Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-348/16-2/MZ
z 13 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 czerwca 2016 r. (data wpływu do Biura – 21 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 26 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych kupna samochodu od osoby fizycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych kupna samochodu od osoby fizycznej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 12 sierpnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-348/16-1/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 26 sierpnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 25 czerwca 2015 r. na podstawie umowy kupna Wnioskodawca zakupił samochód osobowy od osoby fizycznej za kwotę 7.000,00 PLN. Zakup został dokonany w celu dalszej odsprzedaży. Firma Wnioskodawcy zajmuje się m.in. handlem samochodami, główny przedmiot działalności to naprawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek od czynności cywilnoprawnych opłacono 13 lipca 2015 r. według stawki 2% w kwocie 200,00 PLN.

W dniu 7 sierpnia pojazd sprzedano osobie fizycznej na podstawie faktury VAT-marża za kwotę 12.000,00 PLN. Zapłacono podatek od towarów i usług od marży: netto 4065,04, VAT 934,96, brutto 5000,00.

Po zapoznaniu się z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca powziął wątpliwości o zasadności uiszczenia podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „z tytułu umowy kupna od osoby fizycznej samochodu osobowego z dnia 25 czerwca 2015, kupujący był opodatkowany podatkiem od towarów i usług i jest nadal (czyli mamy jedną stronę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług)”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy słusznie dokonano opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i czy nie zaistniała nadpłata podatku w związku z tym, iż pojazd został odsprzedany na podstawie faktury VAT-marża i jest spełniony pkt b) (winno być: lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czyli jedna ze stron dokonania tej czynności jest zwolniona od podatku od towarów i usług?

Czy przepis też możemy zastosować, gdy sprzedaż jest dla osoby prowadzącej działalność, „Vatowca”?

Według oceny Wnioskodawcy wystąpiła nadpłata w podatku w wysokości 2% podatku; w tej sytuacji akurat kwota 200,00 PLN. Podatek od tej faktury został opłacony na zasadach ogólnych czyli 18% od sprzedaży, podatek od towarów i usług od marży również.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż w przedmiotowej sprawie – jako, że obowiązek podatkowy powstał przed 1 stycznia 2016 r. – będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. Stosownie bowiem do treści art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1045) do opodatkowania czynności cywilnoprawnych, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał na podstawie ustawy zmienianej w art. 23 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wśród nich znajduje się w szczególności umowa sprzedaży.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy. Zgodnie z powyższym artykułem, czynności cywilnoprawne (w tym umowy sprzedaży) podlegają omawianemu podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży (w tym umowa dotycząca kupna samochodu) podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Nie podlegają więc podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, te czynności (wymienione w art. 1 ww. ustawy), których dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Należy więc zauważyć, iż zgodnie z dyspozycją przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych o wyłączeniu umowy sprzedaży spod działania przepisów ww. ustawy nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są generalnie podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu odrębnych przepisów, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna z nich – z tytułu dokonania tej konkretnej czynności (w analizowanej sprawie – zawarcia umowy kupna-sprzedaży samochodu) – jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Oznacza to, że przy zawieraniu umowy sprzedaży status podatnika podatku od towarów i usług musi posiadać sprzedający. Nie jest istotny w tym przypadku status prawnopodatkowy kupującego, gdyż z tytułu zakupu towaru nie powstaje u niego obowiązek w podatku od towarów i usług.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. handlu samochodami. W dniu 25 czerwca 2015 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży Wnioskodawca zakupił samochód osobowy od osoby fizycznej za kwotę 7.000,00 PLN. Sprzedający nie był z tytułu tej transakcji podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakup samochodu został dokonany przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży. Z tytułu zakupu samochodu Wnioskodawca uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 200,00 PLN. Następnie Wnioskodawca sprzedał 7 sierpnia 2015 r. ww. samochód na podstawie faktury VAT-marża za kwotę 12.000,00 PLN.

Z treści wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca nabył 25 czerwca 2015 r. samochód osobowy od osoby fizycznej na podstawie umowy cywilnoprawnej kupna-sprzedaży.

Wobec tego należy podkreślić, że co do zasady podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu umowy sprzedaży (kupna-sprzedaży) jest sprzedający. To oznacza, że w tak przedstawionym stanie faktycznym, tj. w przypadku zakupu przez Wnioskodawcę samochodu, tylko wówczas można byłoby zastosować wyłączenie z podatku od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w cyt. powyżej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyby osoba fizyczna zbywająca (sprzedająca) samochód była z tego tytułu podlegającą regułom określonym w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.). Należy stwierdzić, że w świetle opisanego stanu faktycznego żadna ze stron zawartej umowy kupna-sprzedaży, na podstawie której Wnioskodawca nabył 25 czerwca 2015 r. samochód od osoby fizycznej nie stała się podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia tej umowy. Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie mógł być nim on jako kupujący. Dopiero odrębna i odrębnie traktowana w kwestii opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowa kupna-sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca sprzedał nabyty przez siebie samochód, mogła zostać objęta regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że przedmiotowa umowa kupna-sprzedaży, na podstawie której Wnioskodawca nabył samochód osobowy od osoby fizycznej niebędącej z tytułu tej transakcji podatnikiem podatku od towarów i usług podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 2% wartości rynkowej nabywanego samochodu. Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku ciążył na Wnioskodawcy – kupującym. Po stronie Wnioskodawcy nie wystąpiła zatem nadpłata w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie należy nadmienić, iż umowa kupna-sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca sprzedał zakupiony wcześniej samochód nie spowodowała u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż obowiązek ten – w przypadku ewentualnego nie objęcia tej transakcji podatkiem od towarów i usług i niemożności zastosowania wyłączenia określonego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – ciąży (ciążył) wyłącznie na stronie kupującej.

Należy również stwierdzić, iż z przyczyn powyżej wykazanych fakt uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu jest bez znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia (zakupu) tego samochodu. Obie umowy kupna-sprzedaży, tj. umowa nabycia samochodu przez Wnioskodawcę oraz umowa nabycia samochodu od Wnioskodawcy są odrębnymi czynnościami cywilnoprawnymi. W związku z tym, obowiązek podatkowy ciążący na Wnioskodawcy z tytułu pierwszej z tych umów nie ma wpływu na obowiązek podatkowy powstały w związku z drugą umową.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.