Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-268/08-2/AS
z 7 października 2008 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 02.07.2008 r. (data wpływu 07.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomości rolne o łącznej powierzchni 25,7 ha położone poza obszarem miejskim we wsi. Właściciele przedmiotowych nieruchomości nabyli je w dniu 17 lutego 2003 r. w drodze umowy sprzedaży od syndyka masy upadłości, po poprzednim właścicielu tych nieruchomości. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego. W obrębie tych nieruchomości znajduje się siedlisko, w którego skład wchodzą następujące zabudowania: dom mieszkalny, obora oraz stodoła. wszystkie wchodzące w skład przedmiotowych nieruchomości grunty sklasyfikowane są jako grunty rolne zabudowane. Część domu mieszkalnego wykorzystywana jest przez jednego ze współwłaścicieli do prowadzenia działalności gospodarczej w formie gospodarstwa agroturystycznego. Udostępnia on miejsca noclegowe turystom. Jego działalność jest zarejestrowana w urzędzie gminy oraz urzędzie skarbowym.

Właściciele zamierzają zbyć ww. nieruchomości po uprzednim zakończeniu prowadzenia na niej działalności agroturystycznej. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać zakupione nieruchomości w celu prowadzenia na nich działalności rolniczej w formie gospodarstwa rolnego. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej oraz nie jest właścicielem żadnego innego gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, wcześniejszego zaprzestania wykonywania działalności agroturystycznej przez współwłaściciela nieruchomości, a następnie nabycia przedmiotowej nieruchomości w drodze umowy sprzedaży przez Wnioskodawcę, w celu prowadzenia na niej działalności rolniczej w formie gospodarstwa rolnego, mając na uwadze, iż Wnioskodawca nie jest na chwilę obecną właścicielem żadnego gospodarstwa rolnego i nie prowadzi działalności rolniczej przeniesienie własności zostanie zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy odpowiedź na zawarte we wniosku pytanie jest twierdząca. Art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż zwolnione od podatku od czynności cywilnoprawnych jest przeniesienie w drodze umowy sprzedaży własności nieruchomości pod warunkiem, iż nabywane grunty w chwili dokonania czynności stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. W myśl art. 2 w zw. z art. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenia działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Wobec powyższego okoliczność zakwalifikowania przedmiotowych nieruchomości jako gospodarstwa rolnego jest bezsporna.

Pewne wątpliwości może budzić fakt, iż część domu jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Jednakże przed dokonaniem sprzedaży działalność ta zostanie całkowicie zlikwidowana, w związku z czym żadna część ww. nieruchomości nie będzie wykorzystywana do działalności innej niż rolnicza, a tym samym cała nieruchomość będzie mieściła się w zakresie definicji gospodarstwa rolnego, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości i prowadzenie na niej działalności rolniczej w żaden sposób nie wpłynie na „rolny” charakter przedmiotowych nieruchomości.

Bez znaczenia pozostaje również fakt, iż Wnioskodawca na chwilę obecną nie prowadzi działalności rolniczej ani nie jest właścicielem żadnego innego gospodarstwa rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) umowa sprzedaży jako czynność cywilnoprawna podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiduje zwolnienie od tego podatku w zakresie przeniesienia własności nieruchomości. Zwolnienie przewidziane w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jest zwolnieniem przedmiotowym od podatku od czynności cywilnoprawnych. Zwolnienie jest uzależnione od przedmiotu czynności cywilnoprawnej. Generalnie przedmiotem zwolnienia jest przeniesienie własności nieruchomości, jeżeli nieruchomość zostanie funkcjonalnie związana z istniejącym lub mającym powstać gospodarstwem rolnym. Przeniesienie własności nieruchomości, pod warunkiem, że nabywana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne lub utworzy z nieruchomością nabywcy gospodarstwo rolne albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego nabywcy korzysta ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tak sformułowany przepis upoważnia do wniosku, że dla skuteczności zwolnienia musi wystąpić jedna z poniższych ewentualności:

• Przenoszona nieruchomość musi stanowić gospodarstwo rolne zbywcy; późniejsza zmiana charakteru nieruchomości nie ma znaczenia, bądź
  

• Przenoszona nieruchomość nie musi być gospodarstwem rolnym lub jego częścią, jednak w połączeniu z nieruchomością nabywcy (np. wskutek osiągnięcia norm obszarowych) możliwe będzie utworzenie gospodarstwa rolnego, bądź
  

• Przenoszona nieruchomość niebędąca gospodarstwem rolnym zostanie włączona do gospodarstwa rolnego nabywcy.
  
  
  

Zobowiązanie podatkowe powstanie zatem wtedy, gdy zbywana nieruchomość nie stanowi całości lub części gospodarstwa rolnego i jednocześnie w wyniku jej przeniesienia w skład gospodarstwa nie wejdzie.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje pojęcia gospodarstwa rolnego, odsyłając do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006r., Nr 136, poz. 969 z późn. zm.).

Definicja gospodarstwa rolnego, dla celów prawa podatkowego, została zamieszczona w art. 2 ust. 1 ustawy prawo rolne. Zgodnie z jej brzmieniem, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Użyte w przytoczonej definicji gospodarstwa rolnego pojęcie użytków rolnych jest zdefiniowane w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) rozporządzenie jest przepisem wykonawczym do ustawy z dnia 17 maja 1989r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jed.: Dz. U. z 2005r., Nr 240, poz. 2027), zgodnie z którym dane wynikające z ewidencji gruntów powinny być podstawą m. in. Do realizacji podatków. Uprawnia to do stwierdzenia, że za użytki rolne należy uznać tylko grunty określone w § 68 rozporządzenia. Użytki rolne dzielą się na:

1. Grunty orne oznaczone symbolem – R,
   
2. Sady, oznaczone symbolem złożonym z litery „S” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
   
3. Łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
4. Pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – PS,
   
5. Grunty orne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery „B” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
   
6. Grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
   
7. Rowy, oznaczone symbolem – W.
   
   

Wyliczenie przedstawione powyżej ma charakter zamknięty, w związku z tym za użytki rolne można uznać jedynie grunty tam wymienione. Żaden inny grunt nie jest użytkiem rolnym, nawet wówczas, gdy posiada klasyfikację gleboznawczą gruntu.

Do gruntów gospodarstwa rolnego zaliczane są oprócz gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne również grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lz.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zajął stanowisko, iż przedmiotowa nieruchomość o powierzchni 25,7 ha stanowi gospodarstwo rolne i tym samym podlega zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy.

Ponadto ze stanu faktycznego i z przedstawionego własnego stanowiska wynika również, iż działalność wykonywana w budynku mieszkalnym znajdującym się na powyższej nieruchomości przed dokonaniem sprzedaży będzie zlikwidowana, w związku z czym żadna część ww. nieruchomości nie będzie wykorzystywana do działalności innej niż rolnicza.

Podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich łączna powierzchnia, określana mianem normy obszarowej. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu jednej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej przekracza 1 ha lub 1 ha użytków rolnych lub 1 ha gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku rolnym. W przypadku gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne.

Reasumując stwierdza się, iż nieruchomość rolna mająca być przedmiotem umowy kupna – sprzedaży, stanowi gospodarstwo rolne, w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, i tym samym będzie korzystała ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54§ 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.