Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-180/16/ES
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 4 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń i warsztatów dla pracowników uczelni wyższej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń i warsztatów dla pracowników uczelni wyższej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 kwietnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą nie będąc czynnym podatnikiem VAT. Korzysta on ze zwolnienia z uwagi na to, iż jego sprzedaż usług objętych obowiązkiem podatku VAT w roku kalendarzowym nie przekracza kwoty 150 000 PLN. Z uwagi na swoje kompetencje oraz doświadczenie, w tym również doświadczenie w prowadzeniu zajęć dydaktycznych nabyte podczas studiów doktoranckich, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi szkolenia oraz wykłady zgodnie z PKD 85.59.B to jest „pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W ramach działalności Wnioskodawca prowadzi między innymi szkolenia i warsztaty z zakresu efektywnej współpracy w zespole, szczególnie z elementami komunikacji, zarządzania projektami, planowania, zarządzania zespołem oraz autoprezentacji i wystąpień publicznych dla studentów wyższych uczelni publicznych takich jak Politechnika, Politechnika, Uniwersytet. Wyżej wymienione szkolenia i warsztaty realizowane są przeważnie na terenie uczelni oraz na ich zlecenie.

Drugą grupą szkoleń i warsztatów są te prowadzone dla pracowników publicznych uczelni wyższych. Przeważająca tematyka to wystąpienia publiczne i zarządzanie projektami. Należy zaznaczyć, że szkolenia te są ściśle dostosowane do realiów pracy, a ich celem jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Ich bezpośrednie przełożenie na wykonywaną przez uczestników szkolenia pracę zawodową jest powodem, dla którego to właśnie uczelnie wyższe zamawiają u Wnioskodawcy tego typu szkolenia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Firma jest zarejestrowana jako jednoosobowa działalność gospodarcza.

Usługi szkoleniowe adresowane do pracowników uczelni wyższej, o których mowa we wniosku nie są świadczone jako jednostka objęta systemem oświaty.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Usługi szkoleniowe świadczone i adresowane do pracowników uczelni wyższej stanowią inne usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia/warsztaty adresowane do pracowników uczelni wyższej nie stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wynagrodzenie za usługi szkoleniowe świadczone dla pracowników uczelni wyższej pochodzą zarówno ze środków własnych uczelni jak również i dotacji unijnej w ramach projektów.

Pracownicy Uczelni wyższych dzielą się na kilka grup: administracyjnych, naukowych oraz dydaktycznych.

• Pracownicy administracyjni - do tej grupy należą osoby odpowiedzialne za administrację na poszczególnych Wydziałach oraz całej Uczelni. Duża liczba osób w poszczególnych działach wymaga dobrego sytemu komunikacji oraz pracy zespołowej - szkolenia skierowane do tych pracowników mają za zadanie podnosić ich umiejętności komunikacyjne, pracy w zespole, zarządzania czasem oraz projektami - przykładowe działy to: dział promocji, dział spraw studenckich, dział współpracy zagranicznej. Dodatkowo szczególną uwagę należy tutaj zwrócić na pracowników dziekanatów, którzy to mają bezpośredni kontakt ze studentami. Od osób tam pracujących wymaga się zarówno dobrych umiejętności komunikacyjnych, zarządzania sobą w czasie, autoprezentacji oraz pracy w trudnych sytuacjach z powodu często roszczeniowych postaw wśród studentów.
  
• Pracownicy naukowi - w ostatnim czasie bardzo dużo mówi się o interdyscyplinarności badań naukowych w połączeniu z biznesem. Często tworzone są zespoły złożone z przedstawicieli różnych specjalizacji (naukowiec, prawnik, lekarz, inwestor) w zależności od dziedziny wspólnych badań. Takie podejście doskonale sprawdzające się za granicą wymaga od każdego członka z ww. zespołów Często od naukowców oprócz wiedzy twardej bardzo specjalistycznej wymaga się wysokich umiejętności komunikacyjnych, pracy zespołowej, twórczego rozwiązywania problemów (przeprowadzania zaawansowanych burz mózgów oraz innych podobnych technik), radzenia sobie z konfliktami i ich rozwiązywania. Dodatkowo kierownik zespołów naukowych musi wykazać się szerokimi kompetencjami managerskimi związanymi z zarządzaniem swoim zespołem (mowa tutaj bardzo szeroko o kompetencjach liderskich). Na koniec należy tutaj dodać potrzebę związaną z tzw. dzieleniem się wynikami badań lub szukaniem środków na ich dalsze kontynuowanie - w tym przypadku naukowcy występują na konferencjach naukowych lub przed komisją oceniającą ich pracę więc niezbędnymi tutaj kompetencjami są te związane z umiejętnością autoprezentacji oraz wystąpień publicznych. W obecnych czasach naukowiec to nie tylko osoba zamknięta w swoim gabinecie i odcięta od świata, ale osoba o wysokich kompetencjach interpersonalnych otwarta na nowe nurty oraz nowe pomysły i osoby.
  
• Pracownicy dydaktyczni - jest to grupa osób bezpośrednio pracując ze studentami.
  Szczególnie pożądanymi tutaj umiejętnościami są kompetencje związane z przekazywaniem wiedzy. Szczególną uwagę należy tutaj zwrócić uwagę na wykorzystanie nowoczesnych technologii wraz z odpowiednim ich przekazem. Na pierwszy plan wychodzą tutaj umiejętności wystąpień publicznych, innowacyjnych sposób przekazywania wiedzy za pomocą tzw. metod aktywnych oraz wysokie umiejętności komunikacyjne, a w szczególności moderowanie oraz prowadzenie dyskusji nt. określonego problemu.
  
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi wykonywane na zlecenie uczelni wyższej polegające na prowadzeniu szkoleń miękkich oraz specjalistycznych adresowane do pracowników uczelni, gdzie usługi te są finansowane w całości ze środków uczelni, można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT są zwolnione z podatku ód towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na prowadzeniu szkoleń i warsztatów tzw. miękkich i specjalistycznych adresowanych do pracowników uczelni wyższej mające na celu zdobycie lub podwyższenie przez nich wiedzy i umiejętności związanych z kształceniem zawodowym, które są finansowane w całości ze środków uczelni wyższej, można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego bądź usługi ściśle z tymi usługami związane, które są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1, dalej jako Rozporządzenie nr 1777/2005), którego przepisy znajdują bezpośrednie zastosowanie w polskim porządku prawnym, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Odnosząc elementy powyższej definicji do usług które świadczy Wnioskodawca, należy stwierdzić, iż usługi te jak najbardziej pozostają w bezpośrednim związku z zawodem (zajmowanym stanowiskiem) wykonywanym przez ostatecznych odbiorców tychże szkoleń. Celem szkoleń jest przybliżenie ich uczestnikom specjalistycznej wiedzy z zakresu spraw, którymi zajmują zawodowo. Przykładem tego typu szkoleń jest szkolenie z zakresu wystąpień publicznych, gdzie ich odbiorcami są wykładowcy uniwersyteccy, dla których ten obszar pozostaje w ścisłym związku z ich codzienną pracą - wykładami dla studentów.

W trakcie przedmiotowych szkoleń osoby biorące w nich udział mają możliwość zdobycia lub uaktualnienia wiedzy potrzebnej im do wykonywania zawodu (zajmowanego stanowiska bądź funkcji).

Jak nadmieniono powyżej szkolenia te finansowane są w całości ze środków publicznej uczelni wyższej, która zgodnie z art. 9 pkt 11 ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. stanowi element sektora finansów publicznych. Dodatkowo publiczne uczelnie wyższe na podstawie ustawy Prawo o zamówieniach publicznych ( Art. 3.1.) zobligowane są do wydatkowania środków wg tej ustawy. To oraz fakt, iż publiczne uczelnie wyższe są finansowane przez władze publiczne na podstawie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. art. 15.1, ( „ Art. 15.1. Władze publiczne, na zasadach określonych w ustawie, zapewniają uczelniom publicznym środki finansowe niezbędne do wykonywania ich zadań oraz udzielają pomocy uczelniom niepublicznym w zakresie i formach określonych w ustawie” ) pozwala stwierdzić, iż również opłacane przez uczelnię szkolenia dla pracowników są finansowane ze środków publicznych a zatem spełniają wszystkie kryteria konieczne do uzyskania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Nie powinno budzić żadnej wątpliwości, że wszystkie z opisanych powyżej szkoleń, w tym tzw. miękkich, pozostają w bezpośrednim związku z kwalifikacjami zawodowymi. Umiejętności nabyte zarówno podczas szkoleń z zakresu wystąpień publicznych, skutecznej komunikacji jak również podczas szkoleń z zakresu pracy w zespole, są wykorzystane przez pracowników w codziennej pracy zawodowej a przez to przyczyniają się do zwiększenia ich efektywności pracy. W świetle powyższych uwag, zdaniem Wnioskodawcy, można przyjąć, iż usługi, które świadczy w zakresie szkoleń tzw. miękkich i specjalistycznych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a mając na uwadze fakt, iż przedmiotowe usługi spełniają dodatkowo jeden z warunków wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, tj. będąc finansowane w całości ze środków publicznej uczelni wyższej należy uznać, że są one zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
   

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że pojęcia używane do opisania zwolnień stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Jednocześnie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE, powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią odstępstwa od ogólnej zasady powszechności opodatkowania. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami realizowanymi przez te zwolnienia oraz z zasadą neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 132 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, wykonujący usługi na zlecenie uczelni wyższej polegające na prowadzeniu szkoleń miękkich oraz specjalistycznych adresowane do pracowników publicznej uczelni wyższej, nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zatem nie może on korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W niniejszej sprawie koniecznym jest zatem rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników publicznej uczelni wyższej stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą korzystając ze zwolnienia, gdyż jego sprzedaż usług objętych obowiązkiem podatku VAT w roku kalendarzowym nie przekracza kwoty 150 000 PLN. W ramach działalności Wnioskodawca prowadzi między innymi szkolenia i warsztaty dla pracowników publicznych uczelni wyższych. Przeważająca tematyka to wystąpienia publiczne i zarządzanie projektami. Szkolenia te są ściśle dostosowane do realiów pracy, a ich celem jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Ich bezpośrednie przełożenie na wykonywaną przez uczestników szkolenia pracę zawodową jest powodem, dla którego to właśnie uczelnie wyższe zamawiają u Wnioskodawcy tego typu szkolenia.

Pracownicy uczelni wyższych dzielą się na kilka grup:

• Pracownicy administracyjni - do tej grupy należą osoby odpowiedzialne za administrację na poszczególnych Wydziałach oraz całej Uczelni. Duża liczba osób w poszczególnych działach wymaga dobrego sytemu komunikacji oraz pracy zespołowej - szkolenia skierowane do tych pracowników mają za zadanie podnosić ich umiejętności komunikacyjne, pracy w zespole, zarządzania czasem oraz projektami - przykładowe działy to: dział promocji, dział spraw studenckich, dział współpracy zagranicznej. Dodatkowo szczególną uwagę należy tutaj zwrócić na pracowników dziekanatów, którzy to mają bezpośredni kontakt ze studentami. Od osób tam pracujących wymaga się zarówno dobrych umiejętności komunikacyjnych, zarządzania sobą w czasie, autoprezentacji oraz pracy w trudnych sytuacjach z powodu często roszczeniowych postaw wśród studentów.
  
• Pracownicy naukowi - w ostatnim czasie bardzo dużo mówi się o interdyscyplinarności badań naukowych w połączeniu z biznesem. Często tworzone są zespoły złożone z przedstawicieli różnych specjalizacji (naukowiec, prawnik, lekarz, inwestor) w zależności od dziedziny wspólnych badań. Takie podejście doskonale sprawdzające się za granicą wymaga od każdego członka z ww. zespołów Często od naukowców oprócz wiedzy twardej bardzo specjalistycznej wymaga się wysokich umiejętności komunikacyjnych, pracy zespołowej, twórczego rozwiązywania problemów (przeprowadzania zaawansowanych burz mózgów oraz innych podobnych technik), radzenia sobie z konfliktami i ich rozwiązywania. Dodatkowo
  kierownik zespołów naukowych musi wykazać się szerokimi kompetencjami managerskimi związanymi z zarządzaniem swoim zespołem (mowa tutaj bardzo szeroko o kompetencjach liderskich). Na koniec należy tutaj dodać potrzebę związaną z tzw. dzieleniem się wynikami badań lub szukaniem środków na ich dalsze kontynuowanie - w tym przypadku naukowcy występują na konferencjach naukowych lub przed komisją oceniającą ich pracę więc niezbędnymi tutaj kompetencjami są te związane z umiejętnością autoprezentacji oraz wystąpień publicznych. W obecnych czasach naukowiec to nie tylko osoba zamknięta w swoim gabinecie i odcięta od świata, ale osoba o wysokich kompetencjach interpersonalnych otwarta na nowe nurty oraz nowe pomysły i osoby.
  
• Pracownicy dydaktyczni - jest to grupa osób bezpośrednio pracując ze studentami. Szczególnie pożądanymi tutaj umiejętnościami są kompetencje związane z przekazywaniem wiedzy. Szczególną uwagę należy tutaj zwrócić uwagę na wykorzystanie nowoczesnych technologii wraz z odpowiednim ich przekazem. Na pierwszy plan wychodzą tutaj umiejętności wystąpień publicznych, innowacyjnych sposób przekazywania wiedzy za pomocą tzw. metod aktywnych oraz wysokie umiejętności komunikacyjne, a w szczególności moderowanie oraz prowadzenie dyskusji nt. określonego problemu.
  
  

Wobec powyższego uznać należy, że skoro przedmiotowe szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia w celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych, tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia dla pracowników publicznych uczelni wyższych, stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Powyższe oznacza, że zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę szkolenia/warsztaty adresowane do pracowników uczelni wyższej nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, ponadto Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że ww. przedmiotowe usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a oraz lit. b ustawy.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy ww. usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona trzecia z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą finansowane w całości ze środków publicznych.

Przedmiotem wniosku są usługi kształcenia zawodowego realizowane przez Wnioskodawcę dla pracowników publicznych uczelni wyższych, które to szkolenia/warsztaty są finansowane w całości ze środków publicznej uczelni wyższej.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885, ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
   
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
   
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
   
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
      
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
      
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
      
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
      
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

W myśl art. 9 ww. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
   
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
   
3. jednostki budżetowe;
   
4. samorządowe zakłady budżetowe;
   
5. agencje wykonawcze;
   
6. instytucje gospodarki budżetowej;
   
7. państwowe fundusze celowe;
   
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
   
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
   
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
    
11. uczelnie publiczne;
    
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
    
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
    
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, uzależnia stosowanie zwolnienia od podatku od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w całości ze środków publicznych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w przypadku usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę w sytuacji, gdy uczestnikami szkoleń/warsztatów są pracownicy publicznych uczelni wyższych – jeżeli ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są całości ze środków publicznych, korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że usługi, które świadczy w zakresie szkoleń tzw. miękkich i specjalistycznych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a mając na uwadze fakt, iż przedmiotowe usługi spełniają dodatkowo jeden z warunków wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, tj. będąc finansowane w całości ze środków publicznej uczelni wyższej należy uznać, że są one zwolnione z podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.