2016.03.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-1066/15/EK
z 9 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2015 r. (data wpływu 10 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży używanych samochodów osobowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży używanych samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatniczka rozpoczyna działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług z zakresu prania, czyszczenia dywanów, tapicerek itp. oraz handlu używanymi samochodami osobowymi. W ramach działalności polegającej na handlu samochodami zamierza zakupywać w Polsce używane samochody osobowe celem ich dalszej odsprzedaży. W ramach działalności nie planuje sprowadzania samochodów z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej, ani też z krajów trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach tak wykonywanej działalności może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przy założeniu, że w roku obrotowym wartość sprzedaży nie przekroczy łącznie kwoty 150 000 zł?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy przysługuje mu zwolnienie z art. 113 ustawy o VAT. Art. 113 ust. 13 pkt 1b przewiduje brak możliwości zastosowania zwolnienia o którym mowa
w art. 113 ust. 1 i 9 w przypadku dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Jak wynika z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym - dalej u.p.a., ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych. Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do u.p.a. Natomiast zgodnie z art. 100 ust. 4 u.p.a. samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 100 u.p.a opodatkowaniu akcyzą podlega:

import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa wyżej.

Na podstawie powyższych regulacji można zatem stwierdzić, że samochody osobowe nierejestrowane jeszcze na terytorium kraju są wyrobami akcyzowymi. Nie zostały one wymienione w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b u.p.t.u. jako towary, których dostawa nie wyłącza podatnika spod zwolnienia podmiotowego. Zdaniem Wnioskodawcy wyłącznie do zwolnienia podmiotowego należy rozpatrywać w odniesieniu do konkretnych indywidualnych sytuacji. Samochody osobowe są bowiem warunkowo opodatkowane akcyzą - nie podlegają jej w każdym przypadku. Jeśli w ramach działalności Wnioskodawca będzie handlować tylko samochodami krajowymi, to wówczas samochody – w momencie dokonywania ich dostawy - nie będą towarami opodatkowanymi akcyzą. Wówczas Wnioskodawca nie będzie zatem wyłączony ze zwolnienia podmiotowego od VAT. Na potwierdzenie należy wskazać, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 maja 2014 r., I FSK 666/13 wyraził pogląd, że: „Dla utraty prawa do zwolnienia (art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT) nie jest wystarczający sam fakt dokonywania dostaw towarów akcyzowych, lecz okoliczność, że to na jednostkowo określonym podatniku ciąży obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym". W uzasadnieniu podkreślono m.in., że "odnosząc się do brzmienia przepisu, należy zasygnalizować, że ustawodawca posługuje się sformułowaniem "opodatkowany". Posłużono się tu zatem formą dokonaną a nie probabilistycznym założeniem, że do takiego opodatkowania doszło, ponieważ mamy do czynienia z "wyrobem akcyzowym" czy "towarem akcyzowym", ale wówczas konieczne byłoby odesłanie do wyliczenia, co kryje się pod terminem "wyrób czy towar akcyzowy", którego to odesłania w interpretowanej normie brak. Świadczy to o tym, że zakresy tych pojęć należy wyraźnie rozdzielić. W przeciwnym przypadku musielibyśmy niejako a priori założyć, że doszło do zapłaty podatku akcyzowego. Tymczasem takie hipotetyczne założenie jest nieuzasadnione, ponieważ nie możemy wykluczyć sytuacji, że towar z jakichś powodów był zwolniony od podatku akcyzowego albo po prostu go nie zapłacono. Ponadto względy natury funkcjonalnej (celowość zwolnienia) przemawiają - w ocenie NSA - za stwierdzeniem, że w rozstrzyganym zagadnieniu prawnym istotny jest związek podmiotowo - przedmiotowy, a więc to, iż to na podatniku ciąży obowiązek podatkowy w akcyzie, co stanowi właśnie element istotny owego opodatkowania". Tak więc zdaniem NSA sprzedaż jakiegokolwiek samochodu osobowego nie powoduje utraty prawa do zwolnienia z podatku. Jeśli sprzedaż ta nie podlegała opodatkowaniu akcyzą (samochód był zarejestrowany w kraju) - to podatnik zachowuje prawo do zwolnienia z art. 113 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 4 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, iż w związku z tym, że Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie trwania roku podatkowego, dla ustalenia kwoty limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT przewidzianego przepisem art. 113 ustawy, Wnioskodawca winien kierować się przepisem art. 113 ust. 9 a nie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie jednak rozważenia wymaga problem czy w okolicznościach przedstawionych we wniosku Wnioskodawca w ogóle będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy. Następnie należy przeanalizować czy w przypadku nie przekroczenia przez Wnioskodawcę limitu sprzedaży będzie miał on prawo do skorzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu.

Mając na uwadze powołany wyżej art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, stwierdzić należy, iż podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości sprzedaży. Zakaz ten nie dotyczy jednak podatników dokonujących dostaw samochodów osobowych, innych niż nowe środki transportu, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji. Oznacza to, że dostawa takich samochodów osobowych nie powoduje utraty zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Zatem podatnicy dokonujący dostaw towarów akcyzowych nie zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 lub obliczonej na podstawie ust. 9 tego artykułu ustawy o VAT, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczyna działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług z zakresu prania, czyszczenia dywanów, tapicerek itp. oraz handlu używanymi samochodami osobowymi. W ramach działalności polegającej na handlu samochodami zamierza zakupywać w Polsce używane samochody osobowe celem ich dalszej odsprzedaży. W ramach działalności nie planuje sprowadzania samochodów z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej, ani też z krajów trzecich.

W tym miejscu należy wskazać przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej również „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Zgodnie z powołanym artykułem samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem Wnioskodawca sprzedaje samochody, które mając na uwadze literalne brzmienie art. 1 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym, podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W takim przypadku Wnioskodawca dokonujący sprzedaży samochodów osobowych nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego pomimo, że na kolejnym etapie obrotu nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Wskazać bowiem należy, iż ustawodawca nie uzależnia stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług od tego czy na podatniku ciąży obowiązek podatkowy w akcyzie. Do utraty zwolnienia podmiotowego wystarczy, że sprzedawane towary są na liście wyrobów akcyzowych.

Zatem mając na uwadze przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (samochodów osobowych stanowiących towar handlowy w prowadzonej działalności gospodarczej) nie jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie Naczelnego Sadu Administracyjnego, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osądzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin