Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-489/16-2/MP
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 17 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przewozy bezgotówkowe, wystawionej przez Kierowcę oraz
• podstawy opodatkowania z tytułu usług świadczonych na rzecz Kierowców, którzy przystąpili do promocji Abonamentowej - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2016 r. do Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przewozy bezgotówkowe, wystawionej przez Kierowcę oraz podstawy opodatkowania z tytułu usług świadczonych na rzecz Kierowców, którzy przystąpili do promocji Abonamentowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca (zwany dalej również „Spółką") jest podmiotem działającym działającą na rynku usług taksówkowych. Wnioskodawca podpisuje umowy o współpracy (zwane dalej "Umową") z kierowcami posiadającymi licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką (dalej zwani "Kierowcą"), którzy prowadzą własną działalność gospodarczą. Zadaniem Spółki jest m.in. przyjmowanie zamówień na przewozy poprzez różne platformy kontaktu z potencjalnymi klientami, rozdysponowanie otrzymanych zamówień pomiędzy współpracujących Kierowców, pozyskiwanie klientów biznesowych zgłaszających zapotrzebowanie na rozliczane bezgotówkowo usługi przewozu taksówką dla swoich pracowników, a także koordynacja realizacji usług na rzecz takich klientów. Za świadczenie ww. usług na rzecz współpracujących kierowców, Spółka pobiera od nich opłatę abonamentową.

Do zobowiązań Kierowcy wynikających z Umowy należy m.in. realizacja tzw. kursów bezgotówkowych na rzecz Klientów, z którymi Spółka zawarła odpowiednie umowy na świadczenie usług przewozowych. Na podstawie tych umów (zawartych przez Spółkę z Klientami) Spółka zobowiązuje się na każde żądanie podstawiać taksówkę na umówioną godzinę i pod wskazany przez Klienta adres, celem wykonania przewozu taksówką osób wskazanych przez Klienta (zwani dalej „Pasażerem") do wyznaczonego przez nich miejsca. W tym przypadku Kierowca nie pobiera od Pasażerów wynikającej z taksometru i kasy rejestrującej należności za kurs po jego wykonaniu. W zamian Kierowca dokonuje rejestracji należności za dany przewóz przy użyciu technologii dostarczanych przez Wnioskodawcę (terminal z aplikacją do rejestracji kursów bezgotówkowych - dalej także jako terminal), dzięki czemu taka należność zostaje zapisana na indywidualnym koncie Klienta Spółki. Wskazany terminal działa niezależnie od taksometru i kasy fiskalnej znajdujących się w samochodzie Kierowcy - w przypadku opisanych kursów bezgotówkowych wskazania taksometru i kasy fiskalnej służą jedynie jako podstawa danych wartościowych wprowadzanych do terminalu (wprowadzona wartość automatycznie pojawia się w systemie Spółki). Na kursy bezgotówkowe wykonane w danym miesiącu na rzecz wszystkich Klientów Spółki Kierowca wystawia na rzecz Spółki zbiorczą fakturę VAT.

W związku z realizacją zapisów Umowy w zakresie wykonywania kursów bezgotówkowych na rzecz Spółki wartość przewozów bezgotówkowych wykazanych na fakturze VAT wystawionej przez Kierowcę (podstawa opodatkowania podatkiem VAT) stanowi wartość obliczoną na podstawie algorytmu określonego w załączniku numer 2 do Umowy (wartość usługi przewozów bezgotówkowych wykazana przez Kierowcę na fakturze wystawionej na rzecz Wnioskodawcy jest niższa od wartości wynikającej ze wskazań taksometru i zintegrowanej z nim kasy fiskalnej).

Powyższy sposób rozliczania przewozów bezgotówkowych wykonywanych na rzecz Spółki związany jest z tzw. Promocją Abonamentową przewidzianą w § 6 Umowy. Warunkiem przystąpienia do Promocji Abonamentowej jest oświadczenie Kierowcy.

Promocja Abonamentowa zakłada ustalenie abonamentu przysługującego Spółce od Kierowcy w wysokości 1 zł (powiększone o należny podatek od towarów i usług), w przypadku, gdy wartość wykonanych przez Kierowcę kursów bezgotówkowych (wartość wynikająca z danych z taksometru i zintegrowanej z nim kasy fiskalnej, która zostaje wprowadzona do terminalu) wyniesie co najmniej 1.100 zł. Jak wskazano powyżej w przypadku przystąpienia do Promocji Abonamentowej wartość wskazana na fakturze VAT wystawianej z tytułu realizacji kursów bezgotówkowych przez Kierowcę wyliczana jest według wzoru określonego w załączniku numer 2 do Umowy. W tym przypadku wartość ta (wykazana na fakturze VAT) jest niższa od wartości wynikających z taksometru oraz kasy fiskalnej - te dane stanowią jedynie wartość bazową, do której jest stosowany, wynikający z załącznika nr 2 do Umowy, wzór:

FBG = (WRK-[(WRKx0,1)+960-1,23]} gdzie:

FBG to wykazana przez Kierowcę w fakturze VAT wystawionej na rzecz Spółki wartość usługi kursów bezgotówkowych wykonanych na rzecz Klientów biznesowych Spółki (z którymi Spółka zawarła odpowiednią umowę),

WRK to suma pojedynczych dowodów przejazdów zrealizowanych na zasadach bezgotówkowych w ramach zawartych przez Spółkę z Klientami biznesowymi umów.

Wnioskodawca i Kierowcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałym stanie faktycznym Spółka ma prawo do obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony wynikający z faktury VAT dokumentującej przewozy bezgotówkowe wystawionej przez Kierowcę, który przystąpił do Promocji Abonamentowej ?
2. Czy w zaistniałym stanie faktycznym Spółka wykazuje podstawę opodatkowania z tytułu usług świadczonych na rzecz Kierowców, którzy przystąpili do Promocji Abonamentowej ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym odpowiedź na oba powyższe pytania jest pozytywna.

Odnosząc się do kwestii Umowy, której skutki w podatku VAT są przedmiotem niniejszego wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 353(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 380 dalej „KC"), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Powyższy przepis konstytuuje zasadę swobody umów, w obrocie profesjonalnym. Zasada swobody umów znajduje swoiste ograniczenie w przepisach prawa podatkowego w zakresie odnoszącym się do podmiotów powiązanych (m.in. w art. 32 ustawy o VAT).

W przedmiotowym stanie faktycznym ze względu na brak powiązań, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT pomiędzy Spółką, a Kierowcami w opinii Wnioskodawcy, zapisy Umowy, w tym w zakresie Promocji Abonamentowej nie naruszają zasady swobody umów oraz nie podlegają w tej kwestii ograniczeniom sformułowanym w art. 32 wzmiankowanej ustawy.

Obok opisanej na wstępie zasady swobody umów, konstytucyjnej zasady swobody działalności gospodarczej zasadnym jest też przywołanie stanowiska organów podatkowych w tym zakresie. I tak np. w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2012 r. sygn. IPTPP2/443-606/12-4/JN „Możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar za cenę znacznie niższą. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny."

W przedmiotowym stanie faktycznym Kierowca przystępując do wskazanej w Umowie Promocji Abonamentowej na fakturach VAT wystawianych na rzecz Spółki z tytułu realizacji kursów bezgotówkowych wykazuje wartość usługi niższą niż wynikająca z kasy fiskalnej.

W przedmiotowej sprawie zobowiązanie Spółki z tytułu zapłaty na rzecz Kierowcy z racji wykonanych usług przewozów bezgotówkowych wykonanych na jej rzecz jest równe kwocie wynikającej z wystawionych przez Kierowcę faktur VAT. Nabywane przez Spółkę usługi od Kierowców są związane z jej działalności opodatkowaną - realizacją umów z klientami biznesowymi.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie spełnione są warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są i wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano powyżej, Spółka nabywa od Kierowców usługi, które wykorzystuje do wykonywania czynności opodatkowanych (realizacja usług na rzecz swoich Klientów. Tym samym ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez Kierowców faktur VAT.

Na powyższą sytuację, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma wpływu sposób (wynikający z Umowy) ustalania wartości usługi świadczonej przez Kierowców na rzecz Spółki. Należność, do której zapłaty zobowiązana jest Spółka wynika bowiem z opisanej powyżej faktury VAT.

Również w zakresie drugiego sformułowanego pytania, zdaniem Spółki, odpowiedź jest pozytywna. Wysokość abonamentu wynika z zapisów Umowy. Kierowcy i Wnioskodawca nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ust. 2 Ustawy o VAT. Tym samym, w granicach cywilistycznej zasady swobody umów, Spółka może ustalić wartość abonamentu na kwotę 1 zł (w ramach przewidzianej w Umowie Promocji Abonamentowej). Kwota ta stanowić będzie dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w „stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisuje umowy o współpracy z Kierowcami prowadzącymi własną działalność gospodarczą i posiadającymi licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką.

Do zobowiązań Kierowcy wynikających z Umowy należy m.in. realizacja tzw. kursów bezgotówkowych na rzecz Klientów, z którymi Wnioskodawca zawarł odpowiednie umowy na świadczenie usług przewozowych. Na podstawie tych umów (zawartych przez Spółkę z Klientami) Spółka zobowiązuje się na każde żądanie podstawiać taksówkę na umówioną godzinę i pod wskazany przez Klienta adres, celem wykonania przewozu taksówką osób wskazanych przez Klienta (zwani dalej „Pasażerem") do wyznaczonego przez nich miejsca. W tym przypadku Kierowca nie pobiera od Pasażerów wynikającej z taksometru i kasy rejestrującej należności za kurs po jego wykonaniu. W zamian Kierowca dokonuje rejestracji należności za dany przewóz przy użyciu technologii dostarczanych przez Wnioskodawcę (terminal z aplikacją do rejestracji kursów bezgotówkowych - dalej także jako terminal), dzięki czemu taka należność zostaje zapisana na indywidualnym koncie Klienta Spółki. Wskazany terminal działa niezależnie od taksometru i kasy fiskalnej znajdujących się w samochodzie Kierowcy - w przypadku opisanych kursów bezgotówkowych wskazania taksometru i kasy fiskalnej służą jedynie jako podstawa danych wartościowych wprowadzanych do terminalu (wprowadzona wartość automatycznie pojawia się w systemie Spółki). Na kursy bezgotówkowe wykonane w danym miesiącu na rzecz wszystkich Klientów Spółki Kierowca wystawia na rzecz Spółki zbiorczą fakturę VAT.

Zadaniem Wnioskodawcy jest m.in. przyjmowanie zamówień na przewozy poprzez różne platformy kontaktu z potencjalnymi Klientami, pozyskiwanie klientów biznesowych zgłaszających zapotrzebowanie na rozliczane bezgotówkowo usługi przewozu taksówką dla swoich pracowników, koordynacja realizacji usług na rzecz takich Klientów i wreszcie rozdysponowanie otrzymanych zamówień pomiędzy współpracujących Kierowców. Za świadczenie ww. usług na rzecz współpracujących Kierowców Wnioskodawca pobiera od nich opłatę abonamentową.

Z treści opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz Klientów usługi przewozowe, nabywając w tym celu usługi od innych podmiotów (Kierowców). Zatem w ocenie tut. Organu podatkowego w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, ponieważ będzie on nabywać we własnym imieniu lecz na rzecz Klientów, z którymi podpisał umowy usługi bezgotówkowego przewozu pasażerów taksówką. Na kursy bezgotówkowe wykonane w danym miesiącu na rzecz wszystkich Klientów Spółki Kierowca wystawia na rzecz Spółki zbiorczą fakturę VAT.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących przewozy bezgotówkowe wystawionych przez Kierowców, którzy przystąpili do Promocji Abonamentowej. Warunkiem prawa odliczenia podatku naliczonego jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co w przypadku Wnioskodawcy będzie spełnione. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Spółkę usługi od Kierowców są związane z jej działalnością opodatkowaną – realizacją umów z klientami biznesowymi. Wnioskodawca nabędzie usługi od Kierowców celem wykonania własnej, opodatkowanej podatkiem VAT usługi przewozowej.

Na wskazane prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego nie będzie miał wpływu fakt, że na wystawianych fakturach na rzecz Spółki z tytułu realizacji kursów bezgotówkowych Kierowcy wykazują wartość niższą niż wynikająca ze wskazań kasy fiskalnej. Taki sposób ustalania wartości usługi świadczonej przez Kierowców wynika bowiem z postanowień zawartej pomiędzy Stronami umowy. Przysługująca Wnioskodawcy kwota podatku naliczonego do odliczenia wynikać będzie z faktur wystawionych przez Kierowców na rzecz Spółki.

Ad. 2

Z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota otrzymanej zapłaty z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
   
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przepis art. 32 ust. 3 ustawy stanowi, że przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast z art. 32 ust. 5 ustawy wynika, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, należy zauważyć, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji, a zatem nie jest wynikiem przypadku lecz wynika z relacji istniejących pomiędzy kontrahentami.

Ponadto należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej.

W świetle art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Art. 106e ust. 1 ustawy wskazuje elementy, które powinna zawierać faktura. Faktura powinna zawierać m.in. :

• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto) – art. 106e ust. 1pkt 9,
• kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto – art. 106e ust. 1 pkt 10.
  
  

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że za świadczenie usług na rzecz współpracujących Kierowców Wnioskodawca pobiera od nich opłatę abonamentową. Sposób rozliczania przewozów bezgotówkowych na rzecz Spółki związany jest z tzw. Promocją Abonamentową przewidzianą w warunkach zawartej przez Strony umowy. Promocja Abonamentowa zakłada ustalenie abonamentu przysługującego Spółce od Kierowcy w wysokości 1 zł (powiększonego o należny podatek od towarów i usług) w przypadku, gdy wartość wykonywanych przez Kierowcę kursów bezgotówkowych wyniesie co najmniej 1.100 zł.

Dokonując analizy art. 32 ustawy o VAT Wnioskodawca wskazał, że w rozpatrywanej sprawie nie ma on zastosowania, gdyż pomiędzy stronami transakcji nie występują powiązania, o których mowa w tym artykule, które miałyby wpływ na ustalenie ceny.

W konsekwencji, podstawą opodatkowania dla Wnioskodawcy będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – rzeczywista kwota opłaty abonamentowej, którą Wnioskodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu usług świadczonych na rzecz Kierowców. Określając podstawę opodatkowania Spółka powinna przyjąć rzeczywistą kwotę żądaną od usługobiorcy, a więc w tym przypadku „cenę promocyjną”.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.