Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-547/16-1/BKD
z 3 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 13 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 15 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 13 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wygaśnięcie umowy leasingu finansowego w efekcie połączenia Spółki oraz Kontrahenta nie wpłynie na wysokość wartości początkowej amortyzowanych składników majątku (związanych z umową leasingu finansowego) w ewidencji Spółki i przyjęty okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a Spółka będzie uprawniona do kontynuowania amortyzacji na zasadach obowiązujących przed połączeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wygaśnięcie umowy leasingu finansowego w efekcie połączenia Spółki oraz Kontrahenta nie wpłynie na wysokość wartości początkowej amortyzowanych składników majątku (związanych z umową leasingu finansowego) w ewidencji Spółki i przyjęty okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a Spółka będzie uprawniona do kontynuowania amortyzacji na zasadach obowiązujących przed połączeniem. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 12 lipca 2016 r. Znak IBPB-1-2/4510-547/16/BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 13 lipca 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna posiadająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamierza utworzyć spółkę kapitałową lub spółki kapitałowe (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - w drodze wniesienia wkładu pieniężnego na pokrycie kapitału zakładowego Spółki. Spółka będzie miała siedzibę w W., a więc będzie podmiotem podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa CIT”). Nie jest wykluczone w przyszłości zawarcie przez Spółkę z innym podmiotem umowy leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f ustawy CIT, którego przedmiotem będzie przedsiębiorstwo (lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, dalej: „ZCP”). Spółka będzie podmiotem korzystającym. Umowa leasingu będzie spełniać przesłanki określone w przepisach art. 17a pkt 1 oraz 17f ust. 1 ustawy CIT. Możliwe jest przyszłe połączenie Spółki oraz Kontrahenta (spółka prawa handlowego), przykładowo w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „KSH”) - połączenie poprzez przejęcie Kontrahenta. W momencie połączenia oba podmioty będą stronami umowy leasingu finansowego - Spółka jako korzystający, zaś Kontrahent jako finansujący. Umowa leasingu spełniać będzie przesłanki określone w przepisach art. 17a pkt 1 oraz art. 17f ust. 1 ustawy CIT. W rezultacie połączenia, umowa leasingu wygaśnie przed upływem podstawowego okresu umowy leasingu, zaś Spółka stanie się właścicielem leasingowanych składników majątku.

W uzupełnieniu wniosku z 13 lipca 2016 r. Wnioskodawca wskazał dane niezbędne do identyfikacji mającej powstać Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wygaśnięcie umowy leasingu finansowego w efekcie połączenia Spółki oraz Kontrahenta nie wpłynie na wysokość wartości początkowej amortyzowanych składników majątku (związanych z umową leasingu finansowego) w ewidencji Spółki i przyjęty okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a Spółka będzie uprawniona do kontynuowania amortyzacji na zasadach obowiązujących przed połączeniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie umowy leasingu finansowego w efekcie połączenia Spółki oraz Kontrahenta nie wpłynie na wartość początkową składników majątku w ewidencji Spółki i przyjęty okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych a Spółka będzie uprawniona do kontynuowania amortyzacji na zasadach obowiązujących przed połączeniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie umowy leasingu finansowego w efekcie połączenia Spółki oraz Kontrahenta nie wpłynie na wartość początkową amortyzowanych składników majątku w ewidencji Spółki i przyjęty okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a Spółka będzie uprawniona do kontynuowania amortyzacji na zasadach obowiązujących przed połączeniem. Zgodnie z art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana w wyniku łączenia się osób prawnych oraz łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Z kolei przepis art. 16g ust. 9 ustawy CIT stanowi, że w razie połączenia podmiotów dokonywanego na podstawie odrębnych przepisów wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu połączonego. Powyższą zasadę stosuje się, jeśli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z połączenia wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu połączonego (art. 16g ust. 18 ustawy CIT). Zgodnie z przepisem art. 16h ust. 3 ustawy CIT, podmiot ten dokonuje odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot połączony. Zatem, wyżej wymienione uregulowania określają, że w przypadku połączenia spółek kapitałowych, podmiot powstały po połączeniu powinien kontynuować amortyzację składników majątkowych. Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, że w ustawie CIT brak jest przepisów szczegółowo regulujących kwestię amortyzacji środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będącej przedmiotem leasingu finansowego w przypadku połączenia z udziałem podmiotu finansującego oraz korzystającego. W przypadku wygaśnięcia umowy leasingu finansowego i nieprzeniesienia własności przedmiotu umowy na korzystającego, podatkową amortyzację środka trwałego prowadzi podmiot, który występował w roli finansującego. W takich okolicznościach zastosowanie zasadniczo znajduje przepis art. 16ł ust. 6 ustawy CIT, zgodnie z którym w przypadku zmiany, wygaśnięcia lub rozwiązania umowy leasingu finansowego skutkujących nieprzeniesieniem na korzystającego własności przedmiotu leasingu, właściciel przejmując dany składnik majątku określa jego wartość początkową, zgodnie z art. 16g ustawy CIT, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7 ustawy CIT oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych. Niemniej jednak, nie sposób uznać, by przepis ten odnosił do specyficznych uwarunkowań związanych z wygaśnięciem umowy leasingu w konsekwencji konfuzji. Należy bowiem zwrócić uwagę na zakres zastosowania normy rekonstruowanej z ww. przepisu, która ogranicza się do sytuacji, w której „nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych”. Ponadto, analizowany przepis art. 16ł ust. 6 ustawy CIT odnosi się wyłącznie do sytuacji finansującego, którego byt prawny na skutek połączenia z korzystającym ustanie. Należy podkreślić, że przy leasingu finansowym wartość początkowa leasingowanego składnika majątkowego jest wykazywana w ewidencji korzystającego, a podmiotem wyłącznie uprawnionym do dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest korzystający. W związku z tym, w przypadku połączenia leasingobiorcy oraz leasingodawcy pojawia się wątpliwość czy przedmiotowe składniki majątkowe powinny być amortyzowane w oparciu o zasady przyjęte przez dotychczasowego korzystającego czy też finansującego przed zawarciem umowy leasingu. W doktrynie przyjmuje się, że z uwagi na brzmienie ogólnych przepisów art. 16g ust. 9 oraz 16h ust. 3 ustawy CIT, „odpisy amortyzacyjne dokonywane są wg zasady kontynuacji, tzn. kontynuowane są zasady i stawki stosowane przez podmiot, w którego ewidencji wartości te pozostawały do momentu przekształcenia, podziału albo łączenia, z uwzględnieniem wysokości dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych” (M. Wieczorek-Fronia, J. Zubrzycki, Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, UNIMEX, Wrocław 2013, s. 375). Zatem mając na uwadze, że do momentu połączenia to Wnioskodawca jako korzystający dokonywać będzie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, powinien on kontynuować amortyzację składników majątku na dotychczasowych zasadach. W świetle powyższego, Wnioskodawca uważa, że na skutek wygaśnięcia umowy leasingu uzasadniona jest kontynuacja amortyzacji na zasadach obowiązujących dotychczas. W szczególności, konfuzja nie wpłynie na wysokość wartości początkowej amortyzowanych składników majątku w ewidencji Wnioskodawcy oraz przyjęty okres amortyzacji.

Na słuszność podejścia prezentowanego przez Wnioskodawcę wskazuje praktyka interpretacyjna organów podatkowych, przykładowo w interpretacjach o sygnaturach:

• ILPB4/423-580/14-2/ŁM,
• IPPB3/423-660/09-2/GJ,
• IBPB-1-2/4510-128/16/MM.
  
  

W szczególności Wnioskodawca podkreśla, że zaprezentowane przez niego stanowisko zostało w całości poparte w interpretacji z 17 lutego 2016 r. znak: IBPB-1-2/4510-128/16/MM oraz interpretacji z 23 maja 2016 r. znak: IBPB-1-2/4510-397/16/AnK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.