Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-444/15-3/PS
z 4 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r.) uzupełnionego pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki w świetle przepisów art. 5 i 7 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U z 2006 roku, Nr 250, poz. 1840; dalej Konwencja) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki w świetle przepisów art. 5 i 7 Konwencji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii działającą pod firmą „V”, gdzie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów [dalej jako „V.”]. V. będzie prowadziła działalność w różnych krajach europejskich, świadcząc usługi w szczególności na rzecz podmiotu powiązanego z V. z siedzibą w Szwecji [dalej jako „A.”]. V. swoje usługi będzie świadczyć na podstawie umowy o współpracy zawartej z A.

V. planuje rozpocząć działalność gospodarczą w Polsce. Zakres tej działalności obejmować będzie m.in. poszukiwanie nowych zleceń w Polsce dla A.. Celem prowadzonej przez V. działalności gospodarczej w Polsce jest nabycie przez A. nowych klientów [dalej jako „Klienci PL”]. V. będzie wynagradzana przez A. w formule poniesione koszty plus marża. W chwili obecnej w Polsce są podmioty, które już są klientami A., i które nadal będą klientami A. po rozpoczęciu działalności V. w Polsce.

W celu podjęcia działalności gospodarczej w Polsce, V. zatrudniła na podstawie umowy o pracę przedstawicieli handlowych w Polsce [osoby fizyczne; dalej jako „Pracownicy V.”]. V. nie jest i nie będzie właścicielem lub najemcą żadnych nieruchomości lub biura w Polsce na potrzeby pracy wykonywanej przez Pracowników V.. Umowy o pracę zawarte z Pracownikami V. przewidują możliwość wykonywania przez nich pracy z domu, co będzie przyjętym rozwiązaniem dla wykonywanych przez nich obowiązków. Pracownicy V. będą wykonywali swoje obowiązki pracownicze zasadniczo korzystając z zasobów technicznych powierzonych im przez V. w celu ich należytego wykonywania, to jest m.in. laptopów, samochodów, telefonów.

Obowiązki Pracowników V. będą obejmowały udzielanie Klientom PL informacji o produktach dystrybuowanych przez A., tj. w szczególności o urządzeniach do kontroli dostępu, urządzeniach wykrywania nieuprawnionego dostępu i systemach nadzoru video (tzw. closed-circuit television) oraz o związanym z nimi osprzętowaniu pochodzącym ze Szwecji lub krajów trzecich [dalej jako „Produkty”], informowanie o cenach produktów oraz zachęcanie Klientów PL do nawiązania współpracy z A.. Pracownicy V. będą tylko zapewniali A. listę zainteresowanych współpracą klientów lub wykaz wstępnych zamówień na Produkty, które będą następnie realizowane bezpośrednio przez A.. Informacje te zebrane przez Pracowników V. będą przekazywane do A. z biura V. w Wielkiej Brytanii, które odpowiedzialne będzie za weryfikację i końcowe opracowanie tych informacji przed ich przekazaniem do A. W szczególności Pracownicy V. nie będą zaangażowani w proces negocjacji i podpisywania umów z Klientami PL w imieniu A.. Ustalenia związane z umową końcową zakupu Produktów dokonywane będą pomiędzy A. a Klientami PL.

A. nie będzie na terenie Polski zajmowała się montażem Produktów, jak również z terytorium Polski nie będzie dokonywała ich sprzedaży. Ustalenia wynikające z umów między Klientami PL a A. obejmować będą jedynie sprzedaż Produktów oraz ich dostawę do Klientów PL. A. będzie wystawiała faktury bezpośrednio na rzecz Klientów PL. Klienci PL będą we własnym zakresie odpowiedzialni za zainstalowanie zakupionych Produktów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przez opisaną działalność powstanie dla V. zakład w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, w konsekwencji czego V. będzie zobowiązana do rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, przez opisaną działalność nie powstanie dla V. zakład w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 5 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U z 2006 roku, Nr 250, poz. 1840; dalej Konwencja), w konsekwencji czego V. nie będzie zobowiązana do rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych [dalej jako „CIT”] w Polsce.

Uzasadnienie:

W myśl art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, uzyskiwanie przez podatników nieposiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, dochodów w Polsce za pośrednictwem zagranicznego zakładu prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce.

Przez „zagraniczny zakład”, zgodnie z art. 4a pkt 11 lit. a) i c) Ustawy o CIT uważa się m.in.: (a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa;

3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje;
   

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Z kolei w myśl art. 5 ust. 1 Konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, przy czym ww. określenie obejmuje m.in. miejsce zarządu, filię, biuro.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. d) i e) Konwencji określenie „zakład” nie obejmuje m.in.:

4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
   
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.
   
   
   

Działalność prowadzona w Polsce przez Pracowników V. będzie wykonywana wyłącznie na rzecz biura V. w Wielkiej Brytanii, w szczególności nie będą oni świadczyć żadnych usług na rzecz innych podmiotów w Polsce.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., że działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Ponadto, działalność przygotowawcza lub pomocnicza zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona za pośrednictwem stałej placówki, aby nie była uznana za zakład, musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego, a cel tej działalności powinien być identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że zatrudnieni w Polsce Pracownicy V. będą wykonywali pracę we własnych domach oraz będą odbywali podróże do potencjalnych Klientów PL we własnym zakresie. V. nie będzie jednak dysponować domami Pracowników V.. Wobec powyższego, w ocenie V. w przypadku częściowego wykonywania pracy przez Pracowników V. we własnych domach, nie można mówić o istnieniu stałej placówki V. na terytorium Polski. Poza tym zakres czynności podejmowanych przez Pracowników V. ma się ograniczać w zasadzie do informowania potencjalnych klientów A. o Produktach i o ich cenach oraz przekazywania danych klientów do biura V. w Wielkiej Brytanii. Zadania wykonywane przez Pracowników V. w Polsce mają więc charakter pomocniczy względem działalności V. prowadzonej w Wielkiej Brytanii.

Obok opisanej powyżej zasadniczej formy zakładu, Konwencja przewiduje także alternatywny sposób ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeśli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie. Zgodnie z art. 5 ust. 5 Konwencji jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w Umawiającym się Państwie, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Należy podkreślić, że Pracownicy V. nie będą mieli pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu V., co więcej V. nie będzie umocowana do reprezentowania A. w kontakcie z Klientami PL, bowiem zadania Pracowników V., zdaniem V., będą się ograniczały jedynie do czynności, o których mowa w art. 5 ust. 4 lit. d) i e) Konwencji. Stanowi to więc kolejny argument świadczący o tym, że działalność V. nie spowoduje powstania zakładu V. na terytorium Polski.

W świetle powyższego, nie ma podstaw do uznania, że V. ma zakład na terytorium Polski. Przychód z tytułu świadczonych usług na rzecz A. powinien w całości podlegać opodatkowaniu w miejscu siedziby V., tj. w Wielkiej Brytanii stosownie do art. 7 ust 1 Konwencji, a nie w Polsce.

W świetle powyższego, V. stoi na stanowisku, że przez opisaną działalność nie powstanie dla V. zakład w Polsce w rozumieniu Ustawy o CIT i Konwencji, w konsekwencji czego V. nie będzie zobowiązana do rozliczania CIT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.