2016.09.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-481/16-1/ICz
z 22 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 24 czerwca 2016r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii:

zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla dostawy wyrobu medycznego wraz z usługą wdrożenia tego wyrobu – jest prawidłowe,
zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi wdrożenia wyrobu medycznego wykonywanej w terminie późniejszym w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla dostawy wyrobu medycznego wraz z usługą wdrożenia tego wyrobu oraz zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi wdrożenia wyrobu medycznego wykonywanej w terminie późniejszym w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest dostawcą rozwiązań informatycznych dla podmiotów leczniczych. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Ponadto Wnioskodawca jest wytwórcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych [dalej: ustawa o wyrobach medycznych].

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie dokonywać dostaw wyrobów medycznych, w tym m.in. wyrobów medycznych takich jak stacja diagnostyczna, oprogramowanie, rezonans magnetyczny, urządzenie do wykonywania badań RTG, tomograf komputerowy, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych. Wraz z dostawą wyrobów medycznych Wnioskodawca będzie wykonywał również świadczenia pomocnicze w postaci usług wdrożenia wyrobu medycznego.

Mogą zdarzyć się sytuacje, w których przedstawione wyżej świadczenia pomocnicze realizowane będą po dokonaniu dostawy wyrobu medycznego, w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy.

Wykonywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności usługi wdrożenia będą składać się w szczególności z następujących świadczeń:

instalacji lub montażu wyrobu medycznego,
konfiguracji parametrów działania infrastruktury technicznej klientów Spółki,
zsynchronizowania poszczególnych elementów wyrobu medycznego będącego przedmiotem dostawy z urządzeniami już funkcjonującymi u klientów Wnioskodawcy,
uruchomienia wyrobu medycznego,
asysty w pierwszych godzinach rozruchu wyrobu medycznego.

W skład opisanych wyżej kompleksowych usług wdrożenia może również wchodzić usługa polegająca na przeprowadzeniu szkolenia z obsługi dostarczanego przez Spółkę wyrobu medycznego. Celem wszystkich świadczeń składających się na usługę wdrożenia jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania dostarczanego przez Wnioskodawcę wyrobu medycznego oraz realizacja potrzeb klientów Spółki, zainteresowanych dostosowaniem danego wyrobu medycznego do funkcjonującej już infrastruktury.

Czynności związane z montażem wyrobu medycznego nie będą ingerowały w strukturę budynku (rozumianego jako obiekt budowlany trwale związany z gruntem, posiadający dach, przegrody budowlane i fundament), w którym wyrób medyczny będzie instalowany lub montowany. Montaż i instalacja nie będą spełniały definicji robót budowlanych lub przebudowy, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 1994. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 290).

Poszczególne elementy usługi wdrożenia nie będę fakturowane oddzielnie - na fakturze dokumentującej wykonanie usługi wdrożenia nie będzie podziału tej usługi na poszczególne przedstawione wyżej świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego usług wdrożenia Wnioskodawca będzie mógł zastosować 8% stawkę podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka może zastosować stawkę 8% dla usługi wdrożenia wyrobu medycznego.

W świetle art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z pozycją 105 załącznika nr 3 ustawy o VAT, w przypadku wyrobów medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, stosowana jest stawka 8%.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka będzie dokonywać dostaw wyrobów medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych. Obrót wyrobami medycznymi jest opodatkowany stawką 8 % (tak stwierdził np. DIS w Łodzi w interpretacji z dnia 17 października 2015 r., sygn. IPTPPl/4512-418/15-6/Msu). Jednocześnie Wnioskodawca będzie wykonywał świadczenia pozostające w ścisłym związku gospodarczym i funkcjonalnym z dostawą wyrobu medycznego, tj. przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku usługi wdrożenia wyrobu medycznego.

Dostawa wyrobu medycznego jest świadczeniem głównym, natomiast wszystkie świadczenia składające się na złożoną usługę wdrożenia stanowią świadczenia pomocnicze. Dostawa wyrobu medycznego wraz z usługą jego wdrożenia stanowią jedną całość z punktu widzenia klientów Wnioskodawcy. Poszczególne świadczenia składające się na usługę wdrożenia mają charakter wtórny, a ich wykonanie jest w każdym przypadku uzależnione od faktu wykonania świadczenia głównego, tj. dostawy wyrobu medycznego. Ponadto, w analizowanym przypadku będzie zachodzić tożsamość podmiotowa, rozumiana jako wykonanie wszystkich elementów analizowanych świadczeń na rzecz jednego nabywcy przez jednego podatnika (tj. Spółkę).

Powyższe cechy są eksponowane w orzecznictwie sądów jako elementy warunkujące wystąpienie świadczenia złożonego. Jak przykładowo zauważono w wyroku WSA w Szczecinie, sygn. I SA/Sz 600/15: „Pierwszy z aspektów tego nierozerwalnego związku pomiędzy świadczeniami składowymi to okoliczność potrzeb konsumenta czyli nabywcy świadczeń. W tym kontekście decydującym jest to czy nabywca zamierza nabyć świadczenie kompleksowe czy dwie niezależnie usługi. Innymi słowy, dla określenia działania jako jednolitego czy kompleksowego najistotniejsze jest jego zbadanie z perspektywy nabywcy, jeżeli zatem z punktu widzenia odbiorcy określonego świadczenia istnieje jeden istotny przedmiot świadczenia, a pozostałe mają charakter wtórny lub pomocniczy, mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego podział doprowadziłby do sztuczności i wypaczyłby ekonomiczny i faktyczny cel dokonywania transakcji. Perspektywa nabywcy widziana musi być i w takim aspekcie, że świadczenie kompleksowe wystąpi jedynie wówczas, gdy świadczenia cząstkowe zachowają wartość dla nabywcy pod warunkiem, że będą wykonywane wyłącznie razem ze świadczeniem głównym. Nadto musi istnieć nierozerwalność związku między świadczeniami taka, że w przypadku ich rozdzielenia część z tych świadczeń nie miałaby dla nabywcy żadnej wartości."

Poszczególne świadczenia składające się na usługę wdrożenia stanowią kompleksowe świadczenie, będące świadczeniem pomocniczym wobec dostawy wyrobu medycznego.

Istotnym elementem przemawiającym za zaistnieniem świadczenia kompleksowego jest sposób fakturowania świadczeń. Jak zauważył bowiem TSUE w wyroku z 17 stycznia 2013 r. w sprawie BGŻ Leasing sp. z o.o. (C-224/11): „(...) oddzielne fakturowanie, jak również odrębna taryfikacja świadczeń przemawiają za istnieniem niezależnych świadczeń (...)". Podobnie uznają również krajowe sądy administracyjne, przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z 14 lipca 2015 r., sygn. I SA/Wr 986/15 stwierdził: „Kolejnym kryterium pozwalającym na rozróżnienie świadczenia kompleksowego jest sposób fakturowania i taryfikacji. Oddzielne fakturowanie jak i odrębna taryfikacja świadczeń niezależnych”. Analogiczny wniosek zawarto również w wyroku WSA w Kielcach z 6 maja 2015r. sygn.. I SA/Ke 187/15, oraz WSA w Szczecinie z 16 września 2015 r., sygn. I SA/Sz 600/15.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego, należy uznać, że fakturowanie przez Spółkę kilku różnych świadczeń w ramach jednej usługi wdrożenia jest okolicznością przemawiającą za zaistnieniem jednej usługi, która z uwagi na jej wtórny charakter względem dostawy wyrobu medycznego powinna być opodatkowana 8 % stawką podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych ustaleń, wynikająca z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z pozycją 105 załącznika nr 3 ustawy o VAT 8 % stawka powinna znaleźć zastosowanie również do usługi pomocniczej względem dostawy wyrobu medycznego w postaci usługi wdrożenia wyrobu medycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe w kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla dostawy wyrobu medycznego wraz z usługą wdrożenia tego wyrobu,
nieprawidłowe w kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usługi wdrożenia wyrobu medycznego wykonywanej w terminie późniejszym w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei, art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU – „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika”.

Zasady wprowadzania do obrotu i używania wyrobów medycznych zostały uregulowane w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 876 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby;
diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia;
badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego;
regulacji poczęć

-których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wytwórcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie dokonywać dostaw wyrobów medycznych, w tym m.in. wyrobów medycznych takich jak stacja diagnostyczna, oprogramowanie, rezonans magnetyczny, urządzenie do wykonywania badań RTG, tomograf komputerowy, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych. Wraz z dostawą wyrobów medycznych Wnioskodawca będzie wykonywał również świadczenia pomocnicze w postaci usług wdrożenia wyrobu medycznego.

Wykonywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności usługi wdrożenia będą składać się w szczególności z następujących świadczeń:

instalacji lub montażu wyrobu medycznego,
konfiguracji parametrów działania infrastruktury technicznej klientów Spółki,
zsynchronizowania poszczególnych elementów wyrobu medycznego będącego przedmiotem dostawy z urządzeniami już funkcjonującymi u klientów Wnioskodawcy,
uruchomienia wyrobu medycznego,
asysty w pierwszych godzinach rozruchu wyrobu medycznego.
szkolenie

Celem wszystkich świadczeń składających się na usługę wdrożenia jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania dostarczanego przez Wnioskodawcę wyrobu medycznego oraz realizacja potrzeb klientów Spółki, zainteresowanych dostosowaniem danego wyrobu medycznego do funkcjonującej już infrastruktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania stawki obniżonej do usług wdrożenia wyrobu medycznego.

Zatem koniecznym jest odnieść się do świadczeń złożonych.

W tym miejscu należy wskazać, że ani przepisy krajowe ani Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347 str. 1 ze zm.), nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przy czym zastrzec należy, że aczkolwiek Trybunał w wielu orzeczeniach w sposób pomocny przy interpretacji przepisów wypowiadał się w kwestii świadczeń złożonych, to i tak każdorazowo rozstrzygnięcie w tym przedmiocie musi uwzględniać specyfikę konkretnego stanu faktycznego w danej sprawie.

W odniesieniu do kwalifikacji świadczeń jako złożonych Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się m.in. w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Custom and Excise, w którym stwierdził: „W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2(1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał również, że: „(...) pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

W świetle utrwalonej linii orzeczniczej TSUE każde świadczenie powinno być, co do zasady, uznawane za odrębne i niezależne (vide: wyrok TSUE w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd, pkt 21–24 i przywołane tam orzecznictwo). Jednakże transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. Ponadto, w pewnych okolicznościach, formalnie odrębne transakcje, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne. W ocenie TSUE jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy, albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (vide: wyrok TSUE w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, pkt 17). W kontekście tego wyroku za świadczenia odrębne należy uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz nabywcy, które mogą być rozdzielone w sposób obiektywnie uzasadniony, nawet jeśli są w pewien sposób powiązane.

Na podstawie powołanych wyżej wyroków należy stwierdzić, że jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, celem określenia czy są to dwa lub więcej niż dwa świadczenia odrębne i niezależne, czy też jest to jedno świadczenie kompleksowe, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja.

Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien, TSUE wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

O świadczeniu złożonym zatem można mówić, jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

Jak wskazano we wniosku, wraz z dostawą wyrobu medycznego Wnioskodawca będzie wykonywał również świadczenia pomocnicze w postaci usług wdrożenia tego wyrobu. W skład tych kompleksowych usług wdrożenia może również wchodzić usługa polegająca na przeprowadzeniu szkolenia z obsługi dostarczonego przez Wnioskodawcę wyrobu medycznego.

Mając na uwadze opis stanu sprawy należy stwierdzić, że świadczenie wymienionych usług wdrożenia jest na tyle ściśle powiązane z dostawą wyrobu medycznego, że obiektywnie tworzą one z tą dostawą jedno nierozerwalne świadczenie. Wszystkie wymienione powyżej elementy dodatkowe są niezbędne dla dostarczenia samego wyrobu medycznego. W tym przypadku pomiędzy dostawą wyrobu medycznego i dodatkowymi elementami istnieje funkcjonalny związek, na tyle ścisły, że nie można ich potraktować jako świadczeń odrębnych a rozdzielenie ich miało by charakter sztuczny.

Zatem w sytuacji gdy wskazane usługi pomocnicze dotyczące wdrożenia wyrobu medycznego będą czynnościami towarzyszącymi dostawie wyrobów medycznych, będących wyrobami medycznymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, dopuszczonymi do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - to usługi te korzystają z preferencyjnej stawki podatku 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 105 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT i w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla świadczeń pomocniczych tj. usług wdrożenia wyrobów medycznych realizowanych po dokonaniu dostawy wyrobu medycznego w terminie późniejszym w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy, należy stwierdzić, iż czynności takie nie stanowią kompleksowego świadczenia polegającego na dostawie wyrobu medycznego wraz z usługą szkolenia, lecz stanowią niezależne świadczenia podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych stawek.

Takie stwierdzenie wynika z treści wniosku, w której zostało wskazane, że mogą zdarzyć się sytuacje, w których świadczenia pomocnicze realizowane będą po dokonaniu dostawy wyrobu medycznego w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia dostawy. Z powyższego nie wynika, że usługi wdrożenia wyrobu medycznego realizowane w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia dostawy będą świadczone w ramach tej dostawy w oparciu o zawartą umowę dotyczącą tej dostawy. Wyjaśnienie, że czynności pomocnicze realizowane będą w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia dostawy wskazuje, że będą one wykonywane w ramach umowy zawartej po dokonaniu dostawy.

W ocenie tut. organu, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, aby Wnioskodawca zawarł jedną umowę dotyczącą dostawy wyrobu medycznego wraz z usługą pomocniczą w postaci usług wdrożenia. Bowiem jak wynika z opisu sprawy, mogą zdarzyć się sytuacje, w których świadczenia pomocnicze (realizowane w postaci usług wdrożenia) będą dokonywane po dokonaniu dostawy wyrobu medycznego w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia tej dostawy.

Z powyższego wynika więc, że pierwotnie Wnioskodawca nie zawarł umowy na świadczenie kompleksowe w postaci dostawy wyrobu wraz z usługą wdrożenia, lecz wyłącznie na dostawę wyrobu medycznego. Dopiero w okresie późniejszym, po dokonaniu dostawy Wnioskodawca rozszerzy ofertę przez zaoferowanie usług wdrożenia wyrobów medycznych.

Wobec powyższego wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenia w postaci usług wdrożenia wyrobów medycznych wykonywanych w terminie późniejszym, po dokonaniu dostawy w ramach uzupełnienia bądź rozszerzenia dostawy wyrobu medycznego, będące przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, stanowią więc niezależne, samoistne świadczenia, które nie korzystają z preferencji podatkowej przewidzianej dla wyrobu medycznego, lecz podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT odrębnie, według stawki właściwej dla tego rodzaju czynności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej nie jest organem właściwym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawane przez Wnioskodawcę towary są wyrobami medycznymi, nie jest też organem uprawnionym do badania, czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobu do obrotu, określone w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. Organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. W związku z tym, niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, iż wymienione we wniosku towary stanowią wyroby medyczne w rozumieniu powołanej ustawy o wyrobach medycznych.

Zauważyć przy tym należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin