2016.12.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.802.2016.2.RR
z 30 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) uzupełnionym pismem nadanym w dniu 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 6 grudnia 2016 r. znak sprawy 1462-IPPP2.4512.802.2016.1.RR (skutecznie doręczone 6 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie Nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie Nieruchomości. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem nadanym w dniu 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 6 grudnia 2016 r. znak sprawy 1462-IPPP2.4512.802.2016.1.RR (data doręczenia 6 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „X” albo „Sprzedający”) oraz Wnioskodawca zamierzają podpisać umowę sprzedaży (dalej: „Umowa”), na podstawie której Sprzedający przeniesie na rzecz Kupującego m.in. własność nieruchomości gruntowej składającej się z działek ewidencyjnych o numerach 430/1, 430/2, 430/3, 430/4, o łącznej powierzchni 0,1989 ha, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą.

Wyżej wymieniona nieruchomość zabudowana jest: (i) jednokondygnacyjnym, murowanym budynkiem niemieszkalnym o powierzchni zabudowy 67 m², (ii) dwukondygnacyjnym, murowanym budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 328 m². Zgodnie ze sposobem korzystania ujawnionym w dziale I-O księgi wieczystej, opisane wyżej działki gruntu stanowią zabudowane działki ziemi i „B - tereny mieszkaniowe”.

W dziale II ww. księgi wieczystej jako wyłącznego właściciela ww. nieruchomości ujawniono X. Teren, na którym położona jest ww. nieruchomość, nie jest objęty postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wydana została natomiast decyzja o warunkach zabudowy, na podstawie której ustalone zostały warunki zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynku biurowego z usługami i garażem (w tym podziemnym), z odtworzeniem fasady kamienicy, budowie i przebudowie infrastruktury technicznej (w tym sieci i przyłączy) oraz budowie układu komunikacji wewnętrznej ze zjazdem z pasa drogowego, przewidzianej dla realizacji (działki nr 430/1, 430/2, 430/3, 430/4, 431/4, 432/36 i fragment działki drogowej nr 42/57).

Wyżej wymieniona nieruchomość została nabyta przez X w dniu 15 października 2015 roku, w drodze wniesienia przez Pana Rafała L. do majątku X na powiększenie wkładu w tej spółce. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego dokumentującego wniesienie wkładu, czynność wniesienia Nieruchomości do X nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Pan Rafał L. (jako prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „X” Rafał L.) - przed wniesieniem ww. nieruchomości do X nabył ww. nieruchomość na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2015 roku od Gminy Miasta.

Zgodnie postanowieniami tego aktu notarialnego:

Zgodnie z dalszymi postanowieniami tego aktu:

sprzedaż działek oznaczonych numerami 430/1 oraz 430/2, korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT (tj. dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane);
sprzedaż działek oznaczonych numerami 430/3 oraz 430/4, korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Zgodnie z przedstawionymi nam informacjami wyżej wymienione nieruchomości stały się w drodze komunalizacji mienia państwowego, własnością Gminy Miasta (wcześniej była to własność państwowa). Gmina nie nabyła ww. nieruchomości w drodze transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Budynki znajdujące się na ww. nieruchomościach stanowiły element zasobu komunalnego Miasta, czynnie wykorzystywanego przez najemców lokali komunalnych.

Niniejszy wniosek dotyczy działek zabudowanych, tj. działek oznaczonych numerami 430/3 oraz 430/4, dlatego pod pojęciem „Nieruchomości” należy rozumieć działki o tych numerach.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wskazał, że podmiot, który był właścicielem Nieruchomości przed nabyciem przez Pana Rafała L. to Gmina. Nieruchomość stała się własnością Gminy Miasta w drodze komunalizacji mienia państwowego (wcześniej była to własność państwowa). Zatem Gmina nie nabyła ww. nieruchomości w drodze transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Budynki znajdujące się na ww. nieruchomościach stanowiły element zasobu komunalnego Miasta, czynnie wykorzystywanego przez najemców lokali komunalnych.

Pan Rafał L. nabył Nieruchomość na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2015 roku od Gminy Miasta. Zgodnie z postanowieniami tego aktu notarialnego Sprzedaż Nieruchomości tj. działek oznaczonych numerami 430/3 oraz 430/4, korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Pan Rafał L. w dniu 8 października 2015 roku, wniósł Nieruchomość do majątku X tytułem powiększenia wkładu w tej spółce. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego dokumentującego wniesienie wkładu, czynność wniesienia Nieruchomości do X nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, z powodu zastosowania zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Od dnia 30 czerwca 2015 roku (dzień nabycia od Gminy Miasto) do dnia 8 października 2015 roku (dzień wniesienia do spółki X), Nieruchomość nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Pana Rafała L.

Sprzedający, tj. spółka X Sp. z o.o. sp.k., od momentu nabycia Nieruchomości (tj. działek o numerach ewidencyjnych 430/3 i 430/4), oraz znajdujących się na tej Nieruchomości budynków do czasu planowanej sprzedaży na rzecz Kupującego, nie wykorzystywał ani nie planuje wykorzystać Nieruchomości oraz znajdujących się na niej budynków w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nieruchomość została nabyta przez Sprzedającego z zamiarem wykorzystywania Nieruchomości w zakresie czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. budowa budynków oraz ich sprzedaż, lub sprzedaż niezabudowanej Nieruchomości innemu inwestorowi.

Nieruchomość stała się własnością Gminy Miasta w drodze komunalizacji mienia państwowego w 1989 roku (wcześniej była to własność państwowa). Zatem Gmina nie nabyła ww. Nieruchomości w drodze transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Budynki znajdujące się na ww. nieruchomościach stanowiły element zasobu komunalnego Miasta, czynnie wykorzystywanego przez najemców lokali komunalnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, rozpoczęcie wykorzystywania budynków przez poprzednich właścicieli nastąpiło kilkadziesiąt lat temu, zatem upłynął już okres dłuższy niż 2 lata od momentu rozpoczęcia użytkowania budynków do czasu przeniesienia Nieruchomości na rzecz Kupującego.

Nieruchomość została nabyta przez Sprzedającego w dniu 8 października 2015 roku. Zatem do dnia planowanej sprzedaży na rzecz Kupującego, nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Budynki znajdujące się na Nieruchomości nie były i nie będą do momentu planowanej sprzedaży przedmiotem ulepszeń, w związku z tym X Sp. z o.o. sp.k. nie poniesienie żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnej budowli znajdujących się na Nieruchomości.

Wydatków na ulepszenie budynków nie poniósł też poprzedni właściciel tj. Pan Rafał L., ani Gmina w ostatnich 5 latach. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego, na podstawie którego Pan Rafał L. nabył Nieruchomość od Gminy Miasta, budynki znajdujące się na Nieruchomości są w stanie awaryjnym nadającym się do rozbiórki.

Pan Rafał L. w dniu 8 października 2015 roku, wniósł Nieruchomość do majątku X tytułem powiększenia wkładu w tej spółce. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego dokumentującego wniesienie wkładu, czynność wniesienia Nieruchomości do X nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Podstawą nie opodatkowania było zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Zarówno Sprzedający, tj. X Sp. z o.o. sp.k., oraz Wnioskodawca (Kupujący, tj. P sp. z o.o. sp.k.), są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Na moment sprzedaży Nieruchomości zarówno Sprzedający oraz Wnioskodawca będą dalej zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

Czy jeśli Sprzedający i Kupujący wybiorą opodatkowanie transakcji sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy VAT, ponieważ planowana dostawa Nieruchomości przez X na rzecz Wnioskodawcy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT z prawem wyboru opodatkowania, to Wnioskodawca (Kupujący) będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy VAT w przypadku budynku i budowli lub ich części, trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyłącza się wartości gruntu. Powyższa regulacja oznacza, że ustalając zasady opodatkowania zbycia Nieruchomości w zakresie zabudowanych działek oznaczonych numerami 430/3 oraz 430/4, powinno się stosować zasady dotyczące opodatkowania dostawy budynków lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT zwalnia się z podatku dostawę budynków i budowli, z wyjątkiem gdy:

dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim; lub
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 14 ustawy VAT przez „pierwsze zasiedlenie” należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu; lub
ulepszeniu, jeśli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Miasto nabyło Nieruchomość w drodze komunalizacji mienia państwowego (ok. 1989 roku). Zarówno przed tą datą jak i później budynki były zamieszkane przynajmniej w tej części, która mogła być wykorzystywana ze względu na stan techniczny. Natomiast od momentu nabycia Nieruchomość nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że doszło do pierwszego zasiedlenia tych budynków już przed nabyciem przez Miasto w drodze komunalizacji. Powyższe potwierdzają następujące wyroki:

Wyrok WSA we Wrocławiu z 4 października 2013 roku sygn. I SA/Wr 1372/13 „Do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 u.p.t.u., mogło dojść także przed dniem 5 lipca 1993 r., to jest przed wejściem w życie przepisów ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Użyte w art. 2 pkt 14 u.p.t.u. określenie „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” oznacza oddanie do użytkowania w wykonaniu takich czynności, które wymienione zostały w art. 5 ust. 1 u.p.t.u., bez względu na to, czy czynności te miały miejsce w okresie obowiązywania tej ustawy, czy też w okresie wcześniejszym. (...) Reasumując należy zatem stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT, mogło dojść także przed dniem 5 lipca 1993 r., to jest przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy VAT określenie „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” oznacza oddanie do użytkowania w wykonaniu takich czynności, które wymienione zostały w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, bez względu na to, czy czynności te miały miejsce w okresie obowiązywania tej ustawy, czy też w okresie wcześniejszym.”
Wyrok NSA z dnia 15 maja 2015 roku sygn. I FSK 382/14 „W sprawie zaś kluczową jest wyjaśnienie wątpliwości dotyczących rozumienia pojęcia "pierwsze zasiedlenie". Ustawa o VAT definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia" w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zaś sama dyrektywa 112 posługuje się tym pojęciem lecz go nie definiuje i nie wprowadza też dodatkowych warunków go określających. Artykuł 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 przewiduje możliwość określenia przez państwo członkowskie szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, a mianowicie przebudowy budynków (co potwierdził w swoim wyroku TS J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV, C-326/11, EU;C:2012:461, pkt 36. Jest to o tyle zrozumiałe, że w praktyce mogą zaistnieć trudności z określeniem momentu w jakim będziemy mieli do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji przebudowy budynku. (...) Mając na względzie powyższe wytyczne należy stwierdzić, że definicja "pierwszego zasiedlenia (zajęcia)" zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. (...) W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit, a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.”
Wyrok WSA w Bydgoszczy sygn. I SA/Bd 157/16 „Jak wskazano w wyroku Naczelnego Sądu administracyjnego z 9 czerwca 2015 r., I FSK 213/14, każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 u.p.t.u.; jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku i nie ma znaczenia to, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia. Powiązanie prawa do zwolnienia od VAT dostawy nie z rozpoczęciem użytkowania, tylko z wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej dotyczącej nieruchomości, nie znajduje uzasadnienia systemowego. W wyroku z 4 października 2011 r., I FSK 1605/10 uznano, iż pierwsze zasiedlenie ma miejsce w momencie oddania do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy. Ustawa o podatku od towarów i usług odchodzi od Kodeksu cywilnego, a bardziej nawiązuje do pojęć ekonomicznych. Z kolei w orzeczeniu tego Sądu z 30 października 2014 r., I FSK 1545/13, uznano, że w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zwrot "oddanie do użytkowania" należy rozumieć w sposób potoczny.”
Wyrok WSA w Poznaniu sygn. WS I SA/Pz 2168/15 „W wyroku z dnia 30 października 2014 r. o sygn. akt I FSK 1545/13 NSA stwierdził, że już sama analiza przepisów ustawy o VAT, pozwala uznać, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14 NSA wyjaśnił, że definicja "pierwszego zasiedlenia (zajęcia)" zawarta w Dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny.”
Wyrok NSA sygn. I FSK 213/14 z 9 czerwca 2015 r. „Każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 u.p.t.u. (...) Jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku. (...) Nie ma znaczenia to, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia. (...) Powiązanie prawa do zwolnienia od VAT dostawy nie z rozpoczęciem użytkowania, tylko z wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej dotyczącej nieruchomości, nie znajduje uzasadnienia systemowego.”

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, do planowanej sprzedaży Nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT z możliwością wyboru opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy VAT.

Ponadto Strona w uzupełnieniu do złożonego wniosku dodatkowo wskazała, że: powyższe stanowisko wyrażane przez Sądy administracyjne, potwierdza m.in. jedna z najnowszych interpretacji wydanych przez Ministra Finansów, interpretacja z dnia 13 października 2016 roku, sygn. IPPP3/4512-488/16-4/PC.

Strony planowanej transakcji tj. X oraz Wnioskodawca zamierzają przed dniem planowanej sprzedaży złożyć zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy VAT, dopełniając jednocześnie wszelkich obowiązków formalnych, o których mowa w tych przepisach.

Zatem, jeśli X wystawi fakturę w rozumieniu przepisów ustawy VAT, oraz wykaże na tej fakturze kwotę podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą Nieruchomości (po dopełnieniu obowiązków określonych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy VAT), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku wykazanego na fakturze wystawionej przez X, zgodnie z dyspozycją art. 86 ustawy VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu m.in. nabycia towarów i usług.

Nieruchomość, którą planuje nabyć Wnioskodawca od X, ma służyć w przyszłości czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę. Zatem zdaniem Wnioskodawcy spełniony będzie podstawowy warunek określony w art. 86 ustawy VAT uprawniający do odliczenia podatku naliczonego, tj. związek dokonanego zakupu z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa oraz Wnioskodawca zamierzają podpisać umowę sprzedaży, na podstawie której Sprzedający przeniesie na rzecz Kupującego m.in. własność nieruchomości gruntowej składającej się z działek ewidencyjnych o numerach 430/3 oraz 430/4. Działka gruntu o numerze 430/3 zabudowana jest jednokondygnacyjnym, murowanym budynkiem niemieszkalnym o powierzchni zabudowy 67 m², natomiast działka gruntu o numerze 430/4 zabudowana jest dwukondygnacyjnym, murowanym budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 328 m².

Na podstawie umowy z dnia 15 października 2016 roku X nabył ww. Nieruchomość w drodze wniesienia przez Pana Rafała L. do majątku X na powiększenie wkładu w tej spółce. Zgodnie z postanowieniami tego aktu notarialnego sprzedaż Nieruchomości, korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Pan Rafał L. w dniu 8 października 2015 roku, wniósł Nieruchomość do majątku X tytułem powiększenia wkładu w tej Spółce. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego dokumentującego wniesienie wkładu, czynność wniesienia Nieruchomości do X nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, z powodu zastosowania zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Sprzedający, tj. spółka X Sp. z o.o. sp.k., od momentu nabycia Nieruchomości do czasu planowanej sprzedaży na rzecz Kupującego, nie wykorzystywał ani nie planuje wykorzystać Nieruchomości w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość została nabyta przez Sprzedającego z zamiarem wykorzystywania Nieruchomości w zakresie czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. budowa budynków oraz ich sprzedaż, lub sprzedaż niezabudowanej Nieruchomości innemu inwestorowi.

Pan Rafał L. w dniu 8 października 2015 roku, wniósł Nieruchomość do majątku X tytułem powiększenia wkładu w tej spółce. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego dokumentującego wniesienie wkładu, czynność wniesienia Nieruchomości do X nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Podstawą nie opodatkowania było zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Zarówno Sprzedający, jak i Kupujący, są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Na moment sprzedaży Nieruchomości zarówno Sprzedający oraz Wnioskodawca będą dalej zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej dostawę ww. Nieruchomości.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie jest ustalenie, czy sprzedawca będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, a więc czy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami - stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. Ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 cyt. ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w świetle art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata. W świetle ww. definicji za pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich po wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zatem w kontekście ww. definicji pierwszego zasiedlenia oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W świetle przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro budynki znajdujące się na ww. Nieruchomości, które od 1989 roku stanowiły własność Gminy Miasta i były czynnie wykorzystywane przez najemców lokali komunalnych, to uznać należy, że planowana dostawa budynków znajdujących na Nieruchomości nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia i w okresie krótszym niż dwa lata od tego momentu. Jednocześnie z opisu analizowanej sprawy wynika, że Budynki znajdujące się na Nieruchomości nie były i nie będą do momentu planowanej sprzedaży przedmiotem ulepszeń, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych budynków znajdujących się na Nieruchomości. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowych budynków będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże jak wskazano wyżej, ww. zwolnienie jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować. We wniosku wskazano, że na moment sprzedaży Nieruchomości oraz znajdujących się na niej budynków Sprzedawca i Kupujący będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Tak więc Strony dostawy będą uprawnione do zrezygnowania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wyboru opodatkowania przedmiotowej sprzedaży Nieruchomości podatkiem VAT.

Zatem w sytuacji kiedy X oraz Wnioskodawca złożą oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT w stosunku do budynków, których sprzedaż podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to sprzedaż przedmiotowych obiektów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 tej ustawy objęte będzie zbycie gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe budynki.

W konsekwencji, przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy pozwalają uznać, że skoro Wnioskodawca będzie na moment sprzedaży Nieruchomości zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i planowana transakcja nabycia przedmiotowej Nieruchomości spełniać będzie warunki dla uznania jej za czynność opodatkowaną podatkiem VAT w podstawowej stawce podatku VAT (dokonując rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) Wnioskodawcy po nabyciu i otrzymaniu faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wnikającego z faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości w zakresie w jakim Wnioskodawca będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem w sytuacji kiedy X wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę i wykaże podatek od towarów i usług, Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na takiej fakturze.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin