Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-105/16-2/AK
z 18 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 14 marca 2016 r. (data wpływu 18 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją „Z”, Prezentacji indywidualnych i Spotkań transakcyjnych z wyłączeniem tej części wydatków dotyczących kosztów posiłków dla kontrahentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją „Z”, Prezentacji indywidualnych i Spotkań transakcyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący opis stanu faktycznego.

Spółka (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest liczącym się w Europie polskim producentem (…) (dalej: łącznie „Produkty”).

Z uwagi na fakt, iż oferowane przez Wnioskodawcę Produkty prezentują wysoce innowacyjne oraz zaawansowane technicznie rozwiązania, często wyprzedzające dotychczasowe trendy na rynku, Spółka regularnie organizuje różnego rodzaju spotkania (dalej: „Spotkania”) dla partnerów biznesowych służące prezentacji, promocji oraz reklamie nowych produktów. Spotkania te mogą być realizowane w jednej z trzech form, w zależności od ich celu i statusu ich uczestników:

1. ”Z” – spotkania, w trakcie których Spółka zaprasza wszystkich zainteresowanych uczestników do partycypacji w przewidzianych dla nich konferencjach branżowych, seminariach naukowo-technicznych, szkoleniach czy prezentacjach nowych Produktów oraz stosowanych już rozwiązań technologicznych. Odbiorcami treści prezentowanych przez Spółkę są jej aktualni oraz potencjalni i dotychczasowi klienci. Głównym celem organizacji „Z” jest zwrócenie uwagi kontrahentów na zakres oferty Spółki i przekonanie ich do podjęcia współpracy ze Spółką (lub jej podtrzymania – w przypadku aktualnych klientów). Ponadto, w trakcie tego rodzaju spotkań może dochodzić do aranżowania rozmów z aktualnymi klientami Spółki (dotyczących bieżącej współpracy).
2. Prezentacje indywidualne – spotkania, organizowane indywidualnie dla potencjalnych klientów, polegające na prezentacji oferty Spółki połączone z praktycznym zaznajomieniem uczestnika z procesami technologicznymi, przeprowadzanymi w toku produkcji. Celem organizacji Prezentacji indywidualnych jest zapoznanie potencjalnych klientów ze szczegółami działalności Spółki i czasowe umożliwienie mu obserwowania procesu produkcyjnego Wnioskodawcy „od kuchni” co jest działaniem powszechnie stosowanym w praktyce gospodarczej, pozytywnie wpływającym na odbiór produktów podmiotu organizującego tego rodzaju spotkanie, a tym samym przyczyniającym się do zwiększenia możliwości rozpoczęcia współpracy biznesowej z potencjalnym klientem.
3. Spotkania transakcyjne – spotkania, w trakcie których kontrahenci Spółki dokonują odbiorów zamówień, a ich przedmiot jest częścią prezentacji skierowanej do wszystkich zainteresowanych osób. Dodatkowym elementem Spotkań transakcyjnych są szkolenia techniczne dla klientów Spółki, obejmujące instruktaż w zakresie obsługi pojazdów, oprogramowania i dodatkowego wyposażenia. Spotkania transakcyjne, oprócz głównej funkcji, jaką jest sfinalizowanie transakcji, spełniają również rolę promocyjną i są przeprowadzane w taki sposób, aby z faktu wyprodukowania i dostarczenia przez Spółkę nowego taboru, wykreować wydarzenie medialne, dzięki czemu Spółka zdobywa niezbędne referencje wykorzystywane w przyszłych postępowaniach przetargowych.

Należy wskazać, że w głównej mierze oferta Spółki kierowana jest do organów samorządowych (takich jak miasta, gminy). Często organy te zrzeszone są w różnego rodzaju organizacjach stanowiących platformę wzajemnej współpracy. Dodatkowo niejednokrotnie osobami zainteresowanymi ofertą Spółki są przedstawiciele władz innych państw, z którymi Spółka docelowo chciałaby współpracować oraz członkowie pozarządowych instytucji, finansujących rozmaite przedsięwzięcia.

Dodatkowo, istotnym elementem, niejednokrotnie przesądzającym o wygranym przetargu jest możliwość przedstawienia referencji w zakresie realizowanych dostaw a w kontekście zakresu terytorialnego, możliwość dotarcia do jak najszerszego grona odbiorców, którzy mogliby zapoznać się z ofertą Spółki. W związku z tym Spółka jest zainteresowana, aby oprócz wskazanych powyżej kategorii uczestników w Spotkaniach partycypowali dziennikarze prasy branżowej i ogólnopolskiej, którzy mogą rozpowszechnić informacje o ofercie Spółki.

Dla potrzeb niniejszego wniosku, wszystkie osoby i podmioty biorące udział w opisywanych Spotkaniach zostają określone łącznie jako „Uczestnicy”.

Niejednokrotnie, ze względu na mnogość zaplanowanych prezentacji, dyskusji czy seminariów, występujących w ramach pojedynczego Spotkania (zwłaszcza w ramach „Z” i Prezentacji indywidualnej), ustalony harmonogram przewiduje organizację danego Spotkania w dwudniowym lub dłuższym bloku.

W związku z organizacją powyższych Spotkań, Spółka ponosi rozmaite koszty takie jak:

• koszty związane z koniecznością zagwarantowania odpowiedniej infrastruktury,
• koszty materiałów,
• koszty tłumaczeń,
• koszty ewentualnych prezentacji i szkoleń (dot. np. sposobu obsługi pojazdów),
• koszty zaangażowania własnych pracowników,
• koszty posiłków podczas szkoleń i prezentacji,
• koszty transportu Uczestników, obejmujące koszty dojazdów na miejsce rozpoczęcia danego Spotkania, a także koszty wynikające z konieczności przemieszczania się Uczestników w trakcie jego trwania,
• koszty parkingu (na czas trwania Spotkania).
  
  

Dodatkowo, w przypadku, gdy z uwagi na czasochłonność oraz złożoność omawianych kwestii Spotkanie realizowane jest w dwudniowym lub dłuższym bloku, Spółka chcąc zapewnić wszystkim Uczestnikom możliwość pełnego uczestnictwa w przygotowanych przez nią wydarzeniach pokrywa również koszty noclegu Uczestników. Tego rodzaju działania są powszechnie stosowane zwłaszcza w sytuacji, gdy uczestnicy Spotkań pochodzą z różnych miejscowości a nawet krajów (jak to ma miejsce w przypadku Spółki). Końcowo Spółka wskazuje, że Spotkania z Uczestnikami nie mają charakteru szczególnie uroczystego, wytwornego czy okazałego, a ich celem nie jest imponowanie wystawnością, lecz przedstawienie oferty produktowej Spółki, omówienie wprowadzanych w niej zmian i przeprowadzenie rozmów biznesowych z obecnymi lub przyszłymi klientami Spółki. Treść przedstawianych prezentacji ma charakter merytoryczny i techniczny, dotyczący właściwości Produktów Spółki. Podczas spotkań indywidualnych omawiane są biznesowe warunki przyszłej współpracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki, związane z organizacją „Z”, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
2. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki, związane z organizacją Prezentacji indywidualnych, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
3. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki, związane z organizacją Spotkań transakcyjnych, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją „Z”, Prezentacji indywidualnych i Spotkań transakcyjnych z wyłączeniem tej części wydatków dotyczących kosztów posiłków dla kontrahentów. Jednocześnie w zakresie ww. wyłączenia zostało wydane postanowienie z 18 maja 2016 r. nr ILPB3/4510-1-105/16-3/EK o bezprzedmiotowości wniosku Spółki w tej części.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Ponoszone przez Spółkę wydatki, związane z organizacją „Z”, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2)

Ponoszone przez Spółkę wydatki, związane z organizacją Prezentacji Indywidualnych, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 3)

Ponoszone przez Spółkę wydatki, związane z organizacją Spotkań transakcyjnych, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poniższe uzasadnienie dotyczy wszystkich trzech pytań.

1. Warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (stanowi tzw. klauzulę generalną). Z tego względu należy go interpretować w taki sposób, że każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),
• nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika – wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu jest, co do zasady, związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu. W kontekście opisanego stanu faktycznego, w ocenie Spółki również nie istnieją wątpliwości w zakresie istnienia celowościowego związku kosztów wskazanych w pytaniach z realną szansą powstania przychodów Spółki.

Trzecia przesłanka, referująca do katalogu wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W kontekście przedstawionego stanu faktycznego, wskazywanych w pytaniu kosztów (ani żadnych innych związanych z organizacją Spotkań) nie można uznać za koszty reprezentacji i w obliczu nieistnienia innego wyłączenia możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, spełniają one ostatnią przesłankę z cytowanego art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku gdy odbywają się spotkania o charakterze reprezentacji Spółka wyłącza takie wydatki z kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, zdaniem Spółki wskazać należy, iż wskazywane w pytaniach wydatki, dotyczące Uczestników, ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją Spotkań spełniają wszystkie przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 umożliwiające uznanie ich za koszty uzyskania przychodów. Wydatki te każdorazowo zostają ponoszone ze środków finansowych Spółki i nie podlegają późniejszemu zwrotowi.

2. Koszty Spotkań jako KUP, a koszty reprezentacji.

W ocenie Spółki nie istnieją wątpliwości, iż organizacja Spotkań z Uczestnikami, których głównym celem jest przedstawienie właściwości technicznych oferowanych przez Spółkę Produktów oraz ich promocja i reklama, zachęcenie do współpracy potencjalnych klientów oraz rozszerzenie współpracy biznesowej z aktualnymi kontrahentami Spółki, ma na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie ich źródła. Świadczyć o tym może również fakt, iż kontakty biznesowe nawiązane w trakcie tego typu wydarzeń często owocują nowymi kontraktami na dostawę oferowanych przez Spółkę Produktów. Tym samym, w ocenie Spółki, wskazywane przez nią w pytaniu koszty organizacji Spotkań i zapewnienia zaproszonym Uczestnikom transportu do miejsca Spotkania (i w jego trakcie), a także parkingu i noclegu Uczestników (w czasie trwania Spotkania) są ściśle powiązane z organizowanymi Spotkaniami i wykazują bezpośredni związek z możliwością uzyskania przez Spółkę przychodów.

Spółka pragnie wskazać, iż bez ich ponoszenia nie byłoby możliwości organizacji samych Spotkań lub ich harmonogram musiałby zostać w znacznej mierze okrojony. Bez obecności Uczestników, będących kluczowymi lub potencjalnymi kontrahentami Spółki organizacja Spotkań straciłaby swoją rację bytu, gdyż nie niosłaby ze sobą żadnej wartości dodanej, polegającej na wprowadzeniu informacji o asortymencie Produktów do świadomości Uczestników, która ma decydujący wpływ na podtrzymywanie możliwości generowania przychodów przez Spółkę na rynku. Również podjęcie decyzji o nieponoszeniu wydatków na zapewnienie noclegu Uczestników (w przypadku Spotkań dwudniowych i dłuższych) przyniosłoby skutek w postaci zmniejszenia możliwości osiągania przychodów przez Spółkę, bowiem sprowadzałoby się do ograniczenia liczby Uczestników Spotkań.

Ponadto, odnosząc się do treści wskazywanego już we wniosku art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącego katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów Spółka pragnie wskazać, iż wydatki wskazywane przez nią w pytaniach nie zostały w nich zawarte. Jedynie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych.

W opinii Spółki ewentualne zastosowanie powyższego wyłączenia w stosunku do wszystkich wydatków związanych z utrzymywaniem kontaktów biznesowych z Uczestnikami spotkań (w tym kosztów wskazanych przez spółkę w pytaniach) prowadziłoby do rozszerzenia katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, który to z założenia ma charakter zamknięty i stanowi wyjątek od ogólnej zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodu. Dlatego też zdaniem Spółki art. 16 ust 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien podlegać dokładnej i ścisłej, a w konsekwencji nierozszerzającej interpretacji.

W opinii Spółki, jedynie spełnienie przesłanek kwalifikujących dany wydatek do wydatków na reprezentację pozwala wyłączyć jego wartość z kosztów uzyskania przychodów.

W celu ustalenia aktualnej interpretacji wskazanego powyżej przepisu, zwłaszcza użytego w nim terminu „reprezentacja”, należałoby przede wszystkim odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r. (sygn. II FSK 702/11), którego teza jasno wskazuje, iż: „Tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych stanowiących koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Jak Spółka wskazała w stanie faktycznym podstawowym celem Spotkań jest prezentacja właściwości technicznych Produktów, a wydatki dotyczące usług gastronomicznych, zapewnienia noclegu czy parkingu mają na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych a nie poprawę wizerunku Spółki.

Co więcej, aby uniknąć wszelkich wątpliwości, które mogłyby mieć miejsce na etapie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, Minister Finansów 25 listopada 2013 r. wydał interpretację ogólną (sygn. DD6/033/127/SOH/2013/PD-120521), w której stwierdzono, że: „Reasumując, należy stwierdzić, że analiza tez wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej”.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż głównym czynnikiem warunkującym uznanie ponoszonych przez podatników kosztów jako koszty uzyskania przychodów powinien być ich cel oraz okoliczności w jakich zostały poniesione. Zatem w sytuacji, gdy wyłącznym bądź dominującym celem poniesienia kosztu jest chęć wykreowania oraz utrwalenie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa, uwypuklenie jego zasobności, profesjonalizmu czy stworzenie dobrego obrazu firmy, poniesione przez podatnika koszty będą miały charakter reprezentacyjny. Dlatego też kwalifikacja każdego wydatku powinna zostać przeprowadzona odrębnie ze szczególnym uwzględnieniem celu, warunków i okoliczności jego poniesienia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wskazać należy, iż wymienione przez Spółkę w pytaniach wydatki, ponoszone w związku z organizacją przedmiotowych Spotkań obejmujące koszty związane z koniecznością zagwarantowania odpowiedniej infrastruktury, koszty materiałów, koszty tłumaczeń, koszty ewentualnych prezentacji i szkoleń (dot. np. sposobu obsługi pojazdów), koszty zaangażowania własnych pracowników, koszty zapewnienia transportu, miejsca parkingowego oraz noclegu dla Uczestników (w przypadku Spotkań dwudniowych lub dłuższych) nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, Uczestnicy biorą udział w organizowanych przez Spółkę różnego rodzaju Spotkaniach, przy czym udział w wydarzeniach stanowi dla nich zasadniczy cel przyjazdu, a oferowane przez Spółkę świadczenia w postaci pokrycia kosztów transportu, parkingu oraz ewentualnego noclegu stanowią standardowe działania podejmowane w celu zapewnienia Uczestnikom danego Spotkania warunków do pełnej partycypacji.

W opinii Spółki nie można również twierdzić, iż celem poniesienia przedmiotowych wydatków jest w jakimkolwiek stopniu wykreowanie pozytywnego wizerunku Spółki i jej działalności. Z uwagi bowiem na specyfikę oferowanych przez Spółkę Produktów, cechujących się zastosowaniem innowacyjnych oraz zaawansowanych technicznie rozwiązań, a także koniecznością poniesienia przez klientów znacznych wydatków na ich zakup, Spółka uznała, iż najlepszą reklamą oraz promocją Produktów będzie organizacja Spotkań z jej aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami, w ramach których dokonana zostanie dokładna prezentacja techniczna oferowanych Produktów, omówienie zastosowanej technologii, przedstawienie korzyści płynących z ewentualnego ich zakupu. Ponadto jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, charakter organizowanych przez Spółkę wydarzeń sprzyja również prowadzeniu indywidualnych rozmów biznesowych ze szczególnie zainteresowanymi ofertą Spółki kontrahentami, co w konsekwencji skutkować może pogłębieniem współpracy biznesowej oraz zawarciem nowych kontraktów na dostawę oferowanych przez Spółkę Produktów. Dodatkowo Spółka zwraca uwagę, iż stosowana przez nią strategia, wykorzystywana w przypadku niektórych Spotkań, a polegająca na możliwie jak największym nagłośnieniu Spotkania, w trakcie którego dochodzi do sfinalizowania kolejnego zamówienia (w przypadku Spotkań transakcyjnych) przyczynia się do budowania bazy referencji, które są wykorzystywane w przyszłych przetargach. Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca niejednokrotnie uczestniczy w postępowaniach przetargowych, wymagających na etapie ofertowania przedstawienia doświadczenia w skutecznej realizacji innych projektów, informacje o tego rodzaju przeprowadzonych Spotkaniach transakcyjnych mogą być swoistym gwarantem wiarygodności Spółki, który istotnie może przyczynić się do podjęcia przez zamawiającego decyzji o przyjęciu oferty i rozpoczęciu Współpracy ze Spółką. Zatem wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach organizacji powyższych wydarzeń nie mają charakteru reprezentacyjnego. Wydatki te w bezpośredni sposób przyczyniają się do zwiększenia przychodu Spółki i służą zwiększeniu efektywności prowadzonej przez nią działalności.

Spółka ponadto zwraca uwagę, że na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację Spotkań, nie ma wpływu fakt, iż nie wszyscy ich Uczestnicy są aktualnymi kontrahentami Spółki. Jak bowiem Wnioskodawca wskazywał w opisie stanu faktycznego, w Spotkaniach uczestniczą również przedstawiciele organizacji zrzeszających klientów lub potencjalnych klientów Spółki oraz dziennikarze prasy branżowej i ogólnopolskiej. W ocenie Spółki fakt ich partycypacji (np. w Spotkaniach technicznych) nie pozostaje bez wpływu na pozycję rynkową Wnioskodawcy i przyczynia się do zwiększenia efektywności prowadzonej przez niego działalności, której charakter wymaga podejmowania działań pozwalających na dotarcie do jak największej liczby potencjalnych klientów. Tym samym, zaproszenie do uczestnictwa w Spotkaniach osób, pozostających w bezpośrednim kontakcie z potencjalnymi klientami Spółki i niejednokrotnie zaangażowanych w podejmowanie decyzji o rozpoczęciu współpracy ze Spółką jest zabiegiem, który z całą pewnością można scharakteryzować jako bezpośrednie dążenie do pozyskania i zabezpieczenia źródeł przychodów.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje swoje potwierdzenie również w aktualnej linii interpretacyjnej prezentowanej przez Ministra Finansów, w tym m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z 12 grudnia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1354/14/SD), zgodnie z którą „ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją szkoleń produktowych wydatki na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Wydatki te – jak twierdzi Spółka – ponoszone są bowiem w celu przekazywania wiedzy dotyczącej dystrybułowanych produktów, w tym m.in. przekazywanie zaawansowanej, specjalistycznej wiedzy związanej z oferowanymi przez Spółkę produktami, informowanie o nowościach asortymentowych Spółki. Zatem, celem tych szkoleń nie jest stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami”.

Analogiczne stanowisko zostało również przedstawione w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 stycznia 2015 r. (sygn. ITPB3/423-552/14/KK), w której wskazano, iż: „Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro jak wskazała Spółka w opisie stanu faktycznego w trakcie tych spotkań omawiane są kwestie dotyczące współpracy Spółki z danym kontrahentem (np.: aktualna oferta handlowa, indywidualne warunki współpracy, szczegółowe postanowienia umów zawieranych z kontrahentami, itp.), (...) wielkość i wartość konsumpcji w restauracjach nie wykracza poza zwyczajowo przyjęte normy a konieczność zapewnienia noclegu tym osobom albo ich przedstawicielom zachodzi, np. jeśli prowadzone z nimi spotkanie biznesowe jest bardzo czasochłonne i skomplikowane lub posiadają oni siedzibę swojej firmy w innym miejscu niż Spółka (np. za granicą), to z zastrzeżeniem, że wyłącznym bądź dominującym celem tych wydatków nie jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań, wydatki te spełniając przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”.

Tożsame stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 29 maja 2014 r. (sygn. ILPB3/423-112/14-4/JG), w której wskazano, iż: „wydatki jakie Spółka ponosi na zapewnienie sali wraz z niezbędnymi urządzeniami (np. system nagłośnienia, mikrofon, ekran, projektor, podest, mównica, dostęp do internetu), wyżywienie i napoje (np. lunch, przekąski, napoje, przerwa kawowa, lampka alkoholu, kolacja), koszty noclegu, koszty wynagrodzenia wykładowców, podróży pracowników, przygotowania materiałów informacyjnych i reklamowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wypełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie stanowią natomiast wydatków na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy”.

Analogicznie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z 9 października 2015 r. (sygn. IPPB6/4510-250/15-2/AK): „B. zwraca uwagę, że wykonywane przez B. w ramach Usług świadczonych na rzecz Usługobiorcy czynności o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym i doradczym – w zakresie, w jakim odnoszą się do Produktów będących produktami leczniczymi – odpowiadają w znacznym zakresie definicji reklamy produktu leczniczego, o której mowa w art. 52 ust. 1 i 2 Prawo farmaceutycznego. Dotyczy to w szczególności:

• organizacji i przeprowadzania spotkań promocyjnych;
• przekazywania upominków (gadżetów) oraz drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych Osobom Upoważnionym;
• sponsorowania konferencji, kongresów, sympozjów, zjazdów itp. przeznaczonych dla Osób Upoważnionych.
  
  

W tym zakresie, czynności te są wykonywane przez B. z zachowaniem wszystkich szczegółowych wymogów wynikających z odpowiednich przepisów Prawa farmaceutycznego.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, uzasadnione jest również traktowanie Wydatków ponoszonych przez B. w związku z tymi czynnościami, tzn.:

• Wydatków Gastronomicznych na Spotkania Promocyjne;
• Wydatków na Upominki i Materiały Reklamowe;
• Wydatków na Sponsorowanie Konferencji;

– w zakresie, w jakim odnoszą się one do Produktów będących produktami leczniczymi – jako wydatków na reklamę (a nie reprezentację) dla celów PDOP. W konsekwencji, Wydatki te powinny podlegać zaliczeniu do KUP Spółki w pełnej wysokości.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, czynności wymienione powyżej, tzn.:

• organizacja i przeprowadzanie spotkań promocyjnych;
• przekazywanie upominków (gadżetów) oraz drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych Osobom Upoważnionym;
• sponsorowanie konferencji, kongresów, sympozjów, zjazdów itp. przeznaczonych dla Osób Upoważnionych;

– w zakresie, w jakim odnoszą się do Produktów niebędących produktami leczniczymi (a będących np. wyrobami medycznymi lub suplementami diety) powinny być traktowane analogicznie, tzn. jako reklama (a nie reprezentacja) na gruncie PDOP. W konsekwencji, również, odnoszące się do Produktów niebędących produktami leczniczymi:

• Wydatki Gastronomiczne na Spotkania Promocyjne;
• Wydatki na Upominki i Materiały Reklamowe;
• Wydatki na Sponsorowanie Konferencji;

– powinny być zdaniem Spółki traktowane dla celów PDOP jako wydatki na reklamę (a nie jako wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP).

Przyjęcie innego podejścia oznaczałoby bowiem uznanie, że konsekwencje podatkowe w PDOP związane z prowadzeniem działań o identycznym charakterze (celu, sposobie wykonywania itp.) mogą być zasadniczo różne w zależności od szczególnego statusu administracyjnoprawnego posiadanego przez poszczególne produkty, do których odpowiednio odnoszą się te działania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na darowizny pieniężne i rzeczowe, wydatków gastronomicznych na spotkaniach promocyjnych oraz edukacyjnych, wydatków na upominki i materiały reklamowe, a także wydatków na sponsorowanie konferencji, które to wydatki są ponoszone w związku ze świadczeniem usług, jest prawidłowe.”

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż zaprezentowane w opisie stanu faktycznego i zadanym pytaniu wydatki dotyczące Uczestników, poniesione w związku z organizacją Spotkań przez Spółkę, spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do wskazanych we wniosku kosztów, a nie – jak wskazuje Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – „(…) innych związanych z organizacją Spotkań”.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.