2010, profesjonalnym handlowcem. Ponieważ w niniejszej sprawie stan faktyczny, nakreślony przez skarżącą, w żadnym przypadku nie wskazuje na takie formy jej aktywności w zbywaniu przedmiotowych działek, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności – nie można uznać jej za podatniczkę prowadzącą w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT co oznacza naruszenie tych przepisów prawa materialnego przez organ udzielający interpretacji. Tym samym wadliwe jest stanowisko organu podatkowego, że z tego powodu nie ma podstaw do dokonania korekty deklaracji VAT-7 za miesiące w których zainteresowana dokonała sprzedaży przedmiotowych gruntów oraz składania wniosku o zwrot podatku.” W interpretacji z dnia 25 kwietnia nr ILPP2/443-1074/10/12-S/AK tut. Organ stwierdził, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek budowlanych wydzielonych z ziemi dotychczas uprawianej rolniczo, będącej dorobkiem własnym rodziny, na której nie jest prowadzona żadna działalność gospodarcza i która nie jest częścią gospodarstwa rolnego rolnika ryczałtowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do dokonania korekt deklaracji VAT-7 za miesiące, w których Zainteresowana dokonała sprzedaży wskazanych gruntów oraz złożenia wniosku o zwrot podatku. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.