Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-490/16/MU
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2016 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 29 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 14 maja 2015 r. otrzymał wypowiedzenie z pracy na podstawie art. 20 Karty Nauczyciela z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 31 sierpnia 2015 r. W dniu 21 maja 2015 r. Wnioskodawca złożył odwołanie do Sądu Rejonowego i wniósł o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne. W dniu 18 sierpnia 2015 r. na rozprawie sądowej Wnioskodawca zawarł ugodę z pracodawcą na mocy której uznano, iż stosunek pracy łączący strony wygasa z dniem 31 sierpnia 2015 r. Pracodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy odszkodowania w wysokości 6 500 zł, płatnego w dwóch ratach: I - do 15 września 2015 r. w wysokości 5 000 zł, II - do dnia 31 grudnia 2015 r. w wysokości 1 500 zł. Sędzia prowadzący sprawę wskazał, iż kwota ta nie podlega opodatkowaniu. Pracodawca w dniu 30 września 2015 r. zapłacił na rzecz Wnioskodawcy kwotę 4 100 zł. Z uwagi na niepełną wpłatę Wnioskodawca skierował sprawę do Komornika, który na podstawie ugody zaopatrzonej w klauzulę wykonalności wyegzekwował pozostałą kwotę. Kwota II raty tj. 1 500 zł została Wnioskodawcy przelana na rachunek bankowy w wymaganej wysokości. Pracodawca przyznane Wnioskodawcy odszkodowanie potraktował jednakże jako kwotę podlegającą opodatkowaniu i kwotę tę uwzględnił wystawiając Jemu PIT-11, w którym wykazał kwotę odszkodowania w poz. 29 (należności ze stosunku pracy) oraz kwotę zaliczki na podatek dochodowy w poz. 33. Wnioskodawca wskazuje, że ww. odszkodowanie nie wynika wprost z przepisów ustawowych, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy. Odszkodowanie, nie dotyczyło utraconych korzyści, a wynikało z ugody sądowej i nie stanowiło odszkodowania lub zadośćuczynienia, wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kwota odszkodowania przyznanego Wnioskodawcy przez Sąd w ugodzie z dnia 18 sierpnia 2015 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy pracodawca postąpił prawidłowo wykazując kwotę odszkodowania w pozycji 29 PIT-11 oraz kwotę podatku w poz. 33?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota odszkodowania jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powinna być w ogóle ujęta w PIT-11. W myśl przepisów ww. ustawy za przychody uznaje się w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychody tego rodzaju stanowi również wartość wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłki wypłacane przez zakład pracy.

Co więcej w polu 29 i 34 nie należy podawać wartości przychodów zwolnionych z opodatkowania lub przychodów, z tytułu uzyskania których zaniechano poboru podatku (diety, świadczenia socjalne, stypendia naukowe i podobne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Natomiast w przypadku gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, oraz postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy a podstawą jego otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b) ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zakres zwolnienia określony w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu utraconego zysku. Odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego w wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 14 maja 2015 r. otrzymał wypowiedzenie z pracy na podstawie art. 20 Karty Nauczyciela z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 31 sierpnia 2015 r. W dniu 21 maja 2015 r. Wnioskodawca złożył odwołanie do Sądu Rejonowego i wniósł o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne. W dniu 18 sierpnia 2015 r. na rozprawie sądowej Wnioskodawca zawarł ugodę z pracodawcą na mocy której uznano, iż stosunek pracy łączący strony wygasa z dniem 31 sierpnia 2015 r. Pracodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy odszkodowania w wysokości 6 500 zł, płatnego w dwóch ratach: I - do 15 września 2015 r. w wysokości 5 000 zł, II - do dnia 31 grudnia 2015 r. w wysokości 1 500 zł. Sędzia prowadzący sprawę wskazał, iż kwota ta nie podlega opodatkowaniu. Pracodawca w dniu 30 września 2015 r. zapłacił na rzecz Wnioskodawcy kwotę 4 100 zł. Z uwagi na niepełną wpłatę Wnioskodawca skierował sprawę do Komornika, który na podstawie ugody zaopatrzonej w klauzulę wykonalności wyegzekwował pozostałą kwotę. Kwota II raty tj. 1 500 zł została Wnioskodawcy przelana na rachunek bankowy w wymaganej wysokości. Pracodawca przyznane Wnioskodawcy odszkodowanie potraktował jednakże jako kwotę podlegającą opodatkowaniu i kwotę tę uwzględnił wystawiając Jemu PIT-11, w którym wykazał kwotę odszkodowania w poz. 29 (należności ze stosunku pracy) oraz kwotę zaliczki na podatek dochodowy w poz. 33. Wnioskodawca wskazuje, że ww. odszkodowanie nie wynika wprost z przepisów ustawowych, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy. Odszkodowanie, nie dotyczyło utraconych korzyści, a wynikało z ugody sądowej i nie stanowiło odszkodowania lub zadośćuczynienia, wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawca – otrzymane odszkodowanie wynikało z ugody sądowej i nie stanowiło odszkodowania i zadośćuczynienia wymienionego w lit. a) i b) art. 21 ust. 1 pkt 3b, to uznać należy, że jest ono zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie ww. przepisu. Tym samym pracodawca wypłaconego Wnioskodawcy na podstawie ugody sądowej odszkodowania nie powinien wykazać w informacji PIT-11.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.