Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-420/16-1/MN
z 24 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w 2016 r. oraz od 1 stycznia 2017 r. gdy rozliczenie będzie dokonywane łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, w związku z realizacją w ramach projektu pn. xxx zadań inwestycyjnych pkt 1, pkt 3, pkt 5, pkt 6, pkt 7 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w 2016 r. oraz od 1 stycznia 2017 r. gdy rozliczenie będzie dokonywane łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, w związku z realizacją w ramach projektu pn. xxx zadań inwestycyjnych pkt 1, pkt 3, pkt 5, pkt 6, pkt 7.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto– podatnik VAT NIP xxx w związku z aplikowaniem przez Miasto o środki europejskie w ramach RPO 2014–2020, dla projektu o nazwie xxx, planowanego do realizacji w formule Zintegrowanych inwestycji Terytorialnych zamierza realizować ww. zadanie inwestycyjne jako współfinansowane ze środków Unii Europejskiej.

Zgodnie z wzorem umowy o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 § 8 cyt. „Wydatki poniesione na podatek od towarów i usług mogą zostać uznane za kwalifikowalne, jeśli beneficjent nie ma prawnej możliwości ich odzyskania. Potwierdzenie kwalifikowalności podatku od towarów i usług, zgodnie z Instrukcją do składania wniosków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wydanej przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014–2020 określone zostaje na podstawie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego najpóźniej do złożenia pierwszego wniosku o płatność”.

Zadanie inwestycyjne realizowane będzie przez Wydział Inwestycji Urzędu Miasta. Partnerem projektu będzie Spółka T na podstawie zawartej umowy partnerskiej. Dokumentacja projektowa dla tych inwestycji została opracowana na zlecenie Miasta, odrębnie dla każdego z zakresów tj. oddzielnie dla zakresu drogowego oraz dla zakresu tramwajowego. Miasto będzie inwestorem dla zakresu drogowego zadania, a Spółka T.będzie inwestorem dla zakresu torowego zadania.

Przedmiotowy projekt – xxx – swoim zakresem będzie obejmował:

1. przebudowę infrastruktury drogowej dla potrzeb komunikacji autobusowej (drogi dojazdowe, miejsca postojowe);
2. przebudowę infrastruktury tramwajowej (torowisko, sieć trakcyjna);
3. przebudowę peronów przystankowych wraz z elementami konstrukcyjnymi zadaszenia;
4. budowę obiektu kubaturowego;
5. budowę parkingu terenowego i parkingu kubaturowego wraz z systemem poboru opłat (bilety o wartości 0) i systemem informacji i zajętości parkingu;
6. przebudowę układu drogowego w tym budowę wyjazdu z pętli na ul. B. w kierunku M.;
7. budowę ścieżki rowerowej i miejsc parkingowych dla rowerów wraz ze stojakami, zagospodarowanie terenu, przebudowę i budowę odwodnienia, oświetlenia i sieci infrastruktury technicznej niezbędnych dla funkcjonowania węzła.
   
   

Przedmiotowy węzeł spełni funkcje przesiadkowe: połączenie autobus - tramwaj - komunikacja indywidualna w systemie X.

Wydatki inwestycyjne realizowane przez Urząd Miasta w ramach infrastruktury drogowej (pkt 1), przebudowę peronów przystankowych wraz z elementami konstrukcyjnymi zadaszenia (pkt 3), przebudowy układu drogowego (pkt 6), budowy parkingu terenowego i parkingu kubaturowego (pkt 5), budowy ścieżek rowerowych i miejsc parkingowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą (pkt 7) zostaną zakwalifikowane do działalności nie podlegającej ustawie o podatku VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; 4) lokalnego transportu zbiorowego; 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych”.

Wytworzony majątek pozostanie na stanie Miasta, a jego dysponentem będzie w ww. zakresie – Miejski Zarząd Ulic i Mostów – jednostka budżetowa Miasta, która nie będzie pobierała żadnych pożytków z najmu powierzchni w okresie realizacji i trwałości projektu. Wskazany w pkt 5 system poboru opłat również nie będzie generował dochodu ponieważ bilety będą w wartości 0 zł, są jednak konieczne ponieważ system ten informuje poprzez wskazane urządzenia o zajętości parkingu oraz umożliwi weryfikację wskaźników rezultatu projektu. W ramach inwestycji Węzeł Z. planuje się realizację – oprócz powierzchni związanej z funkcją transportową - również realizację powierzchni handlowo – usługowej (pkt 4). Wydatki inwestycyjne realizowane przez Urząd Miasta w ramach ww. zakresu zostaną zakwalifikowane do działalności opodatkowanej zatem koszt budowy powierzchni handlowo-usługowej wraz z nieodpłatnymi toaletami publicznymi zostanie wydzielony do wydatków niekwalifikowanych projektu i nie będzie podlegał refundacji. Dysponentem majątku będzie Komunalny Zakład Gospodarki Mieszkaniowej – jednostka budżetowa Miasta przy czym wynajem lokali użytkowych w omawianych obiektach kubaturowych realizowany będzie przez Wydział Budynków i Dróg Urzędu Miasta.

W odniesieniu do ww. Węzła proporcje pomiędzy powierzchnią całkowitą i handlowo-usługową obiektu kubaturowego przedstawiają się następująco: powierzchnia handlowo-usługowa planowana w wymiarze 79,50 m² co stanowi 22,43% całkowitej powierzchni (354,32 m²). W związku z takim połączeniem zadania celem zapewnienia przejrzystego systemu rozliczania zadania inwestycyjnego – fakturowanie inwestycji będzie zapewniało wyodrębnienie elementów niekwalifikowalnych w sposób nie budzący żadnych wątpliwości. Powyższy sposób rozliczania uzyskał akceptację Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020. Majątek wytworzony przy realizacji inwestycji związane z torowiskiem oraz sieciami trakcyjnymi, będą należały do Spółki T. jako partnera projektu (pkt 2).

Wnioskodawca, informuje, że od 1 stycznia 2017 r. jako podatnik VAT Miasto rozpocznie centralne rozliczanie tego podatku z jednostkami i zakładami budżetowymi Miasta, natomiast w 2016 r. rozlicza się samodzielnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawcy:

• w 2016 r. będzie przysługiwało zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. xxx” w zakresie budowy obiektów w ramach infrastruktury drogowej (pkt 1), przebudowy peronów przystankowych wraz z elementami konstrukcyjnymi zadaszenia (pkt 3), przebudowy układu drogowego (pkt 6), budowy parkingu terenowego i parkingu kubaturowego (pkt 5), budowy ścieżek rowerowych i miejsc parkingowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą (pkt 7) – a które nie będą generować sprzedaży towarów i usług stanowiąc tym samym wydatki kwalifikowalne projektu;
• od 1 stycznia 2017 r. gdy Wnioskodawca będzie rozliczał się z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi jako podatnik – Miasto– będzie przysługiwało zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących ww. zadania inwestycyjnego w zakresie budowy ww. obiektów, które nie będą generować sprzedaży towarów i usług.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy:

• w 2016 r. nie będzie przysługiwało zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. xxx w zakresie budowy obiektów, które nie będą generować sprzedaży towarów i usług;
• od 1 stycznia 2017 r. gdy Wnioskodawca będzie rozliczał się z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi jako podatnik – Miasto– nie będzie przysługiwało zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących ww. zadania inwestycyjnego w zakresie budowy obiektów, które nie będą generować sprzedaży towarów i usług.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług;
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także w zakresie lokalnego transportu zbiorowego oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 2, 4, 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt o nazwie xxx.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zmniejszenie podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. xxx w zakresie budowy obiektów w ramach infrastruktury drogowej (pkt 1), przebudowy peronów przystankowych wraz z elementami konstrukcyjnymi zadaszenia (pkt 3), przebudowy układu drogowego (pkt 6), budowy parkingu terenowego i parkingu kubaturowego (pkt 5), budowy ścieżek rowerowych i miejsc parkingowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą (pkt 7) w 2016 r. (tj. gdy Wnioskodawca rozlicza się z podatku VAT odrębnie od wszystkich jednostek budżetowych i zakładów budżetowych) oraz od 1 stycznia 2017 r. (tj. gdy Wnioskodawca będzie rozliczał się z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi jako podatnik).

W tym miejscu zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) wskazał na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne, aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp. NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina. Zatem to Gmina świadczy usługi opodatkowane i z tego powodu ma prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W konsekwencji orzeczenia TSUE oraz podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe i jednostki budżetowe, nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania tj. do 1 stycznia 2017 r., nie będzie kwestionowany.

Ponadto zakłada się, że „scentralizowanie” rozliczeń nastąpi „w przód”. Samorządy mogą jednak, zgodnie z wyrokiem TSUE, podjąć decyzję o dokonaniu korekt rozliczeń (uwzględniając model „scentralizowany”) nieobjętych przedawnieniem. Nie będzie możliwe sporządzanie korekt wybiórczych, tj. tylko za wybrane przez samorządy okresy rozliczeniowe. Sporządzenie korekt musi obejmować w szczególności skorygowanie wysokości deklarowanego obrotu, m.in. przez uwzględnienie obrotów jednostek organizacyjnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina zamierza stosować obecny model rozliczeń do końca 2016 r. a od 1 stycznia 2017 r. będzie dokonywać wspólnego rozliczenia podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi.

Podkreślić należy, że podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Jak już nadmieniano wcześniej, zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W okolicznościach niniejszej sprawy fakt centralizacji rozliczeń gminy wraz z jej jednostkami organizacyjnymi pozostanie bez wpływu na tę podstawową zasadę.

Stosownie więc do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabywając towary i usługi w celu realizacji projektu w zakresie pkt 1, pkt 3, pkt 5, pkt 6, pkt 7, nie nabędzie ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu w ww. zakresie, zostaną zakwalifikowane do działalności niepodlegającej ustawie o podatku VAT, zatem nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca w 2016 r. ani od 1 stycznia 2017 r. nie ma prawa do zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w fakturach zakupu towarów i usług budowlano-montażowych dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. xxx w zakresie budowy obiektów w ramach infrastruktury drogowej (pkt 1), przebudowy peronów przystankowych wraz z elementami konstrukcyjnymi zadaszenia (pkt 3), przebudowy układu drogowego (pkt 6), budowy parkingu terenowego i parkingu kubaturowego (pkt 5), budowy ścieżek rowerowych i miejsc parkingowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą (pkt 7), które nie będą generować sprzedaży towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem pytania Wnioskodawcy. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Tym samym nie dotyczy realizowanych w ramach projektu zadań inwestycyjnych oznaczonych pkt 2 i 4 bowiem nie były one przedmiotem złożonego wniosku, nie zadano w ich zakresie pytania ani nie przedstawiono stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.