Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-199/16/MJ
z 10 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z póź. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wniesienie przez Spółkę do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek nie spowoduje powstania przychodu ani kosztu uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wniesienie przez Spółkę do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek nie spowoduje powstania przychodu ani kosztu uzyskania przychodu.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność finansową w zakresie udzielania pożyczek gotówkowych w domu klienta. Wnioskodawca świadczy usługi w oparciu o przepisy ustawy o kredycie konsumenckim. Spółce przysługuje szereg nieściągalnych wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek (dalej: Wierzytelności).

Wnioskodawca rozważa obecnie utworzenie spółki komandytowej, do której zamierza wnieść tytułem wkładu niepieniężnego wierzytelności. Wierzytelności zostaną wniesione w wartości odzwierciedlającej ich rzeczywistą wartość ekonomiczną. W zamian za wnoszony wkład w postaci wierzytelności Spółka uzyska w spółce komandytowej status komandytariusza. Obok Wnioskodawcy do spółki komandytowej przystąpi inny podmiot w charakterze komplementariusza.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, jakie skutki w podatku dochodowym od osób prawnych będzie miało planowane przez Spółkę wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Spółkę do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek nie spowoduje powstania przychodu ani kosztu uzyskania przychodu po stronie Spółki X Sp. z o.o.?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie przez Spółkę do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek nie spowoduje powstania przychodu ani kosztu uzyskania przychodów po stronie Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2011 Nr 74, poz. 397 ze zm.), do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Powyższy przepis ma zastosowanie do przedstawionego stanu faktycznego, ponieważ spółka komandytowa jest spółką niebędącą osobą prawną. Należy więc uznać, że po stronie Spółki nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, w związku z wniesieniem do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek.

Konsekwencją braku powstania przychodu będzie również brak uprawnienia Spółki do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek.

Stanowisko wskazujące na neutralność podatkową zdarzenia w postaci wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej osobą prawną niezmiennie potwierdzają liczne interpretacje indywidualne prawa podatkowego, np.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 września 2014 r. (sygn. ITPB4/423- 260a/14/DK),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. ILPB4/423-378/13-2/ŁM),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB4/423-337/13-2/DS),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2012 r. (sygn. IPPB3/423-7/12-2/DP),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 kwietnia 2011 r. (sygn. ITPB3/423-25/1 l/AM).

Mając na uwadze wyżej wskazany przepis, nie będzie również podstaw dla uznania, że Spółka osiąga przychód lub koszt uzyskania przychodów z udziału w spółce komandytowej. Co do zasady bowiem, jak wynika z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody i koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Wniesienie wkładu niepieniężnego przez Spółkę nie spowoduje jednak powstania przychodu z udziału w spółce komandytowej, jak również kosztu uzyskania przychodu z tego udziału.

Takie stanowisko potwierdza np.

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. ILPB4/423-378/13-2/ŁM),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB4/423-337/13-2/DS),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 czerwca 2013 r. (sygn. IPPB3/423-193/13-2/KK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółka komandytowa jest osobową spółką handlową. Spółka osobowa na gruncie podatków dochodowych nie ma podmiotowości podatkowej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego; podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

W myśl przepisu art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe. Spółka osobowa ma zdolność do czynności prawnych, nie posiada jednak osobowości prawnej.

Jak wynika z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jej regulacje prawne mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 ustawy). Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest spółka kapitałowa, to do jej opodatkowania mają zastosowanie przepisy art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Powyższe oznacza, iż co do zasady przesunięcia majątkowe pomiędzy wspólnikiem spółki osobowej, który jest podatnikiem, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a spółką osobową, która nie jest podmiotem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych są neutralne z punktu widzenia tej ustawy. Wskazana zasada dotyczy także wniesienia do spółki osobowej wkładu przez jej wspólnika (będącego osobą prawną).

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca rozważa utworzenie spółki komandytowej, do której zamierza wnieść tytułem wkładu niepieniężnego wierzytelności. Wierzytelności zostaną wniesione w wartości odzwierciedlającej ich rzeczywistą wartość ekonomiczną. W zamian za wnoszony wkład w postaci wierzytelności Spółka uzyska w spółce komandytowej status komandytariusza.

W konsekwencji uznać należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę wierzytelności jako wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej osobą prawną, tj. spółki komandytowej, nie spowoduje po jego stronie powstania przychodu. Wynikać to będzie z uregulowania zawartego w art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W związku z powyższym, wniesienie wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę nie spowoduje powstania przychodu z udziału w spółce komandytowej, jak również kosztu uzyskania przychodu z tego udziału.

Jednocześnie – w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.