Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-111/16-2/SO
z 12 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 17 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• braku przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia oraz braku powstania obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych – jest prawidłowe;
• braku obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia, a także braku powstania obowiązków płatnika oraz braku obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Głównym przedmiotem działalności S. jest działalność holdingów finansowych. W przyszłości udziały w S. zostaną sprzedane przez aktualnego udziałowca na rzecz innego podmiotu, będącego spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą na terytorium Polski („Wspólnik”). Następnie, do S. przystąpi nowy udziałowiec – spółka kapitałowa z siedzibą w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej (dalej „Nowy Wspólnik”), która wniesie do S. wkład niepieniężny.

W przyszłości udziały w S. posiadane przez Nowego Wspólnika zostaną w całości nieodpłatnie nabyte przez S. w celu ich umorzenia. Umorzenie zostanie dokonane w trybie umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia, tj. w trybie, o którym mowa w art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych („KSH”). W wyniku umorzenia jedynym udziałowcem S. pozostanie Wspólnik. W następstwie ww. umorzenia wartość rynkowa udziałów Wspólnika w S. wzrośnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę udziałów własnych w celu umorzenia tych udziałów oraz samo umorzenie tych udziałów będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności czy będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu lub dochodu podatkowego albo czy będzie rodzić jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego?
2. Czy do nieodpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę udziałów własnych w celu umorzenia tych udziałów będą miały zastosowanie przepisy art. 11 i art. 9a ustawy o CIT, w szczególności czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w przepisie art. 9a ust. 1 ustawy o CIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę udziałów własnych w celu umorzenia tych udziałów oraz samo umorzenie tych udziałów nie będzie rodzić po stronie Wnioskodawcy żadnych konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności ww. zdarzenie przyszłe nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu lub dochodu podatkowego ani nie będzie rodzić po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika.

Ustawa o CIT w art. 7 ust. 1 wskazuje, że przedmiotem opodatkowania CIT jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (za wyjątkiem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22, gdzie przedmiotem opodatkowania jest przychód). Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe; natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie.

Z przepisów tych wynika, że przychodami są co do zasady wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym (faktycznie otrzymane lub należne). Potwierdza to również orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 17 maja 2012 (sygn. II FSK 2142/10) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które określają źródła przychodów, dotyczą przychodów o charakterze definitywnym, tj. powiększających wartość netto majątku podatnika. Z tego wynika, że przychód jest wartością ekonomiczną”.

Jednocześnie nabycie udziałów w celu umorzenia i ich umorzenie bez wynagrodzenia nie zostało uwzględnione w katalogu źródeł przychodów zawartym w art. 12 ustawy o CIT.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że transakcja będzie polegać na nabyciu przez S. udziałów własnych w celu ich umorzenia. Istotą transakcji umorzenia udziałów jest ich unicestwienie. W wyniku nabycia udziałów w celu ich umorzenia, a następnie ich umorzenia, S. nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, również w sytuacji, gdy nabycie udziałów własnych w celu ich umorzenia nastąpi nieodpłatnie. W znaczeniu ekonomicznym, nie dojdzie do powiększenia majątku Wnioskodawcy.

S. nie otrzyma również nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw i świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Udziały własne S. nabyte w celu umorzenie będą reprezentować jedynie prawa do majątku własnego Wnioskodawcy.

Należy zatem uznać, że w analizowanej sytuacji, nieodpłatne nabycie przez S. udziałów własnych w celu umorzenia tych udziałów oraz samo umorzenie tych udziałów nie będzie rodzić po stronie S. żadnych konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód lub dochód podatkowy.

W zakresie obowiązków płatnika, Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-1e.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowanie przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego różni się od sposobu opodatkowania przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (w tym przychodów z przymusowego i automatycznego umorzenia udziałów). W pierwszym przypadku podatnicy są zobowiązani do opodatkowania tych dochodów samodzielnie, tj. bez udziału płatnika. Natomiast w odniesieniu do przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, to na płatniku ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego. Należy jednak podkreślić, że w analizowanym przypadku po stronie żadnego ze wspólników S., w tym w szczególności po stronie wspólnika pozostającego w S. (tj. Wspólnika) nie powstaje żaden przychód (dochód) podatkowy, w tym przychód (dochód) z udziału w zysku osób prawnych, więc po stronie Wnioskodawcy nie mogą występować żadne obowiązki płatnika.

Ww. stanowisko Wnioskodawcy zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, np.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 września 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-266/15-2/JG);
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2015 r. (sygn. IBPBI/2/423-1446/14/JP);
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2014 r. (sygn. IPPB3/423-122/14-4/MC).
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy do nieodpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę udziałów własnych w celu ich umorzenia nie będą miały zastosowania przepisy art. 11 oraz art. 9a ustawy o CIT, w szczególności Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, do nieodpłatnego nabycia udziałów własnych Wnioskodawcy w celu ich umorzenia nie mają zastosowania przepisy art. 11 ustawy o CIT oraz przepisu art. 9a ust. 1 ustawy CIT, gdyż nie dochodzi w tym momencie do zdarzenia powodującego osiągnięcie przez Wnioskodawcę dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o CIT jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
   
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
   
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 9a ustawy o CIT, podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami (w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT) są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji. Powyższy obowiązek obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota świadczeń przekracza określone w ustawie limity.

Z powyższych przepisów wynika, że sam fakt występowania powiązania pomiędzy podmiotami nie skutkuje określaniem przez organy podatkowe wysokości dochodu podatników. Określanie wysokości dochodu podatnika przez organy podatkowe jest uwarunkowane zaniżeniem dochodu (zawyżenia straty) podatnika, na który wpływ miały właśnie istniejące powiązania pomiędzy podmiotami powiązanymi. Regulacje dotyczące podmiotów powiązanych mają na celu przeciwdziałanie zaniżaniu przez podatników wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu poprzez wykorzystywanie istniejących pomiędzy nimi a innymi podmiotami powiązań. W takich przypadkach, organy podatkowe określają dochód podmiotów biorących udział w takiej transakcji bez uwzględniania warunków wynikających z tych powiązań. W przypadku gdy dochodzi do nieodpłatnego umorzenia udziałów, żaden z podmiotów uczestniczących w tej czynności (ani Nowy Wspólnik ani Wnioskodawca) nie osiąga dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z kolei dokumentacja podatkowa jest sporządzana do transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi, przy czym samo pojęcie „transakcji” nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT. W związku z tym należy odwołać się do wykładni językowej słowa „transakcja”. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN „transakcja” to: „operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług; lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy”. Powyższą definicję można dodatkowo uzupełnić o definicję przedstawioną w Słowniku ekonomicznym PWN Biznes, zgodnie z którą za „transakcję” należy rozumieć: „akt kupna - sprzedaży; lub umowę, np. bankową, handlową zawarta na giełdzie”. W świetle tych definicji, za transakcję należy rozumieć taką czynność prawną lub faktyczną, która ma charakter handlowy, gospodarczy, a więc polega na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług.

Z powyższych względów w momencie identyfikowania obowiązku dokumentacyjnego podatnik powinien rozpoznać czy zdarzenie podatkowe jest transakcją, która jest dokonywana pomiędzy podmiotami powiązanymi oraz czy jej wartość przekracza limity wskazane w treści przepisu art. 9a ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie udziałów w celu ich umorzenia jest działaniem restrukturyzacyjnym możliwym na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych. Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tym samym działanie to trudno zaklasyfikować jako „transakcję” w rozumieniu przepisu art. 9a ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy przepisy dotyczące podmiotów powiązanych nie znajdą zastosowania do nabycia udziałów Nowego Wspólnika w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, gdyż zdarzenie to nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę wyżej opisaną wykładnię oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nieodpłatnego nabycia przez S. udziałów własnych w celu ich umorzenia oraz ich umorzenia nie znajdą zastosowania przepisy art. 11 oraz art. 9a ustawy o CIT.

Ww. stanowisko Wnioskodawcy zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, np.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 lutego 2016 r. (sygn. IPTPB3/4511-312/15-2/MS);
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 października 2014 r. (sygn. ITPB4/423-91b/14/AM).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• braku przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia oraz braku powstania obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych – jest prawidłowe;
• braku obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów – jest prawidłowe.
  
  

Ad. 1

Zasady umarzania udziałów określone są w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1037). Zgodnie art. 199 § 1 ww. ustawy udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Udziały mogą ulec umorzeniu także w przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia. Reguluje to art. 199 § 4-5 Kodeksu spółek handlowych. I tak, umowa spółki może stanowić, że udziął ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie następuje z czystego zysku.

Umorzenie udziału jest więc instytucją prawną, która prowadzi do unicestwienia udziału w sensie prawnym, co oznacza, że udział przestaje istnieć.

Na podstawie przywołanych wcześniej przepisów można więc wyróżnić trzy rodzaje umorzenia:

1. dobrowolne – za zgodą wspólnika, którego udział ulega umorzeniu,
2. przymusowe – bez zgody wspólnika, którego udział ulega umorzeniu,
3. automatyczne – następujące w przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia.
   
   

W przedmiotowym wniosku Spółka wskazuje, że jej udziały, w zamian za wkład niepieniężny, nabędzie spółka kapitałowa z siedzibą w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej (dalej: „Nowy Wspólnik”). Następnie Spółka nabędzie udziały własne od Nowego Wspólnika w celu umorzenia. Umorzenie nastąpi w trybie art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, a więc w trybie umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. I tak, przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe oraz wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (…).

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie mieć zastosowania ani art. 12 ust. 1 pkt 1, ani art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy. Udziały własne zostaną bowiem nabyte wyłącznie w celu ich umorzenia, a zatem trudno mówić o nieodpłatnym nabyciu przez Wnioskodawcę jakichkolwiek praw. Tym samym w wyniku dobrowolnego umorzenia należących do wspólnika Udziałów bez wynagrodzenia, majątek Wnioskodawcy nie wzrośnie. Należy więc zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nabycie udziałów własnych w celu umorzenia oraz samo umorzenie nie będzie skutkowało powstaniem przychodu, a więc nie będzie miało konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, w związku z brakiem przychodu podatkowego, po stronie Wnioskodawcy nie występują obowiązki płatnika w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia, należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca, przedstawiając własne stanowisko w sprawie, błędnie powołał „ art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw (...)”, podczas gdy powinno być „ art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw (...)”.

Ad. 2

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.