Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-115/16-6/ISK
z 25 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 kwietnia 2016 r.) oraz ponownie uzupełnionym w dniu 13 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego uzupełniony w dniu 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 kwietnia 2016 r.) oraz ponownie uzupełnionym w dniu 13 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 maja 2016 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 13 maja 2016 r.):

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT (w tym do transakcji unijnych) świadczącym własnym taborem samochodowym usługi transportowe zarówno w kraju, jak i za granicą (Francja, Hiszpania, Portugalia - kontrahenci unijni).

Na mocy umowy z dnia 5 sierpnia 2009 r., zawartej przez Wnioskodawcę z firmą T. S.A. - wyłącznego przedstawiciela w Polsce firmy U. z siedzibą w Niemczech, spółka T. S.A. wystawiła do dyspozycji Wnioskodawcy karty serwisowe U., które mogą być używane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Karty te uprawniają Wnioskodawcę do dokonywania bezgotówkowego zakupu materiałów pędnych i smarów w stacjach benzynowych należących do towarzystw naftowych akceptujących karty U. i włączonych przez U. do jej sieci autoryzowanych stacji benzynowych, bezgotówkowych opłat za towary i usługi w firmach serwisowych, naprawczych, pomocy drogowej, akceptujących przedmiotowe karty. Zgodnie z zawartą umową, dwa razy w miesiącu T. S.A. przesyła Wnioskodawcy standardowe faktury wystawione przez U., obejmujące zakupy bezgotówkowe towarów i usług określonych w ww. umowie oraz dodatkowo faktury za przejazd autostradami niemieckimi, zwaną „fakturą autostradową” (wystawianą po każdorazowym przesłaniu obciążenia przez operatora autostrad firmę T.). Wszelkie faktury wystawiane są w złotych polskich. Na podstawie pkt 5 ww. umowy wszelkie płatności Wnioskodawca uiszcza na rzecz spółki T. S.A., w formie polecenia zapłaty na rachunek bankowy spółki T. S.A, wskazany w umowie lub w innym banku wskazanym przez kontrahenta Wnioskodawcy.

Ponadto spółka U. wystawia na Wnioskodawcę dokument „Uznanie wynikające z szybkiego zwrotu VAT - Faktura z tytułu honorarium”. Dokument ten, na podstawie odrębnej umowy, zawartej pomiędzy U. z siedzibą w Niemczech, a „N.” z siedzibą w Danii (w załączeniu dotyczące tej umowy „Warunki umowy dotyczące usług związanych ze zwrotem podatku VAT dla klientów C.”) przesyła Wnioskodawcy firma „N.”, informując jednocześnie o dokonaniu przez firmę „N.” potrącenia należnego jej honorarium (o którym mowa w pytaniu zawartym we wniosku), które to potrącenie dokonywane jest z kwoty uzyskanego przez „N.” na rzecz Wnioskodawcy zwrotu podatku VAT - w ramach prowadzonych przez tę firmę usług związanych z szybkim zwrotem podatku VAT od rachunków wystawionych przez U.. Nadmienić w tym miejscu należy, iż na podstawie § 1 ust. 1.4 ,,Warunków(...)” możliwość korzystania z usług oferowanych przez firmę „N.”, o których mowa wyżej, dotyczy wyłącznie przedsiębiorców uprawnionych do zwrotu podatku VAT, którzy nabyli za granicą towary i usługi podlegające zwrotowi tego podatku. Ponadto, zgodnie z § 1 ust. 1.5 „Warunków(...)” Firma ubiegająca się o zwrot podatku VAT nie może wykazywać żadnych obrotów podlegających opodatkowaniu VAT w danym państwie w określonym okresie. Wszystkie przedstawione wyżej warunki spełnia Wnioskodawca, w związku z czym korzysta z usług oferowanych przez firmę „N.”, w zamian płacąc przedmiotowe honorarium.

Przysparzająca Wnioskodawcy wątpliwości (pod kątem podatkowym) zapłata opisanego wyżej honorarium odbywa się na zasadach określonych w § 6 ust. 6.2 „Warunków(...)” tzn.: „Po wpłacie danej kwoty zwrotu (w walucie obcej) przyznanej przez stosowne urzędy podatkowe, „N.” przeliczy tę kwotę na walutę krajową Firmy (tj. w przedmiotowej sprawie na walutę krajową Wnioskodawcy - polskiego złotego) po kursie średnim. Należne „N.” honorarium zostanie potrącone, a pozostała kwota netto zostanie wypłacona, ewentualnie zapisana na dobro Firmy (Wnioskodawcy). Przez kurs średni rozumie się średni kurs urzędowy ustalony przez Narodowy Bank Duński każdego dnia roboczego o godzinie 12.00.” Jednocześnie, zgodnie z § 6 ust. 6.5 „Warunków(...)”, niezależnie od faktu dokonania zwrotu podatku VAT, „N.” jest uprawniony do żądania zapłaty honorarium za czynności związane z opracowywaniem dokumentów dotyczących zwrotu podatku VAT, które zostały przez tę firmę opracowane. Sama wysokość honorarium regulowana jest przez arkusz stawek, stanowiący załącznik do ww. „Warunków(...)” i na podstawie § 7 ust. 7.6 „Warunków(...)” może ulec zmianie ze względu na wahania oprocentowania, kursy wymiany i/lub czas opracowywania wniosków przez odpowiednie urzędy. Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 6.1 „Warunków(...)”, wysokość honorarium uzależniona jest od rodzaju usług, państwa, itd.

Na fakturach przesyłanych przez „N.”, obejmujących przedmiotowe honorarium, każdorazowo uwzględnione są tzw. uwagi dla celów podatkowych: „Kwota honorarium w wysokości (...) nie zawiera VAT. RC = Reverse Charge (odwrotne obciążenie): Niniejszy dokument zobowiązuje do rozliczenia podatku VAT metodą obciążenia odwrotnego w rozumieniu faktury wystawionej przez N. Wykonane świadczenia podlegają opodatkowaniu w miejscu odbioru z przeniesieniem zobowiązania podatkowego na usługobiorcę zgodnie z VAT Package 2010”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 maja 2016 r.):

Czy honorarium wypłacone przedsiębiorcy z siedzibą na terytorium innego kraju UE zarejestrowanego w kraju siedziby do celów podatku od wartości dodanej (tj, „N.” z siedzibą w Danii) - na podstawie wyżej opisanego dokumentu, dotyczącego szybkiego zwrotu VAT, podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako import usług w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 13 maja 2016 r.), opłatę z tytułu ww. honorarium należy traktować jako import usług.

Zgodnie bowiem z art. 27 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej świadczenie usług polegających na ubieganiu się o zwrot lub otrzymywaniu zwrotów podatku VAT zgodnie z dyrektywą Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającą szczególne zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim regulują przepisy art. 44 dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie ze wskazanym art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej (...).

Z kolei w art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (...).

Nadto, zgodnie z art. 28a pkt 1 lit a, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Zatem przytoczone wyżej przepisy jednoznacznie wskazują, że miejscem świadczenia nabywanych przez Wnioskodawcę, jako zarejestrowanego w podatku VAT przedsiębiorcę, usług zwrotu VAT świadczonych przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terenie innego kraju UE (tj. „N.” z siedzibą w Danii) - i wypłata z tego tytułu honorarium, będzie terytorium Polski.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 4 lit a i b Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (...),
  
• usługobiorcą jest w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15 (...).
  
  

Jak zatem podkreślono, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 art, 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zapłata honorarium za świadczoną usługę zwrotu VAT zapłaconego w innym państwie UE winna zostać zakwalifikowana jako import usług, w związku z czym należy przeprowadzić odpowiednie korekty w deklaracji VAT-7 w następujących pozycjach: 27, 28, 29, 30, 35, 36, 41, 42.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, tj. podmiotu działającego w takim charakterze, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Natomiast na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT (w tym do transakcji unijnych) świadczącym własnym taborem samochodowym usługi transportowe zarówno w kraju, jak i za granicą (Francja, Hiszpania, Portugalia - kontrahenci unijni).

Wnioskodawca za pomocą kart serwisowych U. wystawionych do dyspozycji Wnioskodawcy przez firmę T. S.A. - wyłącznego przedstawiciela w Polsce firmy U. z siedzibą w Niemczech, dokonuje bezgotówkowego zakupu towarów i usług określonych w umowie. Następnie Wnioskodawca otrzymuje faktury rozliczające przedmiotowe zakupy.

Wnioskodawca korzysta ponadto z usług świadczonych przez firmę „N.” z siedzibą w Danii – podmiotu zarejestrowanego w kraju siedziby do celów podatku od wartości dodanej, usługi te polegają na szybkim zwrocie podatku VAT, dla przedsiębiorców uprawnionych do zwrotu podatku VAT, którzy nabyli za granicą towary i usługi podlegające zwrotowi tego podatku.

Firma „N.” przesyła Wnioskodawcy faktury obejmujące honorarium za przedmiotowe usługi. Z warunków umowy wynika, iż przedmiotowe honorarium potrącane jest z kwoty uzyskanego przez „N.” na rzecz Wnioskodawcy zwrotu podatku VAT, a pozostała kwota netto, jest wypłacana, ewentualnie zapisywana na dobro Firmy. Ponadto z uregulowań zawartych w umowie wynika również, iż niezależnie od faktu dokonania zwrotu podatku VAT, „N.” jest uprawniony do żądania zapłaty honorarium za czynności związane z opracowywaniem dokumentów dotyczących zwrotu podatku VAT, które zostały przez tę firmę opracowane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku rozpoznania importu usług w związku z wypłaceniem honorarium przedsiębiorcy z siedzibą na terytorium innego kraju UE zarejestrowanego w kraju siedziby do celów podatku od wartości dodanej tj, „N.” z siedzibą w Danii.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca korzysta z usług oferowanych przez firmę „N.” polegających na szybkim zwrocie podatku VAT od nabytych za granicą towarów i usług podlegających zwrotowi tego podatku. Za przedmiotowe usługi firma „N.” otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium. Zatem powyższe honorarium stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług przez firmę „N.”.

Odnosząc cytowane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług do opisu sprawy należy stwierdzić, że usługi związane z szybkim zwrotem podatku VAT świadczone przez firmę „N.” na rzecz Wnioskodawcy będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy nie należą do katalogu usług dla których w sposób szczególny ustalane jest miejsce świadczenia usług, przez co w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zasada ogólna wskazana w art. 28b ust. 1 ustawy.

Zatem miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę od firmy „N.” usług związanych z szybkim zwrotem podatku VAT jest miejsce siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, tj. Wnioskodawcy – czyli w Polsce.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabycie usług związanych z szybkim zwrotem podatku VAT przez Wnioskodawcę następuje od przedsiębiorcy z siedzibą w Danii, zarejestrowanego w kraju siedziby do celów podatku od wartości dodanej. Jednocześnie nie wynika, aby posiadał on stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany jest do opodatkowania nabywanych od firmy „N.” usług związanych z szybkim zwrotem podatku VAT na zasadzie importu usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zaznacza, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego tj. w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług w związku z wypłaceniem honorarium firmie „N.” z siedzibą w Danii. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.