Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-287/16/ASz
z 28 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2016 r. (data wpływu do Biura − 9 maja 2016 r.), uzupełnionym 20 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu opodatkowania diet wypłaconych delegatom będącym pracownikami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku − jest prawidłowe,
• sposobu opodatkowania diet wypłaconych delegatom niebędącym pracownikami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku − jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłaconych delegatom.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 6 czerwca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-287/16/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 20 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank Spółdzielczy jest spółdzielnią. Raz do roku odbywa się zebranie przedstawicieli, którego uczestnicy są wybierani spośród członków banku na zebraniach grup członkowskich. W Banku jest wybranych 30 przedstawicieli składających się z 14 pracowników Banku, 7 członków Rady Nadzorczej oraz 9 pozostałych delegatów (emeryci, renciści, itp.).

Za udział w zebraniu przedstawicieli każdy z delegatów otrzymuje dietę w wysokości 122 zł brutto. Wynagrodzenie zostało ustalone w formie uchwały zebrania przedstawicieli.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 20 statutu Banku (Wnioskodawcy) zebranie przedstawicieli jest najwyższym organem Banku − organem stanowiącym. W zebraniu przedstawicieli biorą udział przedstawiciele wybierani spośród członków wchodzących w skład poszczególnych grup członkowskich w liczbie ustalonej przez Radę Nadzorczą proporcjonalnie do ilości członków danej grupy, przy czym jeden przedstawiciel powinien przypadać na nie mniej niż 4 członków Banku i nie więcej niż 4% ogólnej liczby członków Banku.

W dniu 27 czerwca 2015 r. zebranie przedstawicieli uchwaliło wynagrodzenie za udział w zebraniu przedstawicieli w kwocie 122 złotych brutto. Delegata z Bankiem nie wiąże żadna umowa. Wynagrodzenie zostało ustalone w formie uchwały zebrania przedstawicieli.

Delegat otrzymuje wynagrodzenie od Banku (osoby prawnej) dlatego, że łączą go z osobą prawną zależności w związku z pełnioną funkcją w organie osoby prawnej i świadczenie to otrzymywane jest właśnie w związku z wykonywaną funkcją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od diet wypłacanych trzem grupom delegatów za udział w zebraniu przedstawicieli Wnioskodawca powinien pobrać 18% zryczałtowanego podatku dochodowego, czy zaliczkę na ogólnych zasadach po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu 111,25 zł?

Czy osobom tym Wnioskodawca powinien wystawić PIT-11?

Wnioskodawca wskazał, że rozliczył diety (przychód art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) za udział w zebraniu przedstawicieli w następujący sposób:

1. Od diety wpłaconej uczestnikowi zebrania przedstawicieli, który jest jednocześnie pracownikiem Banku, Bank pobrał 18% zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po odliczeniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu w wysokości wskazanej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli 111,25 zł. Płatnik wystawi pracownikowi PIT-11.
2. Od diety wypłaconej uczestnikowi zebrania przedstawicieli, który jest członkiem Rady Nadzorczej oraz pozostałym delegatom, którzy nie są pracownikami Banku, Bank pobrał zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% (art. 30 ust. 1 pkt 5a) nie pomniejszony o koszty uzyskania przychodu. Bank nie będzie wystawiał PIT-11. Płatnik do końca stycznia następnego roku prześle do Urzędu Skarbowego zbiorczą deklarację roczną PIT-8AR.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z wniosku wynika, iż zgodnie z art. 20 statutu Banku (Wnioskodawcy) zebranie przedstawicieli jest najwyższym organem Banku. W zebraniu przedstawicieli biorą udział przedstawiciele wybierani spośród członków wchodzących w skład poszczególnych grup członkowskich w liczbie ustalonej przez radę nadzorczą proporcjonalnie do ilości członków danej grupy, przy czym jeden przedstawiciel powinien przypadać na nie mniej niż 4 członków Banku i nie więcej niż 4% ogólnej liczby członków Banku.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. − Prawo bankowe (Dz.U. z 2015 r., poz. 128, ze zm.) bankiem spółdzielczym jest bank w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

W myśl art. 35 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2016 r., poz. 21) organem spółdzielni − w spółdzielniach, w których walne zgromadzenie jest zastąpione przez zebranie przedstawicieli – są zebrania grup członkowskich (art. 59).

Zgodnie z art. 59 § 1 ww. ustawy w spółdzielniach, w których walne zgromadzenie zostaje zastąpione przez zebranie przedstawicieli, z zastrzeżeniem art. 83 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, organami tych spółdzielni są także zebrania grup członkowskich. Zasady podziału członków na grupy członkowskie i zasady działania tych zebrań określa statut.

W świetle powyższego, wynagrodzenia delegatów uzyskiwane za udział w zebraniu przedstawicieli należy uznać za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że delegat otrzymuje wynagrodzenie od banku (osoby prawnej) tylko dlatego, że łączą go z osobą prawną zależności w związku z pełnioną funkcją w organie osoby prawnej i świadczenie to otrzymywane jest właśnie w związku z wykonywaną funkcją. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zaliczenia wynagrodzeń delegatów do przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, tj. 18%.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) − na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a powołanej ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania − imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Wnioskodawca wskazał, że od diety wypłaconej uczestnikowi zebrania przedstawicieli, który jest jednocześnie pracownikiem Banku, Bank pobrał 18% zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po odliczeniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu w wysokości wskazanej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli 111,25 zł. Płatnik wystawi pracownikowi PIT-11.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż od wynagrodzeń delegatów będących pracownikami Wnioskodawcy, Wnioskodawca winien pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy a podatek naliczyć według stawki 18% i po zakończeniu roku wystawić PIT-11.

W związku z powyższym w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłacanych delegatom będącym pracownikami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W zakresie diet wypłaconych przedstawicielom, którzy są członkami Rady Nadzorczej oraz pozostałym delegatom, którzy nie są pracownikami banku Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w tym zakresie zastosowanie miał art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy.

Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście, spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł − w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 cyt. ustawy.

Z kolei, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• przychody są osiągane na podstawie art. 13 pkt 2 lub 5-9,
• suma należności określona w umowie zawartej ze świadczeniobiorcą nie przekracza kwoty 200 zł oraz
• umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.
  
  

W świetle powyższego, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy.

Z wniosku wynika, iż 27 czerwca 2015 r. zebranie przedstawicieli uchwaliło wynagrodzenie za udział w zebraniu przedstawicieli w kwocie 122 złotych brutto. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że delegata z bankiem nie wiąże żadna umowa.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie zawiera z delegatem żadnej umowy, to wskazany przepis nie będzie miał zastosowania.

Zatem wbrew stanowisku Wnioskodawcy do diet wypłaconych członkom Rady Nadzorczej oraz pozostałym delegatom niebędących pracownikami Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy.

Zatem od tych świadczeń Wnioskodawca winien pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy a podatek naliczyć według stawki 18% i po zakończeniu roku wystawić PIT-11 (a zatem tak jak ma to miejsce w przypadku wypłaty diet osobom, które są pracownikami banku).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłaconych delegatom będącym członkami Rady Nadzorczej oraz pozostałym delegatom niebędącym pracownikami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.