Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.505.2016.1.MJ
z 1 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego – jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Hali Sportowej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynkach Zespołu Szkolno-Przedszkolnego i Hali Sportowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach Porozumienia Międzygminnego Gmina …. realizuje projekt pod nazwą „….” w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. Ww. projekt obejmuje m.in. montaż układów fotowoltaicznych na następujących budynkach użyteczności publicznej będących własnością Gminy …..:

• Zespół Szkolno-Przedszkolny - nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, prowadzona jest tam wyłącznie działalność zwolniona, statutowa, niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej szczególna forma prawna: Gminne Samorządowe Jednostki Organizacyjne,
  

• Hala Sportowa w trakcie budowy - planuje się udostępnienie Hali po oddaniu jej do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy do planowanego utworzenia Centrum Kultury i Sportu. Będzie to odrębna od Gminy osoba prawna.
  
  

W ramach projektu zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne na obiektach użyteczności publicznej Zespół Szkolno-Przedszkolny i Hala Sportowa o mocy elektrycznej 28,75 kW. Gmina ….. uzyskała dofinansowanie 85% kosztów kwalifikowalnych obejmujących wykonanie instalacji fotowoltaicznej oraz pełnienie nadzoru inwestorskiego. Pozostałe 15% kosztów stanowi wkład własny Gminy w odniesieniu do obiektów użyteczności publicznej.

Projekt dotyczy zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznych, wykorzystuje odnawialne źródła energii (OZE) na budynkach użyteczności publicznej, celem wytworzenia energii elektrycznej. W rezultacie realizacji przedsięwzięcia nastąpi produkcja energii elektrycznej, co wpłynie na zmniejszenie wydatków związanych z zakupem energii elektrycznej niezbędnej dla funkcjonowania ww. obiektów, celem realizacji projektu jest zmniejszenie zużycia energii pozyskanej z paliwa kopalnego poprzez budowę instalacji fotowoltaicznej. Dzięki zamontowaniu układów fotowoltaicznych nastąpi zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych w ogólnym bilansie energetycznym Gminy.

Instalacje fotowoltaiczne będą włączone w sieć energetyczną, co umożliwi odsprzedaż nadwyżek wyprodukowanej przez instalacje energii elektrycznej do sieci energetycznej. Umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będą zawierane z …. czyli ….. S.A. ze wszystkich obiektów użyteczności publicznej. Ewentualna odsprzedaż nadwyżek wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego i Hali Sportowej. Odsprzedaży nadwyżek wyprodukowanej przez instalację energii elektrycznej do sieci energetycznej dokonywać będzie Gmina …...

Gmina i jej jednostki będą zobowiązane do opodatkowania sprzedawanej przez siebie energii i zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT do wystawienia faktury z tytułu dokonanej sprzedaży. Sprzedaż nadwyżek i zysk z tego tytułu nie będzie miał znaczącego wpływu na budżet Gminy. Zakończenie realizacji przedsięwzięcia planowane jest w drugiej połowie 2016 r. Użytkowanie instalacji fotowoltaicznych, a tym samym produkcja energii elektrycznej odbywać się będzie zatem w świetle przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. prawo energetyczne oraz ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2016 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 478).

Ww. inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm.). Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy zaopatrzenia w energię elektryczną.

Gmina …. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na fakturach, dokumentujących nabycie towarów i usług przeznaczonych na realizację powyższego zadania, jako nabywca będzie wskazana Gmina …...

Zespół Szkolno-Przedszkolny …. użytkuje budynek Gminy bezpłatnie i bezumownie, Hala Sportowa w trakcie budowy - planowana jest odpłatna dzierżawa przez Centrum Kultury i Sportu. Z Zespołem Szkolno-Przedszkolnym, Halą Sportową, zostaną zawarte porozumienia zawierające sposób użytkowania instalacji fotowoltaicznej. Efekty realizowanego projektu nie zostaną przekazane, gdyż będą własnością Gminy …..

Towary i usługi nabywane w celu wykonania ogniw fotowoltaicznych na budynkach Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, Hali Sportowej w ramach przedmiotowego projektu w sposób pośredni związane będą z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Gminę (sprzedaż nadwyżki energii wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, najem pomieszczeń w Hali).

Gmina nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego wynikających z faktur dotyczących ww. projektu, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Gmina w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych. Zespół Szkolno-Przedszkolny dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń VAT, Hala Sportowa w trakcie budowy - planowana jest odrębność rozliczeń podatkowych od Gminy …... Gmina nie dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami w trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji. Projekt zostanie zrealizowany przed obligatoryjną centralizacją rozliczeń w zakresie podatku VAT w samorządach, tj. przed 1 stycznia 2017 r. Zakończenie realizacji projektu to 31.12.2016 r., zaś ostateczne rozliczenie całości projektu to czerwiec 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina …. ma prawo do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynkach Zespołu Szkolno-Przedszkolnego i Hali Sportowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynkach Zespołu Szkolno-Przedszkolnego i Hali Sportowej. Według Wnioskodawcy zakupy związane z budową ww. infrastruktury, będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją ww. inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego – jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Hali Sportowej – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wskazać należy, że przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Natomiast podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast w świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższych regulacji, w ocenie Organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również zaakcentować, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Konkludując, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia przez podatnika działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi temu przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w ich cenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej”.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego – gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarowaniu nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 1774), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy. Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 ww. ustawy, przedszkola, szkoły i placówki publiczne zakładane i prowadzone przez ministrów i jednostki samorządu terytorialnego są jednostkami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych szkół, przedszkoli i placówek określają odrębne przepisy, z zastrzeżeniem ust. 1c.

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie – towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8–9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina realizuje projekt pod nazwą „…..” w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. W ramach projektu zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne na obiektach użyteczności publicznej: Zespół Szkolno-Przedszkolny i Hala Sportowa o mocy elektrycznej 28,75 kW. Gmina uzyskała dofinansowanie 85% kosztów kwalifikowalnych obejmujących wykonanie instalacji fotowoltaicznej oraz pełnienie nadzoru inwestorskiego. Pozostałe 15% kosztów stanowi wkład własny Gminy w odniesieniu do obiektów użyteczności publicznej. Projekt dotyczy zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznych, wykorzystuje odnawialne źródła energii (OZE) na budynkach użyteczności publicznej, celem wytworzenia energii elektrycznej. Celem realizacji projektu jest zmniejszenie zużycia energii pozyskanej z paliwa kopalnego poprzez budowę instalacji fotowoltaicznej. Instalacje fotowoltaiczne będą włączone w sieć energetyczną, co umożliwi odsprzedaż nadwyżek wyprodukowanej przez instalacje energii elektrycznej do sieci energetycznej. Umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będą zawierane z Operatorem Systemu Dystrybucyjnego ze wszystkich obiektów użyteczności publicznej. Ewentualna odsprzedaż nadwyżek wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego i Hali Sportowej. Odsprzedaży nadwyżek wyprodukowanej przez instalację energii elektrycznej do sieci energetycznej dokonywać będzie Gmina. Sprzedaż nadwyżek i zysk z tego tytułu nie będzie miał znaczącego wpływu na budżet Gminy. Ww. inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych gminy. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na fakturach, dokumentujących nabycie towarów i usług przeznaczonych na realizację powyższego zadania, jako nabywca będzie wskazana Gmina. Zespół Szkolno-Przedszkolny użytkuje budynek Gminy bezpłatnie i bezumownie, Hala Sportowa w trakcie budowy - planowana jest odpłatna dzierżawa przez Centrum Kultury i Sportu. Efekty realizowanego projektu nie zostaną przekazane, gdyż będą własnością Gminy. Gmina w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych. Zespół Szkolno-Przedszkolny dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń VAT, Hala Sportowa w trakcie budowy - planowana jest odrębność rozliczeń podatkowych od Gminy ….. Gmina nie dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami w trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji. Projekt zostanie zrealizowany przed obligatoryjną centralizacją rozliczeń w zakresie podatku VAT w samorządach, tj. przed 1 stycznia 2017 r. Zakończenie realizacji projektu to 31.12.2016 r.

Zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym, gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. W związku z ww. wyrokiem nr C 276/14, Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do 1 stycznia 2017 r. nie będzie kwestionowany.

Jak wynika z opisu sprawy opisane we wniosku obiekty są wykorzystywane do trzech kategorii czynności: do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ( wynajem powierzchni) oraz do czynności nie dających prawa do odliczenia podatku VAT (czynności niepodlegające opodatkowaniu oraz czynności zwolnione od podatku VAT).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy wskazać, że w odniesieniu do inwestycji dotyczącej montażu układów fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonywać ewentualnej sprzedaży nadwyżki energii wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej. Jak wskazał Wnioskodawca - sprzedaż nadwyżek i zysk z tego tytułu nie będzie miał znaczącego wpływu na budżet Gminy. Zatem należy uznać, że na prawo do odliczenia podatku VAT nie będzie wpływał fakt, że w sytuacji wystąpienia ewentualnej nadwyżki energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, nastąpi odsprzedaż nadwyżek energii elektrycznej do sieci energetycznej na podstawie umowy sprzedaży zawartej z …. S.A. Podkreślenia bowiem wymaga, że przedmiotowa inwestycja jest realizowana w ramach zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto celem realizacji projektu jest zmniejszenie zużycia energii pozyskanej z paliwa kopalnego poprzez budowę instalacji fotowoltaicznej. Zakończenie realizacji projektu to 31.12.2016 r.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zatem przedmiotowa inwestycja w zakresie montażu układów fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego będzie wykonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany. Skoro Gmina będzie nabywać towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją w ramach wykonywania zadań własnych to zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie będzie działać jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem w analizowanej sprawie podatek naliczony wynikający z wydatków objętych zakresem wniosku nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych świadczonych przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W przedstawionych okolicznościach, zdaniem Organu, ewentualna sprzedaż nadwyżki energii wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego będzie na tyle niewielka (nieznaczący), że nie może ona skutkować wystąpieniem prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą inwestycją.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Organu, nie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z realizowanym projektem w przedmiocie zadania inwestycyjnego dotyczącego budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. O ile nie można wykluczyć, że wspomniane zakupy inwestycyjne mogą przyczynić się do uzyskania sprzedaży opodatkowanej, tym niemniej jednak, związek ten nie jest dostrzegalny i bezsporny, a tylko taki pozwalałby na zrealizowanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących omawianą inwestycję. Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu polegającego na montażu ogniw fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego.

W konsekwencji oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Hali Sportowej należy wskazać, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, żeby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niezbędne jest wykazanie przez niego związku poniesionych wydatków z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykorzystywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) – przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Na gruncie podatku od towarów i usług dzierżawa wpisuje się w definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, zatem czynsz z tytułu dzierżawy – jako wynagrodzenie za świadczoną usługę – podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle przywołanych wyżej przepisów wykonywane przez Gminę na rzecz dzierżawcy za wynagrodzeniem świadczenie wpisuje się w definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. A zatem dzierżawa efektów realizowanej inwestycji polegającej na montażu zestawu fotowoltaicznego na budynku Hali Sportowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem, że Wnioskodawca wykonując te czynności działa jako podatnik VAT.

Jak wskazano wyżej, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy) należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy. Jednostki samorządu terytorialnego występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie w jakim działają w ramach stosunku cywilnoprawnego. W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, świadczenie Gminy na rzecz dzierżawcy odbywać się będzie na podstawie umowy dzierżawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że realizowane przez Gminę świadczenie polegające na dzierżawie na rzecz dzierżawcy realizowanej inwestycji, stanowić będzie odpłatne świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku. Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Przepisy ustawy, jak również przepisy rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Gminę usług dzierżawy budynku Hali Sportowej, w związku z czym, usługi te podlegają opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

A zatem, w analizowanej sprawie po stronie Gminy dojdzie do odpłatnego świadczenia na rzecz dzierżawcy usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności przedstawione we wniosku, należy uznać, że w niniejszej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie budynku Hali Sportowej, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a zakupy towarów i usług, związanych z realizacją inwestycji polegającej na montażu zestawów fotowoltaicznych będą miały związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. dzierżawą Hali Sportowej.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Hali Sportowej. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT czynny i wydatki związane z realizacją inwestycji będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (dzierżawa Hali Sportowej). Podkreślenia wymaga jednak, że Gmina będzie mogła zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, że prawo do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia nie będzie miało związku z ewentualną sprzedażą nadwyżki energii wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej na budynku Hali Sportowej.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedsięwzięcia obejmującego wykonanie ogniw fotowoltaicznych na budynku Hali Sportowej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm. ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2016 r., poz. 446.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ zaznacza, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.