Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-117/16/JC
z 14 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej:

• zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe,
• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z przekazaniem przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu dzierżawy nieruchomości gruntowej i podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z przekazaniem przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca od 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą. Ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Aktualnie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu:

1. projektowania architektonicznego, konsultacji projektowych oraz prowizji za pośrednictwo w sprzedaży na rzecz różnych podmiotów;
2. dzierżawy studia i elementów towarzyszących; faktura dokumentująca przychody z tego tytułu nie dotyczy czynszu za lokal, natomiast obejmuje zasadniczą część ekspozycji firmy typu Studio Wnętrz i jej uaktualnianie, renomę firmy, znak towarowy, relacje z dostawcami i klientami itp.;
3. dzierżawy nieruchomości lokalowej (dalej: „Nieruchomość Lokalowa”);
4. dzierżawy nieruchomości gruntowej (dalej. „Nieruchomość Gruntowa Nr 1”).

Poza Nieruchomością Gruntowa Nr 1 oraz Nieruchomością Lokalową, w ewidencji księgowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy ujęta jest druga nieruchomość gruntowa (dalej: „Nieruchomość Gruntowa Nr 2”). W związku z Nieruchomością Gruntowa Nr 2 Wnioskodawca nie uzyskiwał i nie uzyskuje przychodów. Założeniem jest, że w ramach działalności gospodarczej Nieruchomość Gruntowa Nr 2, albo zostanie sprzedana, jeżeli ceny wzrosną, albo zostanie zabudowana budynkiem i sprzedana wraz z nim. W ewidencji księgowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy ujęte są jako towary handlowe: meble, sprzęt AGD oraz Nieruchomość Gruntowa Nr 2 (dalej: „Towary Handlowe”).

Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawcy są opodatkowane podatkiem liniowym 19%. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej pozostaje w związku małżeńskim. Pomiędzy Wnioskodawcą a małżonkiem obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 31 Kodeksu Rodzinnego i opiekuńczego).

Stan faktyczny dotyczący Nieruchomości Lokalowej.

W 1999 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył nakłady budowlane, dotyczące dwóch lokali użytkowych w budynku. Nieruchomość była dzierżawiona przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego za zgodą gminy. Podmiot trzeci dzierżawił całą działkę od gminy. Następnie podmiot trzeci kupił od gminy dzierżawioną działkę.

W 2012 r. Wnioskodawca kupił od podmiotu trzeciego wraz z mężem do majątku wspólnego małżonków udział w nieruchomości, co do której wcześniej nabyte były nakłady. Transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości była opodatkowana VAT, zaś małżonkowie jako nabywcy oświadczyli w akcie notarialnym, że przedmiot sprzedaży będzie wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca odliczył VAT naliczony przy sprzedaży udziału w nieruchomości. Następnie doszło do wyodrębnienia lokali i Wnioskodawca oraz mąż, w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, stali się właścicielami dwóch odrębnych lokali użytkowych. Są to dwa lokale o osobnych księgach wieczystych, znajdujące się w 6-cio lokalowym budynku wzniesionym na jednej (wspólnej dla tych 6-ciu lokali) działce.

Od momentu zakupu nakładów w 1999 roku, lokale użytkowe albo były wynajmowane różnym podmiotom, albo były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności gospodarczej.

W związku z Nieruchomością Lokalową Wnioskodawca ponosił wydatki na prace budowlane, które albo były kosztem podatkowym albo podnosiły wartość dla amortyzacji, jednak były to kwoty znacznie niższe niż 30% ceny nabycia lokali użytkowych z gruntem w swojej całej sumie.

Aktualnie, cała powierzchnia Nieruchomości Lokalowej jest wynajmowana, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto, na dachu budynku zainstalowano anteny przekaźnikowe i również z tego tytułu, w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca uzyskuje przychody proporcjonalnie do będącej Jego własnością i małżonka powierzchni, w całej powierzchni budynku. Wnioskodawca wystawia faktury VAT za najem powierzchni dachu.

Dodatkowo na działce gruntu, na której znajduje się Nieruchomość Lokalowa, jest posadowiony kontener nie związany na trwale z gruntem. W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu dzierżawy kontenera.

Stan faktyczny dotyczący Nieruchomości Gruntowej Nr 1.

Nieruchomość Gruntową Nr 1 Wnioskodawca kupił wraz z małżonkiem w 2002 r. do majątku wspólnego małżonków, od podmiotu nie będącego podatnikiem VAT, z tytułu tej sprzedaży podatek VAT nie został naliczony. Małżonkowie, jako nabywcy, oświadczyli w akcie notarialnym, że przedmiot sprzedaży będzie wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W pierwszych latach po zakupie, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, Nieruchomość Gruntowa Nr 1 była wydzierżawiona dzierżawcy, który na swój koszt postawił na Nieruchomości Gruntowej Nr 1 bilbord reklamowy. Od 2008 r., w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, Nieruchomość Gruntowa Nr 1 jest wydzierżawiona dzierżawcy, który na swój koszt doprowadził wszystkie media i wybudował na niej budynek, w którym prowadzi restaurację. Umowa dzierżawy została zawarta na okres 20 lat, obowiązuje do 2028 r. Gmina obciąża małżonków podatkiem od nieruchomości, który w całości Wnioskodawca refakturuje na dzierżawcę (w umowie dzierżawy jest stosowny zapis), naliczając VAT. Poza niewielkimi opłatami w przeszłości za badanie gruntu oraz za utrzymanie czystości, Wnioskodawca nie czynił żadnych inwestycji i nie ponosił kosztów i ich nie ponosi w związku z Nieruchomością Gruntową Nr 1. Obecna umowa dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 przewiduje sprzedaż wzniesionego przez dzierżawcę budynku restauracji małżonkom po zakończeniu umowy lub jego wyburzenie na koszt dzierżawcy.

Stan faktyczny dotyczący Nieruchomości Gruntowej Nr 2.

Na Nieruchomość Gruntową Nr 2 składają się cztery działki gruntu, z których każda posiada odrębną księgę wieczystą.

Nieruchomość Gruntową Nr 2 Wnioskodawca kupił wraz z małżonkiem w 2009 r. do majątku wspólnego małżonków, od podmiotu będącego podatnikiem VAT, VAT został naliczony. Małżonkowie jako nabywcy oświadczyli w akcie notarialnym, że przedmiot sprzedaży będzie wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca odliczył VAT naliczony przy sprzedaży Nieruchomości Gruntowej Nr 2.

Działania planowane przez Wnioskodawcę.

Ze względu na obowiązki rodzinne (opieka nad nowonarodzoną wnuczką), Wnioskodawca planuje wyłączyć Nieruchomość Gruntową Nr 1 z działalności gospodarczej i jednocześnie bezpłatnie przekazać mężowi (na podstawie protokołu przekazania) do dalszego prowadzenia całą pozostałą prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą. Przedmiotem przekazania między małżonkami będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, bez Nieruchomości Gruntowej Nr 1, która zostanie z tego przedsiębiorstwa wyłączona. Składniki, które Wnioskodawca przekaże mężowi, umożliwią mężowi kontynuowanie działalności gospodarczej. Przed przekazaniem przedsiębiorstwa, małżonek Wnioskodawcy zarejestruje jednoosobową działalność gospodarczą oraz zarejestruje się jako czynny podatnik VAT. Po przekazaniu przedsiębiorstwa mężowi, Wnioskodawca zlikwiduje działalność gospodarczą.

Po wyłączeniu z działalności gospodarczej, przychody z dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 będą nadal rozliczane (VAT oraz dochodowy) tylko przez Wnioskodawcę. Małżonkowie złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 6 - 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wyłączenie Nieruchomości Gruntowej Nr 1 z działalności gospodarczej, jest uzasadnione tym, że w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie ponosił znaczących nakładów na Nieruchomość Gruntowa Nr 1. Umowa dzierżawy jest zawarta na okres 20 lat do 2028 r., a więc przez długi okres czasu, do 2028 r., Wnioskodawca nie musi podejmować jakichkolwiek działań, żeby znaleźć nowych dzierżawców. Oprócz dzierżawy, Wnioskodawca nigdy nie korzystał z Nieruchomości Gruntowej Nr 1 dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie: projektowania architektonicznego, konsultacji projektowych oraz prowizji za pośrednictwo w sprzedaży na rzecz różnych podmiotów, dzierżawy studia i elementów towarzyszących.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (oznaczone we wniosku odpowiednio numerami 1-2).

• Czy Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, może opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym 8,5% przychody z tytułu dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 - po jej wycofaniu z działalności gospodarczej?
• Czy Wnioskodawczyni, która przekaże małżonkowi środki trwałe (w ramach przekazywanego przedsiębiorstwa), będzie zobowiązana skorygować koszty uzyskania przychodów o wartość ujętych w tych kosztach odpisów amortyzacyjnych?

Odp. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, może opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym 8,5% przychody z tytułu dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 - po jej wycofaniu z działalności gospodarczej. Poniżej argumenty na uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowano w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o PIT opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

1. w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany - co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną - uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o PIT - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT).

Przywołany powyżej przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jednak w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności - zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT-wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza. Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o PIT - dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o PIT.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym).

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Nieruchomość Gruntowa Nr 1, będąca składnikiem majątku Wnioskodawczyni wykorzystywanym w prowadzonej przez Nią jednoosobowej działalności gospodarczej, zostanie z tej działalności wycofana, wówczas dotycząca Nieruchomości Gruntowej Nr 1 umowa dzierżawy będzie obowiązywać poza działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawczyni przekaże małżonkowi. Wnioskodawczyni zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej i zajmie się opieką nad wnuczką, natomiast przedmiotem umowy dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 nie będzie już składnik majątku wykorzystywany w działalności gospodarczej. W takiej sytuacji przychody uzyskane z umowy dzierżawy Nieruchomości Gruntowej Nr 1 będą mogły zostać opodatkowane (zgodnie z wolą Wnioskodawczyni) na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5%, o ile Wnioskodawczyni w terminie określonym w art. 9 ust. 1 i 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, złoży pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi w właściwego urzędu skarbowego. Stosując zacytowane przepisy do opisanego stanu faktycznego, należy mieć na względzie, że Wnioskodawczyni nie ponosiła znaczących nakładów na Nieruchomość Gruntową Nr 1, umowa dzierżawy jest zawarta na okres 20 lat, więc przez długi okres czasu Wnioskodawczyni nie musi podejmować działań, żeby znaleźć nowych dzierżawców. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała Nieruchomości Gruntowej Nr 1 na potrzeby działalności gospodarczej w zakresie: projektowania architektonicznego, konsultacji projektowych oraz prowizji za pośrednictwo w sprzedaży na rzecz różnych podmiotów, dzierżawy studia i elementów towarzyszących. Jest to więc stan faktyczny odmienny od stanu faktycznego związanego z Nieruchomością Lokalową stanowiącą składnik działalności gospodarczej, którą Wnioskodawczyni przekaże mężowi.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2015 r., nr IBPBII/2/4511-188/15/NG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 marca 2015 r., nr IPTPB1/4511-46/15-2/ASZ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2015 r., nr ILPB1/415-1141/14-2/TW.

Odp. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z przekazaniem małżonkowi środków trwałych (w ramach przekazywanego przedsiębiorstwa), nie będzie Ona zobowiązana skorygować koszty uzyskania przychodów o wartość ujętych w tych kosztach odpisów amortyzacyjnych. Poniżej argumenty na uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór ( art. 22 h ust. 1 pkt. 1 ustawy o PIT). W rezultacie, w związku z przekazaniem małżonkowi środków trwałych (w ramach przekazywanej firmy), Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku skorygowania kosztów uzyskania przychodów o sumę dokonanych wcześniej odpisów amortyzacyjnych, gdyż odpowiadały one okresowi używania środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 października 2013 r. Nr IPTPB1/415-503/13-3/MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.