Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-237/15/AJ
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 1 kwietnia 2013 r. w zakresie usług naprawy i konserwacji maszyn (PKD 33.12.Z). Rozlicza się Pan w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i nie jest czynny podatnikiem VAT (korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT). Świadczy Pan usługi, polegające na naprawie silników zaburtowych. Są to zarówno silniki spalinowe, jak i elektryczne.

Usługi polegają głównie na naprawie zepsutych lub wymianie uszkodzonych części w silnikach. Świadczy Pan również usługi „serwisowania” polegające na przeglądzie stanu technicznego (wewnątrz silnika), wymianie oleju w spodzinie, oględzinach instalacji elektrycznej. Dodatkowo świadczy Pan usługi, polegające na montażu silnika wraz z osprzętem – jest to montaż silnika na łodzi, regulacja cięgła gazu, biegów oraz sterociągów.

Odbiorcami usług są głównie przedsiębiorcy. Usługi te dokumentowane są fakturami.

Sporadycznie, głównie w okresie letnim odbiorcami usług są też osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Usługi te dokumentowane są dowodami wewnętrznymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ma Pan prawo do zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1?

Pana zdaniem, mimo, że rozszerzony został katalog sprzedaży usług i rzeczy, które bezwarunkowo podlegać będą rejestracji przy użyciu kas fiskalnych nie dotyczy to usług świadczonych przez Pana firmę.

Według ww. rozporządzenia zwolnień nie stosuje się do świadczenia usług:

• naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów ( w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania)
• usług w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów.

Według definicji – pojazd silnikowy – jest to napędzany mechanicznie pojazd, który porusza się dzięki własnemu napędowi, mający co najmniej cztery koła, kompletny, skompletowany lub niekompletny, osiągający prędkość przekraczającą 25 km/h.

Według prawa o ruchu drogowym w Polsce jest to pojazd wyposażony w silnik.

W Pana ocenie silnik zaburtowy jest jednostką napędową, nie jest natomiast pojazdem. Naprawiane przez Pana silniki montowane są w jachtach, łodziach oraz pontonach. W zdecydowanej większości nie są montowane na stałe (z reguły są demontowane na czas nie używania). Nie są stałą, nieodzowną częścią jednostki pływającej lecz jej uzupełnieniem, napędem dodatkowym. Wobec powyższego świadczone przez Pana usługi nie wykluczają możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie za prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Natomiast kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym, od 1 stycznia 2015 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 2).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1).

Z kolei jak wynika z zapisu § 4 pkt 2 lit. c) ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy świadczeniu usług naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania). Zwolnień, o których wyżej mowa, nie stosuje się także do usług w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów – § 4 pkt 2 lit. e).

Stosownie do zapisu § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c-j, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, traci moc z dniem 1 marca 2015 r. – § 9 ust. 2.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczenie usług w zakresie naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania), a także w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, objęte jest bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z uwagi na brak definicji „pojazdów silnikowych” zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych, należy się odnieść do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz.1137 z późn. zm.).

Na potrzeby tej ustawy „pojazd” – zgodnie z art. 2 pkt 31 – został zdefiniowany jako środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane, natomiast pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego – art. 2 pkt 32 ww. ustawy.

Należy również wskazać, że z uwagi na brak definicji świadczenia usług naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych, należy się odnieść do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „naprawa” należy rozumieć usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń i doprowadzenie czegoś do stanu używalności; zmiana na lepsze.

Ponadto, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, „pojazd” to urządzenie do transportu lądowego, „łódź” to mały, przeważnie bezpokładowy statek wodny, „jacht” to lekki statek żaglowy, zaś „ponton” to gumowa, napełniana powietrzem łódź wiosłowa o owalnym kształcie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan usługi polegające na naprawie silników zaburtowych. Są to zarówno silniki spalinowe, jak i elektryczne. Usługi polegają głównie na naprawie zepsutych lub wymianie uszkodzonych części w silnikach. Świadczy Pan również usługi „serwisowania” polegające na przeglądzie stanu technicznego (wewnątrz silnika), wymianie oleju w spodzinie, oględzinach instalacji elektrycznej. Dodatkowo świadczy Pan usługi, polegające na montażu silnika wraz z osprzętem – jest to montaż silnika na łodzi, regulacja cięgła gazu, biegów oraz sterociągów.

Z wniosku wynika również, że naprawiane przez Pana silniki montowane są w jachtach, łodziach oraz pontonach.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy Pan usług naprawy pojazdów silnikowych i motorowerów. W świetle powyższego nie dotyczy Pana wynikające z zapisu § 4 pkt 2 lit. c) powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Tym samym – przy założeniu, że wcześniej nie powstał wobec Pana obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych – nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r. może Pan nadal korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 powołanego wcześniej rozporządzenia, chyba, że wcześniej (w trakcie roku podatkowego) osiągnięty przez Pana obrót z tytułu dokonywania opisanych świadczeń zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy kwotę 20.000 zł.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.