Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-377/16-2/ASz
z 8 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2016 r. (data wpływu do Organu – 29 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 30 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 17 sierpnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-377/16-1/ASz wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu opłaty) oraz 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu pisma).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę na budowę domu jednorodzinnego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jako wykonawca Wnioskodawca świadczył usługę budowlaną wraz z materiałem i wystawiał inwestorce fakturę z 8% podatkiem od towarów i usług.

Zakończenie prac nastąpiło w 2013 r. Inwestorka w 2015 r. wniosła przeciwko Wnioskodawcy pozew do sądu o zwrot kosztów.

W lutym 2016 r. podpisano ugodę, w której Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić na rzecz powódki 309.000,00 zł. Na tę kwotę składało się:

• 178.000,00 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia za roboty budowlane,
• 24.401,00 zł tytułem zwrotu odsetek ustawowych od wyżej wymienionego wynagrodzenia,
• 40.000,00 zł tytułem wyrównania wartości działek gruntu,
• 54.799,00 zł tytułem zwrotu nakładów dokonanych przez powódkę na nieruchomość,
• 4.920,00 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej opinii budowlanej,
• 3.600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,
• 1.000,00 zł tytułem zwrotu zaliczki na biegłego,
• 1.800,00 tytułem połowy opłaty sądowej od pozwu,
• 480.00,00 zł tytułem zwrotu zaliczki na stawiennictwo świadków.
  
  

Na podstawie ugody zostało podpisane przed notariuszem oświadczenie o przeniesieniu własności wyżej wymienionej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki do ich wspólnego majątku.

Wnioskodawca zamierza naprawić błędy budowlane i wystawić na sprzedaż tę nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość napraw wyniesie około 30.000,00 zł.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że tytułem prawnym na podstawie jakiego nastąpiło przeniesienie własności jest odpłatna inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności (ugoda podpisana przed sądem okręgowym).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z przeniesieniem własności nieruchomości wystąpi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ czynność przeniesienia własności nie jest objęta przedmiotem opodatkowania określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności − w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. O kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę na budowę domu jednorodzinnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jako wykonawca Wnioskodawca świadczył usługę budowlaną wraz z materiałem i wystawiał inwestorce fakturę z 8% podatkiem od towarów i usług. Zakończenie prac nastąpiło w 2013 r. Inwestorka w 2015 r. wniosła przeciwko Wnioskodawcy pozew do sądu o zwrot kosztów.

W lutym 2016 r. podpisano ugodę, w której Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić na rzecz powódki 309.000,00 zł. Na podstawie ugody zostało podpisane przed notariuszem oświadczenie o przeniesieniu własności wyżej wymienionej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki do ich wspólnego majątku.

Wnioskodawca zamierza naprawić błędy budowlane i wystawić na sprzedaż ww. nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość napraw wyniesie około 30.000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie własności nastąpiło na podstawie odpłatnej innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności (ugoda podpisana przed sądem okręgowym).

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zauważyć, że skoro tytułem prawnym, na podstawie którego nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości jest inna odpłatna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności (Wnioskodawca wskazał, że na podstawie ugody nastąpiło podpisanie oświadczenia o przeniesieniu własności), nie wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z wniosku oraz jego uzupełnienia nie wynika aby przeniesienie własności nieruchomości nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży czy też innej czynności objętej katalogiem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. A zatem, powyższa czynność prawna, na podstawie której nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.