Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4511-56/16/DK
z 28 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z planowaną restrukturyzacją Grupy Kapitałowej X w dniu XXXXX r. w oparciu o art. 9 Kodeksu pracy i o art. 261 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych została zawarła ze związkami zawodowymi Umowa Społeczna gwarantująca pracownikom Grupy Kapitałowej gwarancje zatrudnienia. Gwarancje zatrudnienia określone w Umowie Społecznej zdefiniowane zostały jako zakaz rozwiązywania umów o pracę z pracownikami i zakaz wypowiadania warunków pracy lub płacy poza wyjątkami określonymi w Umowie Społecznej.

Szczegóły gwarancji zostały doprecyzowane w dziale III Umowy Społecznej od art. 12 do art. 17. Wskazane wyżej przepisy zagwarantowały pracownikom objętym postanowieniami Umowy Społecznej ochronę stosunku pracy zapewniającą w szczególności zobowiązanie pracodawcy do zachowania zatrudnienia przez okres 120 miesięcy. Naruszenie gwarancji zatrudnienia skutkować miało powstaniem po stronie pracodawcy zobowiązania polegającego na wypłacie odszkodowania w wysokości stanowiącej iloczyn miesięcy kalendarzowych pozostałych do końca Okresu Gwarancyjnego, liczonych od dnia rozwiązania umowy o pracę oraz wynagrodzenia miesięcznego Pracownika ustalonego na dzień rozwiązania stosunku pracy według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Z tym zastrzeżeniem, że odszkodowanie nie może być niższe od siedmiokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia u Pracodawcy, liczonego jak powyżej. Zapisy Umowy Społecznej zawierały również regulacje na okoliczność dalszych procesów restrukturyzacji, jak również regulację zgodnie z którą rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron (które co do zasady wyłączało możliwość otrzymania odszkodowania), z wypłatą odszkodowania jest możliwe wyłącznie na zasadach określonych w Programie Dobrowolnych Odejść uzgodnionym pomiędzy Pracodawcami Grupy Kapitałowej X ze związkami zawodowymi. Zgodnie z treścią art. 22 Umowy Społecznej generalną zasadą Programu Dobrowolnych Odejść ma być wypłata odszkodowania ze środków dodatkowo stworzonego na ten cel funduszu.

Wnioskodawca został objęty postanowieniami ww. Umowy Społecznej.

W wyniku porozumienia pomiędzy pracodawcą XY sp. z o.o. a związkami zawodowymi wprowadzono na czas określony (2011-2013 r.) Porozumienie w sprawie Programu Dobrowolnych Odejść. W związku z faktem, że po upływie ww. okresu pracodawca dalej w ramach toczącej się restrukturyzacji przeprowadzał zwolnienia grupowe wprowadzono na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników regulamin zwolnień grupowych, w którym zagwarantowano osobom zwalnianym świadczenia określone w regulaminie jako odszkodowania.

W stosunku do osób objętych gwarancjami wynikającymi z Umowy Społecznej przewidziano szczególne warunki kalkulacji odszkodowania uzależnione od długości stażu pracy, a także utraty określonych świadczeń do których pracownik nabyłby prawo gdyby nie został zwolniony.

W wyniku zawartego porozumienia z dniem XXXXX r. rozwiązano na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika umowę o pracę, oraz ustalono przysługujące pracownikowi odszkodowanie w wysokości XXXXX zł.

Powyższe odszkodowanie zostało wypłacone pracownikowi w dwóch terminach:

• w roku 2014: kwota wypłaconego odszkodowania - XXXX zł pobrana zaliczka na podatek dochodowy: XXXX zł
• w roku 2015: kwota wypłaconego odszkodowania - XXXXX zł pobrana zaliczka na podatek dochodowy: XXXXXX zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odszkodowanie podlega zwolnieniu z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe

W myśl ustawy nowelizującej powyższe zwolnienie ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Otrzymane świadczenia, stanowią odszkodowanie będące konsekwencją odstąpienia od Gwarancji Zatrudnienia przewidzianych w Umowy Społecznej i wynikają wprost z regulaminu, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Jednocześnie wypłacone odszkodowanie nie zostało wymienione w katalogu wyłączeń.

W związku z czym uznać należy, że wypłacone kwoty odszkodowań podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w przypadku gdy przedstawiony stan faktyczny odbiega od rzeczywistego stanu rzeczy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych, gdyż odnosi się one ściśle tylko i wyłącznie do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy)

w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.