INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011r. (data wpływu do Organu – 28 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2011r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (osoba fizyczna), będący polskim rezydentem podatkowym, zamierza zaciągnąć pożyczkę od spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, która nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby, miejsca zarządzania ani prowadzenia działalności.

Umowa pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą a pożyczkodawcą zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne, będące przedmiotem umowy, będą znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Pieniądze zostaną przesłane na rachunek bankowy prowadzony przez polski bank osoby fizycznej dopiero po zawarciu umowy pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka, która zostanie udzielona Wnioskodawcy przez pożyczkodawcę nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie podpisania umowy pożyczane pieniądze będą znajdowały się na rachunku pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych...

Wnioskodawca uważa, że w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie jej podpisania pożyczane pieniądze będą znajdowały się na rachunku prowadzonym przez bank pożyczkodawcy z siedzibą poza terytorium Polski, umowa taka nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że czynności cywilnoprawne zawarte w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w tym pożyczka pieniędzy) podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w ust. 4 pkt 1 i 2 wyżej wymienionego artykułu, a mianowicie ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku finansowania jakie otrzymuje on od pożyczkodawcy powyższe przesłanki warunkujące opodatkowanie czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie są spełnione. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika bowiem iż:

1. środki pieniężne w momencie zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na rachunku pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych,
2. zawarcie umowy pożyczki nastąpi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Stanach Zjednoczonych.
   
   

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pożyczka jaką otrzyma od pożyczkodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Wnioskodawca wskazał, iż stanowisko to jest zbieżne z utrwaloną i jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe i powołał przykładowo interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 października 2011r. znak: IPPB2/436-318/11 -3/AK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 października 2011r. znak: IBPB II/1/436-345/11/MCZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli natomiast pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę podpisano poza granicami kraju i pieniądze znajdują się za granicą, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, zamierza zaciągnąć pożyczkę od spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, która nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby, miejsca zarządzania ani prowadzenia działalności. Umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne, będące przedmiotem umowy, w momencie jej podpisania będą znajdować się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na rachunku pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych.

W związku z powyższym, jeżeli opisana we wniosku umowa pożyczki istotnie zostanie zawarta poza granicami Polski i pieniądze będące przedmiotem umowy, w chwili jej zawarcia istotnie będą znajdować się za granicą, umowa ta – zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.