Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-570/15-2/MM
z 3 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania wystawienia weksli własnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania wystawienia weksli własnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Wnioskodawca”) zamierza w przyszłości wystawiać weksle własne, to jest takie, z których wynika obowiązek zapłaty przez wystawcę weksla określonej kwoty pieniężnej. Suma wekslowa będzie podlegała oprocentowaniu. Weksle będą wydawane podmiotom bezpośrednio lub pośrednio powiązanym kapitałowo z Wnioskodawcą. W związku z otrzymaniem weksli, ich odbiorcy dokonają przelewu na rachunek bankowy wystawcy weksli (Wnioskodawcy) kwot równym sumie wekslowej. Po pewnym czasie posiadacze weksli przedstawią je wystawcy do wykupu za kwotę równą sumie wekslowej powiększonej o oprocentowanie.

Weksle nie będą pełniły roli zabezpieczenia żadnych innych zobowiązań Wnioskodawcy, zobowiązania wynikające z weksli będą miały charakter pierwotny. Weksle będą pełniły wyłącznie funkcję kreującą pieniądz, stanowiąc przy tym jedną z alternatyw do inwestowania środków pieniężnych przez nabywców weksli. W związku z wystawieniem weksli i zapłatą kwot stanowiących sumy wekslowe, pomiędzy Wnioskodawcą a odbiorcami weksli nie będą zawierane żadne umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydanie weksli własnych przez Wnioskodawcę i otrzymanie przez niego od odbiorców weksli kwot stanowiących sumy wekslowe, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie weksli własnych przez Wnioskodawcę i otrzymanie przez niego od odbiorców weksli kwot stanowiących sumy wekslowe, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podstawą prawną dla emisji weksli jest ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. z 1936 r. Nr 37, poz. 282 ze zm.). Wśród elementów weksla, zgodnie z art. 1 pkt 3 i 4 Prawa wekslowego, jest polecenie bezwarunkowego zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej oraz wskazanie osoby, która ma zapłacić (trasata). Art. 3 Prawa wekslowego dopuszcza, aby trasatem był sam wystawca weksla (weksel własny). Weksel własny jest więc rodzajem papieru wartościowego, w którym wystawca weksla przyrzeka, że zapłaci sumę wekslową odbiorcy weksla.

W doktrynie podkreśla się, że zobowiązanie wekslowe ma charakter abstrakcyjny, tzn. że obowiązek zapłaty sumy wekslowej jest niezależny od samego istnienia, czy ważności jakiegokolwiek innego zobowiązania. Weksle mogą pełnić wiele funkcji gospodarczych, przykładowo, zabezpieczać inne zobowiązania mające charakter podstawowy, realizować zapłatę za nabyty towar, czy stanowić inwestycję dla posiadanych środków pieniężnych.

W przedmiotowej sprawie weksle nie będą zabezpieczały żadnych innych zobowiązań. Wyemitowane przez Wnioskodawcę weksle zostaną wydane innym podmiotom bezpośrednio lub pośrednio powiązanym kapitałowo z Wnioskodawcą, w zamian za co nabywcy weksli dokonają przelewu sumy wekslowej na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Po pewnym czasie weksle zostaną przedstawione Wnioskodawcy do wykupu, wraz z obowiązkiem wypłaty oprocentowania. Weksle własne wystawiane przez Wnioskodawcę będą więc miały charakter kreujący pieniądz, a ich wystawienie można porównać do emisji obligacji lub innych papierów wartościowych o charakterze dłużnym.

Wydanie weksli i otrzymanie w zamian kwoty stanowiącej sumę wekslową nie stanowi zdaniem Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W doktrynie prawa podatkowego podkreśla się, że art. 1 ustawy PCC, regulujący przedmiot opodatkowania tym podatkiem, jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko czynności cywilnoprawne wymienione wprost w tym artykule i tylko w zakresie tam opisanym podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy PCC, opodatkowaniu podlegają:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Opodatkowaniu, zgodnie z ustawą PCC, mogą podlegać ponadto zmiany powyższych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania (art. 1 ust. 1 pkt 2), a także orzeczenia sądów i ugody, jeżeli wywołują takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne podlegające opodatkowaniu (art. 1 ust. 1 pkt 3).

Jak już wskazano, katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że jeżeli dana czynność cywilnoprawna nie została w nim wymieniona, nie podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem. Zdaniem Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, że wystawienie weksla własnego i jego wydanie w zamian za otrzymanie sumy wekslowej nie pokrywa się swym zakresem z żadną z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy PCC. Wnioskodawca podkreśla, że w przedmiotowej sprawie zobowiązania wekslowe będą miały charakter podstawowy, którym nie będą towarzyszyły żadne inne zobowiązania, oprócz tych wynikających z istoty i z treści weksla. Wystawca weksli i ich odbiorcy nie będą zawierali żadnych umów dotyczących tych weksli. W związku z tym należy uznać, że wystawienie weksli własnych przez Wnioskodawcę i ich objęcie przez podmioty powiązane kapitałowo w zamian za zapłatę kwot stanowiących sumy wekslowe nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2015 r. poz. 626), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Podstawę prawną obrotu wekslami regulują przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami tej ustawy weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

We wskazanym wyżej art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Ponadto, szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

W zakresie przedmiotowym analizowanej ustawy nie są wymienione czynności cywilnoprawne związane z wystawieniem weksli jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, że wystawienie weksli własnych przez Wnioskodawcę i otrzymanie przez niego od odbiorców weksli kwot stanowiących sumy wekslowe nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie tego podatku po stronie Wnioskodawcy. Jednocześnie, należy zauważyć, że powyższy fakt nie musi oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony został weksel.

Jeżeli zatem czynności związane z wystawieniem przez Wnioskodawcę weksli własnych na rzecz podmiotów bezpośrednio lub pośrednio powiązanych kapitałowo z Wnioskodawcą będą nosiły znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to wówczas będą rodzić dla Wnioskodawcy skutki podatkowe pod warunkiem, że to na nim zgodnie z art. 4 ustawy ciąży obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.