Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-145/16/MD
z 15 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 5 maja 2016 r. (data wpływu do Biura – 11 maja 2016 r.), uzupełnionym 6 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia przynależności do grupy podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia przynależności do grupy podatkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym, w piśmie z 17 czerwca 2016 r., znak: IBPB-2-1/4515-145/16/MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 6 lipca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przed Sądem Rejonowym toczy się postępowanie w sprawie z wniosku Wnioskodawczyni o stwierdzenie nabycia przez nią spadku po zmarłym 10 marca 2013 r. Cz. M., który na ponad 3 lata przed śmiercią sporządził testament powołując Wnioskodawczynię do całości spadku.

Zmarły Cz. M. był bratem teścia Wnioskodawczyni (nadal żyjącego) i stryjem zmarłego męża Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni zmarł 25 stycznia 2004 r. Mąż Wnioskodawczyni także sporządził testament i powołał Wnioskodawczynię do całości spadku. Sąd Rejonowy w maju 2004 r. stwierdził nabycie przez Wnioskodawczynię całości praw do spadku po zmarłym mężu.

Postępowanie o stwierdzenie nabycia przez Wnioskodawczynię spadku po zmarłym Cz. M. toczy się przed sądem tak długo, ponieważ zmarły Cz. M. miał jednego syna, który od dzieciństwa choruje na schizofrenię i Sąd na pierwszej rozprawie w lipcu 2013 r. uznał za konieczne wystąpienie z wnioskiem do Prokuratora Generalnego o rozważenie możliwości wystąpienia do sądu rodzinnego z wnioskiem o jego ubezwłasnowolnienie.

Po prawie 3 latach zakończyło się postępowanie o ubezwłasnowolnienie syna zmarłego Cz. M. i ustanowiono pełnomocnika dla reprezentowania jego interesu prawnego w postępowaniu o stwierdzenie praw Wnioskodawczyni do spadku po jego zmarłym ojcu, a stryju zmarłego męża Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni została wezwana na posiedzenie sądu w dniu 19 maja 2016 r., gdzie ma być przesłuchana w charakterze wnioskodawczyni w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym Cz. M. i wszystko wskazuje na to, że tego dnia Sąd wyda postanowienie kończące postępowanie w tej sprawie i zostanie stwierdzone prawo Wnioskodawczyni do spadku po zmarłym Cz. M.

Zmarły wujek Cz. M. pozostawił po sobie lokal mieszkalny w bloku, o powierzchni 29 m², oraz garaż, o łącznej wartości ok. 110.000,00 zł. Od ponad 3 lat Wnioskodawczyni zmuszona jest do opłacania czynszu za ten lokal i wszystkich innych opłat związanych z utrzymaniem mieszkania i garażu (podatki od nieruchomości i dzierżawę gruntu). Wnioskodawczyni będzie zmuszona zapłacić zachowek synowi zmarłego wujka w wysokości 2/3 wartości spadku, ponieważ jest on osobą trwale niezdolną do pracy.

Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, iż do dnia dzisiejszego nie zawarła ponownie związku małżeńskiego i nadal pozostaje wdową po zmarłym mężu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn Wnioskodawczyni może być zaliczona do II grupy podatkowej?

Wnioskodawczyni wskazała, że w jej ocenie prawidłowym byłoby zaliczenie jej przez organ podatkowy do II grupy podatkowej przy obliczaniu wysokości należnego podatku od spadku po zmarłym Cz. M. Przez zawarcie związku małżeńskiego z bratankiem spadkodawcy zostały zawarte między Wnioskodawczynią a spadkodawcą więzy rodzinne i zgodnie z prawem Wnioskodawczyni została pełnoprawnym członkiem rodziny. Mąż Wnioskodawczyni był członkiem najbliższej rodziny spadkodawcy i kwalifikował się do II grupy podatkowej. Przez nabycie przez Wnioskodawczynię praw do spadku w całości po zmarłym mężu, w opinii Wnioskodawczyni nabyła ona także jego prawo do zaliczenia do II grupy podatkowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenia, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Art. 6. ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Stosownie do art. 9 ust 1. ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9 637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7 276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4 902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Art. 14 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Z treści wniosku wynika, że przed Sądem Rejonowym toczy się postępowanie w sprawie o stwierdzenie nabycia przez Wnioskodawczynię spadku po zmarłym 10 marca 2013 r. Cz. M., który na ponad 3 lata przed śmiercią sporządził testament powołując Wnioskodawczynię do całości spadku. Zmarły Cz. M. był bratem teścia Wnioskodawczyni (nadal żyjącego) i stryjem zmarłego męża Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni zmarł 25 stycznia 2004 r. Sąd Rejonowy w maju 2004 r. stwierdził nabycie przez Wnioskodawczynię całości praw do spadku po zmarłym mężu.

Według Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że poprzez związek małżeński z bratankiem spadkodawcy stała się pełnoprawnym członkiem rodziny, to powinna być zaliczona (tak jak jej mąż) do II grupy podatkowej w stosunku do spadkodawcy.

Jak już wyżej wskazano, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Dodatkowo zaznaczyć trzeba, że nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą. Nie można zatem w żaden sposób uznać, jakoby możliwym było „odziedziczenie grupy podatkowej”. Zaliczenie zmarłego męża Wnioskodawczyni do II grupy podatkowej w stosunku do jego stryja wynikało z łączącego ich osobistego stosunku, jakim jest pokrewieństwo, nie było zatem prawem, którego przekazanie byłoby możliwe w drodze spadku. Mąż Wnioskodawczyni był w stosunku do swojego stryja zstępnym rodzeństwa. Wnioskodawczyni taką zstępną nie jest. Wobec powyższego, nie może być zaliczona do II grupy podatkowej, ponieważ w enumeratywnym katalogu osób zaliczonych do tej grupy nie znajdują się „małżonkowie zstępnych rodzeństwa”, a pod pojęciem „małżonków innych zstępnych” można rozumieć tylko małżonków zstępnych w linii prostej, a zatem małżonków wnuków, prawnuków.

Reasumując, na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i w oparciu o powyższą argumentację, Wnioskodawczyni jest osobą zaliczaną do III grupy podatkowej w stosunku do stryja swojego zmarłego męża.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.