Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-94/16-5/AN
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym w dniu 5 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki – jest prawidłowe,
• ustalenia wartości początkowej niezarejestrowanych Znaków towarowych – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych rejestracji Znaków towarowych w Urzędzie Patentowym – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy wniesienia przez drugiego komandytariusza Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w zakresie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki, w zakresie ustalenia wartości początkowej niezarejestrowanych Znaków towarowych oraz w zakresie skutków podatkowych rejestracji Znaków towarowych w Urzędzie Patentowym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 2 oraz w art. 138c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 22 marca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-94/16-2/AN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 oraz art. 155 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 22 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2016 r., natomiast w dniu 1 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o dodatkową opłatę a w dniu 5 kwietnia 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której uzupełniono braki wskazane w wezwaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej z siedzibą Polsce (spółka będzie dalej zwana: „Spółką”).

W niedługim czasie planowane jest wniesienie przez drugiego komandytariusza Spółki wkładu niepieniężnego do Spółki w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4) ustawy o PIT. W skład przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wchodziły znaki towarowe nie zgłoszone do Urzędu Patentowego RP ani do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), których wzory graficzne stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (dalej: „Znaki towarowe”). Znaki towarowe zostały nabyty przez drugiego komandytariusza Spółki i na dzień wnoszenia aportu będą stanowiły jego własność.

Znaki towarowe stanowiące element przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa drugiego komandytariusza Spółki przed wniesieniem aportu będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych drugiego komandytariusza Spółki w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej i będą prze niego amortyzowane jako prawa autorskie do utworu na zasadach określonych w art. 22a i nast. Ustawy o PIT. Znaki towarowe obecnie wykorzystywane są w działalności gospodarczej drugiego komandytariusza Spółki – Znaki towarowe są m.in. przedmiotem umowy licencyjnej.

Po wniesieniu aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Znaki towarowe w chwili przyjęcia do użytkowania przez Spółkę będą zdatne do użytku oraz będą wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Znaki towarowe będą wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, tj. m.in. do oznaczania jej przedsiębiorstwa na dokumentach Spółki, itd.

W przyszłości nie jest wykluczone, że Spółka dokona rejestracji Znaków towarowych w OHIM lub w polskim Urzędzie Patentowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wniesienie do Spółki przez drugiego komandytariusza Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w którego skład będą wchodziły m.in. niezarejestrowane Znaki towarowe będące przedmiotem prawa autorskiego, będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu w podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wniesienie przez drugiego komandytariusza Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w którego skład będą wchodziły m.in niezarejestrowane Znaki towarowe będące przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowane jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będą podlegać amortyzacji w księgach Spółki jako wartość niematerialna i prawna – autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki?
   
3. Jaka będzie wartość początkowa niezarejestrowanych Znaków towarowych w sytuacji opisanej w pytaniu 2 stanowiąca podstawę odpisów amortyzacyjnych i czy przy ich amortyzacji należy uwzględnić dotychczasowe odpisy amortyzacyjne dokonane przez drugiego komandytariusza w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej przed wniesieniem aportu?
4. Czy dokonanie przez Spółkę rejestracji Znaków towarowych w OHIM lub w polskim Urzędzie Patentowym będzie miało jakikolwiek wpływ na amortyzację podatkową Znaków towarowych przez wspólników Spółki, tj. czy wspólnicy Spółki będą musieli dokonać zmiany podstawy amortyzacji z praw autorskich na prawa własności przemysłowej?
   
   

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania zawarte w pkt 2, 3 i 4, tj. w zakresie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki, w zakresie ustalenia wartości początkowej niezarejestrowanych Znaków towarowych oraz w zakresie skutków podatkowych rejestracji Znaków towarowych w Urzędzie Patentowym. Natomiast odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 1, tj. w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy wniesienia przez drugiego komandytariusza Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2016 r. nr ILPB1/4511-1-94/16-4/AN.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, w przypadku wniesienia przez drugiego komandytariusza Spółki do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego będą wchodziły m.in. niezarejestrowane Znaki towarowe będące przedmiotem prawa autorskiego amortyzowane jako te prawa w księgach wnoszącego aport, Znaki te będą podlegać amortyzacji w księgach Spółki jako wartość niematerialna i prawna – autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o PIT, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, jak również ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy należy wskazać, iż przychody oraz koszty spółki komandytowej są w istocie przychodami i kosztami wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do prawa poszczególnych wspólników do udziału w jej zysku. Tym samym, przychód (dochód) spółki komandytowej podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku spółki. Ustalenie wartości przychodów oraz kosztów z tym przychodem związanych odbywa się, dla potrzeb podatkowych osób fizycznych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalony w oparciu o przepisy ww. ustawy dochód, jako różnica pomiędzy wartością przychodów oraz kosztów podatkowych, przypadający na poszczególnych wspólników, podlega bieżącemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym – w przypadku osób fizycznych zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów art. 44 ustawy o PIT. Wyliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych w zeznaniu rocznym, w szczególności w oparciu o część przypadających na wspólnika spółki komandytowej przychodów i kosztów, stanowi ostateczne rozliczenie przychodu (dochodu) osiągniętego przez wspólnika ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z ww. przepisu, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o PIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii i tym samym nie podlegają amortyzacji.

Należy zaznaczyć, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych jako takich. Amortyzacji podatkowej podlegają natomiast nabyte prawa autorskie do niezarejestrowanych znaków towarowych (art. 22b ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT) oraz prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w ustawie prawo własności przemysłowej (art. 22b ust. 1 pkt 6) ustawy o PIT).

Prawem ochronnym na znak towarowy w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej jest m.in. zarejestrowane prawo na wspólnotowy znak towarowy, wynikające z rozporządzenia Rady WE nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. (dalej zwane: „Rozporządzeniem”) i podlegające ujawnieniu (rejestracji) w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 30 marca 2009 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, zwanej dalej: „ustawą o PWP”), przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej określających szczególny tryb udzielania ochrony na znaki towarowe, czyli w przedmiotowym przypadku w Rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie; może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. W praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań dotyczących patentów, wzorów przemysłowych i znaków towarowych rejestrowanych w Państwach Członkowskich. Zasada jednolitości wyraża się w: 1) jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP), 2) ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w Państwach Członkowskich.

Prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy jest zatem traktowane analogicznie do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu ustawy o PWP. W tym wypadku funkcjonuje tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej znaków towarowych.

Jeżeli natomiast idzie o niezarejestrowany znak towarowy, należy wskazać, że może on podlegać amortyzacji jednakże na innej podstawie prawnej, tj. na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT. W takim przypadku przedmiotem amortyzacji będzie majątkowe prawo autorskie przysługujące właścicielowi znaku do warstwy graficznej tego znaku stanowiącej utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r., 90, poz. 61, ze zm., dalej zwanej: „ustawą o prawach autorskich”), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawach autorskich, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 ustawy o prawach autorskich, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy może stanowić utwór, w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

W świetle powyższego należy uznać, iż niezarejestrowane Znaki towarowe, których warstwa graficzna stanowi przedmiot prawa autorskiego, stanowią podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT o ile zostaną nabyte, ich okres używalności będzie dłuższy niż rok będą służyły do prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika lub będą przedmiotem umów licencyjnych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Znaki towarowe stanowiące przedmiot zapytania spełniają wszystkie ww. warunki. Znaki towarowe zostały bowiem nabyte przez drugiego komandytariusza Spółki. Ustawa podatkowa jednocześnie nie wskazuje co należy rozumieć przez pojęcie nabycia.

W konsekwencji należy uznać, że przez nabycie należy rozumieć wszelkiego rodzaju transakcje, na podstawie których dochodzi do przeniesienia własności rzeczy lub jak w tym przypadku wartości niematerialnej lub prawnej (za wyjątkiem nabycia ww. składników majątku w ramach transakcji obejmującej przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa – szczegółowe uzasadnienie w tym zakresie znajduje się w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w ramach pytania nr 3). W szczególności za tego typu transakcję można uznać transakcję sprzedaży lub darowiznę. Jeżeli zatem drugi komandytariusz Spółki nabył Znaki towarowe na podstawie umowy sprzedaży lub darowizny to przysługiwało mu prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnej i prawnej jaką jest niewątpliwie prawo autorskie do utworu w postaci znaku słowno-graficznego.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy a także przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stanowiące przedmiot niniejszego wniosku, należy wskazać, że w przypadku aportu do Spółki przez drugiego komandytariusza Spółki przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład którego wchodzić będą niezarejestrowane Znaki towarowe, Spółka a w zasadzie jej wspólnicy będą mogli wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przedmiotowe Znaki towarowe jako prawa autorskie do warstwy graficznej tych Znaków towarowych i amortyzować je jako prawa autorskie, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT (dotyczy to wspólników będących osobami fizycznymi).

Każdy ze wspólników, w tym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od ww. wartości niematerialnych i prawnych w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku wynikającym z umowy Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki dokonanego przez drugiego komandytariusza Spółki, w skład którego będą wchodziły niezarejestrowane Znaki towarowe stanowiące przedmiot prawa autorskiego w sposób wskazany w zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa Znaków towarowych wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa powinna zostać ustalona w takiej samej wysokości jak wartość początkowa przyjęta do amortyzacji tych Znaków towarowych przez wnoszącego aport, a poszczególni wspólnicy Spółki, w tym również Wnioskodawca będą zobowiązani również do przyjęcia stosowanej przez wnoszącego aport metody amortyzacji w tym wysokości odpisów amortyzacyjnych. Wspólnicy Spółki będą również zobowiązani uwzględnić odpisy amortyzacyjne dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez drugiego komandytariusza Spółki, który wniósł aport.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w ramach pytania nr 2, co do zasady, nabycie wartości niematerialnej i prawnej skutkuje tym, że nabywca będzie mógł na nowo ustalić wartość początkową na potrzeby amortyzacji, co jednocześnie wiąże się z prawem do ponownej amortyzacji w ten sposób nabytej wartości niematerialnej i prawnej. Od powyższej zasady przewidziane zostały w ustawie podatkowej pewne wyjątki.

W myśl art. 22 ust. 1k ustawy o PIT, w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład; w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2. wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia; w przypadku pozostałych składników.
   
   

Stosownie do art. 22g ust. 12 ustawy o PIT, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów; wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 14a ustawy o PIT, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Przepis art. 22h ust. 3 ustawy o PIT stanowi, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Na podstawie natomiast art. 22h ust. 3a ustawy o PIT, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku wniesienia przez drugiego komandytariusza Spółki w drodze aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego będą wchodziły niezarejestrowane Znaki towarowe stanowiące przedmiot prawa autorskiego, Spółka a właściwie jej wspólnicy, w tym również Wnioskodawca będą objęci tzw. zasadą kontynuacji amortyzacji tych wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji, wspólnicy Spółki będą zobowiązani do przyjęcia jako podstawę amortyzacji ww. Znaków towarowych ich historyczną wartość początkową ustaloną przez inny podmiot, tj. drugiego komandytariusza Spółki wnoszącego aport przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Kontynuacja będzie również dotyczyła stawki i metody amortyzacji. Ponadto, przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych wspólnicy Spółki będą zobowiązani do uwzględnienia dokonanych przed wniesieniem aportu odpisów amortyzacyjnych przez drugiego komandytariusza Spółki. Nie będzie bowiem możliwa ponowna amortyzacja aportowanych w ramach przedsiębiorstwa Znaków towarowych w części już wcześniej umorzonej.

Powyższe stanowisko potwierdza również utrwalona linia orzecznicza organów podatkowych. Przykładowo należy tutaj wskazać stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. akt IPTPB1/415-462/14-10/AG.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, dokonanie przez Spółkę po wniesieniu przez drugiego komandytariusza Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego będzie wchodził niezarejestrowany znak towarowy stanowiący przedmiot prawa autorskiego, rejestracji objętego w ten sposób znaku towarowego w OHIM lub polskim Urzędzie Patentowy nie będzie miało wpływu na dotychczasowe zasady amortyzacji tego znaku towarowego (praw autorskich do utworu w postaci znaku słowno-graficznego). Innymi słowy, wspólnicy Spółki, w tym również Wnioskodawca, będą uprawnieni do kontynuowania amortyzacji Znaku towarowego na dotychczasowych zasadach, tj. jako prawa autorskiego, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach Spółki – jest prawidłowe,
• ustalenia wartości początkowej niezarejestrowanych Znaków towarowych – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych rejestracji Znaków towarowych w Urzędzie Patentowym – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki osobowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.