Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-405/16-1/AW
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu udziału w zysku Sp.k. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu udziału w zysku Sp.k.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (polski rezydent podatkowy) jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski (dalej: Spółka lub Powiernik).

Spółka zawarła umowę (dalej: Umowa powiernictwa) na podstawie, której działa jako powiernik na zlecenie osoby fizycznej (dalej: Powierzający). Powierzający dokonał przeniesienia na rzecz Powiernika środków pieniężnych (dalej: Majątku). Powiernik obowiązany jest do zarządu Majątkiem, w szczególności poprzez wniesienie Majątku do spółki komandytowej, która będzie prowadzić działalność gospodarczą na terytorium RP (dalej: Sp.k.).

Wniesienia Majątku do Sp.k. Powiernik dokonał we własnym imieniu, ale na rzecz Powierzającego. Przypadający na Spółkę zgodnie z umową Sp.k. udział w prawie do zysku Sp.k. będzie konsekwencją realizacji Umowy powiernictwa – Spółka nie będzie posiadała żadnego innego tytułu do udziału w zysku Sp.k.

Z tytułu wykonywania Umów powiernictwa Powiernikowi, będzie przysługiwało wynagrodzenie.

Na podstawie Umów powiernictwa Powiernik:

1. nie jest upoważniony do rozporządzania Majątkiem lub jego składnikami wbrew lub ponad umowę,
2. nie jest upoważniony do odbierania oświadczeń woli lub wiedzy z bezpośrednim skutkiem dla Powierzającego,
3. jest obowiązany stosować się do wskazówek, żądań lub wytycznych Powierzającego w zakresie zarządu Majątkiem w tym w szczególności wykonywać uprawnienia Komandytariusza w Sp.k. zgodnie z dyspozycjami Powierzającego,
4. jest obowiązany, na żądanie Powierzającego, pobierać ze Sp.k. korzyści wynikające z objęcia w niej ogółu praw i obowiązków (pozycji) Komandytariusza, w tym udziału w zysku przypadającego na Komandytariusza lub zaliczki na poczet udziału w zysku przypadającego na Komandytariusza, oraz nieodpłatnie wydawać Powierzającemu wszelkie takie korzyści, w miejscu i w sposób określony przez Powierzającego, z uwzględnieniem obowiązków wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa,
5. jest obowiązany, na żądanie Powierzającego, pobierać ze Sp.k. i wydawać Powierzającemu środki pieniężne w wysokości niezbędnej do zapłaty należności publicznoprawnych, w tym zaliczek na poczet tych należności lub według wyboru Powierzającego pobierać ze Sp.k. i przekazywać (w charakterze wyręczyciela) na rachunki bankowe odpowiednich organów środki pieniężne w wysokości niezbędnej do zapłaty należności publicznoprawnych Powierzającego,
6. jest obowiązany stosować się do wskazówek, żądań lub wytycznych Powierzającego w zakresie zarządu Majątkiem,
7. jest obowiązany do bieżącego informowania Powierzającego, na jego żądanie, o stanie Majątku oraz o stanie Sp.k.; obowiązek informacyjny jest realizowany w formie dowolnej; Powierzający może zażądać przekazania informacji na piśmie, przy czym Powiernik udziela informacji Powierzającemu w takiej formie w ciągu 7 (siedem) dni roboczych od daty otrzymania żądania od Powierzającego.

Po zakończeniu Umowy powiernictwa Powiernik:

1. obowiązany jest złożyć sprawozdanie z zarządu, zawierające część pisemną rachunkową z rozbiciem na lata kalendarzowe; w razie wątpliwości uznaje się, że sprawozdanie powinno być wzorowane/zbliżone do sprawozdania finansowego,
2. obowiązany jest przenieść na Powierzającego, nieodpłatnie, ogół praw i obowiązków w Spółce komandytariusza oraz wydać Powierzającemu, nieodpłatnie, wszystkie nie wydane do tej chwili korzyści wynikające z objęcia ogółu praw i obowiązków (pozycji) komandytariusza w Sp.k., w tym udziału w zysku przypadającego na komandytariusza lub zaliczki na poczet udziału w zysku przypadającego na komandytariusza, oraz nieodpłatne wydać Powierzającemu wszelkie takie korzyści.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu udziału w zysku Sp.k.?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikiem z tytułu udziału w zysku Sp.k. przypadającego Spółce będzie Powierzający. W związku z powyższym Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu działalności w formie spółki komandytowej, który przypadać będzie proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku komandytariuszowi Sp.k.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (spółki osobowe) nie muszą działać osobiście. Dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem. Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo, jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego, zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Podstawą do skonstruowania umowy powierniczej może być stosunek zlecenia. Prawa i obowiązki stron umowy powierniczej należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjalny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 Kodeksu). Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, a to poprzez:

• ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa, bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniobiorcy,
• ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,
• nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),
• przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego).

Spółka zawarła z osobą fizyczną Umowę powiernictwa. W związku z zawartą umową Powierzający przeniósł na rzecz Powiernika Majątek. Powiernik obowiązany jest do zarządu Majątkiem, w szczególności poprzez wniesienie go do spółki komandytowej – na zlecenie Powierzającego. Ponadto Spółka zobowiązana jest do nieodpłatnego wydania Powierzającemu wszystkiego co uzyska z tytułu członkostwa w spółce komandytowej. W związku z powyższym rzeczywistym podmiotem praw i obowiązków przysługujących z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej będzie Powierzający.

Zasadniczo podatnikami podatku dochodowego z tytułu dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółkę komandytową są wspólnicy tej spółki, ponieważ generalnie to wspólnicy są jednocześnie beneficjentami korzyści uzyskiwanych przez spółkę, tj. uczestniczą w wypracowanym przez nią zysku. Jednak w związku z zawartą Umową powiernictwa rzeczywistym beneficjentem skutków prowadzonej przez Sp.k. działalności nie będzie Spółka, lecz Powierzający. Wnioskodawczyni zobowiązana jest mu bowiem wydać nieodpłatnie wszystko co uzyska z tytułu członkostwa w spółce komandytowej. W związku z powyższym brak jest podstaw do obciążania Spółki obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów wypracowanych przez Sp.k. – Spółka nie uzyska przychodu podatkowego z tytułu udziału w Sp.k. Obowiązek zapłaty podatku dochodowego będzie spoczywał na Powierzającym – faktycznym beneficjencie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach, m.in.:

• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. sygn. ILPB4/423-557/14-4/MC;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. sygn. ILPB1/415-1471/14-4/AN;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. sygn. ILPB1/4511-1-1127/15-5/AK;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 20 lutego 2014 r. sygn. IBPBI/1/415-1174/13/KB;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 13 maja 2016 r. sygn. ITPB3/4510-125/16/JG.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu bycia komandytariuszem w Sp.k.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowo, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że stanowią ona rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Co więcej rozstrzygnięcia w nich dokonane nie są rozbieżne z niniejszą interpretacją.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.