INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 01.12.2011 r. (data wpływu 15.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku od krajowej dostawy towarów przez nabywcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.12.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku od krajowej dostawy towarów przez nabywcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (S. Wnioskodawca) kupuje i sprzedaje produkty high-tech (rury, listwy, druty w różnych gatunkach stali), co przyczynia się do zwiększenia produktywności i rentowności klientów. Zakup materiałów odbywa się z firm produkcyjnych S. Sprzedaż prowadzona jest na całym terytorium EMEA (Europa, Bliski Wschód i Afryka), w tym na terenie Polski. Wnioskodawca, firma z siedzibą w Szwecji, została zarejestrowana na potrzeby rozliczania podatku VAT w Polsce pod NIP ....

Towar zostaje zakupiony u dostawcy na terenie Szwecji, tak więc właścicielem towaru na terenie Szwecji jest dostawca. Następnie towar zostaje przetransportowany do punktu przeładunkowego w Polsce. Dochodzi do dostawy wewnątrzwspólnotowej (Szwecja – Polska). W punkcie przeładunkowym na terenie Polski towar zostaje przejęty przez S. przetransportowany do klienta (odbiorcy towaru od S.), pod wskazany przez niego adres. Dochodzi wówczas do sprzedaży lokalnej dokonanej na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy gdy nabywcą towaru lub usługi jest polski przedsiębiorca, a dostawcą (usługodawcą) jest podmiot nieposiadający w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, to na mocy art. 17 ust. 1 punkty 4 i 5, zobowiązanym do rozliczenia VAT jest zawsze nabywca... Jednocześnie – na mocy art. 17 ust. 2 ustawy o VAT – dostawca (usługodawca) zagraniczny nie rozlicza podatku należnego (nawet, jeżeli jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce)...

Stanowisko Wnioskodawcy:

W wyniku nowelizacji ustawy o VAT, zmianie uległo brzmienie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT. Wprowadzona od 1 kwietnia 2011 r. regulacja określa, że w przypadku, gdy świadczącym usługi lub dokonującym dostawy towarów na terytorium kraju jest podmiot (podatnik) nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, podatnikiem z tytułu tych czynności jest zawsze usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 1 punkt 4 i 5). Jednocześnie dostawca (usługodawca) zagraniczny nie rozlicza podatku należnego, nawet, jeżeli jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce (art. 17 ust. 2).

Oznacza to, że począwszy od dnia 1 kwietnia 2011 r. firma S. z siedzibą w Szwecji, dostarczając towary do klientów na terytorium Polski, wg schematu przedstawionego w stanie faktycznym, nie nalicza podatku VAT na fakturach sprzedaży. Podatek od takich transakcji powinien być naliczany i rozliczany przez nabywców towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to, według art. 9 ust. 1 ustawy, nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności .

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów lub świadczy usługi.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Powyższe zapisy wskazują na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru lub usługi, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy (usługodawcy) spoza terenu kraju.

Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 kwietnia 2011 r.), w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zatem, w myśl ww. regulacji prawnych, podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT z tytułu dostawy towarów na terytorium Polski jest nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

1. dostawa towarów ma miejsce na terytorium kraju;
2. dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nieposiadający na terytorium RP siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy);
3. nabywca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy).
   
   

Przywołane powyżej przepisy odnoszą się do czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. Nabycia wewnątrzwspólnotowego może dokonać podatnik podatku od wartości dodanej, a zatem podmiot, który prowadzi działalność w innym państwie członkowskim, z którego rozpoczyna się transport lub wysyłka. Natomiast na podstawie zapisu art. 17 ust. 1 pkt 5, podatnikiem staje się podmiot, który nabywa w kraju towary od dostawcy nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. W tym przypadku nadanie statusu podatnika od danej czynności w istocie oznacza przesunięcie obowiązków w zakresie rozliczenia (odprowadzenia podatku) z dostawcy na nabywcę. Umożliwia to zastosowanie odwróconego mechanizmu rozliczania podatku (ang. reverse charge mechanism), a co za tym idzie brak po stronie dostawcy obowiązku rejestracji w Polsce dla potrzeb podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - firma z siedzibą w Szwecji, zarejestrowana na potrzeby rozliczania podatku VAT w Polsce, w ramach prowadzonej działalności, dokonuje sprzedaży towarów m.in. na terytorium Polski. Towar ten Wnioskodawca kupuje u dostawcy na terenie Szwecji (właścicielem towaru na terenie Szwecji jest dostawca), następnie towar zostaje przetransportowany do Polski, dochodzi zatem – po stronie Wnioskodawcy - do wewnątrzwspólnotowego nabycia (Szwecja – Polska). W Polsce Wnioskodawca przejmuje towar i dostarcza do klienta – polskiego przedsiębiorcy (nabywcy towaru). Dochodzi wówczas do sprzedaży lokalnej dokonanej na terytorium kraju.

We wniosku mamy więc do czynienia z transakcją dostawy, odpowiadającą schematowi z art. 17 ust. 1 pkt 5. Wnioskodawca, po nabyciu wewnątrzwspólnotowym towarów do Polski ze Szwecji, dokonuje w dalszej kolejności dostawy tych towarów na rzecz polskiego kontrahenta. Ponieważ Wnioskodawca nie posiada na terenie kraju siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, zatem obowiązek rozliczenia polskiego podatku VAT z tytułu przedmiotowej dostawy, w świetle obecnie obowiązującego przepisu art. 17 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, spoczywa w każdym przypadku na nabywcy, bez względu na to, czy dostawca (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.