2016.10.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-624/16-5/DG
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) oraz pismem z dnia 15 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia:

zabudowanej Nieruchomości nr 1 - jest nieprawidłowe;
niezabudowanych Nieruchomości nr 2 i 3 stanowiących grunty przeznaczone pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) oraz pismem z dnia 15 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia zabudowanej nieruchomości oraz dwóch nieruchomości niezabudowanych stanowiących grunty przeznaczone pod zabudowę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców, prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: uptu) i jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług (podatnik czynny) od dnia 6 października 2011 r. Spółka prowadzi działalność gospodarczą klasyfikowaną pod numerem PKD 41.10.Z - Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (przedmiot przeważającej działalności gospodarczej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza nabyć od spółki „Y.”, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców, prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, zarejestrowanej jako podatnik od towarów i usług (dalej: Sprzedający lub spółka Y.) niżej wymienione nieruchomości:

Nieruchomość nr 1 - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z dwóch działek o powierzchni 3.926 m² oznaczonej numerem ewidencyjnym 9/1 oraz działki o powierzchni 4.213 m² oznaczonej numerem ewidencyjnym 9/2 będącej własnością Miasta, oddanej w użytkowanie wieczyste do dnia 12 grudnia 2095 roku. Prawo użytkowania wieczystego obu działek składających się na Nieruchomość nr 1 zostało ustanowione na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Wodociągowych i Kanalizacyjnych Sp. z o.o. na podstawie umowy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży budynków z dnia 12 grudnia 1996 roku.

W dziale I-Sp prowadzonej dla Nieruchomości nr 1 księgi wieczystej figuruje wpis: „działka gruntu w użytkowaniu wieczystym do dnia 12 grudnia 2095 roku oraz budynki niemieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość”.

Nieruchomość nr 1 zabudowana jest innym budynkiem niemieszkalnym. Z wypisu z kartoteki budynków, wydanym w dniu 22 maja 2015 roku z upoważnienia Prezydenta , wynika, że wyżej opisana działka gruntu zabudowana jest:

budynkiem innym niemieszkalnym, jednokondygnacyjnym, murowanym, o powierzchni zabudowy 41,00 m² (czterdzieści jeden metrów kwadratowych):
budynkiem innym niemieszkalnym jednokondygnacyjnym, murowanym, o powierzchni zabudowy 107,00 m² (sto siedem metrów kwadratowych).

Sprzedający (przed zmianą nazwy spółki - poprzednia nazwa spółki: Z. sp. z o. o. - zmiana nazwy była skutkiem zmiany udziałowca we wrześniu 2006 roku - 100% udziałów nabyła spółka A.) nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 1 oraz własności budynków na podstawie umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego wraz z własnością budynków zawartej dnia 24 sierpnia 2005 roku. Z informacji przekazanych przez Sprzedającego wynika, że przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości spółce C. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stosownie do treści art. 86 ust. 1 uptu, ponieważ transakcja była zwolniona z podatku w oparciu o ówczesną treść art. 43 ust. 1 pkt 2 uptu. Według obowiązującego w dniu nabycia stanu prawnego zwalniało się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczyło również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 2 w ówczesnym brzmieniu rozumiało się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W okresie od września 2005 roku do sierpnia 2006 roku były zawarte umowy najmu, lub dzierżawy przedmiotowych nieruchomości. Część budynków znajdujących się na ww. nieruchomości została następnie rozebrana. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była u Sprzedającego przedmiotem ulepszeń w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Nieruchomości nie były wprowadzone u Sprzedającego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiąc przez cały czas majątek obrotowy.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 1, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości Prezydent w dniu 28 lipca 2006 roku wydał decyzję o warunkach zabudowy (Warunki Zabudowy) , zgodnie z którą na Nieruchomości nr 1 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o warunkach Zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

W wypisie z rejestru gruntów rodzaj użytków dziatek Nieruchomości nr 1 określony został jako tereny przemysłowe, oznaczone symbolem „B.”.

Nieruchomość nr 2 - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości - stanowiącej działkę gruntu o powierzchni 29.440 m² oznaczoną numerem ewidencyjnym 9/3 będącej własnością Miasta, oddanej w użytkowanie wieczyste do dnia 12 grudnia 2095 roku. Prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 2 zostało ustanowione na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Wodociągowych i Kanalizacyjnych Sp. z o.o. na podstawie umowy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży budynków z dnia 12 grudnia 1996 roku.

W dziale I-Sp prowadzonej dla Nieruchomości nr 2 księgi wieczystej figuruje wpis: „działka gruntu w użytkowaniu wieczystym”. Nieruchomość nr 2 nie jest zabudowana. W dziale I-O księgi wieczystej nie zostały ujawnione żadne budynki.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 2, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości Prezydent w dniu 28 lipca 2006 roku wydał decyzję o warunkach zabudowy („Warunki Zabudowy”), zgodnie z którą na Nieruchomości nr 2 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o Warunkach Zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

W wypisie z rejestru gruntów rodzaj użytków działki Nieruchomości nr 2 określony został jako inne tereny zabudowane, oznaczone symbolem „I.”.

Nieruchomość nr 3 - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości - stanowiącej działkę gruntu o powierzchni 6.024 m² oznaczoną numerem ewidencyjnym 36/1 będącej własnością Miasta, oddanej w użytkowanie wieczyste do dnia 28 września 2105 roku. Prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 3 zostało ustanowione na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Wodociągowych i Kanalizacyjnych Sp. z o.o. na podstawie umowy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste i przeniesienia własności budynków z dnia 28 września 2006 r.

W dziale I-O prowadzonej dla Nieruchomości nr 3 księgi wieczystej ujawnione są trzy budynki jednokondygnacyjne o przeznaczeniu „inny budynek niemieszkalny” o powierzchni: 466 m² (czterysta sześćdziesiąt sześć metrów kwadratowych), 163 m² (sto sześćdziesiąt trzy metry kwadratowe), 166 m² (sto sześćdziesiąt sześć metrów kwadratowych). W dziale I-Sp tej księgi wieczystej w rubryce „sposób korzystania” figuruje wpis: „działki zabudowane”.

Nieruchomość nr 3 nie jest zabudowana. Budynki ujawnione w księdze wieczystej zostały rozebrane. Decyzją z 18 lutego 2008 roku Prezydent udzielił pozwolenia na rozbiórkę czterech budynków magazynowo - biurowych usytuowanych na działce nr ew. 36/1.

Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 3 na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej dnia 5 czerwca 2007 roku.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 3, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości Prezydent w dniu 28 lipca 2006 roku wydał decyzję o warunkach zabudowy („Warunki Zabudowy”), zgodnie z którą na Nieruchomości nr 3 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o Warunkach Zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

W wypisie z rejestru gruntów rodzaj użytków działki Nieruchomości nr 3 określony został jako zurbanizowane tereny niezabudowane, oznaczone symbolem „P.”

W piśmie z dnia 15 września 2016 r. Wnioskodawca poinformował, że:

W zakresie Nieruchomości nr 1 - budynki posadowione są na działce o numerze ewidencyjnym nr 9/1.
W zakresie Nieruchomości nr 2 - zgodnie z decyzją Prezydenta z dnia 9 czerwca 2006 r. w zakresie udzielenia pozwolenia na rozbiórkę, posadowione na nieruchomości budynki zostały wyburzone.
W zakresie interesu prawnego - Wnioskodawca wyjaśnił, że jako strona Kupująca nieruchomości wymienione we wniosku, zainteresowana jest ustaleniem prawidłowej stawki VAT dla transakcji i możliwością jego odliczenia w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana dostawa Nieruchomości nr 1 jest zwolniona z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu i czy tym samym możliwe jest, po spełnieniu warunków z art. 43 ust. 10 uptu skorzystać z tzw. opcji opodatkowania?
Czy planowana dostawa Nieruchomości nr 2 powinna być opodatkowana stawką podstawową, o której mowa w art. 41 ust. 1 uptu?
Czy planowana dostawa Nieruchomości nr 3 powinna być opodatkowana stawką podstawową, o której mowa w art. 41 ust. 1 uptu?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r, nr 177, poz. 1054 ze zm.) (dalej: uptu), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 uptu w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 uptu zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane, stosownie do treści art. 2 pkt 33 uptu rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Od dnia 1 kwietnia 2013 r., w związku z wprowadzeniem do uptu definicji terenu budowlanego, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług (interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r. nr PT10/033/12/207/ WLI/13/ RD58639).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 uptu rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do treści art. 29a ust. 8 uptu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że także przy zbyciu prawo wieczystego użytkowania zabudowanego gruntu opodatkowane powinno być tak, jak budynki posadowione na tym gruncie.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 7 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów, aby zastosować prawidłową stawkę podatku dla sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu należy w pierwszej kolejności ustalić, czy przedmiotem zbycia jest grunt zabudowany czy niezabudowany. Następnie trzeba określić, jaka jest stawka właściwa dla budynku/budowli (w przypadku gruntu zabudowanego) oraz ustalić przeznaczenie zbywanego gruntu (w przypadku gruntu niezabudowanego).

Ad 1)

W przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 1, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że mamy do czynienia z gruntem zabudowanym.

W związku z powyższym należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania przedmiotowej transakcji na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 uptu. Ponieważ budynki Nieruchomości nr 1 były u Sprzedającego oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - w okresie od września 2005 roku do sierpnia 2006 roku były przedmiotem umów najmu/dzierżawy - doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 uptu.

W świetle powyższego nie mają większego znaczenia uwagi Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w orzeczeniu z dnia 15 maja 2015 r. (sygn. I FSK 382/14) odniósł się do sposobu rozumienia pojęcia tzw. pierwszego zasiedlenia. Sąd uznając definicję zawartą w ustawie za niezgodną z prawem wspólnotowym, stwierdził, iż: (...) „Warunek „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazany w ustawowej definicji pierwszego zasiedlenia w ustawie VAT nie ma umocowania w Dyrektywie. Zwolnienie przewidziane w Dyrektywie dotyczy bowiem dostaw budynków używanych, czyli takich, które były w jakikolwiek sposób użytkowane. Biorąc zatem pod uwagę zarówno wykładnię językową, jak i celowościową systemu VAT, w ocenie NSA, należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował daną nieruchomość i spełnia warunek korzystania z tej nieruchomości przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie fakultatywne, a nie opodatkowanie VAT (...)”.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości minął okres dłuższy niż dwa lata. Dostawa nieruchomości nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa dostawa Nieruchomości nr 1 zwolniona jest z podatku w oparciu o treść art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 10 uptu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do treści art. 43 ust. 11 oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Dodatkowo należy stwierdzić, że zwolnienie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu ma zastosowanie dla tej dostawy budynków/ budowli lub ich części, która nie korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu. Z uwagi na konieczność zastosowania w dla przedmiotowej dostawy zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu, Wnioskodawca nie ma obowiązku badania przesłanek koniecznych dla zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a, m.in. przyczyn dla których Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tym miejscu dodatkowo należałoby przytoczyć treść art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, na mocy którego Państwa członkowskie mają obowiązek zwolnić dostawy towarów jeśli przy ich nabyciu podatnik nie odliczył VAT z dwóch określonych powodów:

towary zostały nabyte dla celów działalności, która podlega zwolnieniu z VAT na postawie szczegółowo określonych przepisów dyrektywy, lub

podatek przy nabyciu towarów nie podlegał odliczeniu na mocy art. 176 dyrektywy (klauzula stand still).

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa Nieruchomości nr 1 jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu, przy czym po spełnieniu warunków, o którym mowa w art. 43 ust. 10 uptu może być opodatkowana stawką podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 uptu.

Ad 2)

W przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 2, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że mamy do czynienia ze gruntem niezabudowanym.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 2, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednak zgodnie z ostateczną i prawomocną decyzją o warunkach zabudowy z dnia 28 lipca 2006 roku na Nieruchomości nr 2 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu, wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną.

Zatem stosownie do treści art. 2 pkt 33 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 roku przedmiotową nieruchomość należy uznać za teren budowlany. Do transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 2 nie jest więc możliwe zastosowanie zwolnienia z opodatkowania w oparciu o treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10, pkt 10a uptu a transakcja powinna zostać opodatkowana według stawki podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 uptu.

Ad 3)

W przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 3, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że mamy do czynienia z gruntem niezabudowanym. W ustawie o podatku od towarów i usług (uptu) nie zostało zdefiniowane pojęcie budynku, dlatego też należy szukać jego znaczenia w innych dziedzinach prawa, a mianowicie w regulacjach zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). W art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego ustawodawca wskazał, że jako budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Powyższe prowadzi do wniosku, iż (a contrario) obiekt budowlany zaprojektowany (wykonany) bez przegród zewnętrznych, fundamentów bądź bez dachu lub niezwiązany trwale z gruntem, nie odpowiada określonym w komentowanym przepisie warunkom i w związku z tym nie może być uznawany za budynek. Ujawnione w księdze wieczystej budynki zostały rozebrane - na przedmiotowej nieruchomości nie istnieją żadne budynki.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 3, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednak zgodnie z ostateczną i prawomocną decyzją o warunkach zabudowy z dnia 28 lipca 2006 roku na Nieruchomości nr 3 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Zatem stosownie do treści art. 2 pkt 33 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 roku przedmiotową nieruchomość należy uznać za teren budowlany. Do transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 2 nie jest więc możliwe zastosowanie zwolnienia z opodatkowania w oparciu o treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10, pkt 10a uptu a transakcja powinna zostać opodatkowana według stawki podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 uptu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania Nieruchomości nr 2 i 3 jest prawidłowe, a w zakresie opodatkowania Nieruchomości nr 1 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 2 pkt 22 ustawy wynika, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w nich warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Wskazać należy także, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza nabyć od kontrahenta Spółki z o.o. Nieruchomość nr 1 - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości - składającą się z dwóch działek: działkę nr ewid. 9/1 o pow. 3.926 m² oraz działkę nr ewid. 9/2 o pow. 4.213 m².

Działka nr 9/1 wchodząca w skład Nieruchomości nr 1 zabudowana jest dwoma murowanymi budynkami niemieszkalnymi, jednokondygnacyjnymi o powierzchni zabudowy 41 m² i 107 m².

Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 1 oraz własności budynków na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 24 sierpnia 2005 roku. Sprzedającemu przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż transakcja ta była zwolniona z podatku w myśl obowiązującego wówczas art. 43 ust. 1 pkt 2 uptu.

W okresie od września 2005 roku do sierpnia 2006 roku były zawarte umowy najmu, lub dzierżawy przedmiotowych nieruchomości. Część budynków znajdujących się na ww. nieruchomości została następnie rozebrana. Sprzedający nie dokonywał w budynkach ulepszeń w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Nieruchomości nie były wprowadzone u Sprzedającego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiąc przez cały czas majątek obrotowy.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 1, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W stosunku do tej nieruchomości Prezydent w dniu 28 lipca 2006 r. wydał decyzję o warunkach zabudowy, zgodnie z którą na Nieruchomości nr 1 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o warunkach zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

Zarówno Wnioskodawca jak i Sprzedający są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy dostawa Nieruchomości 1 na jego rzecz będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz czy strony transakcji będą mogły wybrać jej opodatkowanie VAT.

Planowana transakcja nabycia działki nr 9/1 będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dokonywana będzie po pierwszym zasiedleniu, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca nabycie Nieruchomości nr 1 w 2005 r. zostało dokonane w ramach czynności objętych regulacjami ustawy o podatku VAT, ponadto budynki położone na działce nr 9/1 wchodzącej w skład Nieruchomości nr 1 były przedmiotem najmu/dzierżawy w okresie wrzesień 2005 r. - sierpień 2006 r., tym samym więc kolejna transakcja sprzedaży tych obiektów będąca przedmiotem niniejszej interpretacji odbędzie się po upływie dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia i będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu.

Z uwagi na to, że do dostawy ww. zabudowań ma zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10, analiza zwolnienia ww. dostawy budynków na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezprzedmiotowa.

Pomimo tego, że dostawa budynku, budowli lub ich części spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca stworzył podatnikowi możliwość opodatkowania dokonywanej transakcji. Warunkiem jest aby obie strony transakcji były zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni oraz aby przed dniem dokonania dostawy budynku, budowli lub ich części złożyły właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy obiektów zamiast zastosowanie wobec tej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie obie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT, zatem jeśli przed dniem jeśli przed dniem dokonania transakcji Sprzedawca oraz Wnioskodawca złożą naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla nabywcy (Wnioskodawcy) zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości, Sprzedawca może opodatkować tę dostawę stawką podatku VAT w wysokości 23%. Oświadczenie musi zawierać elementy wymienione w art. 43 ust. 11 ustawy.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt (prawo wieczystego użytkowania gruntu) będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

W rozpatrywanej sprawie w przypadku, gdy Wnioskodawca i Sprzedawca nieruchomości nie wybiorą opcji opodatkowania stawką podstawową dostawy budynków i budowli, wówczas sprzedaż tych obiektów położonych na działce 9/1 stanowiącej część Nieruchomości nr 1 oraz gruntu objętego prawem wieczystego użytkowania będzie korzystać ze zwolnienia od VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Z kolei wybór przez Strony transakcji opcji opodatkowania w myśl art. 43 ust. 10 i 11 ustawy transakcji sprzedaży ww. nieruchomości będzie skutkował zastosowaniem opodatkowania VAT w wysokości 23% do całości Nieruchomości nr 1 – tj. budynków oraz gruntu będącego w wieczystym użytkowaniu.

Jednakże w skład Nieruchomości 1 wchodzi także działka nr 9/2, na której nie występują żadne zabudowania.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione z podatku VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.) – kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów art. 4 ust. 2 powołanej ustawy – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Analizując powyższe przepisy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego, należy stwierdzić, że grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu spełnia definicję terenu budowlanego, a zatem jego sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tak więc w odniesieniu do opodatkowania działki o nr ewid. 9/2 o pow. 4.213 m² wchodzącej w skład Nieruchomości 1 należy stwierdzić, że stanowi ona niezabudowany grunt w użytkowaniu wieczystym, dla którego nie istnieje obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego. Jednakże dla całej Nieruchomości 1 została wydana 28 lipca 2006 r. decyzja o warunkach zabudowy, zgodnie z którą na Nieruchomości nr 1 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Tym samym więc działka nr 9/2 stanowi grunt w użytkowaniu wieczystym przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji dostawa prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki nr 9/2 będącej częścią Nieruchomości 1 jako grunt przeznaczony pod zabudowę w myśl art. 2 pkt 33 ustawy nie będzie korzystała ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem dostawa działki nr 9/2 wchodzącej w skład Nieruchomości nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy oceniając całościowo w odniesieniu do opodatkowania dostawy Nieruchomości nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad 2

Kolejne zagadnienie, którego wyjaśnienia oczekuje Wnioskodawca, dotyczy kwestii czy planowana dostawa Nieruchomości nr 2 powinna być opodatkowana stawką podstawową.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, Nieruchomość nr 2 (prawo użytkowania wieczystego gruntu), która zamierza nabyć, stanowi działkę gruntu o pow. 29.440 m² oznaczoną nr ewid. 9/3. Prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 2 zostało ustanowione umową o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży budynków z dnia 12 grudnia 1996 roku.

Nieruchomość nr 2 nie jest zabudowana. W dziale I-O księgi wieczystej nie zostały ujawnione żadne budynki.

Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 2 na podstawie umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego wraz z własnością budynków sporządzonej dnia 24 sierpnia 2005 roku. Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 2, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Dla Nieruchomości nr 2 została wydana dnia 28 lipca 2006 r. decyzja o warunkach zabudowy, zgodnie z którą na Nieruchomości nr 2 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o Warunkach Zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

W odniesieniu do transakcji sprzedaży - kupna Nieruchomości nr 2 należy wskazać, że stanowi ona działkę niezabudowanego gruntu objętego wieczystym użytkowaniem, dla terenu której nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego. Jednakże dla tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, na mocy której można wybudować budynki mieszkalne wielorodzinne z garażami podziemnymi oraz infrastrukturą techniczną. Tak więc Nieruchomość nr 2 stanowi grunt w wieczystym użytkowaniu niezabudowany i przeznaczony pod zabudowę, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W związku z tym do dostawy tej nieruchomości nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania w myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem dostawa Nieruchomości nr 2 będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ad 3

Kolejna kwestia przedstawiona we wniosku dotyczy opodatkowania dostawy/nabycia Nieruchomości nr 3.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza nabyć Nieruchomość nr 3 - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości - stanowiącą działkę gruntu o powierzchni 6.024 m² oznaczoną nr ewid. 36/1. Prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości nr 3 zostało ustanowione na podstawie umowy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste i przeniesienia własności budynków z dnia 28 września 2006 r.

W prowadzonej dla Nieruchomości nr 3 księdze wieczystej ujawnione są trzy budynki jednokondygnacyjne niemieszkalne o powierzchni: 466 m², 163 m² i 166 m².

Nieruchomość nr 3 nie jest zabudowana. Budynki magazynowo-biurowe ujawnione w księdze wieczystej zostały rozebrane na mocy decyzji z 18 lutego 2008 r. wydanej przez Prezydenta.

Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 3 na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej dnia 5 czerwca 2007 roku.

Dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość nr 3, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Dla Nieruchomości nr 3 w dniu 28 lipca 2006 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy, zgodnie z którą na Nieruchomości nr 3 można posadowić budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Powyższa decyzja o Warunkach Zabudowy jest ostateczna i prawomocna.

Jak zatem wynika z ww. informacji dla terenu, na którym znajduje się Nieruchomość nr 3, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Sposób wykorzystania tej nieruchomości został ustalony w drodze wydanie decyzji o warunkach zabudowy z dnia 28 lipca 2006 r., w myśl postanowień której na Nieruchomości nr 3 można wybudować budynki mieszkalne wielorodzinne z usługami w przyziemiu wzdłuż przyległych ulic, z garażami podziemnymi oraz z infrastrukturą techniczną. Tak więc Nieruchomość nr 3 spełnia warunek wskazany w art. 2 pkt 33 ustawy i stanowi grunt w użytkowaniu wieczystym przeznaczony pod zabudowę. W związku z tym do dostawy Nieruchomości nr 3 nie będzie miało zastosowania zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Podobnie jak w odniesieniu do Nieruchomości nr 2 Wnioskodawca w opisie sprawy nie wskazał, aby Nieruchomość nr 3 była przez Sprzedawcę wykorzystywana do czynności zwolnionych. Tym samym więc do jej dostawy nie będzie miało zastosowania zwolnienie zawarte w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na niespełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w tym przepisie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym pytania nr 3 jest prawidłowe.

Należy także wskazać, że z informacji zawartych w opisie sprawy nie wynika, aby Nieruchomość nr 1, 2 i 3 były przez Sprzedającego wykorzystywane do czynności zwolnionych. W związku z tym do dostawy ww. Nieruchomości nie będzie miało zastosowania zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie będą spełnione warunki zawarte w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin