Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-335/16-4/MT
z 24 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy ‑ przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 31 maja 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-335/16-2/MT (skutecznie doręczone 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmniejszenia obrotu oraz kwot podatku należnego zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej w przypadku zwrotu towaru przez nabywcę bez posiadania oryginału paragonu fiskalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmniejszenia obrotu oraz kwot podatku należnego zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej w przypadku zwrotu towaru przez nabywcę bez posiadania oryginału paragonu fiskalnego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 31 maja 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-335/16-2/MT (skutecznie doręczone 3 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest spółką doradztwa podatkowego. Sprzedaż towarów i usług, których dotyczy pytanie, jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Prawo konsumenckie nakłada na Wnioskodawczynię obowiązek przyjęcia zwrotu towarów od klienta lub uznania reklamacji oraz zwrotu pieniędzy, nawet jeśli nie posiada paragonu z kasy rejestrującej. Wnioskodawczyni przyjmuje zwroty towarów lub uznaje reklamacje oraz zwraca klientowi pieniądze. Klient podpisuje protokół zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi. Osoba zatrudniana przez Wnioskodawczynię także podpisuje ten protokół.

Wnioskodawczyni dokonuje wpisu do ewidencji zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług:

• daty sprzedaży,
• nazwy towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację,
• terminu dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi,
• wartości brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży,
• zwracanej kwoty (brutto) oraz odpowiadającej jej wartości podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży.
  
  

W piśmie uzupełniającym z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) Strona wskazała, że:

Wnioskodawczyni jako dokument potwierdzający sprzedaż może posiadać dowód otrzymania zapłaty na rachunek bankowy, dowód otrzymania gotówki do kasy lub wezwanie do zapłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jest możliwe zmniejszenie obrotu oraz kwoty podatku należnego, zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadku zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi przez nabywcę, gdy nie dysponuje on oryginałem paragonu?

Zdaniem Wnioskodawczyni jest możliwe. Podstawą opodatkowania jest obrót pomniejszony o udzielone bonifikaty oraz wartość zwróconych towarów. Kasa rejestrująca nie pozwala na dokonanie korekt w zakresie obrotu i podatku należnego po wystawieniu paragonu. Korekta obrotu następuję na podstawie ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawczynię, protokołu i dowodu zwrotu pieniędzy.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w rozlicznych interpetacjach indywidualnych:

• Izba Skarbowa w Warszawie, z 17 grudnia 2015 roku, nr IPPP2/4512-910/15-4/AO,
• Izba Skarbowa w Bydgoszczy, z 12 stycznia 2015 roku, nr ITPP1/443-1265/14/AJ,
• Izba Skarbowa w Łodzi, z 2 grudnia 2014 roku, nr IPTPP4/443-617/14-6/JM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016, poz. 710) zwanej dalej „ustawa o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
  
• dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.
  
  
  

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, który stanowi, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu) to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 4 i ust. 5 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest spółką doradztwa podatkowego. Sprzedaż towarów i usług, których dotyczy pytanie, jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Prawo konsumenckie nakłada na Wnioskodawczynię obowiązek przyjęcia zwrotu towarów od klienta lub uznania reklamacji oraz zwrotu pieniędzy, nawet jeśli nie posiada paragonu z kasy rejestrującej. Wnioskodawczyni przyjmuje zwroty towarów lub uznaje reklamacje oraz zwraca klientowi pieniądze. Klient podpisuje protokół zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi. Osoba zatrudniana przez Wnioskodawczynię także podpisuje ten protokół. Wnioskodawczyni dokonuje wpisu do ewidencji zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług: daty sprzedaży, nazwy towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację, terminu dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi, wartości brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży, zwracanej kwoty (brutto) oraz odpowiadającej jej wartości podatku należnego w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży. Wnioskodawczyni jako dokument potwierdzający sprzedaż może posiadać dowód otrzymania zapłaty na rachunek bankowy, dowód otrzymania gotówki do kasy lub wezwanie do zapłaty.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy możliwości zmniejszenia obrotu oraz kwoty podatku należnego, zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej, w przypadku zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi przez nabywcę, gdy nie dysponuje on oryginałem paragonu fiskalnego.

Należy zauważyć, że paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. jego zwrotu. Jednakże paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi, będących podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie sprzedawcy, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać to, że zwracany towar lub wyświadczona usługa zostały zakupione właśnie u niego.

W związku z tym, że kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu) to w takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję. Ewidencja ta zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących musi zawierać datę sprzedaży, nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy, termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi, wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży, zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży, dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę. Wśród elementów ww. ewidencji wymieniono zatem jako konieczne każdorazowe dołączenie do ww. ewidencji dokumentu potwierdzającego sprzedaż i protokołu przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisanego przez sprzedawcę i nabywcę.

W praktyce podatnicy mogą mieć wątpliwości, co należy rozumieć pod pojęciem „dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży”. Bezsprzecznie dokumentem takim będzie paragon fiskalny otrzymany w chwili zakupu, ale w przypadku jego braku, dopuszczalne jest np. odszukanie na rolce kasy (lub w pamięci fiskalnej) danych konkretnej operacji sprzedaży i ich czytelne wydrukowanie. Innym dopuszczalnym rozwiązaniem jest zastąpienie oryginału paragonu fiskalnego wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych), czy też przedstawieniem przez klienta dowodu zapłaty kartą kredytową, dowodu dokonania przelewu na konto sprzedawcy, bądź przedłożenie karty gwarancyjnej. Dowody te potwierdzają i dowodzą, że towar lub usługa zostały zakupione w danym dniu, u danego sprzedawcy.

W związku z powyższymi okolicznościami, udowodnienie nabycia u Wnioskodawczyni zwracanego (reklamowanego) towaru lub wykonanie przez Stronę usługi, w stosunku do której jest składana reklamacja przez klienta (będące podstawą do dokonania korekty), na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, w sytuacji braku oryginału paragonu fiskalnego, ma prawo jako dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 6 ww. rozporządzenia, wykorzystać dowód otrzymania zapłaty na rachunek bankowy oraz dowód otrzymania gotówki do kasy.

W związku z tym posiadanie przez Wnioskodawczynię ww. dokumentów potwierdzających dokonanie sprzedaży jak również prowadzenie odrębnej ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia zawierającej wszystkie wymagane tym przepisem dane oraz sporządzany protokół przyjęcia zwrotu towaru lub uznania reklamacji towaru lub usługi, który jest podpisywany zarówno przez sprzedawcę jak i nabywcę są wystarczające do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a tym samym dokonania korekty podatku należnego. W konsekwencji, w analizowanych okolicznościach możliwe jest zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego, zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej, w przypadku zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi przez nabywcę, gdy nie dysponuje on oryginałem paragonu fiskalnego.

Należy natomiast zauważyć, że wezwania do zapłaty nie można uznać za dokument potwierdzajacy dokonanie sprzedaży, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 6 ww. rozporządzenia, ponieważ nie jest dokumentem wystawionym przez Sprzedawcę w momencie dokonywania dostawy towarów bądź świadczenia usługi i przekazanym jednocześnie Kupującemu bądź dokumentem pochodzącym od Kupującego, wygenerowanym w związku z dokonanym nabyciem, którego drugi egzemplarz jest w posiadaniu Wnioskodawczyni (jak np. dokonanie zapłaty kartą płatniczą, dokonanie przelewu na rachunek bankowy). Dokument, o którym mowa w ww. przepisie rozporządzenia powinien potwierdzać i dowodzić, że towar lub usługa zostały zakupione w danym dniu u danego sprzedawcy.

Jednakże podpisanie protokołu, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 7 rozporządzenia zarówno przez zwracającego/reklamującego towar/usługę jak i przez Wnioskodawczynię oznacza, że Wnioskodawczyni potwierdza, że dany towar, za który niedokonano zapłaty został u niej zakupiony bądź usługa, która podlega reklamacji została wyświadczona przez nią na rzecz określonego klienta.

Zatem, w analizowanej sytuacji, nawet gdy brak jest oryginału paragonu z kasy fiskalnej, a płatność za towar/usługę nie nastąpiła (w związku z czym zostało wystawione wezwanie do zapłaty) oraz brak jest innych dokumentów potwierdzających dokonanie sprzedaży przez Stronę w związku z podpisaniem przez obie strony transakcji protokołu, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 7 i spełnieniu pozostałych warunków dla prowadzonej ewidencji, o których mowa w § 3 ust. 4 należy przyznać Wnioskodawczyni prawo do zmniejszenia obrotu i kwoty podatku należnego, zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.