Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-269/16/AD
z 2 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na wnoszącego aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa przed dniem wniesienia tego aportu i braku obowiązku dokonania korekty ww. faktur w pozycji nabywca - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na wnoszącego aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa przed dniem wniesienia tego aportu i braku obowiązku dokonania korekty ww. faktur w pozycji nabywca.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka z o.o. sp. k. jest spółką osobową z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej A. (dalej: „Grupa"), której zasadniczym przedmiotem działalności jest produkcja i handel w obszarze mięsa i wyrobów z mięsa.

W ramach działań restrukturyzacyjnych prowadzonych w Grupie, w ostatnim czasie przeprowadzona została reorganizacja struktury biznesowej Grupy. W szczególności, w ramach reorganizacji, dokonane zostało przeniesienie oddziałów/działów/departamentów/innych jednostek organizacyjnych poszczególnych spółek z Grupy (wykonujących określone funkcje i zadania w strukturach tych spółek wraz z majątkiem niezbędnym do wykonywania tych funkcji i zadań, a także wraz z pracownikami odpowiedzialnymi za pełnienie poszczególnych funkcji i wykonywanie zadań) do innych spółek z Grupy - w tym także do struktury wewnętrznej Wnioskodawcy.

Celem planowanych działań była m.in. centralizacja, usprawnienie i zwiększenie efektywności działalności handlowej i usługowej podmiotów działających w grupie kapitałowej.

Aport Oddziału Sprzedaży i Marketingu.

W ramach opisywanych działań restrukturyzacyjnych, jedna ze spółek z Grupy – ... Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: „A" lub „Spółka") dokonała wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) swojego dotychczasowego oddziału (dalej: „Oddział Sprzedaży i Marketingu") do majątku Wnioskodawcy.

Przed przeniesieniem w drodze aportu do Wnioskodawcy, Oddział Sprzedaży i Marketingu prowadził w ramach A działalność usługowo-handlową, obejmującą w szczególności:

1. sprzedaż wewnatrzwspólnotową i eksportową - w ramach tej działalności Oddział Sprzedaży i Marketingu nabywał od Wnioskodawcy jego wyroby, a następnie na własny rachunek i we własnym imieniu sprzedawał je na rynkach zagranicznych samodzielnie (tj. sprzedaż na własne ryzyko towarów handlowych na rynkach eksportowych) albo poprzez pośredników (tj. za pośrednictwem podmiotów zarejestrowanych w Polsce realizujących dostawę wyrobów Wnioskodawcy na rynki zagraniczne),
2. pośrednictwo w sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy - w ramach tej działalności Oddział Sprzedaży i Marketingu, na mocy zawartej umowy o świadczenie usług handlowych i trade marketingowych, sprzedawał w imieniu i na rachunek Wnioskodawcy jego wyroby na rynku krajowym, otrzymując od Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczone usługi pośrednictwa sprzedaży; usługi prowadzone/świadczone przez Oddział Sprzedaży i Marketingu obejmowały pełną obsługę sprzedażową, w tym zapewnienie funkcjonowania sił sprzedaży oraz podejmowanie decyzji sprzedażowych,
3. działalność marketingową - w dwóch obszarach:
   
   
   
   1. świadczenie przez Oddział Sprzedaży i Marketingu za wynagrodzeniem, na mocy zawartej umowy o świadczenie usług handlowych i trade marketingowych, na rzecz Wnioskodawcy usług marketingowych dotyczących znaków towarowych posiadanych przez Wnioskodawcę (np. znaki towarowe „..", „..."); usługi Oddziału Sprzedaży i Marketingu obejmowały ponadto pełną obsługę marketingową, w tym podejmowanie kroków zmierzających do wzrostu sprzedaży na rynku krajowym, w odniesieniu zarówno do sprzedaży mięsnych produktów świeżych jak i przetworzonych,
   2. prowadzenie przez Oddział Sprzedaży i Marketingu działalności marketingowej związanej z dokonywaną przez Spółkę obsługą własnych znaków towarowych.

Ponadto, działalność usługowo-handlowa prowadzona przez Oddział Sprzedaży i Marketingu na rzecz Wnioskodawcy obejmowała m.in. analizę portfela produktów Wnioskodawcy, tworzenie kategorii produktów, pozycjonowanie marek w ramach poszczególnych kategorii, opracowywanie optymalnych narzędzi marketingowych i promocyjnych, dobór optymalnych narzędzi marketingowych i promocyjnych do przyjętych strategii, prowadzenie analiz i badań rynku, analizę strategii marketingowej konkurencji, opracowywanie i tworzenie projektów graficznych opakowań, materiałów promocyjnych, katalogów handlowych itp., prowadzenie serwisu konsumenta i infolinii, budowanie i administrowanie bazami danych konsumentów, e-marketing, świadczenie usług, które mają na celu bezpośrednio lub pośrednio wpływać na zwiększenie sprzedaży, w szczególności usługi pozycjonowania towarów na półkach (merchandising), organizację degustacji, organizowanie konkursów, sprzedaży premiowej i innych akcji promocyjnych.

W chwili wniesienia aportu, Oddział Sprzedaży i Marketingu charakteryzował się wyodrębnieniem finansowym, organizacyjnym i funkcjonalnym. Aport Oddziału Sprzedaży i Marketingu do Wnioskodawcy obejmował ponadto ogół składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących majątek A przypisany do Oddziału Sprzedaży i Marketingu, wykorzystywanych w działalności prowadzonej przez Oddział Sprzedaży i Marketingu (zarówno aktywa, jak i pasywa), w tym w szczególności:

1. Prawa i obowiązki wynikające z umów na świadczenie usług.
   
2. Tytuły prawne do korzystania z nieruchomości wykorzystywanych bezpośrednio na potrzeby działalności związanej z Oddziałem Sprzedaży i Marketingu.
   
3. Aktywa trwałe:
   
   
   
   1. wyposażenie biura w mieście W. przypisane do Oddziału Sprzedaży i Marketingu (w tym meble biurowe, komputery, monitory, drukarki, itp.),
      
   2. inne aktywa trwałe istotne z punktu widzenia działalności Oddziału Sprzedaży i Marketingu przypisane do tego Oddziału.
      
      
      
4. Inne aktywa, w tym należności handlowe z tytułu usług.
   
5. Alokowane do Oddziału Sprzedaży i Marketingu wartości niematerialne i prawne związane z prowadzeniem działalności Oddziału Sprzedaży i Marketingu, w szczególności licencje lub prawa majątkowe do systemów informatycznych alokowanych do Oddziału Sprzedaży i Marketingu wykorzystywanych przez pracowników tego Oddziału (m.in. licencje SAP i Windows) oraz baza klientów (nie ujęta obecnie w księgach Spółki).
   
6. Zobowiązania.
   
7. Należności.
   
8. Inne umowy związane z prowadzeniem działalności przez Oddział Sprzedaży i Marketingu.
   

Ponadto, w ramach aportu do A przeszli pracownicy zaangażowani w działalność Oddziału Sprzedaży i Marketingu, tj. pracownicy zatrudnieni przed dniem aportu przez Spółkę, a wykonujący funkcje w ramach Oddziału Sprzedaży i Marketingu.

Oddział Sprzedaży i Marketingu wraz z pracownikami odpowiedzialnymi za pełnienie poszczególnych funkcji został przeniesiony do wyodrębnionego oddziału Wnioskodawcy (Oddziału Centralnego), funkcjonującego już w ramach struktury wewnętrznej Wnioskodawcy. Do Oddziału Centralnego Wnioskodawcy przypisane zostały składniki majątku Oddziału Sprzedaży i Marketingu.

A. uzyskała interpretację indywidualną Ministra Finansów potwierdzającą, iż opisywana transakcja stanowiła aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przejęcie przez Wnioskodawcę praw i obowiązków A.

W związku z aportem Oddziału Sprzedaży i Marketingu przez A do Wnioskodawcy, przeniesieniu podlegała działalność handlowo-usługowa prowadzona dotychczas przez ten Oddział. W zakresie, w jakim przenoszone usługi/działalność handlowa były w momencie aportu świadczone przez Oddział Sprzedaży i Marketingu na rzecz Wnioskodawcy, czynności te stały się (w zakresie potrzebnym Wnioskodawcy) funkcjami wykonywanymi wewnętrznie przez Wnioskodawcę. W wyniku dokonanego aportu, działalność polegająca na sprzedaży wyrobów na rynkach zagranicznych została przeniesiona do Wnioskodawcy. W konsekwencji, obok prowadzonej już wcześniej (przed aportem) sprzedaży wyrobów na rynkach krajowych, Wnioskodawca zajmuje się obecnie także działalnością eksportową (tj. sprzedażą produktów na rynkach zagranicznych - UE i poza UE).

Jednocześnie, w zakresie, w jakim przed aportem A. wykonywała (poprzez Oddział Sprzedaży i Marketingu) niektóre usługi i funkcje na swoją rzecz (tj. funkcje wewnętrzne), po aporcie, te usługi i funkcje stały się usługami wykonywanymi przez Wnioskodawcę na rzecz A.

W związku z dokonanym aportem Oddziału Sprzedaży i Marketingu może dojść do sytuacji, w której po wniesieniu aportu Oddziału Sprzedaży i Marketingu, Wnioskodawca otrzyma faktury wystawione przed dokonaniem aportu i dokumentujące dostawy/świadczenie usług zrealizowane na rzecz A. przed dokonaniem aportu (związane z wniesionym aportem Oddziałem Sprzedaży i Marketingu), a faktury takie będą wskazywać A. jako nabywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do faktur wystawionych na A przed dniem dokonania aportu, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz tej spółki przed dniem wniesienia Oddziału Sprzedaży i Marketingu do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, otrzymanych przez Wnioskodawcę po dacie wniesienia aportu Oddziału Sprzedaży i Marketingu, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z tych faktur?

W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy dla skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, niezbędne jest dokonanie korekty faktur w pozycji nabywca, wskazując dane Wnioskodawcy zamiast danych A.?

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania przez niego po dniu wniesienia aportu w postaci Oddziału Sprzedaży i Marketingu, faktur wystawionych na A przed dokonaniem aportu, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz A przed dniem wniesienia Oddziału Sprzedaży i Marketingu do jego przedsiębiorstwa, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z tych faktur.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w powyższym przypadku przysługuje bez konieczności dokonania korekty faktur w sekcji nabywca (tj. nie jest konieczna zmiana danych z A na Wnioskodawcę).

Uzasadnienie.

Ad.1

Przepisy ustawy o VAT mające zastosowanie w sprawie.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca zapewnił więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez podatnika zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego na gruncie ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Co do zasady, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w powyższym terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Sukcesja uniwersalna.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby ustalić, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na rzecz A. i dotyczących dostaw dokonanych przed wniesieniem aportu, a otrzymanych przez Wnioskodawcę po dokonaniu aportu, niezbędne jest określenie, czy w tym zakresie jest traktowany jako następca prawny A. Innymi słowy, istotne jest potwierdzenie, czy prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi w opisywanym stanie faktycznym przedmiot sukcesji podatkowej.

Następstwo prawne (sukcesja) polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wstępuje zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których dochodzi do sukcesji podatkowej, tj. sukcesji praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 cyt. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych),
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 cyt. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
   

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   
   
   
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
      
      
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 93e ww. ustawy, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Sukcesja VAT.

Przywoływane wyżej przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują zaś sukcesji uniwersalnej w przypadku wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na gruncie ustawy o VAT istnieje jednak szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przywołane przepisy polskiej ustawy stanowią implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W świetle cyt. wyżej regulacji należy uznać, że przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opcja wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie VAT - następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie polskie przepisy pozostają w zgodzie z przepisami unijnymi. Z uwagi na powyższe brak jest konieczności bezpośredniego powoływania się na art. 19 Dyrektywy VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro - jak wskazano we wniosku – A. wniósł do Wnioskodawcy wkład niepieniężny (aport) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tu: Oddział Sprzedaży i Marketingu), to na gruncie podatku VAT Wnioskodawca będzie następcą prawnym podmiotu wnoszącego aport. Tym samym należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że na Wnioskodawcy, jako następcy prawnym, ciążą wszystkie obowiązki i Wnioskodawcy, jako następcy prawnemu, przysługują wszystkie prawa odnoszące się do wniesionej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę po dniu wniesienia aportu w postaci Oddziału Sprzedaży i Marketingu, a wystawionych na A. przed dokonaniem aportu, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz A. przed dniem wniesienia Oddziału Sprzedaży i Marketingu do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Ad. 2.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88a ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku VAT faktury są dokumentami sformalizowanymi, potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury. Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

W myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygująca

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, możliwość korygowania faktur (za pomocą not korygujących) przez nabywcę dotyczy m.in. pomyłek w sposobie określenia nabywcy, takich jak np. błąd w nazwisku, imieniu, nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym.

Nabywca nie ma zaś możliwości korygowania takich elementów faktury jak np. cena, czy stawka podatku. Korygowanie faktury w tym zakresie bowiem należy do obowiązków wystawcy faktury (sprzedawcy), który koryguje fakturę pierwotną wystawiając fakturę korygującą.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przepisy nie znajdą zastosowania w opisywanym stanie faktycznym, a w konsekwencji nie ma obowiązku dokonywania korekty faktury wystawionej przed dniem dokonania aportu Oddziału Sprzedaży i Marketingu na poprzednika Wnioskodawcy - spółkę A., dokumentującej dostawy dokonane na rzecz A. przed dniem wniesienia Oddziału Sprzedaży i Marketingu do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W opinii Wnioskodawcy, nie jest więc w tym przypadku konieczna korekta nazwy nabywcy, ani poprzez wystawienie noty korygującej wystawionej przez Wnioskodawcę, ani poprzez wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, o formalnej prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczych. W opisywanym stanie faktycznym, warunek ten jest niewątpliwie spełniony. Faktura dokumentująca dostawę dokonaną na rzecz A. przed dokonaniem aportu, została, co prawda, otrzymana przez Wnioskodawcę po dacie dokonania aportu, nie zmienia to jednak faktu, że transakcja, która jest udokumentowana taką fakturą została dokonana pomiędzy dostawcą oraz A. W konsekwencji, taka faktura odzwierciedla rzeczywistą transakcję jaka miała miejsce niezależnie od faktu dokonania aportu. Skoro zatem dana transakcja została dokonana na rzecz A. przed wniesieniem aportu, to prawidłowe jest wskazanie A. jako nabywcy w treści takiej faktury. Wskazanie Wnioskodawcy jako nabywcy nie powinno być wymagane skoro to nie Wnioskodawca dokonywał zakupów, nie zawierał umowy na nie i nie otrzymał towary/usługi. Wnioskodawca jest natomiast dla celów VAT następcą prawnym - przejął więc prawa i obowiązki związane z przejętym w drodze aportu Oddziałem Sprzedaży i Marketingu. Korzysta on więc z prawa do odliczenia VAT (z uwagi na otrzymanie faktur po dacie aportu), ale nie zmienia to faktu, że nabywcą był A. Takie same wnioski płyną z analizy sytuacji dostawców dostarczających towary lub usługi do A., a związanych z funkcjonowaniem Oddziału Sprzedaży i Marketingu. Wystawili oni faktury przed datą aportu na właściwego nabywcę i nie ma powodu, aby kwestionować poprawność tak wystawionej faktury z uwagi na aport (który z perspektywy sprzedawcy i dokonanych przez niego przed datą aportu transakcji zupełnie nie ma znaczenia). Skoro więc faktura została wystawiona prawidłowo i na właściwego nabywcę, to jej korekta nie znajduje oparcia w przepisach o VAT, a co za tym idzie w świetle przepisów o VAT nie powinna być wymagana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.