2016.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-209/16/PM
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2016 r. (data wpływu do Biura – 8 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym 8 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 20 maja 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-209/16/PM wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 8 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – spółka akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem działającym w branży produkcyjnej. Przedmiotem działalności Spółki jest głównie produkcja ogumienia. Spółka zajmuje się produkcją m.in. opon do maszyn górniczych, opon do pojazdów ciężarowych i wózków podnośnikowych, opon lotniczych, wyrobów gumowych oraz gumowo-metalowych. Spółka w chwili obecnej planuje reorganizację struktury biznesowej poprzez wniesienie do spółki kapitałowej (dalej: Spółka celowa) aportem Wydziału P.S. (dalej: Wydział). Proces reorganizacji zostanie dokonany poprzez wniesienie w formie aportu do Spółki celowej Wydziału wraz z jego składnikami materialnymi i niematerialnymi, w tym zobowiązaniami. W zamian za przedmiot aportu Spółka zostanie wspólnikiem Spółki celowej i nabędzie udziały o wartości równej wartości księgowej wniesionego wkładu niepieniężnego.

Wydział stanowi obecnie odrębną, wydzieloną jednostkę wewnętrzną Spółki, zajmującą się produkcją określonego rodzaju wyrobów. Wydziałowi została powierzona istotna część produkcji, która jest realizowana przez ściśle określonych pracowników. Wydział zajmuje się produkcją elementów gumowych, gumowo-metalowych, opon lotniczych oraz wybranych opon ciężarowych (dalej: wyroby). W celu pełnej oceny działalności Wydziału system rachunkowości został zorganizowany w taki sposób, aby umożliwić pełną identyfikację składników majątku, źródeł finansowania, należności, zobowiązań oraz przychodów i kosztów związanych z Wydziałem. Określony i przypisany zespół składników majątkowych oraz zasobów ludzkich może stanowić odrębne przedsiębiorstwo mogące samodzielnie realizować powierzone zadania gospodarcze.

Wraz z dokonaniem wewnętrznego wydzielenia Wydziału dokonano organizacyjnego uporządkowania oraz wyodrębnienia umów handlowych oraz decyzji wiążących się bezpośrednio z produkcją Wydziału. Informacja o dokonanym wydzieleniu została przekazana również do kontrahentów zewnętrznych. Spółka dokonuje odrębnego ujęcia sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Wydział. Także strona kosztowa, o ile jest to możliwe, jest ewidencjonowana z uwzględnieniem późniejszego wykorzystania zakupionych komponentów do produkcji.

Wydział, który ma być przedmiotem aportu do Spółki celowej stanowi obecnie samodzielny segment działalności operacyjnej Spółki obejmujący w szczególności:

budynki, budowie zlokalizowane na nieruchomościach Spółki, w tym budynek piaskarni, halę konfekcji i wulkanizacji masywów, halę produkcyjną GK, magazyn obręczy i części metalowych,
maszyny i urządzenia, związane z procesem produkcji wyrobów przez wydział, w tym prasy wulkanizacyjne, maszyny konfekcyjne, prasy hydrauliczne,
wartości niematerialne i prawne (w tym know–how oraz technologie wykorzystywane do prowadzenia działalności),
umowy z kontrahentami, związane z działalnością Wydziału,
zobowiązania i należności wynikające z umów handlowych,
pracowników funkcjonalnie związanych z działalnością produkcyjną, którą zajmuje się Wydział.

Wydział jest obecnie segmentem działalności Spółki, któremu można przypisać przymiot wyodrębnienia. W szczególności można uznać, iż Wydział stanowi zespół składników wyodrębnionych organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalne z działalności Spółki.

1. Wyodrębnienie organizacyjne:

Wydział jest wyodrębniony w schemacie organizacyjnym Spółki jako wydział zgodnie z regulaminem organizacyjnym Spółki. Dodatkowo, na mocy uchwały Zarządu Spółki Wydział został wyodrębniony jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wydział jest kierowany przez Kierownika Wydziału. Kierownik Wydziału podlega bezpośrednio Dyrektorowi Produkcji. Kierownik Wydziału odpowiedzialny jest w ramach kierowania Wydziałem za organizację, realizację i nadzorowanie procesu produkcji wyrobów a także koordynację działań związanych z zakupem surowca oraz sprzedażą wyrobów gotowych. W ramach Wydziału są zatrudnieni pracownicy bezpośrednio produkcyjni oraz pracownicy administracyjni. W ramach Wydziału funkcjonują komórki organizacyjne (Działy).

Na mocy odpowiednich przepisów Kodeksu pracy, w wyniku dokonania aportu dojdzie do wstąpienia Spółki celowej w obowiązki pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w Wydziale. Spółka celowa przejmie również prawa i obowiązki Spółki wynikające z zawartych przez Wydział umów z kontrahentami, w tym prawa i obowiązki wynikające ze zobowiązań i należności wobec kontrahentów, a także inne zobowiązania związane z jej działalnością, np. zobowiązania wobec pracowników.

2. Wyodrębnienie finansowe:

W momencie ewentualnego aportu Wydział będzie posiadać własne środki pieniężne, które będą zdeponowane na rachunku bankowym przypisanym do Wydziału, odrębnym od innych rachunków Spółki. Jednocześnie, Wnioskodawca na moment dokonania aportu, będzie w stanie wyodrębnić należności i zobowiązania oraz przychody i koszty związane z funkcjonowaniem Wydziału.

3. Wyodrębnienie funkcjonalne:

Na Spółkę celową przeniesione zostaną także wszelkie prawa i obowiązki wynikające z aktualnych umów, których stroną jest Spółka, a które pozostają w związku z działalnością Wydziału. Wydział dysponuje zatem wszystkimi aktywami, które są niezbędne do wykorzystania w trakcie procesu produkcji wyrobów.

Wydział składający się z powyżej opisanego zespołu składników majątku jest wyodrębniony ze struktur Spółki pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym tak, by mógł on stanowić samodzielne przedsiębiorstwo.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 8 czerwca 2016 r. wynika, że:

Spółka celowa, do której zostanie wniesiony aport nie została jeszcze utworzona. Wnioskodawca będzie podmiotem tworzącym Spółkę celową. Spółka celowa której utworzenie jest planowane mieć swoją siedzibę w P. Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż ponieważ Spółka celowa nie została jeszcze formalnie zarejestrowana, istnieje możliwość, iż powyżej wskazane dane tej spółki ulegną zmianie.
Wydział jest zespołem składników materialnych i niematerialnych będących organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie, będącym w stanie funkcjonować samodzielnie.

W związku z powyższym (po przeformułowaniu ) zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie Wydziału aportem do Spółki celowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

W przeformułowanym własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem (zdaniem Spółki), wniesienie aportem Wydziału do Spółki celowej nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Spółki (Wnioskodawcy) obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wniesienie Wydziału aportem do Spółki celowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż podatkowi temu podlega m.in. umowa spółki. Z kolei z pkt 2 tego przepisu wynika, że opodatkowane są nim także zmiany tej umowy, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przez zmianę umowy uważa się natomiast przy spółce kapitałowej podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty (art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Co do zasady zatem, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega m.in. aport wnoszony w zamian za udziały/akcje spółki, przy czym czynność taka jest traktowana jako zmiana umowy spółki.

Należy jednak zauważyć, iż ustawodawca zdecydował się na wprowadzenia wyjątku od powyższej zasady ogólnej. Zgodnie z art. 2 pkt 6 lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają umowy spółki i ich zmiany związane z wniesieniem do spółki kapitałowej w zamian za jej udziały lub akcje przedsiębiorstwa spółki kapitałowej lub jego zorganizowanej części.

Z powyższego wynika, iż jeżeli przedmiotem aportu w zamian za udziały spółki kapitałowej jest zorganizowana część przedsiębiorstwa innej spółki kapitałowej, wniesienie aportu nie będzie czynnością opodatkowaną na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W świetle aktualnie obowiązujących przepisów, wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej w zamian za jej udziały lub akcje jest bowiem wprost określone jako czynność wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W takim kontekście należy zauważyć, iż brak opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przedmiotowej sytuacji będzie zależeć od tego czy Wydział można zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, Wydział, jako podmiot wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części. Z tego względu, w rozstrzygnięciu co należy rozumieć pod tym pojęciem, trzeba posiłkować się definicją funkcjonującą na gruncie Kodeksu cywilnego.

Zgodnie w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Kodeks cywilny nie definiuje pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przyjmuje się, iż w ramach jednego podmiotu może występować wiele przedsiębiorstw odpowiadających definicji określonej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przez takie przedsiębiorstwo można rozumieć działalność gospodarczą, wyodrębnioną z innych działalności prowadzonych przez dany podmiot pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi zatem:

zespół składników materialnych i niematerialnych,
wyodrębnionych organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie,
wyodrębnionych finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie,
wyodrębnionych funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie; istotne jest przy tym, aby zespół składników mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zdaniem Spółki, Wydział spełnia wszystkie wyżej wymienione kryteria do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić pewien zespół składników majątkowych, obejmujący zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części – podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 53).

Ponadto, ponieważ zobowiązania są jedynym, bezpośrednio wymienionym w definicji legalnej składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka jest zdania, iż stanowią one fundamentalny element tego pojęcia, gdyż ustawodawca celowo wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przedmiot transakcji będzie obejmował składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (między innymi nieruchomości, maszyny), jak i niematerialny (między innymi prawa z umów z kontrahentami), oraz zobowiązania, w związku z czym Spółka stoi na stanowisku, iż spełnione będą powyższe warunki.

2. Wyodrębnienie organizacyjne.

wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze.

Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wydział jest wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Spółki. Do Wydziału są także przypisani pracownicy przyporządkowani do tej jednostki wewnętrznej. Wyodrębnienie Wydziału znajduje także wyraz w schemacie organizacyjnym Spółki. Z tego względu, zdaniem Spółki należy uznać, iż Wydział będzie spełniać wszelkie wymogi związane z wyodrębnieniem organizacyjnym w ramach Spółki dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

3. Wyodrębnienie finansowe.

Zdaniem Spółki, Wydział stanowić będzie także zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębniony finansowo, o czym świadczyć będzie m.in. wyodrębnienie do osobnej ewidencji zdarzeń gospodarczych dotyczących Wydziału. W rezultacie będzie istniała możliwość przyporządkowania kosztów i zobowiązań do działalności prowadzonej przez Wydział. Należy przy tym podkreślić, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności czy konieczne jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (J. Marciniuk „Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008” Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008).

Jak wskazywano, system rachunkowości Spółki został zorganizowany w taki sposób, aby umożliwić pełną identyfikacją składników majątku, źródeł finansowania, należności, zobowiązań oraz przychodów i kosztów związanych z Wydziałem. Dodatkowo, Wydział posiada własne środki pieniężne na finansowanie bieżącej działalności oraz własny rachunek bankowy.

W ocenie Wnioskodawcy należy zatem uznać, iż Wydział jest wyodrębniony finansowo ze Spółki.

4. Wyodrębnienie funkcjonalne.

W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa winien być ponadto wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza, się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Spółka podkreśla, iż Wydział jest wyodrębniony również pod względem funkcjonalnym, gdyż posiada składniki majątkowe, które umożliwiają mu prowadzenie samodzielnej działalności w zakresie produkcji Wyrobów. Obok odrębnych składników majątkowych jednostka posiada również własnych pracowników.

Podsumowując powyższe rozważania, biorąc pod uwagę iż Wydziałowi zostały przyporządkowane:

składniki majątkowe, które są wykorzystywane do realizacji określonych celów gospodarczych, tak aby wydzielona część mogła z powodzeniem prowadzić działalność zarobkową (wydzielenie funkcjonalne),
przychody i koszty oraz należności i zobowiązania, co zapewnia opracowany system ewidencji księgowej oraz przyjęty zakładowy plan kont (wydzielenie finansowe),
Wydział został jednoznacznie umiejscowiony w strukturze organizacyjnej Spółki, co umożliwia dokładne określenie zależności występujących pomiędzy Wydziałem a pozostałymi komórkami organizacyjnymi określonymi w strukturze Spółki (wydzielenie organizacyjne)

-należy uznać, iż majątek Wydziału, opisany powyżej, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, będący odrębnym zakładem mogącym samodzielnie realizować zadania gospodarcze w zakresie produkcji wyrobów.

Z tego względu, zdaniem Spółki, Wydział, jako podmiot wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, stanowi zorganizowaną część-przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym należy uznać, iż w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 2 pkt 6 lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i wniesienie Wydziału aportem do Spółki celowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał fragmenty interpretacji indywidualnych oraz wybrane wyroki sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki kapitałowej za zmianę umowy uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) cyt. ustawy stanowi – przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Stawka pobieranego podatku od czynności cywilnoprawnych określona jest w art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i wynosi 0,5% podstawy opodatkowania.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że zmiana umowy spółki, a za taką uważa się również aport wnoszony w zamian za udziały/akcje spółki, podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na spółce. Zatem w opisanej sytuacji – przy wniesieniu aportu do spółki – obowiązek podatkowy będzie ciążył na tej spółce, do której wnoszony jest aport, czyli na Spółce celowej. To oznacza, że będzie on neutralny podatkowo dla Wnioskodawcy – spółki wnoszącej aport.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kontekście sformułowanego pytania jest prawidłowe.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyłączenia określonego w art. 2 pkt 6 lit. c), wskazać należy, że zgodnie z jego brzmieniem nie podlegają podatkowi umowy spółki i ich zmiany związane z wniesieniem do spółki kapitałowej, w zamian za jej udziały lub akcje:

przedsiębiorstwa spółki kapitałowej lub jego zorganizowanej części,
udziałów lub akcji innej spółki kapitałowej dających w niej większość głosów albo kolejnych udziałów lub akcji, w przypadku gdy spółka, do której są wnoszone te udziały lub akcje, posiada już większość głosów.

Z treści ww. przepisu wynika, że opodatkowaniu nie podlega m.in. zmiana umowy spółki związana z wniesieniem do spółki kapitałowej w zamian za jej udziały lub akcje przedsiębiorstwa spółki kapitałowej lub jego zorganizowanej części.

Z powyższego wynika, że kluczowe znaczenie dla stwierdzenia czy ma zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie analizowanej sprawy, jest stwierdzenie, czy opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych („Wydział”), który ma być wniesiony przez Wnioskodawcę do Spółki celowej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając to na względzie wskazać należy, że w przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych, brak jest definicji przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Dlatego też w tym zakresie należy posłużyć się właściwymi przepisami prawa zawartymi w odrębnych ustawach. Definicję „przedsiębiorstwa” zawiera przepis art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.).

Na mocy tego przepisu przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W oparciu o powyższą definicję można wywieść, iż część aktywów i pasywów przedsiębiorstwa, zdefiniowanego w Kodeksie cywilnym, tworząca niezależną jednostkę gospodarczą zdolną do samodzielnej działalności stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W literaturze przedmiotu jak i w orzecznictwie przyjmuje się. że konkretna jednostka stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa wówczas, gdy:

wchodzi w skład przedsiębiorstwa jako jego wewnętrzna część,
stanowi pewien organizacyjnie wyodrębniony kompleks składników o charakterze materialnym i niematerialnym,
zachodzi powiązanie tych składników w sposób funkcjonalny, tzn. pozwalające na realizację określonych zadań gospodarczych.

Innymi słowy, dla uznania jednostki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, konieczne jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), wydzielonego w istniejącym przedsiębiorstwie w trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika (jako dział, wydział, oddział), przy czym ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, jakim jest ustalenie roli jaką składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie zaś funkcjonalne to kryterium sprowadzające się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość, jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku jako niezależny podmiot gospodarczy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, który zostanie wniesiony do Spółki celowej, stanowi wydzielony i wyodrębniony w sposób funkcjonalny, organizacyjny i finansowy zespół składników materialnych i niematerialnych, który może samodzielnie funkcjonować jako odrębne i niezależne od Spółki przedsiębiorstwo, to stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki kapitałowej. W konsekwencji powyższego w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem zorganizowana część przedsiębiorstwa spółki kapitałowej będzie wniesiona w zamian za udziały w innej spółce kapitałowej. Powyższe oznacza, że planowane wniesienie zespołu składników materialnych i niematerialnych do Spółki celowej, traktowane na gruncie analizowanej ustawy jako zmiana umowy spółki, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych – wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin