2016.11.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1049/12-1/BJ
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1415/14 uchylającym w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 27 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 682/13 oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, z 26 lutego 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1049/12/BJ, wniosku z 2 grudnia 2009 r. (data wpływu do Biura – 23 grudnia 2009 r.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków przekazanych dla uczestnika programu „...” z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym:

w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2009 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków przekazanych dla uczestnika programu „...” z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym.

W dniu 22 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-1002/09/BJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja ta została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie z 6 października 2010 r. o sygn. I SA/Kr 1239/10, od którego skarga kasacyjna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 października 2012 r., sygn. akt II FSK 309/11.

W dniu 26 lutego 2013 r., w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-1049/12/BJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy:

w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy – za prawidłowe.
w pozostałej części – za nieprawidłowe.

Po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa i otrzymaniu odpowiedzi odmawiającej zmiany ww. indywidualnej interpretacji pismem z 5 kwietnia 2013 r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w wyniku rozpatrzenia skargi, wyrokiem z 27 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 682/13 oddalił skargę.

Od powyższego wyroku Podatnik wniósł skargę kasacyjną.

Wyrokiem z 10 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1415/14 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił w całości zaskarżony wyrok WSA w Krakowie oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, z 26 lutego 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1049/12/BJ.

Prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1415/14 wpłynął do Biura 16 sierpnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku o interpretację indywidualną został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 10 lipca 2009 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznał Wydziałowi Uniwersytetu środki finansowe przeznaczone na finansowanie w latach 2009-2011 uczestnictwa Wnioskodawcy w programie Ministra „...”.

Szczegółowe przepisy dotyczące procedury konkursu, w ramach którego zostały przyznane ww. środki, zawiera rozporządzenie Ministra z dnia 7 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 84, poz. 510). Minister przekazuje środki finansowe Uniwersytetowi na podstawie umowy zawartej pomiędzy Ministrem a Uniwersytetem z dnia 7 sierpnia 2009 r. Z powyższej umowy wynika, że:

przedmiotem umowy jest finansowanie zagranicznego pobytu uczestnika i członków rodziny, obejmującego udział w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych na Uniwersytecie w USA,
środki finansowe obejmują „koszty podróży” pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem realizacji zadania oraz „koszty pobytu” związane z pobytem w zagranicznym ośrodku naukowym uczestnika programu i członków jego rodziny (§ 3 ust. 2 umowy),
Uniwersytet jako płatnik tych środków zobowiązany jest do niezwłocznego przekazania całości otrzymanych środków uczestnikowi programu, na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy Uniwersytetem a uczestnikiem.

Dnia 31 sierpnia 2009 r. została zawarta umowa pomiędzy Uniwersytetem a uczestnikiem. Z umowy tej wynika, że:

uczestnik pozostaje w stałym zatrudnieniu na Uniwersytecie w czasie wykonywania projektu,
przedmiotowe środki finansowe nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy (§ 2 ust. 1 umowy).

Uniwersytet skierował uczestnika i członków jego rodziny do Uniwersytetu w USA w celu wykonania zadania w okresie od 1 października 2009 r. do 30 września 2011 r., udzielając uczestnikowi na czas wykonywania tego zadania, urlopu szkoleniowego płatnego.

Uczestnik nie pozostaje w stosunku pracy z innym pracodawcą, a Uniwersytet jest jedynym miejscem pracy Uczestnika. Na podstawie informacji uzyskanych z Ministerstwa:

otrzymane środki na koszty pobytu muszą także pokryć ewentualne wyjazdy uczestnika na konferencje, konsultacje naukowe czy obserwacje astronomiczne niezbędne do realizacji tego zadania,
środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem wykonywania zadania, winny być rozliczane na podstawie dokumentów przedłożonych jednostce naukowej przez uczestnika programu (np. biletów, rachunków), a środki niewykorzystane w ramach kwot zryczałtowanych na sfinansowanie podróży należy zwrócić Ministerstwu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy za lata podatkowe 2009, a następnie 2010, 2011 uczestnik może korzystać z następującego sposobu rozliczenia przedmiotowych środków finansowych:

środki finansowe przeznaczone na koszty podróży pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem realizacji zadania całkowicie zwolnić z opodatkowania?
do środków finansowych przeznaczonych na koszty pobytu zastosować zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe środki finansowe należy traktować jako finansowanie zadania wykonywanego w ramach projektu badawczego, analogicznie do środków finansowych przyznawanych pracownikowi naukowemu na finansowanie projektów badawczych w drodze konkursu ogłaszanego przez Ministerstwo dwa razy do roku. Środki te bowiem obejmują pokrycie kosztów podróży oraz pobytu, niezbędnych do realizacji zadania.

Wnioskodawca uważa, że przedmiotowe środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem wykonywania zadania są całkowicie zwolnione z opodatkowania, gdyż uczestnik musi się z nich rozliczyć z Ministerstwem i środki niewykorzystane zwrócić, nie mogą więc stanowić dochodu uczestnika.

Środki przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących pracownikowi i członkom jego rodziny za każdą dobę pobytu w podróży w celu realizacji zadania. Art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy określa bowiem, iż pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać więc, że uczestnikowi oraz jego rodzinie przysługują diety oraz inne należności w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.). Powyższe rozporządzenie w § 4 ust. 1 definiuje, iż dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Zatem jest to zgodne z przeznaczeniem środków otrzymanych przez uczestnika.

W związku z tym za lata podatkowe 2009, a następnie 2010, 2011 uczestnik może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Środki finansowe przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu ale tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących uczestnikowi i członkom jego rodziny za każdą dobę pobytu za granicą.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 26 lutego 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1049/12/BJ – wydanej w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt II FSK 309/11 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 października 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1239/10 – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy: w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy – za prawidłowe a w pozostałej części – za nieprawidłowe.

Wnioskodawca wniósł skargę na powyższą interpretację zarzucając m.in. naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez stwierdzenie, że członkom rodziny nie przysługuje zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) pomijając zupełnie lit. b), która w tym przypadku ma zastosowanie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 27 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 682/13 oddalił skargę.

Od powyższego wyroku Wnioskodawca wniósł skargę kasacyjną. Wyrokiem z 10 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1415/14 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił w całości zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, z 26 lutego 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1049/12/BJ.

W ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji, gdy we wniosku o udzielenie interpretacji skarżący jako podstawę zwolnienia przysługującego jemu i członkom jego rodziny wskazał art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to rozstrzygnięcie powinno zostać podjęte w kontekście całej wskazanej podstawy prawnej.

Według Sądu, konieczne jest rozważenie, czy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie wskazując wyraźnie kręgu osób (osób niebędących pracownikami), które mogą korzystać ze zwolnienia – może dotyczyć w konkretnym przypadku członków rodziny skarżącego. Sąd podkreślił, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył terminem „podróż” bez określenia „służbowa”. Dlatego też zakres tego zwolnienia powinien zostać oceniony również w tym kontekście. Sąd wskazał również, że w treści wniosku o wydanie interpretacji zostało wskazane, że przedmiotowe środki finansowe nie stanowiły wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy. Od tej części stanu faktycznego abstrahuje zarówno organ, jak i WSA w Krakowie.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.), który stanowi, iż „ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie”, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2009 r. stwierdza, że w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy:

w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r.,Nr 14, poz. 176, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści wniosku wynika, że w latach 2009-2011 Wnioskodawca otrzymał w ramach programu „...” środki finansowe na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu uczestnika i członków jego rodziny w zagranicznym ośrodku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2008 r., Nr 169, poz. 1049) finansowanie nauki dotyczy finansowania działań na rzecz realizacji polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, a w szczególności badań naukowych, prac rozwojowych i realizacji innych zadań szczególnie ważnych dla postępu cywilizacyjnego.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy Minister przyznaje środki finansowe na naukę:

jednostkom naukowym określonym w art. 2 pkt 9:
1. na prowadzenie działalności statutowej, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 3,
2. na inwestycje służące potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych;
uczelniom – na badania własne i rozwój infrastruktury informatycznej nauki;
jednostkom naukowym i uczelniom reprezentującym sieć naukową – na wspólne badania własne;
jednostkom naukowym i innym uprawnionym podmiotom – na realizację zadań lub przedsięwzięć przewidzianych do wykonania w ustalonym okresie i na określonych warunkach;
ministrom kierującym działami administracji rządowej, kierownikom centralnych organów administracji rządowej oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk – na realizację zadań z zakresu działalności wspomagającej badania.

W myśl art. 3 ust. 3 zdanie pierwsze tej ustawy, Minister przyznaje środki finansowe na naukę, w drodze decyzji, na podstawie wniosków złożonych przez podmioty, o których mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii właściwego organu Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, lub zespołu, o którym mowa w art. 30 ust. 1-2a.

Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy finansowanie programów lub przedsięwzięć określanych przez Ministra obejmuje działania dotyczące dostosowywania kadr naukowych do warunków międzynarodowej współpracy naukowej i naukowo-technicznej.

Środki finansowe na naukę, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy (art. 15 ust. 3).

Szczegóły dotyczące przyznawania tych środków reguluje rozporządzenie wykonawcze do ustawy o zasadach finansowania nauki, wydane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dniu 7 maja 2008 r. w sprawie programu „...” (Dz.U. Nr 84, poz. 510).

Stosownie do postanowień § 2 ust. 1 tegoż rozporządzenia Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwany dalej „ministrem”, w ramach programu przyznaje jednostce naukowej środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie zagranicznego pobytu pracownika naukowego lub naukowo-dydaktycznego, zwanego dalej „uczestnikiem programu”, który spełnia łącznie następujące warunki:

jest zatrudniony w jednostce naukowej;
uzyskał stopień naukowy doktora w okresie nie dłuższym niż 7 lat przed złożeniem wniosku o przyznanie środków finansowych na uczestnictwo w programie, zwanego dalej „wnioskiem”;
nie uczestniczył w okresie 2 lat przed złożeniem wniosku w realizowanym za granicą i trwającym dłużej niż 6 miesięcy pobycie związanym z udziałem w stażu, stypendium naukowym lub projekcie obejmującym badania naukowe lub prace rozwojowe.

Środki finansowe są przyznawane w drodze konkursu ogłaszanego przez ministra (§ 4 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia).

W myśl § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, środki finansowe, o których mowa w § 2 ust. 1, zwane dalej „środkami finansowymi”, są przyznawane w kwotach zryczałtowanych:

w wysokości 10.000 zł na każdy miesiąc pobytu uczestnika programu w miejscowości, w której lub w pobliżu której znajduje się zagraniczny ośrodek;
w wysokości 2.000 zł na każdy miesiąc pobytu małżonka uczestnika programu w miejscowości, o której mowa w pkt 1;
w wysokości 1.000 zł na osobę na każdy miesiąc pobytu niepełnoletniego dziecka uczestnika programu w miejscowości, o której mowa w pkt 1;
w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, na każde 6 miesięcy pobytu z przeznaczeniem na podróże uczestnika programu, jego małżonka lub niepełnoletnich dzieci między miejscem zamieszkania a miejscowością, o której mowa w pkt 1.

Zgodnie z § 8 ww. rozporządzenia jednostka przekazuje niezwłocznie środki finansowe uczestnikowi programu.

Stosownie do § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 października 2006 r. w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób (Dz.U. Nr 190, poz. 1405) osoby, mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą być kierowane za granicę w celu prowadzenia badań naukowych. Osoba pozostająca w zatrudnieniu w celu skierowania jej za granicę musi uzyskać zgodę pracodawcy i urlop szkoleniowy lub bezpłatny (§ 9 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Z kolei, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności:

podróży służbowej pracownika,
podróży osoby niebędącej pracownikiem

– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i muszą być poniesione przy spełnieniu jednej z przesłanek wskazanych w powołanym art. 21 ust. 13 ustawy.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991, ze zm.).

Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów i dojazdów,
2. noclegów,
3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Zauważyć należy, iż warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odbycie przez pracownika podróży służbowej. W takim przypadku zwolnienie dotyczy diet i innych należności za cały czas podróży służbowej pracownika.

W przepisach prawa podatkowego pojęcie podróży służbowej nie zostało zdefiniowane. Definicja podróży służbowej pracownika została natomiast zawarta w art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, ze zm.). Przepis ten stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Przyjmując za powyższym przepisem, za podróż służbową uznaje się wykonywanie na podstawie polecenia pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca w ramach programu „...” otrzymuje środki finansowe na pokrycie kosztów pobytu w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży. Warunki, na jakich skierowano Wnioskodawcę do prac badawczych na uniwersytecie w USA, odpowiadają warunkom, jakim powinna odpowiadać podróż służbowa. Wnioskodawca został bowiem wyznaczony do udziału w programie przez swojego pracodawcę (Uniwersytet). Pracodawca wydał polecenie wykonania zadania służbowego, jakim jest zrealizowanie określonego projektu, na podstawie którego pracodawca otrzymał finansowanie z ministerstwa w ramach programu „...”, udzielając uczestnikowi na czas wykonywania tego zadania urlopu szkoleniowego płatnego.

Spełnione zostały zatem warunki do uznania wyjazdu Wnioskodawcy za podróż służbową, tj. wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy – w celu wykonania zadania służbowego.

Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż przekazywane w latach 2009-2011 w ramach programu „...” środki na sfinansowanie kosztów podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym Wnioskodawcy będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże tylko do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, przy spełnieniu pozostałych warunków wymienionych w tym przepisie. Natomiast ewentualna nadwyżka wypłacanych świadczeń – ponad limit określony w ww. rozporządzeniu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w części w której stwierdza, że środki przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących pracownikowi, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić cię z Wnioskodawcą, że przedmiotowe środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem wykonywania zadania są całkowicie zwolnione z opodatkowania, gdyż uczestnik musi się z nich rozliczyć z Ministerstwem i środki niewykorzystane zwrócić, nie mogą więc stanowić dochodu uczestnika. Całość przekazanych w ramach ww. programu Wnioskodawcy środków przeznaczonych na pokrycie jego kosztów podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku korzysta ze zwolnienia tylko do wysokości limitu określonego w ww. rozporządzeniu i to, że Wnioskodawca musi się rozliczyć ze środków przeznaczonych na pokrycie kosztów podróży i niewykorzystane środki zwrócić, pozostaje bez wpływu na przedmiotowe zwolnienie. Wskazany przepis jednoznacznie bowiem odsyła do limitu określonego w odrębnych przepisach (tutaj w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju). Ewentualny zwrot, w ramach rozliczenia – wskazanych niewykorzystanych środków może być podstawą do zastosowania, w roku, w którym zwrot nastąpi, odliczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zgodnie z tym przepisem podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu).

W tej części zatem należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenia związane z wyjazdem, na które to świadczenia składają się m.in. koszty pobytu i podróży członków jego rodziny.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż zwolnieniu z opodatkowania podlegają diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika. Zatem zwolnienie określone w lit. a) nie dotyczy środków finansowych przeznaczonych na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu członków rodziny.

Odnośnie zwolnienia określonego w lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 16 cytowanej ustawy należy wskazać, iż w treści tego przepisu posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 77⁵ § 1 ustawy Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, tj. osobom wykonującym czynności wynikające np. z umowy zlecenia, poniesionych w celu osiągnięcia przychodu i nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu, do wysokości limitów określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Z umowy zawartej przez Wnioskodawcę z zatrudniającą go Uczelnią wynika, iż Wnioskodawca miał prawo zabrać ze sobą członków rodziny. To jednakże nie oznacza, że zostali oni przez Uczelnię wysłani w podróż (otrzymali polecenie wyjazdu).

Zatem, to Wnioskodawca został wyznaczony do udziału w programie przez swojego pracodawcę (Uniwersytet). Pracodawca wydał jemu polecenie wykonania zadania służbowego, jakim jest zrealizowanie określonego projektu, na który otrzymał finansowanie z ministerstwa w ramach programu „...”, a z których to środków finansowany był pobyt zarówno Wnioskodawcy jak i członków jego rodziny.

Nie można więc przyjąć, iż zwolnienie określone w lit. b) powołanego wyżej przepisu odnosi się do członków rodziny Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, iż to Wnioskodawca otrzymał świadczenia związane z wyjazdem, na które to świadczenia składają się m. in. koszty pobytu i podróży członków jego rodziny. Okoliczność, że część środków finansowych, które otrzymał Wnioskodawca jest związana z wyjazdem członków rodziny nie oznacza, że cała ta kwota jest zwolniona z opodatkowania. Wnioskodawca wskazał co prawda, iż otrzymane środki finansowe nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy, ale niewątpliwie są to świadczenia wypłacane Wnioskodawcy w związku z łączącym go stosunkiem pracy. Stanowią one zatem przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem środki finansowe przeznaczone na pokrycie kosztów podróży oraz kosztów pobytu członków rodziny Wnioskodawcy nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania zarówno na podstawie lit. a) jak również lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1415/14 – stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania środków przekazanych dla uczestnika programu „...” z tytułu udziału w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym, uznaje się:

w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie kosztów pobytu Wnioskodawcy – za prawidłowe,
w pozostałej części – za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin