INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu 23 maja 2012 r.), oraz pismem z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymanej z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymanej z Niemiec.

Jednocześnie w dniu 16 marca 2012 r. do Urzędu Skarbowego została złożona kopia ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymanej z Niemiec. Przy piśmie z dnia 22 marca 2012 r., (data wpływu 26 marca 2012 r.), stosownie do art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t. j. Dz. U. Nr 236, poz. 1632) powyższa kopia wniosku została przekazana, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 22 maja 2012 r., , Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 22 maja 2012 r., zaś w dniu 31 maja 2012 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 29 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 3 lipca 2003 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Przez siedem lat mieszkali w Niemczech. W 2009 r. Wnioskodawczyni osiedliła się z mężem w Polsce. Mąż Wnioskodawczyni pobierał emeryturę z Niemiec jako obywatel niemiecki. Zmarł w dniu 26 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymuje po Nim rentę wdowią, która została Jej przyznana w maju 2011 r., a pierwszy raz została Jej wypłacona w sierpniu 2011 r. Świadczenie to jest wypłacane Wnioskodawczyni za pośrednictwem banku, który potrąca zaliczkę na podatek dochodowy mimo, iż taki podatek jest już potrącany przez organ wypłacający świadczenie, a mianowicie zarząd majątku kolei federalnej rejon południowy-zachód w Niemczech.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawczyni wskazuje, iż:

• świadczenie wypłacane Jej przez zarząd majątku kolei Federalnej Niemiec jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle obowiązujących przepisów art. 18 polsko-niemieckiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie, z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. 2005 r. Nr 5, poz. 90) występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego w Polsce od otrzymanego świadczenia emerytalnego, po zmarłym mężu, obywatelu Niemiec, skoro świadczenie to jest opodatkowane w Niemczech...
2. Czy w tym przypadku ma zastosowanie art. 18 ust. 1 przywołanej Umowy, stwierdzający, że emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasady opodatkowania emerytur, rent oraz podobnych świadczeń uzyskiwanych z Niemiec po 1 stycznia 2005 r. przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce reguluje art. 18 polsko-niemieckiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie, z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. 2005 r. Nr 5, poz. 90).

Stosownie do treści art. 19 lit. b ww. Umowy: Uposażenie, płace i podobne wynagrodzenia, z wyjątkiem emerytur, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny osobie fizycznej, z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jednakże uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba świadcząca te usługi ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, która jest obywatelem tego państwa lub nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 1 tejże Umowy emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym

Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Państwie. Z powyższych przepisów wynika zatem, iż renta wypłacana z Niemiec od dnia 1 stycznia 2005 r. osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w jednym Państwie Powyższe jest konsekwencją obowiązywania zasady unikania podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawczyni uważa, że w świetle przywołanych przepisów, w przypadku opodatkowania emerytury uzyskiwanej z Niemiec właśnie w tym państwie, nie występuje już obowiązek płacenia podatku w Polsce i pobieranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez bank wypłacający Jej świadczenie emerytalne w Polsce jest bezpodstawne.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawczyni wskazuje, iż w Jej przypadku nie ma zastosowania art. 18 ust. 1 powołanej Umowy, natomiast ma zastosowane art. 18 ust. 2, zgodnie z którym świadczenie Jej wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech jest zwolnione z odprowadzania podatku dochodowego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a tej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 Nr 12, poz. 90) określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni pobiera rentę wdowią po zmarłym mężu. W 2009 r. Wnioskodawczyni osiedliła się z mężem w Polsce. Mąż Wnioskodawczyni – obywatel niemiecki – pobierał emeryturę z Niemiec. W dniu 26 kwietnia 2011 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. W maju 2011 r. przyznano Wnioskodawczyni rentę wdowią, którą pierwszy raz wypłacono Jej w sierpniu 2011 r. Świadczenie wypłacane jest Wnioskodawczyni za pośrednictwem banku, który potrąca zaliczkę na podatek dochodowy. Organ wypłacający świadczenie – zarząd majątku kolei federalnej rejon południowy-zachód w Niemczech – pobiera już podatek.

Stosownie do art. 18 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polska) z drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Polska).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (Niemcy), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (Niemcy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do ww. art. 18 ust. 2 Umowy płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.
  
  

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów ustawowego ubezpieczenia.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż świadczenie wypłacane Jej przez zarząd majątku kolei Federalnej Niemiec jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz stan prawny, należy stwierdzić, że renta wdowia wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. Umowy podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech (wg uregulowań wewnętrznych tego kraju) i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji płatnik (bank) nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Końcowo należy dodać, że dokument dołączony przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlega analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonego do wniosku dokumentu, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz.270). Skargę do wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.