Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-467/16-2/AZ
z 29 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2016r. (data wpływu 22 czerwca 2016r.), uzupełnionym pismem z 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu lokalu użytkowego.

Wniosek ten uzupełniony został pismem z pismem z 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 sierpnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-467/16-1/AZ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna wraz z mężem nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem lokalu użytkowego (apartament) w obiekcie hotelowym. Nabycie ma nastąpić w systemie „condo”, co oznacza, że po zakupie tego lokalu można dokonać jego dzierżawy na rzecz podmiotu, który prowadzi w tym obiekcie działalność hotelarską. Z tego tytułu otrzymuje czynsz dzierżawny rozliczany kwartalnie. Wnioskodawca nie zamierza nabytego lokalu wynajmować wprowadzając go do majątku w działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poza zamiarem nabycia ww. lokalu posiada również inne nieruchomości, które wynajmuje jako osoba prywatna i płaci zryczałtowany podatek od wynajmu w wysokości 8,5%. Przed zakupem lokalu w systemie „condo” zamierza zrejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednak nie zamierza rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej. Małżonek Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, Małżonek Wnioskodawcy nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal użytkowy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisze umowę z firmą administrującą lokalami użytkowymi w hotelu. Dochody z najmu rozliczy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Lokal użytkowy nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (działalność gospodarcza) małżonka Wnioskodawcy

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 sierpnia 2016 r (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy jako czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie mógł odliczyć ustawowy podatek VAT naliczony od zakupu lokalu użytkowego (apartamentu)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro lokal użytkowy zostanie nabyty z wyłącznym przeznaczeniem dla celów wynajmu to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia całego podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup tego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towaru i usług - jest prawidłowe.

Generalna zasada regulująca prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych przez podatnika towarów i usług została określona w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Przepis ten stanowi, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy o VAT stanowi dopełnienie art. 86 określając status podatnika umożliwiający realizację prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zauważyć należy, że z treści art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Tak więc podatnik, w zakresie w jakim nabyte towary wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

Na zakres prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura VAT, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Na podstawie art. 705 Kodeksu cywilnego po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Do dzierżawy - stosownie do brzmienia art. 694 Kodeksu cywilnego - stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych.

Zgodnie z art. 3531 ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej powołanych przepisów wynika, że umowa najmu/dzierżawy jest umową cywilnoprawną nakładająca na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami prawa obowiązki. Tak więc najem/dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną polegającą na oddaniu rzeczy do używania najemcy, w zamian za umówiony czynsz płacony przez najemcę wynajmującemu w ustalonych umową terminach w okresie trwania umowy, zatem należy stwierdzić, że najem/dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, obejmującej w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna wraz z mężem nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem lokalu użytkowego (apartament) w obiekcie hotelowym. Nabycie ma nastąpić w systemie „condo”, co oznacza, że po zakupie tego lokalu można dokonać jego dzierżawy na rzecz podmiotu, który prowadzi w tym obiekcie działalność hotelarską. Z tego tytułu otrzymuje czynsz dzierżawny rozliczany kwartalnie. Wnioskodawca nie zamierza nabytego lokalu wynajmować wprowadzając go do majątku w działalności gospodarczej. Przed zakupem lokalu w systemie „condo” zamierza zrejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT. Jednak nie zamierza rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej. Małżonek Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, Małżonek Wnioskodawcy nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal użytkowy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisze umowę z firmą administrującą lokalami użytkowymi w hotelu. Dochody z najmu rozliczy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Lokal użytkowy nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (działalność gospodarcza) małżonka Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanym wniosku dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu lokalu użytkowego (apartamentu).

Wskazane wyżej regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył bowiem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z nabyciem lokalu użytkowego zamierza zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Zakupiony lokal zostanie przeznaczony na dzierżawę na rzecz podmiotu, który prowadzi w tym obiekcie działalność hotelarską - przepisów ustawy o VAT nie wynika, że dzierżawa lokalu użytkowego (apartamentu), który będzie wykorzystywany na działalność hotelarską, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług - zatem należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy lokal wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT będzie mógł odliczyć podatek naliczony z tytułu zakupu tego lokalu użytkowego (apartamentu).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć przy tym należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Dodatkowo wskazać należy, że organ jest związany z opisem sprawy a strony mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednakże z uwagi na autonomiczność prawa podatkowego, organy podatkowe są zobowiązane do badania rzeczywistej treści stosunków prawnych pod kątem ich zgodności z prawem, a w szczególności badania, czy nie zmierzają one do obejścia prawa, bądź nie są pozorne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.