Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.458.2016.2.DP
z 20 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 12 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki, podziału jej majątku oraz zniesienia współwłasności nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki, podziału jej majątku oraz zniesienia współwłasności nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 2 września 2016 r. znak: 2461.IBPB-2-1.4514.458.2016.1.DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 12 września 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem (50% udziałów) B. Spółki cywilnej z siedzibą w Ł. Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem lokali użytkowych. Spółka jest właścicielem kilku nieruchomości użytkowych (współwłasność wspólników):

1. Nieruchomość A (o wartości początkowej 1.419.000 zł) – wniesiona przez Wnioskodawcę do Spółki aportem w 2010 r.;
2. Nieruchomość B (o wartości początkowej 15.831.000 zł) – wniesiona przez wspólnika do Spółki aportem w 2010 r.;
3. Lokal C (o wartości początkowej 1.622.000 zł) – wniesiony przez wspólnika do Spółki aportem w 2010 r.;

oraz nabyte w ramach Spółki:

1. Nieruchomość D (nabyta w 2011 r. o wartości początkowej 1.531.000 zł);
2. Nieruchomość E (nabyta w 2014 r. o wartości początkowej 600.000 zł).
   
   

Wszystkie te nieruchomości stanowiły w momencie ich nabycia nieruchomości używane; nieruchomości te ujęte były w ewidencji środków trwałych i były amortyzowane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wspólnicy planują likwidację Spółki, podział nieruchomości, zniesienie współwłasności nieruchomości i kontynuację działalności jako osobne osoby fizyczne.

Zgodnie z ustaleniami, w ramach podziału wspólnik Wnioskodawcy – M. Z. ma przejąć nieruchomość opisaną w pkt 2, natomiast pozostałe nieruchomości, inne ruchomości oraz środki finansowe mają przypaść Wnioskodawcy.

Zarówno Wnioskodawca, jak i jego wspólnik, przejęte nieruchomości wniosą do osobistych działalności gospodarczych w celu ich dalszego najmu na dotychczasowych zasadach.

W uzupełnieniu wniosku z 12 września 2016 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał, że planowane zniesienie współwłasności zostanie dokonane nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy likwidacja Spółki, podział jej majątku i zniesienie współwłasności nieruchomości spowoduje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ?

Zdaniem Wnioskodawcy likwidacja Spółki, podział jej majątku i zniesienie współwłasności nieruchomości, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie spowoduje obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie nastąpi spłata lub dopłata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy).

Z kolei stosownie do treści art. 1 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisy ustawy o umowie o dziale spadku oraz umowie o zniesieniu współwłasności – stosuje się odpowiednio do:

1. nabycia własności rzeczy wspólnej lub wspólnego prawa majątkowego albo ich części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność – w części spłat lub dopłat,
2. odpłatnego wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.
   
   

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 874 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) z ważnych powodów każdy wspólnik może żądać rozwiązania spółki przez sąd.

Stosownie natomiast do treści art. 874 § 2 Kodeksu cywilnego, spółka ulega rozwiązaniu z dniem ogłoszenia upadłości wspólnika.

Z kolei w myśl art. 875 § 1 ww. Kodeksu od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych.

Z art. 875 § 2 cyt. Kodeksu wynika, że z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki.

Pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki (art. 875 § 3 powołanego Kodeksu).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce cywilnej. Spółka jest właścicielem kilku nieruchomości użytkowych (współwłasność wspólników). Wspólnicy planują likwidację Spółki, podział nieruchomości, zniesienie współwłasności nieruchomości i kontynuację działalności jako osobne osoby fizyczne. Zgodnie z ustaleniami, w ramach podziału wspólnik Wnioskodawcy ma przejąć nieruchomość B, natomiast pozostałe nieruchomości, inne ruchomości oraz środki finansowe mają przypaść Wnioskodawcy. Zarówno Wnioskodawca, jak i jego wspólnik, przejęte nieruchomości wniosą do osobistych działalności gospodarczych w celu ich dalszego najmu na dotychczasowych zasadach. Planowane zniesienie współwłasności zostanie dokonane nieodpłatnie.

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi temu podlegają bowiem tylko czynności wymienione wprost w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zawierającym zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu. Likwidacja spółki, podział jej majątku oraz nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości stanowią czynności cywilnoprawne, które nie zostały wymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych a zatem jako czynności niewymienione w ustawowym katalogu art. 1 nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym czynność likwidacji spółki cywilnej, podziału jej majątku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nie będą powodowały powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.