Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-279/16/WRz
z 23 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 27 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określenia, czy nieodpłatne przekazanie wskazanego we wniosku składnika majątku (nieruchomości) z majątku prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, do majątku osobistego Wnioskodawcy spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określenia, czy nieodpłatne przekazanie wskazanego we wniosku składnika majątku (nieruchomości) z majątku prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, do majątku osobistego Wnioskodawcy spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej z udziałem 50%. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego i świadczenia usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zakupiła 9 listopada 2004 r. działkę, zabudowaną budynkiem mieszkalno-użytkowym.

Sprzedający oświadczyli zgodnie, że sprzedaż nieruchomości nie odbywa się w ramach działalności gospodarczej, w związku z tym transakcja nie została udokumentowana fakturą VAT, jedynie aktem notarialnym, a spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od kwietnia 2005 r. do chwili obecnej ww. nieruchomość jest środkiem trwałym spółki wpisanym do ewidencji środków trwałych i jest wynajmowana różnym najemcom prowadzącym w przedmiotowych lokalach działalność gospodarczą. W 2005 r., w trakcie użytkowania ww. nieruchomości poniesiono wydatki, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, na remont instalacji wodnokanalizacyjnej i wymianę stolarki okiennej, a w 2011 roku modernizację instalacji C.O. Łącznie wydatki te nie przekroczyły 20% wartości początkowej nieruchomości.

W dniu 25 lutego 2008 r. spółka nabyła drugą nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowo-usługowym. Nieruchomość była współwłasnością trzech osób, przy czym dwie z nich posiadające łącznie 58 % udziału we współwłasności dokonywały sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i wystawiły na tę okoliczność fakturę VAT z 22% podatkiem VAT, natomiast właściciel 42% nieruchomości oświadczył, że z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług.

Od maja 2008 r. spółka zaczęła wynajmować lokale handlowe i usługowe w przedmiotowej nieruchomości indywidualnym przedsiębiorcom. Nieruchomość od marca 2008 r. jest środkiem trwałym firmy wpisanym do ewidencji środków trwałych.

W trakcie użytkowania ww. nieruchomości ponoszono drobne nakłady związane z remontami bieżącymi i konserwacją budynku, ale nie miały one charakteru modernizacji, ani ulepszenia.

W chwili obecnej wspólnicy chcą się skoncentrować na działalności handlowej, a posiadane nieruchomości utraciły dla spółki przydatność gospodarczą, w związku z tym wspólnicy chcieliby wycofać je z ewidencji środków trwałych i przekazać na cele osobiste.

Wnioskodawca wie, że wycofanie wskazanych we wniosku składników majątku ze spółki osobowej na rzecz i jego wspólnika nie spowoduje dla niego powstania przychodu, brak jest bowiem odpłatności tego przesunięcia - art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednak ze względów praktycznych, oraz z uwagi na fakt, że wartość ww. nieruchomości jest ekwiwalentna, co potwierdziły wyceny biegłych oraz obaj wspólnicy, Wnioskodawca wolałby wycofać przedmiotowe nieruchomości w ten sposób, że po wycofaniu nie byłyby one współwłasnością po 50% obu wspólników, tylko jedna nieruchomość byłaby w 100% własnością jednego, a druga w 100% drugiego wspólnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. podział i wycofanie ze spółki nieruchomości, będących współwłasnością, wspólników spółki cywilnej, nie będzie generować dla Wnioskodawcy dochodu do opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, podział i wycofania nieruchomości ze spółki nie mogą być uznane za odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę, że ww. podział będzie ekwiwalentny, nie może być mowy o jakimkolwiek dodatkowym dochodzie. Dlatego też wycofanie ze spółki nieruchomości, aktem notarialnym znoszącym ich współwłasność, nie będzie generować dla Wnioskodawcy dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Spółka cywilna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych, natomiast spółka cywilna jest tylko jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem, której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a , łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 ww. ustawy stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. W rezultacie, uzyskane przez spółkę cywilną przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u wspólników - osób fizycznych, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce i stanowią dla nich dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących, sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia, stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy powstanie jeżeli sprzedaż nastąpi w okresie sześciu lat po wycofaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej. W majątku tej spółki, a w istocie w majątku wspólników tej spółki objętym współwłasnością łączną, pozostają dwie nieruchomości stanowiące środki trwałe w tej spółce. Wspólnicy zamierzają wycofać te nieruchomości do majątków osobistych (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą), w ten sposób, że każdy ze wspólników nabędzie jedną z ww. nieruchomości. Przy czym, jak jednoznacznie wynika z wniosku, obie nieruchomości mają tożsamą (ekwiwalentną) wartość.

Wobec powyższego ww. nieodpłatne przekazanie ww. nieruchomości na potrzeby własne wspólników Spółki nie może być potraktowane jako przychód z odpłatnego zbycia, gdyż w opisanym zdarzeniu przyszłym cena, a zatem konieczność jej uiszczenia nie występuje, a własność nieruchomości będzie przekazana pod tytułem darmym, w drodze czynności prawnej, której celem będzie wykonanie woli wspólników Spółki. Nie sposób również twierdzić, że na skutek dokonania ww. czynności w majątku Wnioskodawcy dojdzie do przysporzenia utożsamianego z uzyskaniem przychodu podatkowego, bowiem jak wynika z wniosku, nieruchomości, które zostaną nieodpłatnie przekazane poszczególnym wspólnikom mają ekwiwalentną wartość.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że nieodpłatne otrzymanie nieruchomości wycofanej ze spółki cywilnej na potrzeby osobiste Wnioskodawcy nie powoduje powstania przychodu i zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.