Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-61/16/MU
z 7 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2016 r. (data wpływu 21 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia w zeznaniu podatkowym otrzymanej kwoty zadośćuczynienia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia w zeznaniu podatkowym otrzymanej kwoty zadośćuczynienia.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przed Sądem Rejonowym toczyła się sprawa, z powództwa Wnioskodawcy, przeciwko XXX o sprostowanie protokołu powypadkowego, sporządzonego w związku z wypadkiem śmiertelnym córki Wnioskodawcy w 2013 r., w trakcie wykonywania przez nią obowiązków służbowych na rzecz swojego pracodawcy. W dniu 25 listopada 2015 r. zawarta została ugoda sądowa w wyniku której XXX zmienił w dniu 1 grudnia 2015 r. treść „Protokołu nr XXX ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy” sporządzonego w dniu 4 czerwca 2013 r. oraz zapłacił w dniu 9 grudnia 2015 r. zadośćuczynienie w wysokości 110 000 zł.

W dniach 29 i 30 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wpłacił łącznie 75 000 zł darowizn, z tego 70 000 zł na działalność statutową OPP: XXX

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca otrzymaną kwotę zadośćuczynienia w wysokości 110 000 zł musi ująć w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za rok podatkowy 2015?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota zadośćuczynienia otrzymana w wyniku ugody sądowej zawartej w dniu 25 listopada 2015 r. przed Sądem Rejonowym, jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym nie musi jej ujmować w składanym, wspólnie z żoną, zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu za 2015 r. (PIT-37).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b cyt. ustawy obejmuje tylko odszkodowania i zadośćuczynienia za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści oraz świadczeń otrzymanych w związku z działalnością gospodarczą. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu utraconego zysku. Odszkodowanie (zadośćuczynienie) z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z treści wniosku wynika, że przed Sądem Rejonowym toczyła się sprawa, z powództwa Wnioskodawcy, przeciwko XXX o sprostowanie protokołu powypadkowego, sporządzonego w związku z wypadkiem śmiertelnym córki Wnioskodawcy w 2013 r., w trakcie wykonywania przez nią obowiązków służbowych na rzecz swojego pracodawcy. W dniu 25 listopada 2015 r. zawarta została ugoda sądowa w wyniku której XXX zmienił w dniu 1 grudnia 2015 r. treść „Protokołu nr 001/2013 ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy” sporządzonego w dniu 4 czerwca 2013 r. oraz zapłacił w dniu 9 grudnia 2015 r. zadośćuczynienie w wysokości 110 000 zł.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawca – przedmiotowe zadośćuczynienie przyznane zostało na podstawie ugody sądowej, to uznać należy, że korzysta ono ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie należy wykazywać kwoty otrzymanej tytułem zadośćuczynienia w zeznaniu podatkowym za rok 2015.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.