Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-308/16/MZ
z 8 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Organu – 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zamierza rozpocząć stosowanie efektywnego systemu zarządzania płynnością finansową określanego jako cash pooling w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej do której należy (dalej: „Grupa”). Grupa nie jest podatkową grupą kapitałową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Celem przystąpienia Wnioskodawcy do tego systemu jest poprawa płynności finansowej, optymalizacja obciążeń odsetkowych w ramach Grupy poprzez centralizację zarządzania płynnością, zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego, zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi, efektywne finansowanie zapotrzebowania na kapitał obrotowy uczestników systemu. Ekonomiczną istotą systemu jest obniżenie kosztów finansowania, gdyż rzeczywistym finansującym, tj. udzielającym kredytu na korzystnych warunkach jest bank. Grupa uzyskuje korzystniejsze warunki finansowania, niż uzyskałaby każda z jej spółek osobno.

Zgodnie z Umową Wspólnego Rachunku Bankowego („Pool Account Agreement”), usługi banku (dalej: „Bank”) polegają na koncentrowaniu gotówki należącej do grupy na jednym koncie bankowym w czasie rzeczywistym. Dzięki temu spółka określana w umowie jako Posiadacz Rachunku Wspólnego (Pool Account Holder, dalej: „Posiadacz Rachunku Wspólnego” lub „Pool Leader”) może koncentrować płynność finansową swoją i spółek z grupy kapitałowej w tym Wnioskodawcy dzięki czemu ogranicza koszty w zakresie finansowania zewnętrznego oraz ułatwia zarządzanie zagregowaną płynnością wszystkich spółek należących do grupy. Posiadaczem Rachunku Wspólnego jest spółka z siedzibą w Finlandii. Bank również ma siedzibę w Finlandii.

Usługa świadczona przez Bank polega na otwarciu jednego lub kilku Rachunków Wspólnych (określanych w umowie jako Pool Account, dalej: „Rachunek Wspólny”) obsługiwanych przez jeden lub więcej Rachunków Transakcyjnych (określanych w umowie jako: Access Account, dalej: „Rachunek Transakcyjny”) w tej samej walucie co Rachunek Wspólny – w przypadku Wnioskodawcy będzie to EURO. Wnioskodawca będzie Posiadaczem Rachunku Transakcyjnego (określanym w umowie jako „Access Account Holder”, dalej jako: „Posiadacz Rachunku Transakcyjnego"). Rachunki Transakcyjne są rodzajem wirtualnych subkont utworzonych do Rachunku Wspólnego. Rachunki Transakcyjne (nie będące same w sobie rachunkami bankowymi) służą ewidencjonowaniu wpływów do systemu oraz wypływów z systemu cash poolingu środków pieniężnych od lub do konkretnych uczestników, w tym do Wnioskodawcy. Posiadacz Rachunku Transakcyjnego korzysta z Rachunku Wspólnego poprzez Rachunek Transakcyjny. Posiadacz Rachunku Wspólnego może otrzymywać wpłaty dla Posiadacza Rachunku Transakcyjnego i na jego rzecz poprzez Rachunek Transakcyjny należący do Posiadacza Rachunku Transakcyjnego.

Posiadacz Rachunku Transakcyjnego może korzystać z limitu kredytowego przyznanego mu przez Posiadacza Rachunku Wspólnego. Posiadacz Rachunku Wspólnego może ustanowić taki limit kredytowy na rzecz Posiadacza Rachunku Transakcyjnego poprzez poinformowanie Banku o tym fakcie na piśmie. Należy jednak zaznaczyć, że Posiadacz Rachunku Wspólnego korzysta w istocie z kredytu przyznanego przez Bank i przenosi w ten sposób korzystne warunki finansowania wynegocjowane jako Grupa na Posiadacza Rachunku Transakcyjnego. Powyższy limit razem z jakimkolwiek saldem dodatnim lub ujemnym stanowi maksymalną kwotę limitu postawioną do dyspozycji na Rachunku Transakcyjnym, której Posiadacz Rachunku Transakcyjnego powinien przestrzegać. Posiadacz Rachunku Transakcyjnego jest dłużnikiem Posiadacza Rachunku Wspólnego w przypadku wystąpienia salda dłużnego na Rachunku Transakcyjnym – to znaczy, że nie jest dłużnikiem Banku. Podobnie w przypadku wystąpienia nadwyżki salda na Rachunku Transakcyjnym, Posiadacz Rachunku Transakcyjnego jest wierzycielem Posiadacza Rachunku Wspólnego – to oznacza, że nie jest wierzycielem Banku. Bank nie jest odpowiedzialny za prawidłowe wypełnienie tych zobowiązań pomiędzy Posiadaczem Rachunku Transakcyjnego a Posiadaczem Rachunku Wspólnego. Na żądanie Posiadacza Rachunku Transakcyjnego Bank świadczy usługi świadczone zazwyczaj przez banki w związku z kontem bankowym i obciąża kosztami tych usług Rachunek Wspólny za pośrednictwem Rachunku Transakcyjnego. Z tytułu czynności wykonywanych przez Bank w ramach systemu cash poolingu, Bank będzie oddzielnie naliczał opłaty na każdy rachunek uczestniczący w systemie cash poolingu (opłaty bankowe oraz opłaty za prowadzenie Rachunków Transakcyjnych oraz Rachunku Wspólnego). Planowany system cash poolingu nie przewiduje natomiast żadnych świadczeń wykonywanych pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami i z tego powodu nie będzie wynagrodzenia, które miałoby być wypłacane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami.

Rachunek Wspólny pełni rolę rachunku podstawowego, konsolidującego na bieżąco wszystkie salda podmiotów uczestniczących (dalej „Uczestników”) zarejestrowane na Rachunkach Transakcyjnych, wchodzących w skład wspólnego systemu zarządzania płynnością finansową.

Korzystanie z Rachunku Wspólnego przez danego Uczestnika jest możliwe tylko poprzez przypisany mu Rachunek Transakcyjny. Uznanie Rachunku Wspólnego kwotą przekazaną przez danego Uczestnika oznacza jednocześnie powiększenie salda na Rachunku Transakcyjnym tego Uczestnika, a obciążenie Rachunku Wspólnego oznacza jednocześnie zmniejszenie salda Rachunku Transakcyjnego Uczestnika wykorzystującego środki zgromadzone na Rachunku Wspólnym.

Stronami Umowy Rachunku Wspólnego są Posiadacz Rachunku Wspólnego i Bank. Posiadacze Rachunków Transakcyjnych (w tym Wnioskodawca) przystępują do systemu poprzez podpisanie z Posiadaczem Rachunku Wspólnego i Bankiem odrębnej umowy autoryzującej (Pool Account Authorization Agreement – dalej: „Umowa Autoryzująca”), w której deklarują, że Umowa Rachunku Wspólnego jest wiążąca dla każdego z nich. Dany Uczestnik, W tym Wnioskodawca, nie podpisuje umowy bezpośrednio z innym Uczestnikiem. Wnioskodawca nie jest też związany z innymi Uczestnikami żadnymi innymi umowami w tym zakresie. Każdemu z Uczestników systemu zostaje przypisany odrębny Rachunek Transakcyjny i Uczestnik taki (w tym Wnioskodawca) ma dostęp do środków znajdujących się na Rachunku Wspólnym wyłącznie przy użyciu przypisanego mu Rachunku Transakcyjnego i na warunkach wynikających z wiążących go umów (Umowa Autoryzująca oraz Umowa Rachunku Wspólnego).

Ponieważ Bank nie jest formalnie rzecz biorąc wierzycielem ani dłużnikiem, to odsetki naliczane są na dobro Wnioskodawcy lub obciążają Wnioskodawcę, a odpowiednio wierzycielem lub dłużnikiem jest Posiadacz Rachunku Wspólnego. Bank wykonuje czynności techniczne. Na zlecenie Posiadacza Rachunku Wspólnego Bank może dokonywać obliczania odsetek w zakresie odsetek należnych poszczególnym Uczestnikom od Posiadacza Rachunku Wspólnego lub odsetek należnych od poszczególnych Uczestników Posiadaczowi Rachunku Wspólnego. Rola Banku ogranicza się tu jednak jedynie do wykonania usługi w zakresie kalkulacji wysokości takich odsetek; odsetki te nie stanowią natomiast należności ani zobowiązań Banku. Bank ponosi jednak ryzyko ekonomiczne związane z udzieleniem finansowania na rzecz Pool Leadera, które dalej jest przenoszone na rzecz Uczestników.

Jeżeli zostanie uzgodnione, że numer Rachunku Transakcyjnego jest odpowiednikiem numeru rachunku depozytowego obecnie posiadanego przez Posiadacza Rachunku Transakcyjnego, to rachunek ten może być dalej wykorzystywany na dotychczasowych zasadach do czasu, gdy Bank inkorporuje upoważnienie do Rachunku Wspólnego, a wówczas umowa rachunku depozytowego pomiędzy Bankiem a Posiadaczem Rachunku Transakcyjnego wygaśnie.

Posiadacz Rachunku Wspólnego jest pośrednio udziałowcem Wnioskodawcy – to znaczy posiada on pośrednio przynajmniej 25% udziałów Wnioskodawcy.

Odsetki na zobowiązaniach (saldach dodatnich lub ujemnych) pomiędzy Posiadaczem Rachunku Transakcyjnego a Posiadaczem Rachunku Wspólnego będą ustalane z uwzględnieniem warunków rynkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynności dokonywane w ramach systemu cash poolingu podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności dokonywane w ramach systemu cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca przywołał treść art. 1 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz wskazał, że ustawodawca ustanawiając zamknięty katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zdecydował o wyłączeniu czynności niewymienionych w tym katalogu z zakresu opodatkowania. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, czynności cywilnoprawne, które nie zostały wymienione w powyższym przepisie, a także tzw. umowy nienazwane, nie mogą stanowić przedmiotu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił, że o kwalifikacji określonego stosunku prawnego, również na potrzeby opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych decyduje nie nazwa samej umowy, lecz jej treść (tj. elementy przedmiotowo istotne). Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wielokrotnie wypowiadał się w przedmiotowej sprawie, np. w wyroku z 16 grudnia 2013 r., sygn. akt. II FSK 185/12 czy z 2 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2365/11.

Według Wnioskodawcy, biorąc powyższe pod uwagę, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegałyby umowy pożyczki lub depozytu nieprawidłowego, jeżeli system cash poolingu powodowałby zawieranie takich umów.

Zdaniem Wnioskodawcy w ramach przedstawionego we wniosku systemu cash pooling nie dochodzi do zawierania pomiędzy uczestnikami umów pożyczek czy umów depozytu nieprawidłowego. Zgodnie bowiem z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, w przypadku umowy pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z kolei jak stanowi art. 845 Kodeksu cywilnego, z depozytem nieprawidłowym mamy do czynienia wówczas, gdy przechowawca przyjmuje na przechowanie pieniądze lub inne rzeczy oznaczone co do gatunku i jest zobowiązany do ich zwrotu, ale może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku.

W ocenie Wnioskodawcy, ani Umowa Wspólnego Rachunku Bankowego, ani Umowa Autoryzująca nie zawierają istotnych elementów umowy pożyczki, ani depozytu nieprawidłowego. Ani Wnioskodawca, ani Posiadacz Rachunku Wspólnego nie zobowiązują się do przeniesienia na własność drugiej strony z góry określonej kwoty pieniędzy. Na podstawie tych umów Bank świadczy usługi bankowe takie jak zazwyczaj świadczą banki w związku z prowadzeniem rachunku bankowego, a Posiadacz Rachunku Wspólnego ustala dla Wnioskodawcy limit linii kredytowej lub może korzystać z jego nadwyżek na Rachunku transakcyjnym. Kwota pożyczki nie jest więc określona, gdyż zależy od bieżących potrzeb Wnioskodawcy lub od kwoty ewentualnej nadwyżki, która jest wypadkową transakcji dziennych na Rachunku Transakcyjnym. Wnioskodawca nie musi też korzystać z linii kredytowej – w tym zakresie umowy dają jedynie taką możliwość. Biorąc powyższe pod uwagę, należy zauważyć, iż pożyczka, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i System cash pooling różnią się zasadniczo co do celu umowy. Istotą pierwszej jest przeniesienie na własność określonego podmiotu określonej ilości środków pieniężnych i późniejszy ich zwrot wraz z odsetkami. System cash pooling ma natomiast za zadanie optymalizować sytuację Grupy wobec Banku.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;
  
  

W ramach przedstawionego systemu cash poolingu zarówno Bank jak i Posiadacz Rachunku Wspólnego będą świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi prowadzenia rachunku bankowego i finansowania opisane powyżej i będą pobierać za te usługi wynagrodzenie. W związku z tym zarówno Bank jak i Posiadacz Rachunku Wspólnego jako strony Umowy Wspólnego Rachunku Bankowego oraz Umowy Autoryzującej będą świadczyć usługi zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 i 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 o podatku od towarów i usług zwolnione od podatku są usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy zwolnione od podatku są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Przy czym, stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Organizującym funkcjonowanie systemu cash poolingu opisanego we wniosku jest Bank, który świadczy usługi związane z obsługą Rachunków Transakcyjnych (w tym Rachunku Transakcyjnego Wnioskodawcy). Usługi te są standardowymi usługami świadczonymi zazwyczaj przez banki. Usługi nabywane przez Wnioskodawcę od Banku stanowić będą zatem usługi finansowe podlegające zwolnieniu z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług. Posiadacz Rachunku Wspólnego udziela natomiast Wnioskodawcy linii kredytowej, z której wnioskodawca może korzystać i pobiera z tego tytułu odsetki jako wynagrodzenie. Są to zatem usługi podobne do usługi udzielenia kredytu a także zarządzania kredytem (tu linią kredytową). Należy zatem uznać, że Pool Leader wykonuje czynności, które wypełniają definicję świadczenia usług, na rzecz pozostałych Uczestników systemu cash poolingu.

Reasumując w opisanym zdarzeniu przyszłym nabywane przez Wnioskodawcę od Banku i Posiadacza Rachunku Wspólnego w ramach przedstawionego systemu cash poolingu usługi podlegać będą zwolnieniu od podatku od towarów i usług, jako usługi pośrednictwa finansowego mieszczące się w zakresie usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38 i 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro usługi świadczone przez drugą stronę umowy są zwolnione z podatku od towarów i usług, to wobec Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności dokonywane w ramach systemu cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest – zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną we wniosku – ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych; rozważania z zakresu podatku od towarów i usług przyjęto jako element stanowiska niepodlegający ocenie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki na biorącym pożyczkę.

Należy stwierdzić, że umowa cash pooling pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny – w księdze trzeciej zobowiązania – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki, określonej w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu, wynikającym z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie stanowi ona umowy pożyczki, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako systemu zarządzania płynnością finansową, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako systemu zarządzania płynnością finansową niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Umowa ta nie wyczerpuje bowiem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem umowa cash poolingu czyli usługa zarządzania płynnością finansową, do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, iż z tego tytułu po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Skoro wskazane we wniosku czynności nie zostały wymienione wśród tych czynności, które określone są w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to tym samym zbędna jest analiza możliwości zastosowania wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.