Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.866.16.1.MK
z 15 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczonych usług pośrednictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczonych usług pośrednictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność w branży finansowej polegającą na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym.

W celu zwiększenia akcji pożyczkowej Spółka nawiązała oraz zamierza nawiązać współpracę z podmiotami oferującymi swoje usługi w zakresie sprzedaży produktów Spółki za pośrednictwem różnych kanałów sprzedaży, preferowanych przez Spółkę. Spółka nabywa oraz zamierza kontynuować nabywanie usług pośrednictwa od podmiotów współpracujących - krajowych oraz zagranicznych. Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy świadczących na jego rzecz usługę pośrednictwa finansowego jest podmiot mający siedzibę na Gibraltarze (dalej: „Pośrednik”, „Usługodawca”).

Usługodawca jest podmiotem wyspecjalizowanym w dostarczaniu kompleksowych usług pośrednictwa finansowego na rzecz spółek udzielających pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym. Działalność Pośrednika polega na zapewnieniu Spółce kompleksowej obsługi w zakresie pozyskiwania klientów (dalej: „Klient”) oraz obsługi części procesu udzielania pożyczki.

W ramach usług świadczonych przez Pośrednika na rzecz Spółki, Pośrednik zaopatruje i będzie zaopatrywał Spółkę w usługę pośrednictwa finansowego. Usługi świadczone przez Usługodawcę rozpoczynają się na etapie pozyskiwania Klienta i trwają przez kolejne etapy procesu pożyczkowego, tzn. znalezienie Klienta, umożliwienie Klientom negocjowania warunków udzielenia pożyczki, generowanie wniosku o pożyczkę, wstępne rozpatrzenie wniosku.

Usługodawca wyposażony jest w odpowiednie zaplecze personalne i techniczne umożliwiające dostarczanie usług na rzecz Wnioskodawcy, niezbędne ze względu na zakres swojej działalności.

Usługa pośrednictwa finansowego świadczona przez Pośrednika obejmuje następujące czynności:

1. podejmowanie aktywnych działań mających na celu pozyskiwanie nowych Klientów zainteresowanych uzyskaniem pożyczki np. poprzez informowanie potencjalnych Klientów o możliwości uzyskania pożyczki i ich warunkach;
   
2. podejmowanie aktywnych działań mających na celu zainteresowanie istniejących Klientów nowymi produktami finansowymi Spółki;
   
3. umożliwienie Klientom negocjowania warunków udzielenia pożyczki;
   
4. przyjmowanie wniosków o udzielenie pożyczki od potencjalnych Klientów;
   
5. pozyskiwanie od Klientów informacji niezbędnych do wydania decyzji o udzieleniu pożyczki, analiza takich informacji;
   
6. sprawdzanie wiarygodności finansowej Klientów na podstawie informacji uzyskanych z odpowiednich baz danych;
   
7. korespondencja z Klientami informująca o przyznaniu (lub nieprzyznaniu) pożyczki;
   
8. przygotowywanie umowy pożyczki lub podobnej pomiędzy Spółką a Klientem;
   
9. bieżąca aktualizacja informacji przekazywanych potencjalnym Klientom, tj. zapewnienie, że nowe rodzaje pożyczek oraz aktualizacje już istniejących usług, są uwzględniane w aktualnych formularzach wniosków o pożyczkę i umowach pożyczki;
   
10. aktualizację treści dokumentów wzorów umów z klientami zgodnie z instrukcjami Spółki.
    
    

Z perspektywy Klienta pożyczkodawcą każdorazowo jest Wnioskodawca. Wszelkie czynności wykonywane przez Pośrednika na rzecz Spółki są i będą wykonywane na podstawie umowy zawartej pomiędzy Pośrednikiem a Spółką. Zatem z perspektywy typowego Klienta wszelkie czynności są i będą odbierane tak, jakby były wykonywane przez Spółkę.

Z tytułu wykonywania usługi pośrednictwa finansowego Pośrednik jest wynagradzany przez Spółkę w formie pieniężnej, Przedmiotowe wynagrodzenie może być ustalane jako kwota stała, może być również kalkulowane w oparciu o wielkość lub jakość akcji sprzedażowej Pośrednika, np. ilości umów (produktów) zawartych przez Spółkę z Klientami.

Wnioskodawca oraz Pośrednik nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT’).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od płatności z tytułu wynagrodzenia za świadczone usługi pośrednictwa finansowego dokonywanych na rzecz Pośrednika posiadającego siedzibę i miejsce zarządu na Gibraltarze?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wypłaty na rzecz Pośrednika posiadającego siedzibę i miejsce zarządu na Gibraltarze wynagrodzenia za świadczoną usługę pośrednictwa finansowego, nie będzie on zobowiązany pobrać zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym wyrażona jest zasada tzw. ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności, będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy CIT.

Art. 21 ust. 1 zawiera katalog przychodów, z tytułu których należy potrącić zryczałtowany podatek dochodowy. Zgodnie z tym przepisem podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej
   - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
   
   

W opinii Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 1, 2, 3 oraz 4 ustawy CIT w sposób jednoznaczny nie znajdują zastosowania w odniesieniu do przedstawionego opisu stanu faktycznego. Przeanalizowania wymaga natomiast, czy zastosowanie w opisanej sytuacji znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa finansowego nie stanowią usług wymienionych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, tj. usług: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Jednocześnie, choć katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT jest katalogiem otwartym (na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”), w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia o podobnym charakterze do wymienionych w pierwszej części tego przepisu. Nie jest przy tym wystarczające, aby dane usługi miały po prostu charakter niematerialny. Gdyby bowiem zamiarem ustawodawcy było opodatkowanie u źródła wszelkich świadczeń niematerialnych, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy, takie właśnie brzmienie miałby przepis art. 21 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) przez pojęcie „pośrednictwo” rozumie się: „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”, „kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki należy uznać, iż usługi pośrednictwa finansowego świadczone na rzecz Spółki przez Pośrednika nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, gdyż nie mają podobnego charakteru do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń, tym samym brak jest konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia na rzecz Pośrednika.

Fakt, iż art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT nie obejmuje swym zakresem usług pośrednictwa znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-251/15/MS) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że „usługi pośrednictwa handlowego (...) nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. (...) Zatem Spółka, dokonując płatności na rzecz Agenta, nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.”

Pogląd ten został również potwierdzony w poniższych interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 września 2015 r. sygn. IBPB-1-2/4510-500/15/MM,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 stycznia 2015 r., sygn.. IPPB5/423-1011/14-5/PS,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 października 2014 r., sygn. IPPB5/423-721/14-2/MK.
  
  
  

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.