2016.12.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.858.2016.1.WM
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 października 2016 r. r. (data wpływu 18 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia straty wygenerowanej w działalności gospodarczej męża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia straty wygenerowanej w działalności gospodarczej męża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Mąż Wnioskodawczyni z którym miała wspólność majątkową małżeńską, prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w formie jednoosobowej, zajmującej się zagospodarowaniem terenów zielonych, sprzedażą artykułów ogrodniczych, sprzedażą artykułów i usług optycznych oraz jako wspólnik spółki cywilnej – salon optyczny (posiadając udział 45%).

Zarówno w firmie jednoosobowej, jak i w salonie optycznym (spółka cywilna), były prowadzone podatkowe księgi przychodów i rozchodów, od uzyskanego dochodu mąż Wnioskodawczyni opłacał podatek dochodowy zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i składał zeznania PIT-36L.

Wnioskodawczyni zajmowała się własną działalnością rolniczą. W dniu 28 lutego 2016 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł.

Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym w dniu 4 marca 2016 r. przez notariusza, spadek po zmarłym mężu w dniu 28 lutego 2016 r. z mocy testamentu własnoręcznego z dnia 11 stycznia 2016 r. nabyła w całości Wnioskodawczyni.

W dniu 1 marca 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała w Urzędzie Miejskim wpisu do CEIDG o rozpoczęciu od dnia 1 marca 2016 r. działalności gospodarczej na imię i nazwisko Wnioskodawczyni jako kontynuację działalności gospodarczej zmarłego męża, to jest firma jednoosobowa zajmująca się zagospodarowaniem terenów zielonych, sprzedażą artykułów ogrodniczych, sprzedażą artykułów i usług optycznych oraz jako wspólnik salonu optycznego spółka cywilna z udziałem 45%. Wnioskodawczyni zadeklarowała, że będzie prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów i opłacała podatek dochodowy liniowy, 19% od dochodu.

Wnioskodawczyni zawiesiła wykonywanie działalności rolniczej jako rolnik zryczałtowany z dniem 1 marca 2016 r. W dniu 3 marca 2016 r. złożyła w urzędzie skarbowym zawiadomienie o śmierci męża na druku VAT-Z oraz odrębne zawiadomienie, że będzie prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą na własny rachunek jako spadkobierca zmarłego męża, będzie prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów i opłacała liniowy podatek dochodowy -19% od uzyskanego dochodu.

W dniu 29 lutego 2016 r., to jest po wstąpieniu Wnioskodawczyni na mocy art. 97 Ordynacji podatkowej w ogół praw i obowiązków podatkowych zmarłego męża, zostały sporządzone spisy z natury towarów handlowych wg stanu na dzień 28 lutego 2016 r. zarówno w działalności jednoosobowej, jak i spółce cywilnej, której mąż był wspólnikiem. Księgi przychodów i rozchodów rozliczono na dzień 28 lutego 2016 r. z uwzględnieniem różnic remanentowych.

W dniu 4 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o dokonanie rozliczenia podatkowego za okres od 1 stycznia 2016 r. do 28 lutego 2016 r. pozarolniczej działalności gospodarczej zmarłego męża. Zeznanie podatkowe PIT-36L za rok 2015 złożył mąż Wnioskodawczyni przed śmiercią, a wynikający z zeznania podatek dochodowy za rok 2015 Wnioskodawczyni zapłaciła w dniu 29 kwietnia 2016 r.

Po wszczęciu z urzędu i przeprowadzeniu postępowania podatkowego w sprawie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2016 od dochodów uzyskanych przez zmarłego męża z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, naczelnik urzędu skarbowego w dniu 4 października 2016 r. wydał decyzję, w której określił wysokość straty poniesionej w roku 2016 przez zmarłego w dniu 28 lutego 2016 r. męża w kwocie 54.058 zł 34 gr z tytułu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Od dnia 1 marca 2016 r. Wnioskodawczyni kontynuuje na własny rachunek działalność gospodarczą prowadzoną przez zmarłego męża.

Na podstawie art. 97 ustawy Ordynacja podatkowa, Wnioskodawczyni przejęła wszystkie prawa i obowiązki podatkowe zmarłego męża prowadzącego działalność gospodarczą jednoosobowo oraz jako wspólnik spółki cywilnej salon optyczny, w tym :

przejęła towary handlowe wg spisu z natury na dzień 28 lutego 2016 r. na kwotę 87.582 zł 96 gr do dalszej sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT,
przejęła wykazaną w deklaracji VAT-7 męża nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie 7.470 zł określonej decyzją naczelnika urzędu skarbowego do odliczenia w jej deklaracji VAT-7,
pozostawione przez męża środki trwałe i wyposażenie przejęła do dalszego wykorzystania przy wykonywaniu usług opodatkowanych,
na podstawie art. 23.1 paragraf 1 Kodeksu Pracy Wnioskodawczyni przejęła zatrudnionych pracowników,
przejęła należności i zobowiązania wobec kontrahentów, pracowników, ZUS i Urzędu Skarbowego - do uregulowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma możliwość uwzględnienia straty w kwocie 54.058 zł 34 gr wygenerowanej przez zmarłego w dniu 28 lutego 2016 r. męża, za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 28 lutego 2016 r. z tytułu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej w rozliczeniu zobowiązania podatkowego Wnioskodawczyni z tytułu prowadzonej od dnia 1 marca 2016 r. działalności gospodarczej na własny rachunek

w zeznaniu rocznym za rok 2016 - do pełnej wysokości straty
w razie braku dochodu w roku 2016 - w najbliższych 5 latach zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zmarły w dniu 28 lutego 2016 r. mąż Wnioskodawczyni prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą i z tego tytułu za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 28 lutego 2016 r. wygenerował stratę w kwocie 54.058 zł 34 gr określonej decyzją naczelnika urzędu skarbowego z dnia 4 października 2016 r.

Spadek po zmarłym mężu, na podstawie art. 926 Kodeksu cywilnego z mocy testamentu własnoręcznego z dnia 11 stycznia 2016 r., nabyła w całości Wnioskodawczyni, co potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza w dniu 4 marca 2016 r.

Z protokołu dziedziczenia oraz oświadczenia o przyjęciu spadku wprost, sporządzonego w dniu 4 marca 2016 r. przez notariusza wynika, że w skład spadku wchodzi między innymi firma jednoosobowa oraz udział w salonie optycznym spółka cywilna.

W świetle art. 97 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego spadkodawcy przysługiwałyby prawa o charakterze niemajątkowym związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Prawa majątkowe to prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, należy do nich zaliczyć prawo do nadpłaty, prawo do zwrotu podatku lub różnicy podatku naliczonego, prawo do ulg podatkowych a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych. Wnioskodawczyni jako spadkobierca wstępująca w ogół praw i obowiązków podatkowych zmarłego męża zarejestrowała prowadzenie od 1 marca 2016 r. działalności gospodarczej na własny rachunek w formie firmy jednoosobowej oraz jako wspólnik spółki cywilnej salon optyczny. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni są wszystkie te rodzaje działalności, które wykonywał zmarły mąż.

Zgodnie z art. 21 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w zdaniu poprzednim, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. Art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na podatników obowiązek składania urzędom skarbowym zeznania wg ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty.

W świetle powyższych przepisów oraz wyżej przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni uważa, że w jej zeznaniu podatkowym za rok 2016, obejmującym jej działalność gospodarczą od dnia 1 marca 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., ma prawo uwzględnić stratę wygenerowaną za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 28 lutego 2016 r. w działalności gospodarczej zmarłego męża. W przypadku, gdy jej dochód za rok 2016 nie pozwoli na pełne odliczenie straty, pozostałą część straty męża, Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć od dochodu w latach następnych zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Swoje stanowisko Wnioskodawczyni opiera na następujących przesłankach:

jest spadkobiercą wstępującą w ogół praw i obowiązków podatkowych zmarłego męża;
podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest za okresy roczne. Rokiem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych jest rok kalendarzowy;
dopuszczalne jest odliczenie poniesionej straty od osiągniętego dochodu z tego samego źródła przychodu w następnych okresach rozliczeniowych;
wykonuje te same rodzaje działalności co zmarły mąż;
przy obliczaniu jej podatku dochodowego z działalności gospodarczej, na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej, ma prawo odliczyć stratę spadkodawcy od jej dochodu z tego samego źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii sukcesji praw majątkowych przysługujących podatnikowi. Przepisy dotyczące tej kwestii zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 ww. ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu - Spadki. Zgodnie z art. 924 tej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmiercią spadkodawcy. W myśl art. 925 ww. ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia.

W związku z powyższym, do czasu nabycia spadku oraz ewentualnego dokonania podziału spadku, cały majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej przez zmarłego stanowi masę spadkową, a zarząd majątkiem spadkowym sprawują spadkobiercy, chyba że został ustanowiony wykonawca testamentu, kurator spadku lub dozór.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.).

Na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Stosownie do art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

W świetle powyższych przepisów Ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane przepisami prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, a w przypadku kontynuowania przez spadkobierców, na ich własny rachunek działalności spadkodawcy, przechodzą na następców prawnych również przewidziane przepisami prawa podatkowego, przysługujące spadkodawcy uprawnienia o charakterze niemajątkowym (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Zauważyć przy tym należy, że prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt. Do praw majątkowych należą, m.in. prawo do zwrotu podatku, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, odroczenia zapłaty podatku, prawo do nadpłaty oraz prawo do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłat prolongacyjnych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych.

Natomiast prawa niemajątkowe obejmują m.in. prawo do złożenia korekty, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.

Niewątpliwie prawo do rozliczenia straty z działalności gospodarczej stanowi prawo majątkowe związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością spadkodawcy, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że co do zasady, w sytuacji, gdy spadkobierca kontynuuje działalność gospodarczą spadkodawcy, może rozliczyć w ramach tego samego źródła przychodów stratę powstałą w ramach działalności gospodarczej spadkodawcy, według zasad określonych w art. 9 ust. 3 ww. ustawy. Stosownie bowiem do treści ww. przepisu, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Z treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Z treści złożonego wniosku wynika, że mąż Wnioskodawczyni do śmierci w dniu 28 lutego 2016 r, prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie zagospodarowania terenów zielonych, sprzedaży artykułów ogrodniczych, sprzedaży artykułów i usług optycznych oraz jako wspólnik spółki cywilnej – salon optyczny (posiadając udział 45%). Zarówno w firmie jednoosobowej, jak i w spółce cywilnej, były prowadzone podatkowe księgi przychodów i rozchodów, od uzyskanego dochodu mąż Wnioskodawczyni opłacał podatek dochodowy zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i składał zeznania PIT-36L. Wnioskodawczyni zajmowała się własną działalnością rolniczą. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym w dniu 4 marca 2016 r. przez notariusza, spadek po zmarłym mężu z mocy testamentu własnoręcznego z dnia 11 stycznia 2016 r. nabyła w całości Wnioskodawczyni.

W dniu 1 marca 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała w Urzędzie Miejskim wpisu do CEIDG o rozpoczęciu od dnia 1 marca 2016 r. działalności gospodarczej na imię i nazwisko Wnioskodawczyni jako kontynuację działalności gospodarczej zmarłego męża, to jest firma jednoosobowa zajmująca się zagospodarowaniem terenów zielonych, sprzedażą artykułów ogrodniczych, sprzedażą artykułów i usług optycznych oraz jako wspólnik salonu optycznego (spółka cywilna z udziałem 45%). Wnioskodawczyni zadeklarowała, że będzie prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów i opłacała podatek dochodowy liniowy, 19% od dochodu.

Od dnia 1 marca 2016 r. Wnioskodawczyni kontynuuje na własny rachunek działalność gospodarczą prowadzoną przez zmarłego męża.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia - na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanego przez spadkobiercę o wysokość straty z tego źródła przychodu, poniesionej przez spadkodawcę jest prawem majątkowym. A zatem w przypadku kontynuowania działalności gospodarczej spadkodawcy przez spadkobiercę na zasadzie sukcesji, spadkobierca nabywa prawo do obniżenia swego dochodu uzyskanego z tej działalności o wysokość straty poniesionej przez spadkodawcę.

Jednocześnie należy wskazać, iż prawo do obniżenia, na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Skoro zatem spadkodawca (mąż Wnioskodawczyni) w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 28 lutego 2016 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej poniósł stratę, której wysokość określił naczelnik urzędu skarbowego na podstawie wydanej w dniu 4 października 2016 r. decyzji, to Wnioskodawczyni jako spadkobierca kontynuujący działalność gospodarczą po mężu, może zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obniżyć dochód uzyskany z prowadzonej działalności gospodarczej o wysokość straty poniesionej przez spadkodawcę.

Jednakże, biorąc pod uwagę treść zawartego we wniosku pytania, wskazać należy, że uprawnienie to nie dotyczy możliwości obniżenia dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię w 2016 r., ponieważ w roku podatkowym 2016 została wygenerowana strata w działalności spadkodawcy.

Wnioskodawczyni może zatem, zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obniżyć dochód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej o wysokość straty wygenerowanej w 2016 r. w działalności gospodarczej męża, w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Pierwszym „następującym” po roku podatkowym w którym poniesiono stratę z działalności gospodarczej rokiem podatkowym jest rok 2017, a zatem Wnioskodawczyni będzie mogła – o wysokość wskazanej we wniosku straty - obniżyć dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskany w roku podatkowym 2017 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin