Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-136/15/JG
z 4 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki – przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego uzupełnionego pismem z dnia 16 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) w zakresie możliwości odliczenia straty uzyskanej na działalności statutowej przekształcanego Samodzielnego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w którą został przekształcony – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia straty uzyskanej na działalności statutowej przekształcanego Samodzielnego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w którą został przekształcony. Niniejszy wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. znak ITPB3/4510-136/15-2/JG wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dopełnione w dniu 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 12 lipca 2013 r. Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej w X. został przekształcony w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Sp. z o.o.) zgodnie z przepisami art. 70-82 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.).

Przekształcenie nastąpiło na podstawie Uchwały Sejmiku Województwa X z dnia 25 lutego 2013 r. w sprawie przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Szpitala Specjalistycznego z siedzibą w X., samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Na podstawie Uchwały Zarządu Województwa X z dnia 2 lipca 2013 r. w sprawie przyjęcia treści aktu przekształcenia Szpitala Specjalistycznego z siedzibą w X. przekazano także prawo własności do budynków i urządzeń, które dotychczas służyły Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w X. (dalej: Szpital).

Przed przekształceniem, w latach 2009-2013 Szpital, działając w formie prawnej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, poniósł stratę finansową w wysokości 16.423.485,18 zł zgodnie z art. 7 ust 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.,). W roku 2013 strata została ustalona za okres poprzedzający przekształcenie.

Należy także podkreślić, że przed przekształceniem Szpital korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, na zasadach przewidzianych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem w dniu 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu) Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony stan faktyczny o poniższe informacje:

• strata w wysokości 16.423.485,18 zł, którą poniósł Szpital działając w formie prawnej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest stratą podatkową,
• strata, o której mowa we wniosku, została poniesiona na działalności statutowej Szpitala.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego postawiono następujące pytanie.

Czy Szpital, który został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie przepisów art. 70-82 ustawy o działalności leczniczej jest uprawniony do obniżenia dochodu o wysokość strat na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli straty te zostały ustalone przed przekształceniem, gdy Szpital działał w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 80 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, z dniem przekształcenia spółka kapitałowa wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Natomiast zgodnie z ust. 1 przywołanego przepisu, za dzień przekształcenia uznaje się dzień wpisania spółki do rejestru przedsiębiorców.

Kwestię przekształcenia reguluje art. 93a § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) zgodnie, z którym osoba prawna powstała w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki.

Mając na uwadze powyższe przepisy przyjąć należy, że Sp. z o.o. wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Szpitala, w szczególności w prawa i obowiązki podatkowe. W opinii Spółki z o.o. możliwe jest, więc skorzystanie z uprawnienia przyznanego przez art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odliczenie strat, jakie zostały poniesione w latach 2009-2013, do momentu przekształcenia.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w szczególności interpretacja indywidualna z dnia 30 kwietnia 2014 r., o numerze ITPB3/423-63b/14/DK oraz interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2014 r., o numerze ITPB3/423-512/13/MK.

Wnioskodawca podkreślił, że w pełni zgadza się z argumentacją organu podatkowego, przywołaną w powyższych interpretacjach indywidualnych, a w szczególności z przedstawionym tam sposobem obliczania straty, zastrzeżeniem, że strata w sensie podatkowym nie jest tożsama ze stratą w sensie ekonomicznym, argumentacją dotyczącą specyfiki działalności prowadzonej przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej oraz z uznaniem, że samodzielny zakład opieki zdrowotnej spełnia wszelkie przesłanki przedsiębiorcy wskazane zarówno w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej jak i w kodeksie cywilnym.

W ocenie Wnioskodawcy, w pełni uzasadnione jest twierdzenie, że ma on prawo skorzystać z uprawnienia przyznanego przez ustawodawcę, wskazanego w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odliczenia od dochodu uzyskanego przez Spółkę z o.o., strat Szpitala ustalonych w latach 2009-2013.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 69 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.) przekształcenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową odbywa się na zasadach określonych w art. 70-82.

Stosownie natomiast do art. 80 ust. 4 tej ustawy, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, spółka kapitałowa z dniem przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki, których podmiotem był samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Zgodnie z art. 93a § 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

• wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Jak wynika z brzmienia powyższego przepisu spółka kapitałowa powstała w związku z przekształceniem osoby prawnej – samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, wstępuje w prawa i obowiązki osoby przekształcanej, ale także we wszelkie uprawnienia, jakie osoba przekształcana posiadała.

Z punktu widzenia przedmiotu wniosku należy zauważyć, że istotę problemu stanowi możliwość pomniejszenia dochodu do opodatkowania o stratę z działalności statutowej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), - dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Systematyka wskazanego powyżej przepisu w praktycznym aspekcie pozwala, zatem podatnikowi na ustalenie zakresu opodatkowania podatkiem dochodowym poprzez odniesienie się do legalnych definicji dochodu/straty w myśl przepisów ustawy podatkowej i sposobu ich obliczania dla potrzeb określenia w sposób właściwy podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z powołanej regulacji art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem a kosztami jego uzyskania. Co istotne, dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają, bowiem tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, z których dochód jest wolny od podatku oraz kosztów uzyskania tych przychodów (art. 7 ust 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy). Oznacza to, że dochody wolne od podatku nie są uwzględniane zarówno przy wyliczeniu podstawy opodatkowania jak i straty.

Ustawodawca zastrzega, bowiem w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 (…).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1, po odliczeniu wartości wskazanych w tym przepisie.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo- techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Skoro uzyskane przez Szpital przychody oraz ponoszone koszty dotyczyły źródła przychodów, z których dochód podlegał zwolnieniu, to zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodów uzyskanych z działalności zwolnionej i kosztów ich uzyskania nie uwzględniało się przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Tym samym, jak wynika z treści art. 7 ust. 4 ww. ustawy, wartości te nie mogły być również uwzględnione przy ustaleniu straty za poprzednie lata podatkowe.

Oznacza to, że poniesiona przez Szpital za lata 2009-2013 strata, nie jest stratą podatkową w rozumieniu art. 7 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. stratą mogącą mieć wpływ na wysokość podstawy opodatkowania.

Podkreślić należy, że wydatkowanie przez podatnika większej ilości środków, niż faktycznie uzyskane z tytułu prowadzonej działalności statutowej w danym okresie rozliczeniowym oznacza wystąpienie straty, której wielkość determinują przychody objęte zwolnieniem i wydatki poniesione na uzyskanie przychodów zwolnionych niezaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Strata osiągnięta z działalności statutowej jest, więc stratą w sensie ekonomicznym, a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego i w konsekwencji nie może obniżać dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W związku z powyższym Wnioskodawca, nieprawidłowo utożsamił poniesioną przez podmiot przekształcany stratę ekonomiczną, jako stratę podatkową, gdyż jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego przedmiotową stratę uzyskał na działalności korzystającej z przedmiotowego zwolnienia.

W myśl art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Z przepisu tego wynika, że tylko uzyskanie straty podatkowej (tj. w rozumieniu art. 7 ust. 2, a nie na działalności statutowej) daje prawo do odliczenia straty na mocy art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego skoro Szpital przed przekształceniem nie miał prawa do odliczenia straty statutowej na mocy art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to prawa tego na podstawie art. 93a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie mógł nabyć podmiot, w który został on przekształcony.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy podmiot działający w formie samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej nie posiadał statusu przedsiębiorcy. Dlatego też w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powyższym przepisem, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej – „wykluczają” samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej z kręgu przedsiębiorców.

Ustawa ta określa m.in. zasady wykonywania działalności leczniczej oraz zasady funkcjonowania podmiotów wykonujących działalność leczniczą niebędących przedsiębiorcami. W art. 2 ustawy o działalności leczniczej znajduje się słowniczek definicji legalnych, tj. wyjaśnienie niektórych pojęć użytych w ustawie (w szczególności takich jak: osoba wykonująca zawód medyczny, podmiot tworzący, promocja zdrowia, szpital, świadczenie zdrowotne, świadczenie szpitalne).

Omawiana ustawa wprowadza dwa podstawowe pojęcia odnoszące się do świadczeniodawców medycznych (podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych): podmioty lecznicze oraz podmioty wykonujące działalność leczniczą. Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 4 tej ustawy – użyte w ustawie określenie – podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą oznacza podmiot leczniczy wymieniony w art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy.

W świetle art. 4 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) - we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej;
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej;
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618);
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej;
6. kościoły, kościelne osoby prawne lub związki wyznaniowe;

• w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

W rezultacie rynek podmiotów leczniczych obejmuje przedsiębiorców oraz podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami (samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, jednostki budżetowe) a także inne podmioty, do których należą instytuty badawcze fundacje, stowarzyszenia i kościoły. Z dotychczasowych rodzajów świadczeniodawców pozostawiono publiczne zakłady opieki zdrowotnej dwóch rodzajów, tj. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej i jednostki budżetowe.

Jednocześnie w kwestii używanego w ustawie o działalności leczniczej pojęcia „przedsiębiorcy” wskazać należy, że w świetle ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 poz. 672 z późn. zm.), - dalej: ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Poza pojęciem przedsiębiorcy uregulowanym w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej w polskim prawie występują także pojęcia legalne przedsiębiorcy oraz przedsiębiorstwa, uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) – dalej: k.c. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową - z art. 431 k.c.

Zgodnie z art. 55 k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto, w kontekście posiadania przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej statusu przedsiębiorcy, wskazać należy, że ma do niego zastosowanie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o działalności leczniczej, z którego wynika, że samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej prowadzi regulowaną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Do działalności leczniczej, o której mowa w ust. la, stosuje się przepisy dotyczące działalności regulowanej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że podmiot leczniczy odpowiada konstrukcji prawnej definicji przedsiębiorcy w świetle ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (art. 4 tej ustawy), jak i w świetle prawa cywilnego. W praktyce nie można jednak postawić znaku równości między, np. przedsiębiorstwem wytwarzającym materiały budowlane a samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej. Różni je przede wszystkim aspekt funkcjonalny i celowościowy. Dlatego ustawodawca - przepisem art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o działalności leczniczej- nadał im status podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą.

Dodatkowo należy podkreślić, że niniejsze rozstrzygnięcie zostało dokonane w oparciu o przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opis stanu faktycznego, bowiem zakres i przedmiot sprawy administracyjnej o wydanie interpretacji prawa podatkowego określa treść wniosku, co oznacza, że organ interpretacyjny jest ściśle związany stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, a przepisy działu II rozdział 1a Ordynacji podatkowej nie dają uprawnienia do samodzielnego ustalenia i weryfikowania tego stanu faktycznego.

Wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazano zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przedstawionego pytania. Jednocześnie oceniono stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady, bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydanych na podstawie art. 14 b ustawy Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa podatkowego.

Odnośnie powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.