Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.138.2016.2.Akr
z 13 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 3 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2016 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Przy piśmie z dnia 12 lutego 2016 r., Nr IBPB-2-2/4511-132/16/MMa, stosownie do art. 170 § 1 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 17 lutego 2016 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.138.2016.1.AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 15 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 kwietnia 2016 r.). W dniu 2 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 26 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny …. z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt …., zostało dokonane stwierdzenie nabycia spadku po PC, zmarłym w dniu 27 maja 2007 r., zgodnie z którym spadkobiercami ustawowymi zostali uznani AG (Wnioskodawczyni), JC i WC, z udziałami po 1/3 części. Spadkodawca PC był bratem Wnioskodawczyni.

W skład spadku po PC weszło prawo własności nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w …. prowadził księgę wieczystą KW …...

Następnie, spadkobiercy przeprowadzili postępowanie o dział spadku po PC. Dział spadku został dokonany postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny …. z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt ….. Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 28 lipca 2012 r. W wyniku działu spadku nastąpił fizyczny podział nieruchomości wchodzącej w skład spadku w ten sposób, że każdy ze spadkobierców otrzymał wydzieloną nieruchomość o wartości odpowiadającej jego udziałowi w spadku. Żaden ze spadkobierców, w tym także Wnioskodawczyni, nie uzyskali w wyniku działu spadku mienia o wartości przekraczającej przysługujący im udział w spadku. Wnioskodawczyni nabyła część nieruchomości spadkowej na wyłączną własność.

W dniu 2 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość, która przypadła Jej w wyniku działu spadku, dokonanego wyżej opisanym postanowieniem z dnia 25 czerwca 2012 r., za cenę 45 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż nieruchomości, której dokonała umową z dnia 2 kwietnia 2015 r., nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej przedstawionym stanie faktycznym za datę nabycia nieruchomości należy uważać datę śmierci spadkodawcy PC, tj. dzień 27 maja 2007 r., wobec czego sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości w dniu 2 kwietnia 2015 r., która przypadła Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku dokonanego w dniu 25 czerwca 2012 r., nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu w związku z upływem 5 lat od daty jej nabycia?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości dokonana w dniu 2 kwietnia 2015 r. nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowiła źródła przychodu z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w wyniku dziedziczenia po zmarłym bracie PC. W wyniku działu spadku po PC dokonanego postanowieniem z dnia 25 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego w stosunku do Jej udziału w całej masie spadkowej. Wskutek działu spadku nie nastąpiły takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, aby spadkobiercy nabyli składniki majątkowe ponad przysługujące im udziały w masie spadkowej. Każdy ze spadkobierców, w tym również Wnioskodawczyni, uzyskał składniki majątkowe odpowiadające wartości ich udziałów w spadku. Na rzecz Wnioskodawczyni została więc przyznana nieruchomość odpowiadająca wartości Jej udziału w całym majątku spadkowym. W efekcie takiego działu spadku, żaden spadkobierca nie został wzbogacony kosztem innego spadkobiercy. Z momentem dokonania działu spadku nastąpiło jedynie skonkretyzowanie składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia nabyte zostały przez spadkobierców, co nie niweczy faktu, że do nabycia całości spadku doszło z chwilą śmierci spadkodawcy (zgodnie z art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego i art. 925 Kodeksu cywilnego). Istotą podatku dochodowego jest obłożenie nim przyrostu mienia z określonego ustawą źródła przychodu. Tymczasem w wyniku działu spadku z dnia 25 czerwca 2012 r. nie doszło do przyrostu mienia Wnioskodawczyni (ani też pozostałych spadkobierców po |PC) w stosunku do wartości nabytego uprzednio, tj. w chwili śmierci spadkodawcy w dniu 27 maja 2007 r., udziału spadkowego, wobec czego czynność ta (dział spadku) nie może być utożsamiona z nabyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w spadku po bracie, zmarłym w dniu 27 maja 2007 r., Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości w wysokości 1/3 części. Spadkobiercy przeprowadzili postępowanie o dział spadku, który został dokonany postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 25 czerwca 2012 r. (prawomocnym od dnia 28 lipca 2012 r.). W wyniku ww. działu spadku nastąpił fizyczny podział nieruchomości wchodzącej w skład spadku w ten sposób, że każdy ze spadkobierców otrzymał wydzieloną nieruchomość o wartości odpowiadającej jego udziałowi w spadku. Żaden ze spadkobierców, w tym także Wnioskodawczyni, nie uzyskali w wyniku działu spadku mienia o wartości przekraczającej przysługujący im udział w spadku. Wnioskodawczyni nabyła część nieruchomości spadkowej na wyłączną własność. W dniu 2 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość, która przypadła Jej w wyniku działu spadku. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dział spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jedni spadkobiercy tracą prawo własności do składników majątku stanowiących masę spadkową, inni natomiast to prawo własności nabywają. Jeżeli zatem, wartość nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym Sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2836/12, „(…) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. A contrario, jeśli w opisanej sprawie doszłoby do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka byłaby utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przyjmując za Wnioskodawczynią, że w wyniku działu spadku dokonanego w 2012 r., otrzymała wydzieloną nieruchomość o wartości odpowiadającej Jej udziałowi w spadku, który nabyła w 2007 r., stwierdzić należy, że nabycie przez Nią wydzielonej nieruchomości, którą odpłatnie zbyła w dniu 2 kwietnia 2015 r., nastąpiło w 2007 r. w dacie śmierci spadkodawcy. W tej sytuacji pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2012 r.

Wobec powyższego odpłatne zbycie w dniu 2 kwietnia 2015 r. nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w 2007 r. w spadku i w wyniku działu spadku nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto należy wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych spadkobierców.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.